oğuz atay'ın tutunamayanlar kitabındaki dandini ile dasdana betimlemesini aklıma getirmiştir.

ne kadar tatlı bir insanım, gözyaşım bile şeker*, sahi niye tatlı?

bu ağlama sebebi ile de alakalı diye okumuştum.üzüntüden ağlıyorsan acı,mutluluktan ise tatlı.

dm'den yürüdüğüm adam *

olması gerekendir. gördüğüm tüm forumsu tanımları, cevap niteliğindeki tanımları şikayet ediyorum. moderasyon ekibi sağ olsun hepsiyle çok güzel ilgileniyorlar. sözlüğün kalitesi ancak bu şekilde üst seviyede tutulabilir.

canı, keyfi ve kahyası öyle istemiştir. insanların her tercihine burnunuzu sokmayın artık. bi rahat bırakın milleti.

hâlâ okumak için kullandığım platform. alışkanlık olmuş bir şey araştırırken sonuna ekşi kelimesini ekliyorum. ayrıca izlediğim türk dizilerinin anlık olarak yorumlarını da yapıyorlar.
henüz burada öyle bir kitle olmadığı için ekşi'ye devam.

iyileşmenin ilk adımlarındandır.
o güzel hisler geri gelmeye başlar yine.
yine anlam kazanmaya başlar her alınan nefes.
renkler yine parlıyordur ve hayat artık siyah beyaz renklerden uzaklaşıyordur.
"hayat tek bir parmak şıklatması ile değişir" demişti bilen bir kişi zamanında.
kafada sonuca bağlandı ise başıboş düşünce iplikleri, işte o zaman başlar her şey ve yaşam arzusu tekrar doldurur insanı.
bazen unuturuz hayatın ne kadar kısa ve yaşamaya değer olduğunu. koşuşturmaktan yaşamayı unuturuz. uykuya dalarız.
tek bir tetikleyici yeter hatırlatmaya. uyandırmaya.
temkinli ama korkusuzca yaşamak lazım hayatı.

kent şarkıları isimli grubun 2020 yılında çıkardığı aynı isimli albümünde yer alan son dönemlerin en kaliteli şarkılarından birisidir.

dinlemek isteyenler için;



sözlerini merak edenler için;

bazı kadın yazarların nick altlarından bu anlam çıkar, o yazılar boşa değil de büyük hata. enteller olaya ayıksın istiyorum, bu kadar saflığa benim bile gönlüm razı değil lan. sısısıs

internette umut veren erkeklere de aldanmamak lazım gerçi. çok kurt alem çook.

hangi taraf daha vahim bilemedim. incelenmeli.

bitttiii!
bu yayının benim için yeri o kadar ayrı ki şu an kelimelerle ifade etmem mümkün değil. öncelikle nazım hikmet ve ahmed arif'ten yola çıkarak şiirle harmanladığım bir yayın olsun idi amacım. şimdi yayın bitince görüyorum ki bu yayın hepimizim hemhal olduğu bir gece yaşattı bize.
dün geceye kadar "yayın hazırlığı yetişmeyecek, yapmasam mı?" diye düşünen beni, bu gece, şu saatte "iyi ki yapmışım iyi ki birlikte hüzünlenip aynı zamanda birlikte modumuzu yükseltmişiz" dedirten herkes, iyi ki varsınız! *
kapanış anonsumdan sonra sizin için seçtiğim 8-9 şarkı daha var, dinlemek isterseniz biz buradayız.
bu akşam burada bizimle birlikte müzik dinleyen, destek olan herkes iyi ki varsınız! hepiniz koskoca bir "iyi ki"siniz benim için!

yine çok anlamlı bir kampanya,tebrikler.muhakkak katılacağız.

türban mağduriyeti en sevdiğim.

xavier de maistre kitabıdır.

ilkokul yıllarımda romatizmal bir hastalıktan ötürü birkaç ay yatağa mahkum kalmıştım. yürümekte çok zorlanıyordum ve doktor en az üç ay sadece iğne olmak dışında yataktan çıkmamam gerektiğini söyleyince saçma bir mahkumiyet başlamıştı benim için.

o dönemde hayatımı kurtaran şeyin edebiyat olduğunu söyleyebilirim çünkü günlerce kitap okuyup hayal kurdum bir odanın içinde. odamdaki bu yolculuklar esnasında birçok insanla tanıştım. jules verne bunlardan biriydi ve beni dünyanın her yerine götürdü. ve ben o hastalık esnasında ilk öykümü yazdım. bir bilimkurgu öyküsü idi, dönüşüm geçirmiş örümceklerle savaşan sıradan bir kahramanın öyküsü. odada yapılabilecek yolculukların doğrudan etkisini hep hissettim hayatım boyunca.

içinde bulunduğumuz bu saçma ve gerçeküstü dönemde karantina ve sokak kısıtlamalarına girip girip çıkarken, odalarda ışıksız kalmaya alışırken ve dahi bu dönemi fakirsek cinnet zenginsek cennet tadında geçirirken okunması gereken bir kitap.

evlerde kalıp kendi kendimizi sorgulamak için bolca zaman bulmamız kendimizi tanıyıp yeni bir arkadaşlık edinmek için ideal bir fırsat olabilir ve biz de maistre’nin yaptığı gibi düşsel bir yolculuğa çıkabiliriz kendi odamızda. bence okuyun, delirmeden önce yapacağınız en iyi şey olabilir.

haydi canım oradan...

"ilk yorum" sanki ilk yorumu yazınca madalya takıyorlar. en nefret ettiğim klişe yorumdur.

saat 20.00'de bir yere ayrılmayın sakın ve bir değişiklik yapıp yayın listemi paylaşıyorum bu sefer.

bu yolla da yardımcı olabilirsiniz.

“ayrılalım” diyemeyen sevgilidir.

ya da “ben birini buldum ama çok emin değilim ondan, senden direkt ayrılıp konforumu da bozmak istemiyorum, sonuçta o bulduğum kişiyle olması kesin değil, ben bi bakıp geleyim, sonra sap gibi kalırsam devam ederiz ya da sana ona göre güle güle derim” diyemeyen de olabilir.

selam vermeyi en sevdiğim kuyruklu, tüylü ve ana dili kedice olan arkaaşlarım. selamımı almazlarsa kovalamaya başlıyorum. köpeklere de selam veriyorum ama selamımı almazlarsa onları kovalamıyorum. çünkü sonra onlar da beni kovalayabiliyor ve biraz gerilebiliyoruz. köpeklerle biraz resmi arkadaşım ama kediler.... canım kediler keşke hep öpsem sizi.

hayatın ne kadar sahte ve bir o kadar plastik olduğu gerçeğini kulağımıza fısıldayan buruk, hüzünlü ve bir o kadar güzel, sevilesi radiohead şaheseri.

sözleri

her green plastic watering-can
for her fake chinese rubber plants
in fake plastic world,
that she brought from a rubber man
from a town full of rubber plants
to get rid of itself.

and it wears her out

she lives with a broken man,
with cracked polystyrene man
who just crumbles and burns.
she used to do surgery
for the girls of the eighties,
but gravity always wins.

and it wears him out.

she looks like a real thing,
she tastes like a real thing,
my fake plastic love.
but i can't help the feeling,
i could blow through the ceiling
if i just turn and run.

and it wears me out.

if i could be who you wanted...
if i could be who you wanted...
all the time...
all the time...