benimdir.
özellikle kitap akıcıysa sonuna kadar dayanamam hemen ağlarım. yazılan her kelime ruhuma işler resmen.

küçükken üstümü değiştirip gelirdim, böylece kızgınlığımın önceki kıyafetimde kaldığıma inanıp, birşey olmamış gibi devam ederdim

birde duvarın arkasına saklanıp önce çağırmalarını beklerdim

sjsjsjsj tatlı, saf çocukmuşum aslında.

daha çok bab lakabıyla bilinen, babilik dini hareketinin kurucusu. bab, tanrının yakında hz. musa, hz. isa veya hz. muhammed benzeri yeni bir peygamber göndereceğini vaaz eden iranlı bir tüccardı. bahailik dininin kurucusu ve peygamberi olan bahaullah kendisinin ilk inananlarından biridir. bab, kendisinin kaim, on ikinci imam mehdi olduğunu iddia etmiştir. bahaullah'ın ona inanmasının sebebi, bahaullah'a bir mektup göndermesi olmuştur. bab, kendisinin gelişiyle birlikte yeni bir çağın başladığını da iddia etmiştir. bab öğretileri ile alakalı çok sayıda mektup ve kitap yazmıştır. ve bir mesih'in kendi mesajından daha büyük bir mesajı getireceğini söylemiştir. bahaullah'ın oğlu abdü'l-baha, bab hakkında şöyle demiştir:

o, tasavvur edilemeyecek bir görevi üstlendi.... bu büyük varlık, iran'ın dini yasalarının, gelenek, görgü, ahlak ve alışkanlıklarının temelini sarsacak bir güçle ortaya çıktı ve yeni bir kanun, inanç ve din kurdu.

ali muhammed şirazi (bab), yeni dini (babilik) yaymaya çalışırken, bu konuda iran'ın karşıtlığıyla karşılaştı. ve sonuç olarak, 1850 yılında, 30 yaşındayken, tebriz şehrinde kurşuna dizilerek idam edildi. idamını binlerce kişi izledi. yapılan hesaplara, kanıtlara göre, bab'a ilk kurşun yağdırıldığında, ölmemiş. mermiler bunun yerine bağlı olduğu ipe değmiş, ip kesilmiş ve sarkmış. ikinci kez tekrar kurşun yağdırıldığında bu kez bab ölmüş. kendisine inanan 10 binin üzerinde insan, bu olaydan birkaç yıl sonra onunla aynı kaderi paylaşmışlar. kimisi işkencelerle, kimisi de kılıçtan geçirilerek öldürülmüş.

bu olaydan 13 yıl sonra, 1863 yılında bahaullah, bahailik dinini kurarak, kendisinin, bab'ın yıllar önce müjdelemiş olduğu peygamber olduğunu söylemiştir. ayrıca bab'ın bahsettiği mesih'in bahaullah olduğu yaygın olarak kabul edilir. hem babi geleneğinde hem de bahai geleneğinde, bab'ı öldürmek için ilk ateşlemenin başarısızlıkla sonuçlanmasının mucize olduğuna inanılıyor. iran ve rus kaynaklarına göre, bab'ın kalıntıları bir çukura atılmış, orada da köpekler tarafından yenilmiştir.

anadolu sigorta reklamı.
riks ne olabilir?

etkili iletişimde önemli bir etkiye sahip olan sandviç metodu, karşımızdaki kişiye söylemek istediğimiz olumsuz bir mesajı, iki olumlu mesaj arasına alarak kişiyi rahatsız etmeden mesajı almasını sağlamaktır.
böylece hem iletilmek istenen mesajı aktarabilmiş hem de karşınızdaki kişi için en son akılda kalacak olan pozitif duygu ile konuyu tamamlamış olursunuz. kişinin algılarına set çekmesine de engel oluruz. bu yöntemle, karşımızdaki kişiyi kırmadan onu önemsediğimizi hissettirerek istediğimiz mesajı ona verebiliriz.

1998/ankara

yüzlerindeki tebessümün hepsinde aynı olması. gülüşlerinin bir bayram sabahı gibi insanın içini rahatlatması.

öncelikle; bu bilgi dolu, el emeği, göz nuru entarimize hakkını verelim lütfen.*

daha önce kendi başlığında da bilgiler verilmiş tarihi (bir önceki olduğu için) olmasa da teknolojik olarak öncülü curiocity'e göre daha detaylı ve ilerici bir iniş.

rover'ın görevinin detayları burada nasa'da çalışan umut yıldız tarafından da verilmişti, türkçe olarak bulabilirsiniz.
twitter.com/umutayildiz/sta...

(bkz: perseverance)*
orada bulunan öncülü ve kankası için;
(bkz: curiosity)*
daha önce nasanın çağrı yaptığı ve insanların isimlerini yazdırdığı ""ismin marsa gitsin"" diye bir hikaye vardı,
hah işte onu da oraya götürecek. yanlış değilsem +10 milyon isim var.
mars meteor taşı gibi daha başka bir çok şey de var ama güzel bir hediye de covid-19 salgını tüm dünyada baş göstermeye başladıktan kısa bir zaman sonra gönderildiği için dünyadaki tüm cefakar sağlıkçılar adına da bir plaka götürecek oraya;
buyrun o plaka;


aracın altında ayrıca ingenuity** isimli bir helikopter de olacak.


