kaos sever bir insan olarak sözlüğün en sevdiğim yanıdır. nickaltı savaşı çıkacağını anladığım an kolamı çekirdeğimi alır gelirim.

"eyer diyer felan" beni çıldırtan yanlışlar.

bir kalbi kazanma ile kaybetme arasında ince bir çizgi var bunun adı "üslup".

76. olan değerli yazarımız staretzzosima bunu önemsemedi. *

ilik naklinden sonra (eğer hasta kendi kan grubundan farklı bir kan grubuna sahip donörden ilik aldıysa) hastanın kan grubu değişiyormuş. çok şaşırtıyor bu bilgi beni. ilik nakli ile bir anlamda vücuda format atılıyor gibi. dnası değişiyor kişinin.

alman otomobillerinin alacağı versustur.

2 gündür 1 yaşındaki bir çocukla ortalama 5-6 saat geçirdim ve kararımı tekrar gözden geçirdim. gerçekten doğru karar vermişim. kendimi alnımdan öpmek istiyorum.

erkeklerin geneli düşmeye müsait olduğu için çokta kasmaya gerek yok diye düşünüyorum.

bir erkek olarak.

yoldaş ağlıyorum. yoldaş deliriyorum. yoldaş bilgisayar kamerasına sız gör halimi yoldaş.

şaşkınlık editi: arkadaşlar uyumadan evvel kolonya mı hüpletiyorsunuz ya? *
aylardır almıyordum bu uyarıyı, yeni oldu, ne yapacağız allah'ın delirmiş sözlüğünde? dellendim. *

filozofların ve bilim insanlarının yüzlerce yıldır tartıştığı sorunsaldır.

felsefeye göre varlık, evrende var olan her şeydir.

yine felsefe tarafından varlık, iki başlık altında sınıflandırılır:

1) gerçek varlık

2) düşünsel varlık

avazım çıktığı kadar bağırmak istiyorum. ama ne anlamı var.

insan böyle bir durumda ne diyeceğini bilemiyor. kendisini bir çocuk gibi çaresiz hissediyor. boğazı düğümleniyor.
neler olduğunu idrak edemiyor. bu okuduklarım gerçek olamaz, biri bunun kötü bir şaka olduğunu söylesin diyor içinden. inanamıyorum.

inşallah kaderin tokadı tüm bu sessiz çığlık kadar şiddetli olur.

ibretlik bir final sahnesi bizi bekliyor!

mandıra filozofu

yunanca tribounos, latince tribunus.

roma'da idari ve askeri bir ünvan. bu ünvana sahip insanları genelde yanlı olduğu düşünülen soylulara karşı halk, kendilerini yeri gelince savunmaları için seçer.

herkes mi birbirine resim vs atti arkadaslar ben anlamiyorum, sozlukte tek tanim giren ben miyim.

sevmenin ve iyi bir kalbin modası hiç geçmiyor.

uçurun kurtulalım kardeşim.

sonra hayalet şehir gibi takılırsınız burada.

o ordan çıkar böööööhh falan der, birbirinizi korkutursunuz, en son adını da "kafa forum" diye değiştirirsiniz tam olur.*

seviyoz böyle şeyleri.

bu konuda çok doluyum. küçüklüğümden beri mantığımın esiriyim ve ailemin görüşü bana aşırı mantıksız geldi hep. ben de camiye gittim, “kuran’ı söktüm” karşılığında bir lollypop verildi. çok sevinmiştim. hoca kendi çocuğuna afilli bir çikolata vermişti. ben göremem böyle şeyleri, arkadaşım göstermişti. bulutlara bakıp allah sanacak kadar küçüktüm.

caminin önünde öpüşen çiftlerden iğrenecek kadar küçüktüm, artık emindim: benim camiye gitmem, kuranı okuyabilmem, oruç tutmam yani vazifelerimi yerine getirmemin karşılığı bir şekerden ibaretti.

okuldan kaçmamın namussuzluk sayılacak kadar küçüktüm ve fark ettim ki dua’larım uzay boşluğunda kara deliklere varıp, dönmüyor, yok sayılıyordum.

ben tanrı olsam çocukların gönlünü eylerdim. bulutlara değil bana anlatmalarını isterdim, biraz şımarmayı hoş görürdüm.

aklımdan geçen dilime döküldüğün de yediğim okkalı tokatlar ve kaybolan bi tutam saçlarımın üzüntüsü ile, dinsel mevzuları ailemle konuşmamam gerektiğini, -mış gibi yapmanın hayat kurtardığını, mantığımın aile şefkatine olan ihtiyacıma yenik düşmesi gerektiğini anlayacak kadar büyümüştüm.

kocaman kalpli kullanıcılardan kaynaklanan durumdur. burayı baya sahiplendik.

eyyam yönünden seçtilerse eğer doğru bir karar.

hakemlik yeteneklerinden ötürü ise büyük bir fiyasko.*