güzel yapıldıysa ve sıcaksa arşa çıkaran lezzet.

kapalı hava yaşam enerjisi veriyor bana.
sanki tüm kötülükleri ve yanlış giden şeyleri yağmurlu havada düzeltebilirmişiz gibi geliyor.

tüm insanların kısa süre de olsa bu havanın bana hissettirdiği o güzel duyguyu hissedebilmesini isterdim. bakmak ve görmek arasındaki fark gibi... kameranın ne kadar odaklasanız da güneşin batışındaki oluşan renkleri bire bir yansıtamaması gibi. sanırım bu havanın bana verdiği enerji ve hisler de bana özel, anlatmakla anlaşılmayacak... ya da anlatılamayacak.

mutsuzluğa, hüzne yenik düşmek istemediğim için sıkça yaptığım bir şeydir. zaten modum düşük bir de hüzünlü şarkılar açıp iyice psikolojimi mi bozayım diye düşündüğüm için hemen hareketli, insana keyif veren şarkılar açar iki şarkı sonra da kendimi toparlarım.

tercihimi zeki müren den yana kullanıyorum.

herkes gerçekten ama gerçekten harika işler ortaya koymuş ben acemiliğimden utandım şu an. emeği geçen herkesin eline sağlık, gururlu bir anne gibi gözlerim dolu dolu baktım dergiye ne güzel olmuş. bu süreç boyunca her işe koşturan sevgili karambol'ün yokluğunu görmek kötü hissettirdi. bu yazı olmuş mu ya bunun şurasını şöyle mi yapsam diye diye bir aydır kafasının etini yemiştim kaçtı gitti galiba benim çenesizliğime dayanamayıp. ondan başka kimse benim gereksiz sorularıma tahammül etmiyor, 90'lar trendlerinden daha hızlı bir şekilde geri dönmesi dileklerimle.

hayatı iyisi, kötüsü, sevinci, hüznü ile görebilmektir. insanlar yaşayacakları durumları önceden sezgileriyle bildiyse bilin ki düşünmek gerekmiştir. kişi düşuncesini evreye koymuştur.

bir şeyler üretmenin iyi hissettirdiği etkinliklerden. üstelik "evde yaparım ben, dışarıda içine ne koyuyorlar belli değil"ci tayfadansanız içiniz rahat bir şekilde yaptığınız mumu kullanabilirsiniz. yanma süresi daha uzun, dilediğiniz renkte, kokuda ya da kokusuz mumları evdeki atık camları (konserve kavanozlar gibi örneğin) değerlendirerek de üretebiliyorsunuz. balmumu kullanarak mumlar yapmak en doğalı ancak her zaman bulunmadığı için, soya mumlarının doğalını bulmak da mesele olduğundan parafin daha sık kullanılıyor. bir yerden başlamak gerek elbette, ancak parafinle çalışırken dikkat edilmesi gereken önemli noktalar var.

öncelikle mum için kullanılacak malzemeleri eritip kullanıma hazır hale getirmek kolay ancak dikkat isteyen bir iş. ortalığı batırmamak için eski gazete kağıtları işe yarayabilir. benmari usulü eriteceğiniz parafini kullanmadığınız büyükçe bir kavanoza alabilirsiniz, lakin suyu kaynatmak için çok derin tencere yerine sığ bir tencere hem işinizi kolaylaştırır hem de yanmanızı engeller. suyu kaynattıktan sonra altını kısın mutlaka. kavanozun su içinde zıplamadan sabit durması için önemli bu. karışıma ekleyeceğiniz malzemeleri karıştırmak için çöp şiş çubuklarından yardım alabilirsiniz. ölçümler için de basit bir mutfak terazisi iş görüyor.

satın aldığınız parafin genellikle saf halde olur, kullandığınız parafinin muma dönüştükten sonra dayanıklı olması için yüzde on oranında stearik asit (stearin, bir tür gliserin) kullanmanız yararlı olur. 200 gram parafine 20 gram stearin gibi. bu madde de parafinle birlikte kolay bulunuyor, hatta internette mum yapım seti olarak satılan takımlarda bulunuyor. kimi üretici parafinine stearini eklenmiş olarak da satıyor, o zaman "erit ve çık" türü mumlar yapmak da mümkün oluyor.

parafini eritirken mumları koyacağınız kapları ve fitillerini hazırlayın. bu kaplar küçük kavanozlar, teneke kutular ya da bitmiş mumlarınızın bardakları olabilir. fitili sabitlemek için küçük yuvarlak bir metal parça oluyor, bunu mumu dökeceğiniz kabın tabanının tam ortasına birkaç damla erimiş mum ile sabitleyebilirsiniz. fitilin ipini dik olarak tutabilmek için bir çubuk ve küçük bir mandal işe yarıyor. fitilin sabit durması mumun sonuna kadar düzgün biçimde yanması için önemli.