çok güzel ve önemli not: kendisi marstaki jezero karaterine inecek.
jezero; göl anlamına gelmektedir ve bu krater daha önce göl olduğu için olası bir çok mineral ve biyolojik fosil barındırma ihtimali olduğu düşünülüyor.
peki niye bu krater?
çünkü bu krater bizim salda gölüne benziyor da onun için.
buyrun;
twitter.com/nasaearth/statu...


deep not:
çayı demledim, işlerim var ve mail kutum açık canlı yayını izlemeye başlayacağım.
tam bir saat sonra 22:15'te başlıyor, yukarıda arkadaşlar canlı yayın linkleri koymuşlar zaten.

ekşi sözlük belgeselini izlediyseniz, sözlüğün ilk yıllarında tanışanlar, birbirlerine iş bulmuş, meslek sahibi yapmış, şehirlerarası seyahatlerinde evlerinde misafir olmuşlar, ben bundan çok etkilenmiştim, ama bugün aynı ortamın olduğunu pek düşünmüyorum, sadece sözlükte değil, heryerde..

elimde,kafamda, kulağımda, önümde olan nesneleri kaybettim ya da bulamadım telaşıyla aramaya koyulmak... (telefon, kulaklık, gözlük,toka,...)

az önce internette dolaşırken şu fotoğraflara denk geldim;

marmaris yangınında yanan ormandan 4 kare. arka plandaki siyaha, küllere, yangın izlerine inat ilk yeşilini bizden esirgemeyen doğayı görüyor musunuz?
ormanlar cayır cayır yanarken ne kadar aciz ve çaresiz hissettiysek doğa o kadar güçlü ve dimdik ayakta, hala buradayım diyor sanki.
tüm bu felaketlerden sonr umarım görmüşüzdür görmemiz gerekeni ve umarım anlamışızdır doğanın bize değil bizim doğaya muhtaç olduğumuzu. çünkü bu kez de anlamadıysak anlamak için başka şansımız kalmayacaktır belki.
görsel sahipleri : yasin ilemin & burak soysal

kadının ablası 9 kere şikayette bulunduk ama nafile sonuç ortada demiş. görüntüler twitter'a düşünce hemen gözaltı. çok şükür bugün de adaleti sosyal medyadan sağladık. hem de kadınlar gününe 1 gün kalmış iken ! hem de küçücük bir çocuğun gözleri önünde çığlık çığlığa anne diye haykırırken! . kadın yer de yatarken 3,5 kişi çıkıp da onu bu hale getiren allahin belasını bir güzel dövmüşler. keşke hemen müdahale edilseydi de kadin orda çocuğunun gözleri önünde bunları yaşamasaydı. keşke bunları hiç yaşamasaydı. 9 kere şikayette bulunmasaydı çünkü ilk sikayetinde hapse girseydi o pislik. keşke hiç bunlar yaşanmamış olsaydı. keşke ve yine keşke.
son 65 günde 67 kadın öldürülmüş. 1 kişiyi koruyamiyorsak hiçbirimiz güvende değiliz demektir.
evet yine her yerden kadına şiddete hayır etiketleri ile 1,2 gün gündemde kalacağız peki ya sonra?
dün yavrulari yanan bi köpeğin gözlerine bakamadık bugün de yine yavrusunun yanında dayak yiyen bir anneyi gördü bu gözler. cidden nefret ettim ben her şeyden. bu son olsun artık cidden bu son olsun.

içimde bir huzursuzluk
yine acı bir mutsuzluk
gecede var bir kusursuzluk
insanlarda var bir muzurluk

garip bir kaygı, heyecan
her şey düzelecek san
sen yine de insanlara kan
kurtulmuş mu acısından bir han

hayır zorluklarla hep devam eder
bırakmaz insanı hiçbir dert, keder
sen sanma dünya iyi, çokca beter
sen emek ver olsun, olsun sonu heder.

1999 yılında the matrix'in galasında bir yandan konyağımı yudumlayıp bir yandan wachowski biraderlerle (o zaman erkeklerdi) muhabbet ederken ağzından kaçırdıkları fan fact.

bunu lily wachowski söylemişti omzuma vurarak şunları demişti:

"aslında nebukadnezzar'da geçiyordu bu sahne. morpheus ekibi azarlayıp "telefonu mümkün oldukça kullanmıyoruz arkadaşlar. telefon çok yazıyor, siz ödemiyorsunuz faturayı. zaten nebukadnezzar'ın haftalık mazot masrafı yetiyor. su içer gibi mazot yakıyor namıssız. telefon faturalarından kısıyoruz. tank! oğlum sen biz girince direkt kapatıyorsun hattı!" diyecekti. sonradan bunun gereksiz olduğunu düşündük, fakat o ilk kedili bina sahnesini her açtığımızda birbirimize bakarak güleriz haha!"

