-bir kokteylde ya da açık büfe verilen bir davette kullanılan bardaklar defalarca yeniden kullanılıyor. "şöyle bir" sudan geçiriliyor sadece.
-yine bu tarz davetlerin olduğu yerlerde gelen catering şirketi tuvalet hariç her yeri mutfağa dönüştürme potansiyeline sahip. çalışanlar genelde üniversite öğrencileri oluyor ve çok büyük bir çoğunluğu günlük çalışıyor. hijyene ne kadar önem verirler siz düşünün.
-organik, hakiki limonata, portakal suyu gibi şeyler yazan her ürün asla öyle değildir. hadi asla demeyelim de %99 diyelim.
-bir kahvaltı mekanında tükettiğiniz çoğu şey bimden alınmıştır. verdiğiniz fiyatların karşılığı ürünler değildir.

regl oldum. sabah uyandım demek gibi.
kahvaltı ettim.
uyudum gibi
regl oldum.
hastalık değil, rahatsızlık değil, özel kadın hastalığı değil.
regl oldum !

benimdir,
bence meşgul insandır, kafasını kurcalayan işleri vardır, o yüzden o noktalardan uzaklaşamaz, sabırsızdır, çatlayan insandır,
genelde tamamlamaya çalıştığım bir şeyler olduğundan, benimkiler (yakın arkadaşlarım) alışkındır, watsup tan direk fotoğraf atarım önce, arkasından en az 3 soru..
sanki zaten yanyana duruyormuşuz da, şuna bir baksana der gibiymişim..

bu arkadaşlar kimya, mühendislik ve mimarlık eğitimi almış kişiler genelde, buluştuğumuzda da 1 saniyede filan he iyiyim diyip, kafada sorular kaynıyor çünkü, yüzüne bakmadan, yine direk fotoğraf, çantadan malzeme parçasını çıkarıp filan, aynı sorular, ki genelde benim deneylerim için buluşmuş oluyoruz, çünkü merak ettiğim şeyi söyledikten sonra geçmiş olsun, artık onlarda kurtlanmıştır...
buna kaynak yapılırmı, senin atölyede bunu kesebilirmiyiz, bu malzeme bununla karışırmı, bu erirmi, bu bükülürmü gibi..
bu tarz kafalar..

ben zehiri verdikten sonra biraz rahatlarım :) çünkü biliyorum, internetteki bilgilerle çözülemeyecek bir şey bulmuşumdur, ve onlarda duyduktan sonra uykuları kaçmıştır, aniden bir mesaj gelir yada telefon, aynen açar açmaz direk selamsız sabahsız, şöyle girer konuya arkadaş,

-şimdi sen o bilmemneleri alıyosun şurda buluşuyoruz, bende de şu var o işi şöyle halledicez
ben : ok, geliyorum.

ya da
ben : alo
-şimdi senin o kalıbı şöyle çeviriyosun, şununla olur o ancak, onun içinde şurda şu usta bilmem ne..
ben : ok

daha sonra :
-sen iyimisin napıyosun
ben : iyiyim bi yaramazlık yok, işte bir şu işi halledemedim oda niye olmadı anlamadım, ona bir daha baksakya tekrar, nasıl yapıcaz...
(tekrar döneriz yine atölye işlerine :)

onlarda sağolsun alıştılar hemen cevap verirler, çünkü cevap gelmezse arayacağımı da biliyorlar :/

kalabalık
trafik
kentsel bölüşüm

“çok acıkıyorum ondan tutamıyorum” demişti bir kere kuzenim. daha gerçekçi bir bahane duymadım ben şu ana kadar.

son derece itici ve hatta faşizan bir laf.

bakın bu laf kendi halindeyken bir sorun yok elbette.
fakat gelin görün ki öyle bir tonlama ve gururla söyleniyor ki insanın midesi bulanıyor.

herifle sohbet ediyorsun sudan havadan...
laf dönüyor dolaşıyor bir şekilde bu dine, siyasete, bilmem neye geliyor.
hooopp “elhamdulillah müslümanım”diyor.
peki neden bunu söyleme gereği duyuyor?
tamam söyledi hadi neyse de.
neden üstüne basa basa ve adeta gururla söylüyor?

şunu demek istiyor aslında.
ben müslümanım sen değilsin, bak ben gurur duyulacak bir şeye mensubum ama sen?
ben cennete gideceğim ama sen yanacaksın.
ve irdelesen daha neler neler.

çok ama çok itici geliyor bana.
bana ne ulan hıyar ağası senin ne olduğundan?

