asla yalan söylemem.

antik çağdan günümüze kadar gelen bu terim insanın en iyi durumlarda, mevkilerde olduğunda bile tedirginliğin olduğunu ifade eder.
sicilya kralı olan dionysos fakir bir aileden gelip kıvrak zekasıyla tahta kadar geçmiştir. şiddet ve savaşla da ülkesini güçlü hâle getirmeyi başarmıştır. kılıcıyla da halka gözdağı vermek amacıyla insanların kafasını kesmiş ve adaletli olduğunu iddia etmiştir. demokles bu kralın hizmetkârı aynı zamanda da en yakın arkadaşıdır. sürekli krala yaptığı işin çok kolay olduğunu kılıcıyla her işi hâllettiğini söyleyen demokles, bu sözleriyle kralı bıkkınlığa uğratmıştır ve sonunda demoklese ders vermek amacıyla "krallığın ne demek olduğunu öğrenmeni istiyorum demokles. bir günlüğüne gel ve tahta otur." der. demokles bunu duyduğunda sevinçten havalara uçar. dionysos da adamlarına kılıcını tahtın üzerine gelecek şekilde bağlattırır. ertesi gün demokles gelir ve tahta oturur fakat tepesinde bulunan kılıç sürekli onu tedirgin etmektedir. düşecek korkusuyla demokles o gün hiçbir şey yapmadan günü bitirir. demokles de bu tedirginlikle iş yapmanın ne kadar zor olduğunu anlamıştır.

ben ruhi bey nasılım şiiriyle kara kedime ruhi bey ismini verme sebebim olan şair. geceleri ruhu'mi masal yerine bu şiirle uyutuyorum tabii.

inanılmaz bir duygusal bağ kurduğum, kitabın hem ismi, hem de baş karakteri.

tam hatırlamamak ile birlikte kitapta şöyle bir cümle geçiyordu. hayalleriniz konusunda dikkatli olun. gerçekleşmez ise mutsuz olabilirsiniz, ama gerçekleşirse cok daha mutsuz olabilirsiniz. böyle bir şeydi sanırım ama inanılmaz doğru inanılmaz iyi bir tespit.

benimde bir hayalim vardı. baya uğraştım. vee gerçekleşti. ama işler beklediğim gibi olmadı. duygusal, hüzünlü yazmak istemiyorum. hele hele bugün çok uzak durmam gerekiyor.

ama siz bu kitabı okumadıysanız mutlaka okuyun derim. klasik, başyapıt diyebileceğim kitapların başında geliyor.

memleketine hasret, ümidini yitirmiş bir nazım hikmet şiiridir.
çok yorgunum, beni bekleme kaptan.
seyir defterini başkası yazsın.
çınarlı, kubbeli, mavi bir liman.
beni o limana çıkaramazsın...

cem karaca tarafından yorumlanan şarkı hali aşağıdadır;
buradan

sahtekârlık, iki yüzlülük gibi anlamlarda kullanılan deyimdir.

peki timsahlar neden ağlarlar? avlarını yerken, avın çoluğunu çocuğunu düşünüp yetim kaldı yavrucaklar diye üzülürler de ondan.* *

söylenene göre timsahlar aslında ağlamıyorlarmış, ağızlarını fazla açtıklarında gözlerinde sıvı salgılanıyormuş. yani yediği avın çoluğunu çocuğunu düşünmüyormuş vicdansız timsahlar.

eksiklikler. biri bir diğerini tamamlıyorsa ve bunu layığı ile yapıyorsa çok zor kopacak bir bağ oluşur.

son yıllarda unuttuğum muhteşem beyin aktivitesi ürünü. daha doğrusu unutturdular umutsuzlukla.

sözlük radyosunun bir programı.

sözlük gibi internet sitelerinde kullanıcıların tamamen gönüllü olarak çeşitli temalarda müzik, sohbet ya da kurgusal içerikli yapımlarını paylaştığı platformlar çevrimiçi sözlük radyosu olarak biliniyor. bu yayınlar, yapanları için alelade bir etkinlik de olabilir, ömür boyu sürecek bir tutkunun yansıdığı başka bir işaret de. sözlüğü bir mecra olarak benimsemiş insanların hayatlarına dokunan oluşumlar ve gelişmeler gözlemlenebiliyor böyle platformlar sayesinde. önemli bir nokta daha var ki hiçbir radyo yayıncısı bundan maddi bir kazanç elde etmiyor, edemez, çünkü sözlük radyoları ufacık bir reklam bile alsa ticarileşir, ticarileştiği için telif öder. hosting ve benzeri masraflar çoğu kez imece usulü halledilir bu nedenle, olayın güzelliği de ticari olmamasındadır.

on iki yıldan fazla zamandır iki farklı sözlük radyosunda farklı temalarda yayın yapıyorum, bir gün bile hiçbir sözlük kullanıcısının sözlük radyosunu dinlemesi için bir dayatma, ya da baskı uygulandığına şahit olmadım. yeri geldi 1 (yazıyla bir) dinleyiciye yayın yaptığım oldu, yeri geldi 100 kişiye. herkes her şeyi beğenmek, sevmek, dinlemek zorunda değil, samimi bulmak zorunda hiç değil, iyi ki de değil. çünkü bu sayede çeşitlilik sağlamak, bir zenginlik oluşturmak mümkün. dinlemek istemeyenler, radyo programı bağlamını hiç sevmeyip kendi seçtiklerini dinlemek isteyenler olabilir, onlar için radyonun açıldığı tarayıcının kapatma butonu sağ üst köşede. bir kullanıcı gerekli ayarları yaparak radyodan bîhaber de sürdürebilir sözlük deneyimini. herkes zamanını dilediği gibi kullanmakta özgür. ne var ki kendince bir şeyler yapmaya çalışan insanlara da sırf dikkat çekmek için "sevmiyom yaa keşke bitse, yine iyisiniz hatırlatayım hadi size, ay bir dakika katlanamıyorum" türünde söylemlerle gelmek ne saygı ne de iyi niyet belirtisidir. zaten öyle olsaydı düzgün bir eleştiriyle, o da olmazsa daha düzgün bir üslupla geldiğini görür ibret alırdık. üslûp çok önemli derdinizi anlatmak için. ayrıca karman çormanlığıyla canları fazlasıyla yakan dünya gündeminden ve kişisel gündemlerinden bir parça uzaklaşıp kendi kendilerine eğlenen insanların nesi bu kadar rahatsız edici, bilen varsa beri gelsin.