bu vakitten sonra ne zaman matrix izlesem aklıma morpheus'un türk babası gibi bir herif olduğunu canlandırıp ben de sırıtıyorum. bu sahneyi komple çıkarmaları gayet yerinde olmuş.

bol bol kilo aldık ve evde otururken sitedeki çocukların zırıltısını dinledik.

sabahın ilk ışıkları yansırken gözlerini açtı kadın. henüz dinlenemediği bir sabaha daha gözlerini açtı. uyumak istemiyordu ya da uykuya çok ihtiyaç duyan bedenine inat zihni her sabah erkenden tetikliyordu onu. bugün de olmadı, dedi. doğruldu yatağından. odanın kapısını açtı, temiz havayı çekti ciğerlerine. henüz ayılamamış bedenini sürükleyerek kahve makinesinin düğmesine bastı, bir sigara sardı sonra. ithal tütünün ekşimsi kokusu, kahvenin tazeleyeci kokusu ile harmanlanınca günün en güzel zaman dilimini yaşadığını düşündü. çıktı minik balkonuna kahvesini yudumlarken bir yandan günlük işlerini planladı. yapılması gerekenler ve yapmak istediklerini düşündü. sabahı çalışma zamanıydı. öğleden geceye dek olan zamansa onun.
ilk önce işlerini halletti. araya hızlı bir kahvaltı sıkıştırdı. kalan işlerini bitirdi. akşam için uzun zamandır ihmal ettiği keyifli bir yemeği hazırladı bir yandan mirgün cabas ve cem kozanoğlunu dinlerken. sporunu yaptı.
kapıya gelen sucu ile hasbihal ederken kapının önüne birikmiş olan çöpleri fark etti. darmadağın olmuş çöpler, onu bir şekilde huzursuz etti. topladı hepsini, çıktı dışarı. dışarıda gök boşanırcasına yağan bir yağmur vardı. ama canı eve girmeyi hiç istemiyordu. evinin hemen önündeki parka yöneldi. oluklardan hızla akan suyun sesi, debisi yüksek bir ırmağın yanında gibi hissettiriyordu. üzerine düşen yağmur damlaları montunu bile alıp çıkmadan çıktığı için sırılsıklam etmişti; saçlarından, yüzünden yağmur damlaları süzülüyordu. kızarmış yapraklar parkın her yanını kaplamasına rağmen ağaçlar hala çıplaklaşmamıştı. kış bir türlü gelmiyor, doğa da insanlar gibi değişiyordu günden güne. serin hava yağmurla birleşince üşümüştü. içeri girip tekrar sıcak bir duş aldı. telefonunu kontrol etti. birkaç arkadaşından gelen mesaja yanıt verdi.
içten içe görmek istediği bir mesaj vardı. çokça özlediği biri. neden aramıyor ya da yazmıyor, diye düşündü. sonra başladı kendini sorgulamaya "neden ben o kadar özlüyorum ya da o aramanın gelmesi niçin benim için bu kadar önemli?yaşayıp gittiğim iliklerime dek keyfini çıkardığım bu hayatta kimseye ihtiyacım yok. " diye düşündü. bir yanı buna inanıyor bir yanı eksik hissediyordu. kimse vazgeçilmez değildi de gitmeleri de sevmiyordu. ya da kendini kandırıyordu. belki de haklıydı adam" gelmek için de gitmek için de cesur değildi kadın. " ama yapayalnız hissederken bile mutlu olabiliyordu. ayna karşısında iç çamaşırlarınla dans edecek kadar mutluysan kimseye ihtiyacın da yoktu. telefonu çaldı o esnada arkadaşları oyun için arıyordu. biraz imposter olmak, gerçek hayatta da oyunda da neşelendiriyordu onu. oyununu oynadı. güldü, eğlendi çokça. bir bira daha açtı. biraz gerçek biraz hayal bir hayatı döktü kaleminden sonra.

bir kilo serotonin.

ortak bir kararla düğünsüz derneksiz yaptık nikâhımızı. bir kaç yıl sonra da boncuk gözlü bir yavrumuz oldu. fotoğrafını hiç bir yerde paylaşmadık ki ikimiz de sosyal medya kullanmayı sevmiyoruz. kendimize de birbirimize de zaman ayırmayı biliriz. ne ev için ne eşya için ne de maddi manevi her hangi bir konu için üzmedik birbirimizi. sevgiyi paylaştığımız gibi yaşamın tüm yükünü de paylaşarak yaşlanmak bizim tercihimizdi. öyle de yapıyoruz. biz diyen çiftleri itici bulanlar olmuş. bunca bütünleşmişken biz değil de ne denir ki. yapmacık gösteriş budalası tipler evli bekar farketmeksizin zaten itici, yani evlenince katmerleniyorlar sadece.

zeki müren-gitme sana muhtacım

(bkz: old boy)
(bkz: içinde yaşadığım deri)
(bkz: boys don’t cry)
(bkz: srpski film)
(bkz: barda)