başka bir deyişle uzerinde güneş batmayan imparatorluk.
sanayi devrimi ile birlikte artan ham madde ihtiyacı üzerine ebesinin bir tarafına kadar gidip orayı bir kene gibi sömüren, sadece sömürmekle kalmayıp kendi kültürünü de mükemmel bir profesyonellik ile empoze eden devlet. hükümdarı ise, commonwealth'in* başıdır.

üzülmenin haricinde yapabileceğiniz en iyi şey; depresif takılan gençlere ilgi bekleyen ergenler olarak bakmamak olacaktır. istatistiksel olarak en çok genç yaştaki insanlar intihar eder unutmayın.

bir (bkz: attila ilhan) şiiridir.

2.
rüzgâr
uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor
dağınık yalnızlığımdan
onu çok arıyorum onu çok arıyorum
heryerinde vücudumun
ağır yanık sızıları
bir yerlere yıldırım düşüyorum
ayrılığımızı hissettiğim an
demirler eriyor hırsımdan..

herkes bıçakla açma yöntemini söylemiş ancak en nihayetinde bıçak bu, şakaya gelmez dostlar.

peki bıçak yerine neyle açacağız?

1. mutfağa gidiyorsunuz ve çekmeceden bir adet sapı tercihen yassı olan tatlı kaşığı veya çay kaşığı alıyosunuz,*
ardından kullandığınız kaşığın sap kısmını inatçı kapağın cam ile arasında kalan herhangi bir kısmına dikine bir şekilde, takoz sıkıştırır gibi azıcık bir baskı ile kavanozla kapak arasına bastırıyorsunuz. vee voila! kapağınız gazı alınmış bir şekilde açmaya hazır.

2. kapağınız daha da ketum çıkarsa azıcık su kaynatıp, tas gibi bir yere kaynak suyu dökün ve açılmayan kapağı sıcak suyun bulunduğu tasa, kapağın yüzeyini tam kaplayacak ancak camla sıcak suyu çok da çok da temas ettirmeyecek şekilde batırın. kapak yeterince ısındıktan sonra durulayarak veya el havlusunu eldiven gibi kullanarak açmayı deneyin. muhtemelen sizi bu kadar yorduğu için mahçup hissedecek ve daha da yorulmanıza müsade etmeden açılacaktır.

en kısa ifade ile karşıtlıkların çatışırken oluşturdukları birliktir denilebilir. bir başka deyişle her şeyin kendi zıttı vardır ve bu zıtlıklar birlik oluşturur. gece/gündüz, hastalık/sağlık, yaşam/ölüm, artı/eksi, yin/yang vb.

cümlenin literatürde geçen aslı, "her şey zıddı ile kaimdir" şeklindedir. bu cümlenin başlık yapıldığı bir ege cansen yazısı için buradan

*

yoldaşın ne kadar pis bir zihni olduğunu gösteren söylemdir.
not: radyo dinlemeyenler yazamaz bu başlığa.
yakışmadı yoldaş. nasıl bir hayal gücün var öyle nasıl bir deneyimin var öyle.
ayrıca ne diyor can yücel. küfür garibanın ağzında çiçektir ulen.

hani derler ya resimle, müzikle, şiirle falan uğraşanların en güzel eserleri çekilen çileler sonucu ortaya çıkmış eserlerdir diye, işte bunun bir ispatı da nazım hikmet'in "ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkında" şiiridir.
buyrun şiirin hikayesi.
nazım hikmet gülhane parkındaki bir ceviz ağacının altında sevgilisi ile buluşmak üzere randevulaşır. buluşacakları gün gülhane parkına gider ve ceviz ağacının altında beklemeye başlar. tam bu sırada polisler de orada devriyeye çıkmıştır. o dönemlerde nazım hikmet arananlar listesinde olduğu için polislerden gizlenmek durumunda kalır ve bu ceviz ağacına çıkar. ağacın tepesindeyken sevdiceği gelip her şeyden habersiz ceviz ağacının altında beklemeye baslar. polislerden dolayı aşağıya seslenemez ve çaresizce çıkarır kalemi kağıdı ceviz ağacının tepesinde bu şiiri yazar; “ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkında. ne sen bunun farkındasın, ne de polis farkında.