kafasız sözlük kursunlar, tüm kafasızlar gitsin, ne güzel olur...

bir şey diyecek dermanım yok.

dostoyevski zaten insanların en az mutlu olmayı arzuladığı kadar acıyı da arzuladığını söylüyorlar kitap karakterleri de bunu gözler önüne seriyor.adam acı çekmekten zevk duyuyor yani o yüzden her şeyi sorun haline getirmesi gayet normal.

kazuo ıshıguro romanıdır.

zamanı doldurmak için bir şeylerle uğraşmak insanoğlunun toplumsal hafızasına kazınmış bir meşgale. gün boyu uğraşıp didindikten sonra, yapmamız gerekenleri yaptıktan, kendimize ait an parçalarını biriktirdikten sonra yorgun bir mutlulukla yatağa girdiğimiz anda aklımızda olan tek şey günden kalanlardır. bir muhasebe defterine döner zihnimiz ve hesaplaşma başlar.

bunu daha büyük ölçekte yaptığımız zaman hesaplaşma da büyür ödeyeceğimiz bedeller de. uzun bir yaşamı ortaya döküp olumlu ve olumsuz yanlarını ayıklamak en az o yaşam kadar uzun ve meşakkatli olacaktır.

bekçi mürteza’yı ilk olarak okuma fırsatını bulmadan izlemek durumunda kalmıştım. belki 10 belki 11 yaşında idim. o zamanlar vazife aşkı diye bilinen şimdi ise işkoliklik diye adlandırılıp anlamı bozulan o takıntının ne menem bir şey olduğunu bekçi mürteza ile anlamıştım.

günden kalanlar’daki stevens’ı da vazife aşkı ile yanıp tutuşan ve işini vakar içinde yapmak için ter döken bir başkahya. biz kitap boyu kendimizi onun yerine koyarak hikayesini, onun için günden kalanları takip ediyoruz.

ishiguro’nun her kitabı gibi bu kitap da gerçeğe farklı bir bakış açısı getirirken içimizdeki merhamet duygusunu okşuyor. büyüksün ishiguro!

bedenimi üşütmeyen ama kalbimde fırtınalar koparan bir ay. ama seviyorum bu kararsızlığını.
bazen çok kızdığım bir ay oluyor. doğduğum için kızıyorum ona ama onun bir suçu yok ki..
uzun yıllardır ahmet telli'nin şu satırları ile özdeşleşti benim için eylül : "ve ben bütün yapraklarımı döküyorken şimdi eylül diyorsun, tam da orda başlıyor ayrılık... "

bu eylül doğduğum için sevinirim umarım.. bu eylül hepimize sağlık, huzur ve mutluluk getirsin. bana biraz vedalar katacak ama iyi de olacak çünkü bu eylül istanbul'a kavuşuyorum.. *seni seviyorum eylül, hoş geldin!

2005li olmak benim suçum değil. lütfen biraz anlayışlı olun.

bir noktadan sonra mahmut abi* olacaginiz gercegi ile yuzlestirmek istemezdim fakat;

-les erkek muhabbetini kaniksayacaginiz icin biyiklariniz* hatta sakallariniz* cikacak,
-her seyi cat cat soylemeye alisacaksiniz, bu sebeple hicbir kiz arkadasinizla eskisi gibi konusamayacaksiniz,
-rahatligina eristikten sonra bakis aciniz koreleceginden duzlugunuz artacak,
-“yaa eyluling* sen kizdin* bi’ baksana ne yazalim manitaya?” gibi iliski koclugu yapmaniz beklenecek,

tum bunlara ragmen efsonello bir olay oldugunun altini cizeyim de tercih size kalsin, ben bi’ lol atip geliyorum.*

gördüğüm kadarıyla yazarlar özene bezene, kırmadan dökmeden katkı sağlamaya çalışıyorlar. bizler tuğlaları güzel yerleştirelim ki; düzgün, kaliteli bir yapı ortaya çıksın, ilerleyen zamanlarda geriye bakıp gurur duyacağımız bir platform olarak anılsın. *
bu arada unutmadan; moderasyona da kalite amacı gütmelerinden dolayı kendi adıma teşekkür ediyorum.

deveye hendek atlatmaktan daha zordur.

azer reis vefat etse de, yaşatacağımın kanıtı olan profil fotoğrafım.

bizde noel baba değil, azer baba var. mutlu noeller.



fotoğraf için ıvanmılınskıye tenkyuverimaç.

atletizm yarışmalarında tempoyu artırıp diğer yarışmacıları teşvik etmek amacıyla koşan koşucudur. genelde yarışı tamamlamadan kenara ayrılırlar. arada ender de olsa kendini kaptırıp rekor kırabilenler de çıkabilmektedir.