önce parafin, sonra da ekleyip karıştırdığınız stearin eridikten sonra renk için gıda boyası ekleyebilirsiniz. koku için de aktarlarda / parfümerilerde bulunan esanslardan ya da bitki/meyve yağlarından birkaç damla eklemenizi öneririm. başka malzeme eklemek çok iyi olmayabiliyor her zaman, kahve koyma gibi bir gaflette bulunmuştum ilk yaptığımda, kokusu çok belirgin olmadığı gibi kahve tanecikleri mumun dibinde kaldı, hiç de hoş olmadı. *

hafif kıvamlı karışımımız kaplara dökülmeye hazır. en önemli şey dikkatli olmak ve acele etmemek, çünkü sıcak parafin oldukça can yakabiliyor, ortalığı batırıyor ve temizlemesi zor. tencereden kavanozu alırken tutacak ve tahta maşa kullanabilirsiniz, kavanozu tutup parafini dökerken de. kaplara sıcak parafini dökerken fitilleri kaydırmamaya dikkat edin. yaptığınız mumları ilk yarım saat hareket ettirmeyin. yakmak için mumun iyice oturması önemli olduğundan en temizi bir gece beklemek. fitil etrafında parafin soğuduktan sonra hafif bir çukurlaşma görebilirsiniz, bu bazen olmayabilir de, ama olursa üzerine halen sıcak ve sıvı halde bulunan parafinden takviye edebilirsiniz. işiniz tamamlandıktan sonra ortalığı toplamayı ihmal etmeyin ve kullandığınız malzemeleri yeniden kullanmak için bir kenarda tutun. ayrıca bu kapların parafin değen kısımlarını kesinlikle suyla temas ettirmeyin, çünkü bu sonraki mum yapma serüveninizde ürünlerinizin kalitesini olumsuz etkiler. mumlarınız hazır olduğunda yakıp seyrine bakması çok keyifli, yanarken kıpırdatmamaya, yanabilecek şeylerin etrafında tutmamaya özen göstermeyi de unutmayın.

harika bir tabir. çok beğendim.

bu kelimenin tdk'ye göre doğru yazımı için:
(bkz: nümismatik)

karşı karşıya kaldığımız tüm zorluklar geçicidir. tıpkı gökyüzünün bazı zamanlar bulutlarla kaplı olması gibi. geçici olmayan şey gökyüzünün kendisidir. unutmayalım ki kalıcı olan bizim öz benliğimizdir. hayatlarımız iniş ve çıkışlardan ibarettir. inişlerde kendimizi çok yıpratmamanın yolu onun bir gün biteceğine olan inancımızı yitirmemekten geçer.

zihnimize gelen olumsuz düşüncelerin zihnin bir oyunu olduğunu, bu düşünceler hakkında yorum yapmadan onları gökyüzündeki bulutları izler gibi izleyip, olumsuz düşüncelerin zihnimizden geçip gitmesine sadece tanıklık etmek bizleri rahatlacaktır.

bol bol sevmek. kendini, canlıları, doğayı herhangi bir karşılık beklemeden sevmek.

mutluluğun ve mutsuzluğun dışarıdan alınacak şeyler olmadığını ve beklentilerden vazgeçmeden mutlu olmanın zor olduğunu bilmek lazım.

şimdilik bu kadar dostlar. sevgiyle kalın.

