(bkz: o romandaki hayali belki gerçek yapmaya)

umursanmayan isteklerdir. bildiğimiz üzere gençler son yıllarda en fazla hakkı yenilen kesimdir.

mektup
grup yorum, dilan ekin adlı üyesinin ölmeyi reddettiği için öfkelenmiş ve dilan ekin'i selam vermeye bile değer bulmadığını mektubunda belirtmiş.
insanların yaşam hakkının kutsallığını hiçe sayıp ölüme güzelleme yapan insanları anlamak mümkün değil.

çay kaşığı görünce septik şoka girmeleri muhtemeldir

mini mini bir çaylak olarak çok haklı bulduğum gerçektir. ne tarafa gülüyorduk? kıps

herkes biliyor mu bunu bilmiyorum ama soğanı unla kavurmak. ben bunu çok sonradan öğrendim.

ışıklı ayakkabılarım ve tekerlekli çantamla okula girerken bendeki hava kimsede yoktu.

okuma yazmayı kendi başıma öğrendim. okula başlamadan önce ansiklopedi okumaya başlamıştım. muhtemel zaten okulun ilk yıllarında hepsini bitirip başa dönmüştüm. kim bilir kaç kez okudum. sonra okumaya devam ettim. hiç durmadan. ve bu konuyla ilgili net görüşüm şu.

beni hiç mi hiç ilgilendirmiyor okuyup okumadığı.

çünkü ben okuyup öğrenmeye çalıştığım şeyler ile ilgileniyorum. bunlarla ilgilenirken kim ne okuyor ilgilenmeye hiç fırsatım olmuyor. bir cümlenin üzerine düşünmek ve o cümleyi anlayabilmek bazen çok uzun aylar isteyebiliyor. o yüzden zaman bulamıyorum.

bi sevgilim o dönem hiç okumak istememem ile çok ilgileniyordu. okula başladığı zaman anca 2 sene sonunda okuma yazmayı öğrenmişti ve mutsuzdu benim roman okumak istemememden. iste benim hiç bu kadar zamanım olmadı başkasının hayatı ile ilgilenecek kadar. o neden ilgilendi? var aslında bir açıklaması ama neyse. çok salon kadını psikolojisindeyim. minik bir poğaça gibi hissediyorum kendimi. hıı.

baskıyı evde kendim alsam, papatya çayımı demlesem, hırş hırş diye sayfalarını çevire çevire okusam telif davası açmazsın değil mi sevgili trevor?*

tutku ile yoğrulmuş bedenlerin tende bıraktığı minik öpücüklerle başlayan ve nefes kesici anları beraberinde getiren istekler silsilesi.

abd'nin texas eyaletinde kışın aşırı sert geçmesinden ötürü 15 şubat'tan bu yana milyonlarca insan elektriğe yüklendiği için alt yapı çökmüş ve 20'den fazla insan donarak hayatını kaybetmiş. üç milyon insanın elektriksiz kaldığı eyalette, araçlarında ısınmaya çalışan bazı insanlar karbonmonoksit zehirlenmesi yaşamışlar. beni en çok üzen ise, sahillerde donmaktan kurtarılan binlerce kaplumbağanın hâlâ ölüm tehlikesi yaşıyor oluşlarıdır.

ironik kısım ise şu: elon musk uzay projesi için sf'den texas'a taşınmıştı. 9 yıl içinde mars'a koloni kurmayı hedefleyen sayın musk'ın yeni memleketinde tüm hayatın kıştan dolayı felç olması ve insanların soğuktan ölmeleri fazlasıyla ironik. daha kendi gezegeninde, homo sapiens sapiens'in ana vatanında insanlar ölürken atmosferin olmadığı, yerçekiminin dünyanın yarısı kadar olduğu, suyun olmadığı, radyoaktif bir ortamın olduğu, ısınmanın, korunmanın ancak kendi imkanlarıyla yapılabileceği mars'a yerleşim yeri kurmak güzel bir düşünce. ölmezlerse tabii.

bu olaylar küresel ısınmanın ve iklim değişikliklerinin gelecekte tüm dünyayı ne hâle getireceğinin ufak bir demosu.

www.ntv.com.tr/galeri/dunya...

emperyalistlerin; analarının sütünden emdiği sütü memelerinden emdiği sütü. burunlarından getiren partidir(k. kılıçdaroğlu)

iktidara tekrar hevesleniyor; yoğsa 6 milyon işsazın işsızın işansız(d, bahçeli)


sevgili; zondulla zonduklar zonduk eheh zonduklalar. niye böyle oldu!!!!
(rte)

epiphyllum oxypetalum.
gecenin kraliçesi anlamına gelmektedir. sri lanka kökenlidir lakin çin-hindistan gibi ülkelerde yetişmektedir. çok nadir bir çiçek açma sirkülasyonu vardır ve açtığı günün gecesi solar gider. değişik bir çiçek türü.

tahammülsüzlük.

kırmızı odayı her izlediğimde kendi çocukluğumdan bir parça görüyorum.
sevgisizlik en büyük açlık..ve sevgiye hiç doyamayan ben..

mustafa kemal atatürk, kendisi bile böyle bir yaklaşım sergilememiş ,
' türkiye türk'lerindir' demiştir.

bu tür başlıklar, iyi niyetle de açılsa, kötü niyetlilerin eline malzeme vermekten başka bir işe yaramaz...

norveç'te yaşamak isterdim. çok güzel bir ülke bence. tek sorun soğuk olması.

(bkz: kıyafetleri hep aynı sırada giyen insan)lardan biriyimdir.

hiçbir zaman böyle bir düşüncem olmadı dostlar. eğer bir kişi ile konuşmak istiyorsam, hiç çekinmeden yazarım. en kötü "naber, nasılsın" diye sorarım. eğer karşıdaki kişi konuşmak istemiyorsa zaten belli edecektir. ayrıca gerçekten konuşmak isteyen, bir bahanesi olmadan da yazabiliyor. bu kadar kasmayın, eğer konuşmak istiyorsanız konuşun beya.

küçüklüğümün kaldırım ve park kenarlarının kırmızı minik toplarıydı ateş dikeni..
küçük ama sevimli olan müstakil evimizin,
benim en büyük dünyamı oluşturan,
evden çıktıktan sonra adımlarımı sayarak eriştiğim çocukluk parkımın,
her kenar köşesine konulmuş,
harika görüntüsüyle alanı sıcacık hissettiren bitki türü..




muhakkak ki,
herkes kendi çocukluk parkının bir kenarında bu bitkiyi görmüş
yanında oturmuştur.
parkında olmayanlar ise bu günlerde yol kenarlarında aracı ile giderken gözlemlemiştir.

elinize alıp topladığınız da,
maksimum 20 tanesini tam bir avuç doluluğuna ulaştırdığı boyutlara sahip,
kırmızı görüntüsüyle yeme ihtiyacından ziyade acaba tadı nasıl olabilir ki..? diyerek
muhakkak bir iki tane ağzınıza attığınız..
ardından ekşi ve içinde bulunan çekirdekleri sebebiyle kıtır kıtır bir doku hissettiren minik kırmızı ateş dikenleri..

halk arasında adına köpek elması da denilen ateş dikeni özünde,
gülgiller familyasından, yaz kış yeşil kalan çalıdır. 3 metreye kadar boyları uzayabilir.ince uzun ve oval yaprakları vardır. salkım şeklinde sarımtrak ve beyaz çiçekler açar.
salkım halinde ki görünüşü,
salkım domatesin minyatür hali gibidir.




ateş dikeni çocukluk parkımın ebedi bekçileridir..