annemin bir kış günü kanalları rastgele çevirip bulduğu narnia günlükleri benim için hep özel oldu. evdeki gardıroptan kaç kere yeni bir dünyaya girmeye çalıştığım çocukluk serisi.
ve harry potter özellikle azkaban tutsağıyla beni çok etkilemişti. ikisi de kendi hâlinde mükemmel seriler.

oyuncakçıda kendimi kaybettiğim doğrudur.

lütfen içinizden konuşmayın yalvarıyorum, ne dediğinizi anlamaya çalışan birilerinin, dinlediğini bilmenizi istiyorum,

sesinizi nefesinizi açın, arada söyliycek bir şey bulamayıp, sessizlik olunca, kullandığınız kelimelerde belirsiz olunca, (bilmiyorum, ben böyle düşünüyorum... , ne yapalımmm şimdi, naapsak, hmm, aaa, ooo...) ritm çok düşüyor, hem söylediklerinizi anlam olarak, hem de sesinizi dinlemek istememiz lazım ya, nacizene... gülerken bile bir yavaşlık var, bence bu tatlılık değil, insan dinlemeye devam edemiyor, tamam profesyonel değilsiniz de, en azından açın ünlü bir radyocunun programını dinleyin, hiçmi heyecanlanmıyorsunuz, hiçmi iddianız yok, genç bir enerji hissedilmiyor, belkide ben çok enerjik bir sözlük teyzesiyim bilmiyorum ama,

best fm in açıldığını biliyorum öyle söyliyim, radyo ve programcı dinleyicisiyim, kızmayın bana :) nasıl diyorsunuz gençler upupupupup :))

*o iki tane çocuğun yaptığı geyik programı güzeldi, hani şu belli bir konusu olmayan

miras güzel şeydir çatır çatır yenir. akıllı insan bunu yönetmesini de becerir. ben bunu bir saçmalık olarak görmüyorum.

ölmeyi beklemek dostlar. hepimizin yaptığı şey. ancak virüs ile beraber bunu duvara bakarak yapıyoruz. hapishane örneği gibi. hepimiz meçhul bir sebepten dolayı ölüme mahkumuz. ancak kimimiz bunu duvarlar arasında yapıyor kimimiz ülkeler arasında. ancak hepimiz mahkumuz ve hepimiz ölümü bekliyoruz. bu beni delirtecek! sahi ya.. delirmedim mi zaten.

aslında bugün biraz durgundum. ne bir şey yapasım var ne izleyesim ne okuyasım vardı. böyle bomboş duvarlara bakıyorum. sonra bizim eski kamerayı gördüm baya eski büyük bir şey içine kaset konanlardan. kasetlerde oradaydı. biraz uğraştım açmayı başardım. izledim çoğunu kendi küçüklüğümü gördüm daha doğru düzgün yürüyemiyorum bile annem bana püre veriyor önümde de teyp var onunla oynuyorum. izledim öyle kendimi ne kadar masum bir çocuk dedim ne kadar dünyadan habersiz. sonra dedim kendime ne oldu sana ne oldu oradaki neşeli insana. genelde hep neşeliyim evet ama bu aralar şükrü erbaş'ın da dediği gibi "sebebini bilmediğim bir keder akıyor damarlarımdan." böyle boşluk hissi gibi. mutlu desen mutlu değil. üzgün desen üzgün değil. durgun kelimesi tam olarak bu sanırım. çok dalgalanmış da şimdi durulmuş bir deniz gibiyim adeta.

fok balıklarının çok yalnız olması.

koskoca bir boşluk var, daha fazlası değil.
tatil planların neler?

-sen ekşisözlük'ü savundun
-savunmadım

'vileda' alırken dikkat edilmesi gereken hususlar diye okuduğum başlık.. ruhum fakir.

hem pahalı hemde online listesinde xenon far yakan araba gibi gözüküyor.
meraklısı için hoş olabilir neyse.

bilmiyorum demek çok hoşuma gidiyor. herkes her şeyi biliyor nasılsa.

miktarı ve hacmi sabit olan bir gazın, sıcaklığının artırılması ile basıncının da artacağını söyleyen kimya yasası.

bir kitapçıya girdiğinde kendini tutamayan insanlardır:

nasıl il olduğuna dair bir rivayet vardır:
1989'da bazı ilçelerin il yapılacağı açıklandığında konya'dan ayrılarak il yapılacak olan ilçelerin hangileri olacağı konusunda sıkı tartışmalar başlar. aksaray'ın il yapılacağı neredeyse kesin iken, ereğli ve karaman arasında rekabet vardır. ereğli, gerek gelişmişlik gerekse nüfus açısından karaman'ın önünde olduğu için daha kuvvetli bir adaydır.
dönemin başbakanı turgut özal'ın çok sevdiği bir terzisi vardır: celalettin benli. terzi celalettin benli, turgut özal dahil birçok önemli isme uzun yıllar gömlek dikmiş birisidir, karamanlıdır ve özal ile iyi arkadaştır. gömlek ölçüleri alınırken özal ile her zaman devlet/aile meseleleri üzerine konuşurlar ve özal dükkandan ayrılırken her defasında celalettin bey'e bir arzusu olup olmadığını sorar. celalettin bey ise her defasında teşekkür eder ve kendisinden bir arzusunun olmadığını söyler.
turgut özal yine bir gün terzi celalettin bey'e gider gömlek diktirmek için, muhabbet ederler her zamanki gibi. ve yine her zamanki gibi özal dükkandan çıkarken celalettin bey'e sorar kendisinden bir arzusu olup olmadığını. celalettin bey "bir arzum var" der. özal şaşırır, "nedir arzun" diye sorar. celalettin bey, kendisinin karamanlı olduğunu ve karaman'ın il olmasını arzuladığını söyler. özal da kafasını sallar ve çıkar. üzerinden biraz zaman geçer ve karaman'ın 70. il olduğunu yazar gazeteler . ereğli'nin il olması beklenirken karaman (belki de celalettin bey sayesinde) 70. il olmuştur.

katılım düşük burada.
millet film seyreder gibi seyrediyor.
hatta bunu şakaya vurup, bir iki kişinin birbirine girdiğini görenler,
'ortalık karışacak, çekirdeği kap gel ' gibi başlıklar bile açıyor burada marifetmiş gibi.
farklı sebepleri olabilir bunun, bakalım ilerleyen günler neler gösterecek.

kararsızlıktan iyi olduğu iddia edilen karardır.

iyi şarkılarının çoğu bilinmeyen grunge efsanesi. bir dönem poser ayağına düşen bir kaç şarkı yüzünden yabana atıldı ve biraz ötelendi ama aşırı kaliteli şarkıları var grubun. amme hizmeti niyetine kendi listemin bir kısmını paylaşayım.*

you know you're right
lake of fire
moist vagina
stay away
very ape
drain you
polly

sen abdülhamit'i savundun.