edit: imla

türkiye'de işsiz yoktur, akrabasız vardır.

sataşmadan doğan atışma
bana olur ancak atıştırma
laf salatası yapacaksan da istemem
az kelimelerinle beni diyete alıştırma

teker teker gelin arkadaşım crazy saturday saldırısı yapıyorsunuz resmen, türden türe doyup alcohol içip komaya mı girelim?gene mi dıjj mihraklar el attı olaya diye serzenişlendiğim program.(bkz: swh)

ev arkadaşımdır. kapının önündeki ayakkabısını binada kedi var diye alamayıp benim almam için bana 20 lira verdi. daha da alırdım da acıdım.

her mevsim yaprakları yeşil kalan ağaçlar vardır, karlı havalarda yeşil dalından kar yediğimiz çam ağacı gibi.
evernevergreen diye bir renk vardır, ormanın yeşiline müptela olanların favori rengi.
kafa sözlük’te evernevergreen diye bir yazar vardır; hayatın bize yüklediği ağır stres yükünü üzerimizden atan, duygularımızı canlandıran, tabiat sevgisini bize aşılayan kıymetli biri.
kitaplar ile ilgili başlıklarla kitapseverlerin, filmler ile ilgili başlıklarla filmseverlerin takip ettiği.
yazıları ile ruhumuzu besleyen evernevergreen insana dair umudumuzu yeşerten önemli bir sebepsin.

tökezleyen gergedan dansıyla kediciklerin gönlüne taht kurmuş insan.

o insan doğru insansa zamanı ben hallederim, zamanı da doğru hale getiririm, gerekirse kuantumu çözerim, doğru insan olsun yeter ki.

“bir gündü, hava ılık
ve cadde kalabalık

bir kadın sapıverdi önümden dönemece;
yalnız bir endam gördüm arkasından ipince.
ve görmeden sevdiğim, işte bu kadın dedim,
çarpıldım sendeledim.

bir gündü mevsim bayat
ve esmekte hayat…
dönemeçten bir tabut çıktı ve üç beş adam;
yalnız bir ahenk sezdim, çerçevede bir endam.
ve tabutta incecik o kadın var, anladım;
bir köşede ağladım…“

necip fazıl kısakürek şiiri.

fetö'den çok çok daha tehlikelidirler. allahları kitapları gavslarıdır. sadece ona iman eder ona tapınırlar. biraz kıdemli olanları garip garip hareketler yaparlar ve bunun ilahi bir dürtü olduğunu iddia ederler. bu madrabazları şu an mevcut yönetim bütün kritik noktalara kendi eliyle yerleştirmiş durumda.

daha son iki yıl içinde emniyette atamalar yüzünden çok kavga çıktığını okumuştum. yine başrolde menzil cemaatine bağlı olanlar vardı.

mozambik televizyonlarındaki tartışma programları. konular hep değişir fakat her programa çıkan aynı herbokologlar her konuda uzmandır. akılları yoktur ama fikir beyan ederler. mozambik halkı bunlara nasil tahammül ediyor anlamıyorum. gerçi bana ne ben türkiye'de yaşıyorum.

daha dün türkiye’ye gelen, bol bol çikolata, alman peyniri ve makyaj malzemesi getirmiş canım teyzemin içinde bulunduğu gruptur. şerefine pastalar baklavalar alındı, ertesi günü de güzel bir kahvaltı hazırlandı. bir de giderken harçlık olarak avro fişeklemesi muhtemeldir. iyi ki varsınız alamancı akrabalar.

yapılan araştırmalara göre korkuların da genetik olması durumu.

çoğu insanın neden gece karanlıktan korktuğunu hiç düşündünüz mü? sorumluların atalarımız olduğu büyğk bir ihtimal.

insan, besin zincirinin henüz alt kademelerinde, yırtıcılar için bir av konumundayken, özellikleri geceleri avlanan bu hayvanlara karşı daha dikkatli olmalıydı. bu şekilde geçen on binlerce yıl düşünüldüğü zaman bu korkunun kodlarımıza işlemiş olması son derece olağan.

diğer bir korku ise büyü, sihir, cadılık benzeri olgular.

acaba biz nesiller sonraki torunlarımıza hangi korkuları bırakacağız?