iki kafa arasındaki mesafe daha zorudur.
t: mesafe başlığı.

sevişilen şiirin en vurucu dizesi başlığını sevilen şiirin vurucu dizesi diye okuyup bide tanim girmiştim

eski eşin taciz, cinayet vs gibi yüz kızartıcı bir suçu yoksa, neden çocuğunun soyadını değiştirmek ister ki bir insan? ayrıca neden kendi soyadı değil de başka bir adamın soy adı? insan hayret ediyor gerçekten.

arı sokması durumunda iğne çıktıktan sonra o kısma kesi atarsanız şişmesinden ve zehirlenmesinden kurtulabilirsiniz. bunun için yanınızda eczaneden alabileceğiniz bir lanset bulundurmak faydalıdır.

özellikle yaz aylarında kutu içecek yerine bardaktan içmeyi tercih edin. kutu içeceğin içine girmiş arıyı yutmak istemezsiniz.

           karanlıkta yürüyordu adam. küçük bir ışık gözlerine değdi. tanıdık bir melodiyi duydu.
"sen, özgür dingin başın, yine artmış yaşın
uzakta yalnız tek arkadaşım"
sözlerini duydu, can bonomo'dan. severdi bu şarkıyı. ensesinde hissettiği nefesle yürümeye devam etti. kadın konuşuyordu bir yandan "lütfen hazır diyene dek açma." gülümsedi onun bu çocuksu telaşına.

            kadın biraz heyecanlıydı çünkü günlerdir düşünmüş ve birlikte oldukları, ilk doğum gününde her şeyi listelemiş; anlattıklarından, okuduklarından yola çıkıp çok çaba göstermişti. yine de tedirgindi. içten içe yeterli olamayacağını düşünüyordu. adam, uzun zamandır hissetmediği bir huzuru yaşatmıştı. sonunda yeniden birine güvenmişti.
sesi, gülüşü, kelime seçimi, konuşmasındaki üslup. kimi zaman saran sarmalayan kimi zaman okşayan...
her iki yanına da dokunuyordu adam. kırılgan ve kadınsı. etkilenmişti kadın. belki de haklıydı adam, sesine aşık olmuştu da her şey, o söylediğinde farklı bir renge bürünüyordu. hayattan uzak, hayale yakın.
             nihayet "hadi aç artık."dedi kadın. adam masaya baktı. edip'in sesini duydu 'masa da masaymış ha'...
kadın; masaya çocukluğunun anılarını, en çok kırıldığı yerlerden öptüğü yara izlerini, şefkatsiz kaldığı her gün için bir sarmalanmayı, anlaşılmak istediği her bir gün için telakkiyi, tutkuyu, arzuyu, sevgiyi, mutluluğu bırakmıştı. ha bir de çok sevdiği limonlu cheesecake ile portakallı keki. bir de tam ortada yüreğini gördü kadının.
"iyi ki doğdun sevgili." dedi kadın.
çevirdi adamın yüzünü tuttu parmak uçlarıyla. gözlerine baktı.

yaşamlarını filipinlere bağlı palawan eyaletinin en büyük adası olan palawan’ da sürdürmekte olan batak kabilesi, dünya çevresinde içinde genetik farklılığın en çok olduğu kabiledir. negrito ve australoid ırkları bu toplulukla birlikte karşımıza çıkmaktadır. kendileri ve tüm insanlığın bu iki ırktan oluştuğu görüşüne inanmaktadırlar.


batak abilesi üyeleri giyim tarzı bakımından birçok topluma göre farklılıklar göstermektedir. örneğin, kadınlar sarong adı verilen kıyafeti tercih ederler, bizim bildiğimiz pareo saronga karşılık gelmektedir diyebiliriz. erkekler ise çıplak olmayı tercih ederler ama belirli uzuvlarını kapatmak için tüy gibi küçük parçalar kullanabilirler.




toplumda egalitarian özellik görülmektedir. yani topluluk içinde eşitlik söz konusudur. kadın erkek eşittir ve aralarında ayrım gözlenmemektedir. bu sebeptendir ki; avlanmaya beraber giderler, yemek hazırlıkları beraber yaparlar ve iş yükleri eşittir. avlanma sonrası elde ettikleri başarılarını ve karınlarının doymasınk kutlamak için kendi yapmış oldukları özel davullarını çalarak eğlence düzenler, dans ederler.

fakat yaşamlarını sürdürebilmek için tarım yapmaya da ihtiyaç duymaktadırlar. filipin hükümeti ise çevrecilik anlayışına göre ormanlık alanların istilasını yasaklanmıştır. bu açıdan bu topluluk son dönemlerde yok olmaya mahkum gibi görünmektedir.

ve zaten diğer birçok yerli kabile gibi onların da hastalıklar, toprak istilaları ve modern sömürüler yüzünden nüfusları azalmıştır, azalmaya da devam etmektedir.

bir devrim lideridir. gerçek bir halk kahramanıdır. bir dönem doğan çocukların ismine ilham kaynağı olan devrimcidir. son sözünde bile davasının savunucusu olan insandır -ki bu aynı görüşte olmasanız bile saygı duymak için yeterli bir sebeptir..

evlenmeyi zeka belirtisi sanmaları

nickaltıma tanım yazan herkese cok teşekkür ederim. kimisi güldürdü, kimisi de gururlandırdı. girilen tanımlara bakınca sahiden tanıyor beni insanlar. hele de o sinir olayı çık oturdu.*
nereden anladınız sevgili yazar?
bu karikatürü de bir arkadaşım bana benziyor diye atmıştı. onu da bırakayım tam olsun.

eyyy kadıköy beyfendisi o 10 tanım giren kadın yazar emek vermiyor mu?
kadın yazar olmak bizim suçumuz mu.
ben kadınım beni takip edin kadın dostlarım. erkek dostlarım.

not: katıldığım başlıktır.

kudüs, filistin, israil ile ilgili tarihi bir belgesel, izlemeniz tavsiye olunur!!!
büyük felaket: nakba 1.bölüm

büyük felaket: nakba 2.bölüm

büyük felaket: nakba 3.bölüm

büyük felaket: nakba 4.bölüm

(bkz: kuzguncuktaki vişne) yol göstermiş bize
gitmem burdan hiçbir yere
itibar kaygım yoktur bir kere
herkes yazar buraya kendince

italyan bir yazar aynı zaman da tıp fakültesi mezunu bir doktor. en bilinen kitapları şah mat, gördüğüne asla inanma, ölümle randevu'dur. aksiyon ve cinayet konusunda büyük bir usta diyebiliriz onun için.

tatmadım, bilemem ki.

edit: an itibari ile tattım ama tedirgin olmaktan ziyade mutlu oldum ne yalan söyleyeyim.

odadayım oturuyorum güneş odanın her yerini selamlıyor.
ve ben oturma pozisyonunu yatma olarak değiştiriyorum.
böyle güzel bir anım vardı işte.
(iyi ki dislike yok .)

hayatımda da oldum olası meleklerin bana pek uğramamasından dolayı burada da karşılaşmadığım melek türüdür.*

edit: bana da uğradı bir tanesi, sağolsun.

yüklenin.

çünkü birazdan kahve bitecek
ben ters çevireceğim ve kapatıp soğumasını bekleyeceğim.

muhteşem bir sıla şarkısı.