nasikabatrachus sahyadrensis olarak da adlandırılan, sooglossidae familyasına mensup bir kurbağa türüdür. mor hint kurbağası veya domuz burunlu kurbağa olarak da adlandırılır. aynı zamanda bilinen en çirkin canlılardan biridir. hem suda hem karada yaşayan bu kurbağanın ana vatanı ise hindistan.

gereksiz bilgi yoktur, bilginin her türlüsü iyidir. beyine doldukça randımanı düşen harddisk muamelesi yapmayın. ne kadar çalıştırırsanız o kadar verim alırsınız.
tanım verecek olursak gereksiz değil, henüz kullanılmamış bilgidir.

bana rus edebiyatına sevdiren bu dünya 'dan geçmiş kafası çok karışık bence değerli bir insan.

poprişçin 'e selam olsun.

bir durum.

aslında ton balığı değil de konserve yiyecekler konusunda kral çıplak deseler daha iyi. tadının güzelliğini kötülüğünü geçtim, konserve yiyecekler kanser yapar. fazla yemezseniz sizin adınıza iyi olur.

"....
yerine hiç beni koyup sarhoş oldun mu sen?"

müslüm gürses /tutamıyorum zamanı

çocukluğum taci' nin insana dönmesini beklemekle geçti.

herkes bıçakla açma yöntemini söylemiş ancak en nihayetinde bıçak bu, şakaya gelmez dostlar.

peki bıçak yerine neyle açacağız?

1. mutfağa gidiyorsunuz ve çekmeceden bir adet sapı tercihen yassı olan tatlı kaşığı veya çay kaşığı alıyosunuz,*
ardından kullandığınız kaşığın sap kısmını inatçı kapağın cam ile arasında kalan herhangi bir kısmına dikine bir şekilde, takoz sıkıştırır gibi azıcık bir baskı ile kavanozla kapak arasına bastırıyorsunuz. vee voila! kapağınız gazı alınmış bir şekilde açmaya hazır.

2. kapağınız daha da ketum çıkarsa azıcık su kaynatıp, tas gibi bir yere kaynak suyu dökün ve açılmayan kapağı sıcak suyun bulunduğu tasa, kapağın yüzeyini tam kaplayacak ancak camla sıcak suyu çok da çok da temas ettirmeyecek şekilde batırın. kapak yeterince ısındıktan sonra durulayarak veya el havlusunu eldiven gibi kullanarak açmayı deneyin. muhtemelen sizi bu kadar yorduğu için mahçup hissedecek ve daha da yorulmanıza müsade etmeden açılacaktır.

ben mavi olurdum. masmavi gökyüzü gibi uçsuz bucaksız, masmavi deniz gibi pak ve berrak.

şu an hayatımın öyle bir noktasındayım ki belirli şeyler dışında hiçbir şeye zamanım yok. yazmak benim için birçok şeyi ifade eder. bilen bilir, bilmeyen de pek bir şey kaybetmiyor zaten. yazılarıma bakıldığında, yazarken genellikle biçimsel kaygı taşımadığım, daha çok içimdekileri dökme ihtiyacı sonucu bir şeyler yazdığım pekala anlaşılacaktır. lakin son zamanlarda içimi de dökemez oldum. kimi zamanlar gece yarısı uyanıp sigara yaktığımda ya da vakitsiz anlarda aklıma düşünceler üşüştüğünde kenara köşeye birkaç sayfalık yazılar yazsam da, içimdeki uzun uzun yazma isteği ve ihtiyacını iliklerime kadar hisseder oldum. yakın bir zamanda patlayacağım ve ne yalan söyleyeyim o günü sabırsızlıkla beklemekten başka hiçbir şey yapamıyorum.

bunu söylemek istemezdim ama hayatımda gördüğüm en çirkin şehir. iki dağın arasından geçen bir yol ve dağların önünde birkaç sıra apartmandan oluşan bir yer. ilçesi kelkit'in gölgesinde kalmıştır.

latakya, cavendish, dunhill tütünlerine artık el değmiyo ne yazık ki. geçen seneden alıp kuruttuğum dunhill'i bile içmeye kıyamıyorum. hem kaliteli tütün bulunmuyo, hem de berbat tütünler bile ateş pahası. captain black bulsak razı olacak kıvama geldik.

ağlayalım mı ne yapalım anlamadım ben? gülünce huzursuz oluyoruz, ağlayınca mutsuz, düşünceli olunca da melankolik. şu işin orta yolunu bulalım rica ediyorum. *

bir kişiye tamamen ve koşulsuz olarak güvendiğinizde, sonuç iki şeyden biridir: ya ömür boyu bir insan ya da ömür boyu bir ders.

çevrendeki insanların davranışlarını ve önceliklerinin, hayata bakış açısının gözlemlerine dayanarak değiştiğini farketmen bunun sonucunda kendi davranışlarını, önceliklerini ve hayata bakış açını karşılaştırma sonucunda aslında çok farklı dünyaların insanları olduğunuzu farketmeniz ile birlikte belirli bir düzeyde duygusal olgunluğa erişmeniz ve büyümenizin sonucu.

son yıllarda daha çok kabul edilmeleri gerekirken, şu sıralar daha bir ötekileştirilmeye çalışılan topluluk.

onlar arasında arkadaşlarım var ve bilinçli güzel insanlar.

umarım ülke olarak bir gün bizde bu bilince sahip oluruz.

ruhu güzel olan yazardır.

-hanım hanım! bunlar benim yavrularım.
-ben şişman değilim, pofuduğum.

animasyon da olsa, film sonuçta. öyle, dimi?

kendisine aşık eden müzik grubudur. daha önce girilmiş tanımlardan anladığım kadarıyla "uyku" çok revaçta olmasa da anlamına en çok bayıldığım şarkılarından bir tanesidir. hepsini sıralayamayacak olsam da listeme sabah kahvesi tadında pazar ve ertesi'ni ve kendimi bir gençlik dizisinde gibi hissetmeme sebep olan elektrot'u da ekleyebilirim.

atatürk'ü çok sevmek ve özlemek.

2009'dayım, kafamda bir yerlerde tenha bir sokakta akşam yağmur yağıyor.