çoğu kişinin hayal edip de giremediği yerler tutarken tıp fakültesi için ben de tekrar sınava girmek istemiştim. mezuna kalmak, yerleşememek ya da her neyse. kavramlara çok takılmamak gerekiyor bence burda. 17 bin siralama ile tercih vermeyen arkadaşım da vardı. şimdi bu kişi yerleşememiş mi oluyor?
bu konu ile ilgili sorusu olan olursa da yardımcı olmak isterim ayrıca. çünkü insan acaba olur mu falan filan derken psikolojik olarak çok ciddi bir sınav veriyor bu süreçte. şunu da akıldan çıkarmamak gerekir ki istemediğin bir bölüme yerleşip daha sonra pişman olmaktansa istediğin bölüm için bir sene beklemek her zaman çok daha mantıklıdır.

görme engelli bir kişinin bastonu eğer kırmızı-beyaz renklerinde ise, o kişi aynı zamanda işitme engellidir.

uludağ'da bu süre 2-3 gün iken kafa sözlükte aynı gün içerisinde.

şarkılarında hep bir hikaye anlatır, özellikle tamirci çırağını dinlerken film izliyormuşum gibi gözümün önünden görüntüler geçer gider.
geçen yaz hiç bilmediğim safinaz isimli 18 dakikalık bir şarkısını dayım sayesinde öğrendim. dinlerken niyaziye sövmeniz çok muhtemel.

koca yürekli erkan abi.

yunus emre’nin allah’ın verdiği cana kıymanın yanlışlığı, insanın özünü inkar etmemesi, insanın ne ederse kendine ettiğini ve kalp temizliğini konu alan şiiri.


“bugün sohbet bizim oldu, bize bizim diyen gelsin
bu aşk zehrin seve seve içübeni kanan gelsin
bugün meydan-ı aşk içre, çağırıp bir ün eyledim
müezzinlik bizim oldu, imam olduk uyan gelsin
kanaat hırkasın geydim, selamet başını çektim
melamet gömleğin biçtim, arif olup giyen gelsin
bu ummanda delim gevher;eğerçi var, ele girmez
bahası candır alınmaz, bugün cana kıyan gelsin
işit derviş bu sözümü, ne etmişem kendüzümü
hiçe satmışam özümü, bu cefaya doyan gelsin
suret nakşın yumak ile, gönül milki temiz olmaz
akıp rahmet suyu çağlar, gönül çirkin yuyan gelsin
yunus emre anı görmüş, eline bir divan almış
alimler okuyamamış, bu manadan duyan gelsin.”

garip

fani olduğunu hatırla anlamına gelen söz. antik roma’da kralların halk arasında atla gezdiği sıralarda halkın krala bu sözü söylediği rivayet edilir.
aşırısı saçmadır. tabii ki fani olduğumuzu hatırlamalıyız ama ölümü düşünerek yaşamak elimizde olanı da çar çur etmektir.

ayrıca lamb of god’ın son albümündeki güzel bir şarkıdır.

halk adıyla trafo iki veya daha fazla elektrik devresini elektromanyetik indüksiyonla birbirine bağlayan bir elektrik aletidir. birisi sabit tutularak gerilim veya akımı değiştirir.

(bkz: özçekim)

"sessizlik hayatında bir fırtına merhametsizliğiyle tekrar ediyordu."

japon rock grubu olan shinsei kamattechan'ın jidou karte adındaki sekizinci albümünde yer alan ilk şarkıdır. şarkı adını "ruru'nun canlı yayındaki intihar gösterisi" olarak çevirebiliriz. şarkı, rorochan_1999 kullanıcı adlı 14 yaşındaki bir japon kızın 24 kasım 2013 tarihindeki intiharını konu alır.

internetteki kaynaklara göre rorochan_1999, 1999 yılında doğmuştur. 2012 yılında fc2 ve niconico adındaki platformlarda yayın yapmaya başlar. ilk zamanlar piyano çaldığı ve şarkı söylediği, daha sonrasında ise trafiğe atlamak, binaların yüksek noktalarında durmak gibi tehlikeli durumlara girdiği bildirilmiştir. ölümüne yol açacak olsa bile internette bir efsane olmak istediğini yazmıştır.

24 kasım 2013 tarihinde balkona çıkar. internette bulduğum videosunda korkuyorum dedikten sonra balkonun ucuna biraz daha yaklaşır ve kendini aşağıya bırakır. telefonu bu esnada balkona düşer ve kısa bir süre sonra vücudunun yere çarpma sesi duyulur.

kendisi hakkında okulda çok yalnız olduğu, annesi ile arasındaki ilişkinin de kötü olduğu yazmaktadır. aradığı ilgiyi internette bulmaya çalışan rorochan_1999'un mental açıdan iyi olmadığı ortadadır. ona eğer atlarsa bir efsane olacağını söyleyen embesiller yüzünden hayatını kaybetmiştir ama efsane olmuştur da. sonuç olarak istediğini başarmıştır.



atlamadan önce kendisinin son görüntüsü: prnt.sc/12rw921

twitter adresi: twitter.com/rorochan_1999

ozgur1ey sen gelme kuzguncuğa
mahlasa rakam koyunca girmiş havalara
bir tek sen misin hovarda
domestic abinle çok uyumlusunuz bu arada.