kendi kendine konuşmak
içinden oyuncak çıkan çikolataları, sakızları almak
simli kalemler kullanmak.

#1632024

l kardeşimiz zekiydi ama bir hatası vardı. işine duyguları karıştırdı. tabii yagami light yani ben de şimdi sevilmeyecek gibi değilim ama ne yaparsın yani dünyanın kurtulması adına birtakım fedakarlıklarda bulunduk. kıymetimiz bilinmedi.

watashi wa seigidesu!*

dünyanın en pahalı ayakkabısı olarak anılan ‘passion diamond’ adlı ayakkabı tam 17 milyon dolar değerinde.

resimag.com/p1/6e5a2ad17602.jpeg
(bkz: passion diamond)

yüzlerce elmas, altın ve 2 adet 15 kıratlık elmasla süslenen ayakkabı burj el arab otelinde sergilendi. the passion diamond, daha önce dünyanın en pahalı ayakkabısı olarak bilinen ve 5.1 milyon dolar değerindeki debbie wingham topuklu ayakkabıyı geride bırakarak dünyanın en pahalısı olacak.
resimag.com/p1/816c7c3d8a22.jpeg
(bkz: debbie wingham)

sergilenen ayakkabının 36 numara olduğu, ancak sipariş veren kişinin ayağına özel olarak üretileceği açıklandı.

buradan ayakkabıyı alanlara sesleniyorum allah gözünüzü doyursun vicdansızlar.
teşekkürler.

bir franz kafka karalaması ve görselle o anı ifade etmeye çalışayım;



bir kızılderili olsa insan.
koşan bir at üzerinde boşlukta eğilmiş,
titreyip duran yer üzerinde kısa sürelerle aralıksız titreyip dursa,
üzengilerden çekse ayağını, yani üzengi diye bir şey olmasa,
dizginleri atsa elinden, yani dizgin diye bir şey olmasa
ve önünde uzanan araziye dümdüz biçilmiş bir kır gözüyle baksa
ve derken atın bir boynu ve bir başı olduğunu anımsasa.

bugün sözlükteki mehdili mehdili başlıkları görünce aklıma geldi bu zat. aradım sordum arkadaşlara halen dolaşıyormuş ortalıkta. şöyle videoyu bırakalım ve bugünde biraz ibret alalım.

5 dakika önce.

bahçede kocaman bir çam ağacı vardı. senelerdir bu evde olduğumuzdan elimizde büyüdü gibi bir şey. kökleri duvara zarar veriyormuş da bilmem neymiş... gitti canımın içi; yerinde çekilmiş bir yirmilik dişin oyuğu gibi kocaman bir boşluk kaldı.

kesileli birkaç gün oluyor aslında ama demin, bulunduğu yerdeki boşluğu akşam karanlığında görünce fena koydu bana bu iş. salya sümük oldum. hayvanlara da bitkilere de hiç kıyamıyorum.

insanlara gelince; gebersin p*ç kuruları! aldığımız her nefes dünyaya zarar resmen...

en anlamlı hediye olur kendileri.

bir şarkı var ki, söylemeyen kalmadı. ancak benim için o kişi ve o şarkısı hiç değişmedi.

“and now, the end is here”

frank sinatra - my way

alaturka tuvaletler de kalma süresinin uzamasıyla.. başa gelen durum..

sürünmek ve yuvarlanmak.

az kalsın "gizli gezinme" özelliğine 500 karma puanı harcıyordum, gerek kalmadı müthiş. neyse gidip rozet bakayım kendime.

haksız bir durumdur. evet, sizi yetiştiren onlardır. her türlü sıkıntınıza göğüs geren sizin ailenizdir. başınızın üstünde yerleri vardır. ama onlar "siz" değildir. dahası, hayat doğrusal olarak ilerler. herkes gibi siz de kendi ailenizi kuracaksınız, ve ömrünüzün geri kalanını onlarla geçireceksiniz. bu sebeple "eski" ailenin etkisi nasihatten öteye geçmemelidir.

yönetim bunu bilerek engellemez.
gündemde açılan bir konuya girilen entry sayısına bakın,
bir de yazarların çocukluk fotolarına girilen entry sayısına bakın.
arada dağlar kadar fark mevcut, bu tarz formatlar ne kadar çok entry girilirse büyümekte.
kısaca ne kadar çok etkileşim ona doğru orantılı olarak büyümeden söz konusu diyebiliriz.
sana sonuna kadar hak veriyorum, ekşi sözlük gibi olmak istiyorsa bu format, yönetimin açılan başlıkları, girilen entryleri içinin doluluğuna göre biraz daha denetim altına almalı.

yok sevgili başlığı,
yok yazarların gözü başlığı,
yok yazarların saçı başlığı,
tamamen bir saçmalık ve ilginçtir ki bir çok insan ilgiye muhtaç olduğunu görüyorum ve üzülüyorum onların adına.

daha önceleri burası böyle değildi, daha gündemde olan konular takip edilirdi, tartışılırdı vs. sanırım sözlüğe üye olanların yaş skalasından kaynaklı bir değişim var.

yönetimin bu tarz başlıklar hakkında neler yapacağı konusunda tamamen uzaktan sessiz sedasız izliyorum.

bir louis de bernieres romanıdır.

kara mizah nedir, nasıl yapılır sorularına bir cevap almak istiyorsanız bir an önce bu kitabı edinip hemen okumaya başlamalısınız. çünkü bu kitap kesinlikle bu zamana kadar yazılmış en iyi kara mizah örneklerinden biri.

