oğuz atay'ın öykülerini topladığı kitabı. beyaz mantolu adam, unutulan, korkuyu beklerken, bir mektup, ne evet ne hayır, tahta at, babama mektup ve demiryolu hikâyecileri - bir rüya öykülerini ihtiva eder.

kitaba ismini de veren "korkuyu beklerken" herkesin daha bir gözünün önündedir ama "unutulan" da pek bir şahanedir.

"seni çok mu yalnız bıraktılar sevgilim?"

ayrıca atay'ın o meşhur "ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba?" alıntısı da bu kitaptan işte. hatta son hikayenin son cümlesi.

herhangi anormal dokuyu ifade eden kelime. (kitle, yara vb.)

latince laesio( hasar) kelimesinden gelir.

sabahattin ali-değirmen kitabını okumaya devam ediyor olacağım etkinlik sayesinde.kendi adıma teşekkür ederim bu güzel fikir için.

gerçek pekmezle harmanlanmış, ekmeğe alternatif bir kahvaltı lezzetidir.

elin dursa parmakların durmuyor iko, parmaklarını ısıt da birgün böyle kalma.

giremediğim zaman birini bir yerlerde bekletiyormuşum hissi veren bağımlılıktır.

yazardım ama bilin bakalım ne eksik *...

oldukça ilginç sevişme sahneleri bulunduran erotik gerilim filmi. elbette ki bir basic instinct (film) ayarında değil. çünkü arkaplanında yaşanan hikaye aşırı yavan. sadece hikayeyle ilgili bir kısmın tahmin edilemeyeceğini düşünüyorum.



velhasıl kelam eğer sevişme sahnelerini seven biriyseniz izlemenizi tavsiye ederim 2-3 fantezi hoşuma gitmişti benim ama yok ben olayın gizemini seviyorum , gerilimini seviyorum derseniz uzaklaşın. dediğim gibi romantik/erotik/gerilim türlerinden hoşlanıyorsanız bakabilirsiniz zira günümüzde erotikle harmanlanmış gerilim/gizem filmleri çok sık çıkmıyor karşımıza. bu tür 90'ların modasıydı.

not: heather graham'ı seviyorsanız yine izlenir.diğer filmlerini çok izlemedim ama kendisinin ilk defa bu kadar soyunduğunu gördüm.

1931 ve 2013 yılları arasında yaşamış, çorum doğumlu bir deha. türk ressam, grafik sanatçısı, şair ve çevirmen. fransızca ve farsçayı aynı bünyede harmanlamış bir dahi. bedri rahmi eyüboğlu'nun resim atölyesinde ders almakla kalmamış onun edebi yeteneklerini de benimsemiş çocuk yaşta. henüz 19 yaşında varlık dergisinden charles baudelaire çevirisi ile ödül almış biri.
aziz nesin'in yakın arkadaşı olan sait maden, aziz nesin'in bir çok kitabının da kapağını tasarlamıştır. sekiz binin üzerinde kitap ve dergi kapağı tasarlamıştır.
fransızca, almanca, ispanyolca, rusça, ingilizce, farsça, arapça, osmanlıca hatta sümerce gibi dilleri kendi çabasıyla öğrendi.

ayrıca cemal süreya, şık derviş demiştir onun için. bu ifade hayatını anlatan belgesele ismini vermiştir.

kaynak : sait maden şık derviş belgeseli. izlemek için...

canım ailem hepinizi çok seviyorum.

ne güzel şarkılar istenmiş, ne güzel zaman geçirmişiz. şimdi aynı duygularla dinletiyor.
çok iyi iş çok.

estağfurullah onlar bana tavsiye versin. ben kimim ki?

halk kahramanı eşkıya debreli hasan için yazılmıştır.
drama köprüsü hasan dardır geçilmez
soğuktur suları hasan bir tas içilmez
at martinini de bre hasan dağlar inlesin
drama mahpusunda hasan dostlar dinlesin


sözlük radyosunda yer verilmesi gülümsetmiştir.

daha önce bu başlığa yazdım mı bilmiyorum ama kendisi 2-3. tanımı gayet de hak ediyor bence*.

arada nickaltıma uğrayıp mükemmel gifler bırakıp gidiyor ve hepsine bayılıyorum. gerçekten gülmekten ağlayacak hale getiriyor beni her seferinde. iyi ki var, uzun süre gifleriyle ve tanımlarıyla sözlüğümüzü renklendirmesi dileğiyle*.

hiç bir şeyi kafama takmıyorum çok mutluyum

kuzey rüzgarı. john william waterhouse'un 1903 tarihli tablosunun adı aynı zamanda.

esere adını veren tablonun merkezindeki rüzgar. kendini rüzgardan korumaya çalışan genç kızın elbisesinin uçuşması, çiçeklerin ve arkaplandaki ağaçların eğilmiş halde resmedilmesi gibi detaylarda rüzgarın gücünü görebiliyoruz.

herhangi bir alanda dünya üçüncüsü olan bir ekibin ya da insanın nasıl elle tutulur başarısı olmaz? abartmayın, o kadar da değil.

saygısızlık ve terbiyesizlik yapanlar sadece.

insanlar inancı ya da inançsızlığı dayatmayı bıraktığı zaman bitecektir. yani hiçbir zaman.
biraz olsun ferahlamak için gereklidir ama çare olmayacaktır.

(bkz: zülfü livaneli) 'nin az önce bitirdiğim son romanı. aslında bakarsanız balıkçı mustafa ve eşi mesude'nin hikayesi gibi; ancak içinde ülkenin, dünyanın ve konjonktürün bir çok önemli meselesi ve problemini barındırıyor. zülfü livaneli diğer bir çok romanında olduğu gibi yine toplumun önemli kanayan yaralarına, toplumsal sorunlara hem araştırmacı bir yazar olarak didaktik bilgilerle yaklaşıyor hem de bunu mükemmel diliyle ve anlatımıyla adeta içinde yaşıyormuşsunuz gibi hikayeleştiriyor.

kitap boyunca göçmen meselesi ve yarattığı tahribatlar üzerinde uzun uzun duruyor yazar. suriye, afganistan, afrika ülkelerinden gelen göçmenlerin türkiye üzerinden avrupa ve amerika'ya kaçma denemeleri. ve bu denemeler sırasında başlarına gelenler. hatta suriye'li olanlar dışındakilerin ülkelerine geri gönderildiği. afganistan'daki savaştan taliban'dan kaçan bir kadının geri dönerse öldürüleceğini (ailesindeki herkes gibi) bildiği için çocuğunu bu aileye (mustafa ve mesude) bırakması...
bunun dışında ege sahillerinin vahşi kapitalizme nasıl kurban olduğu üzerinde çok fazla durmuş yazar. açık denizde kurulması gereken balık çiftliklerinin koylara büklere nasıl yapıldığını ve denize ve deniz canlılarına hatta kuşlara bile nasıl zararlar verdiğini;
ormanların tahrip edilip oteller yapıldığını;
dağlarda siyanürle altın arama çalışmalarının yapıldığını ve daha bir çok toplumsal sorunu cesurca kaleme dökmüş yine yazar.
güzel kitap.