öyle bir geçer zaman ki dizisinin tüylere ürperti akıllara ziyanlık veren,denizcilerin çapkına çıkan adını iyice parlatan karaketeri; sofra toplama sahnesi ile de bilinir
ev kadını mıyım lan ben şeklinde avam bi çıkış

böyle giderse susmayacak dediğim başlık.

neredeyse 6 bin yazar var ancak gördüklerimiz hep aynı kişiler. oylamadakiler aynı, yazarken aynı. bunu bir tarafa bırakırsak tanım başlıkları daha birileri göremeden puf oluyor. geriye sözlüğü foruma çeviren, keskin anket kokusu olan başlıklar kalıyor. frame'de toplasan beş tane yazılabilecek başlık var.

ne diyordu bez bebek dizisindeki özge?
şaka gibi.

edit: imla.

bal'ı vişne reçeli yapalım mı lütfen.

dışarda gürül-gürül akan bir dünya...
bir ben uyumadım,
kaç leylim bahar,
hasretinden prangalar eskittim.

formatının güçlendirilmesi gerektiğine inanıyorum. özellikle üç gündür gördüğüm, yanlarında parantez ile açılmış başlıkları bir bir toplayıp gaz odasında eritmek istiyorum.

benim tavsiyem, başlıkların sonuna şu sıralar eklenen (dizi), (film), (kitap) gibi ibarelerin konulmamasıdır. mükerrer başlıklar, büyük karışıklığa yol açacaktır. şimdi değilse de belki daha sonrası için toparlanamayacak kadar fazla entry olduğunda sevgili moderatorlerimizin yetişemeyeceğini düşünmekteyim. örnek veriyorum: otomatik portakal hem bir film adı, hem de kitap adı. bunun (kitap) başlığıyla açıldığını sol frame'de gören yazar arkadaşlar, "filmi de vardır kubrick'ten" diye entry dolduracaklar. bu iki başlığı da girmemiş yazar arkadaşımız, otomatik portakal başlığını açıp "kitabı da var, filmi de var" diyerek entry dolduracaklar. bunun çözümü, sol frame'e #kitap #film şeklinde sütunlar koyulmasıyla olabilir. ama asla başlığa parantezle müdahale edilmesi değildir.

ikinci tavsiyem, bir şeyin türkçesi zaten popüler ise, gerek olmadıkça yabancı dildeki karşılığıyla başlık açılmamasıdır. misal veriyorum, eternal sunshine of the spotless mind'ın ingilizcesi bilinir. ama also sprach zarathustra, daha çok böyle buyurdu zerdüşt ismiyle bilinir. ertesi günü almanca başlığı görmeyen yazar arkadaşlarımız türkçe popüler olanının altında "böyle de bişiy var ya" diyecekler. gerek var mı salata gibi karıştırmaya?

üçüncü ve son tavsiyem, ben mobilden giriyorum. mobil uygulama güzel olur hoş olur da, şu sağ üstteki uçak ikonunun işlevini kaydolduktan üç gün sonra anladım diyebilirim. ben onu hep "çıkış yap", uç git anlamında algılamıştım. o menü ikonunu tematik bir ikonla değiştirmenizi tavsiye ederim sevgili yöneticiler.

son söz, istiklal marşı ve kapanış...

beni linç etmenizi hiç istemem, aynı geminin yolcusuyuz ve buranın gelişmesini, ilerlemesini canı gönülden istiyorum. bu yazdıklarımın bir ego tatmini gibi görünmesini asla istemem. burayı çok sevdim. entry doldurmak için sürekli araştırıyorum ve hakikaten emek veriyorum. bu yazdıklarımın en azından yönetim kurultayınızda bir masaya yatırmanızı diliyorum. öpt.

şu kafanızı kadınların kıyafetine taktığınız kadar ilime bilime taksaydınız şu an bu durumda olmazdık.

iyisini kötüsünü komple bir kenara bırakıp direkt ilişki vs yalnızlık seçenekleri arasından yalnızlığı tercih edeceğim karşılaştırma.

aşk birçok kişi tarafından yaşanan,ama çok az kişi tarafından keyifle sürdürülebilen bir duygudur.
-george nathan

69 yaşında ki ibo bu aralar 25 yaşında bi kadınla birlikteymiş. ciddi ciddi ortada aşk var sanıyosa üzülürüm. sakın aşk yaşta değil baştadır güzellemesiyle gelmeyin bana. benim yaş farkı anlayışım max onbir yaş aralığına kadar.

kızın hayatı, sülalesi kurtuldu diye atıp tutuyolar twitter’da.

buna hayat denemez.

sevmediği biriyle sırf parası için birlikte olmayı midesi kaldıran insanlara anlayış ve empatim sıfır sıfır sıfır. insanların duyguları ile oynanıyor. ikisine de yazık.

yemek yemek için hepimizin var bir bahanesi. sağlık için dikkat etmek gerektiğini çok sonradan anlamak en zoru zaten.
sayın yazar aklımın derinlikleri, yukarıdaki paylaşımı ile güzel anlatmış. teşekkürler.