inandırıcı gelmeyebilir belki ama ben bu kitabı okurken çeneme ağırlar girecek kadar çok güldüm. evet, üzülmem gereken çokça şey vardı içinde, üzücü bir hikaye anlatıyor yazar ama gülmemek elde değil. zaten kitabın ismi bile sizi neyin beklediğinin açık bir göstergesi.

bu kitap çok uzun bir zamandan beri kütüphanemde, yani o kadar uzun zamandır ki kitabın arkasında fiyatını 10.000.000 lira olduğu yazıyor. ama kütüphanede ne zaman rast gelsem yeniden okuma isteği uyandırıyor. bir nevi stendhal sendromui yaratıyor kitap bende.

kitabın hikayesine gelince onu da şöyle özetle anlatayım. kurgusal ama tipik bir latin amerika ülkesinde zengin bir derebeyinin burnu havada eşi şımarık bir tavırla yüzme havuzunu doldurmaya niyet eder. ancak bunu yapmak için de o bölgede tek olan ve bölgenin can damarı olan nehrin yatağını değiştirtir. bundan sonra ise her şey birbirine girer. köylüler, gerillalar, askerler ve umulmadık bir sürü kişinin ve grubun karıştığı bir kaos oluşur.

yoksulluğun, haksızlığın, şımarıklığın, tamahkarlığın hikayesini okurken yazarın dehasına hayran kalacaksınız.

tek sorun şu ki kitabın yeni baskısı yok sanırım. eğer bu tanımı okuduysanız ve bu kitabı edinmek istiyorsanız böyle bir kitap için birkaç sahaf gezmek zor gelmeyecektir size çünkü karşılığını fazlasıyla alacaksınız.

zor zamanları etrafındakilere de zor görünüp, akabinde terk edilmekle sonuçlanan bir süreçtir. maalesef kimseyi tanıyamazsınız, en yakınınızdaki dahil. zor zamanlar bir şekilde tek başına ve kimsesiz geçer, geçer ama bıraktığı yara, yıkım hiç bir zaman geçmez.

şşş durun arkadaşlar! bir süre tespit doğruymuşçasına ses çıkarmıyoruz ve sonra hep beraber sol frame'i çökertip topluca başıboşlara ışınlanıyoruz. sonra arkadaşın fikrini bir kez daha alıyoruz. daha da olmazsa çay ocağı açıp bu işleri bırakıyoruz.

ben bu abimiz için çok üzülürüm. geç bulunca iktidarı ne buldum delisi olmuş. ne buldum delisi olunca da kibre kapılmış. o kibir sonucunda da shapur onu şapur şupur ham yapmış. yahu arkadaş 70- 80 bin kişilik orduyla yürüyorsun sasanilerin üzerine hadi buna eyvallah. yaşın da başını almış ona da bir şey demiyoruz. imparatorsun gideceksin ordunun başında tabi. abicim niye saldırmıyorsun? sasaniler atlı,katlı, yatlı diye ihtimamı elden bırakmadı diyorlar. gördük ihtimamı koca lejyon vebadan kırılıyor, gidiyor. sen de kendini altın tepside sasanilere sunuyorsun. bir kere en baştan strateji yanlış. ülkede o kadar iç karışıklık varken ve halen sürerken arkayı boş bırakıp oralara dalmanın bir manası yok. imparatorum ben savaş kazanayım, kaybedilen toprakları geri alayım falan gazıyla düştüğü durum cidden rezalet. ha o dönemde bir de kıbrıs vebası illeti var.

insan bu kadar mı öngörüsüz olur. yani dediğim gibi elinden gitti zaten ordu veba illeti yüzünden. olaylar silsilesine bakınca bence içine düştüğü durumu hak etmiş gibi görünüyor ama sonuyla ilgili benim naçizane düşüncem biraz farklı; yani hristiyan tarihçiler biraz öç alıyorlar gibi duruyor kendisinden. sanki başına gelmiş olan şeyler, at basamağı olarak kullanılması falan gönüllerini ferahlatıyor bu manyakların. adam son kertede delikanlı gibi tek başına çıkmış shapur'un karşısına. o an zaten bir rölyefte gösteriliyor. onu şuraya koyayım ki @lan bırak'ın koyduğu resimle karşılaştırma imkanınız olsun. aha da şöyle bir şey;



burada edesa zaferi sonrası bir betimleme var. tahmin edebileceğiniz üzere atın önünde biat eden abi valerianus, diğeri de şapur şupur abi. demem o ki olsa olsa bu kadarı olmuştur. roma kralı diz çökmüş. harç bitmiş yapı paydos. sonrası bana biraz üfürükçülük gibi geliyor zira yukarıda da söylendiği gibi gayet iyi şekilde bir esaret hayatı sürdüğünden bahseden tarihçiler var. ben bu rölyefin baz alınıp, diğer resmin yaratılmasına referans olduğunu düşünüyorum. netice olarak hristiyanlar cidden sağlam bıçak bilemişler adama. neyse zaten ölünce derisini yüzmüşler diplomatik görüşmelerde sergilemişler. bu yeterince göz dağı verecek bir tutum. tabi bir de serbest bırakıldığını dile getirenler var. yani abinin sonu tamamen muamma. * ama bana mantıklı gelen şey şu; şapur şupur abi zaten adama diz çöktürmüş, esir bir krala yakışır şekilde muamele etmiştir bence. bu tarz işlerde mütekabiliyet esastır. vereceği göz dağını zaten vermiş. aptalca bir tutum içine girmemiştir diye düşünürüm. umarım girmemiştir * girdiyse pek fena...

ne dedin sen, ha ne dedin sen!

lilithinoğlu olsa bu kadar entry girmezsiniz. *