benim. çok yakışıklıyım çok.

öğrencinin yaptığı şey o kitlenin zaten klasik olarak yaptıklarından bitanesi.

fakat burada hocaya da bir çift lafım var. ah hocam güzel hocam, akıllı uslu yüksek iq'ya sahip adamsın.

ne diye çıplak mabadınla iktidarının şeyinin önüne atarsın kendini?

yıllardır bu ülkede eğitime, yargıya ne tür müdahalelerde bulunulduğunu bilmiyor musun ?

hastane koridorlarında burna gelen kesif ilaç kokusu.

hitler beyaz ırk üstündür deyince pis ırkçı diyenler, kuzey avrupalılara benzemek için herşeyi yapıyor. adama ırkçı diyorlar ama çoğu asyalı çekik gözlerinden kurtulmaya çalışıyor, çoğu afrikalı kıvırcık saçlarını düzleştiriyor yada peruk takıyor, bazı latinler kuzey avrupadan sarışın erkeklerin spermini alıyor, bizim gibi arada kalmış esmer tiplerin çoğuda bir şekilde onlara benzemeye çalışıyor. ama sorsan ne mutlu türküm diyene, ne mutlu japonum diyene...

tartışması yapılamaz. oğullarına

'mikroskobik anatomi' olarak da bilinen bilim dalıdır.

ticari yolcu uçakları genellikle yerden 8.500-10.500 metre yükseklikte uçarlar. ancak maksimum yükseklik bundan biraz daha fazladır.
en büyük ticari yolcu uçağı yeryüzünden maksimum 12.200 metre yüksekliğe çıkabilecek şekilde tasarlanmıştır.

( az önce bir başlıkta, ' uçakların km.lerce yüksekte uçtuğu ' şeklinde bir ifadeye binaen, bu bilgi paylaşılmıştır. )

yara izlerinin benzer olması bu şeylerin en etkili olanıdır.

öğrencilik yıllarında öğretmen sınıf listesini gozden geçirip sözlüye kaldiracagi kurbani seçerken, bekarlık dönemlerinde haftasonu disari cikmak için hazırlanırken annemin radarına girince, evlenince eşim eve gergin geldiyse, dersin ortasında okul müdürü "hocam dersten sonra bir bakabilir misiniz" derse, sevmediğim alt komşumla kapı girişinde karşılaşmışsam yani elimde olmayan durumlarla karşılastigimda
"çanlar benim için çalmaya başlamışsa" bir totem gibi istemsizce söylemeye başladığım replik.

ayağı yerden kesmesi ve yarı yolda bırakmaması yeterli. dünyadan uzak bir yere götürebilecek kapasitede olması kafi.
ayrıca herkes fikir sunmuş ama kimse link bırakmamış. sevgili ölmedim ama hafif sürünüyorum'la uzun zamandır uzay mekiği arayışındayız. elinde fazla olan, bir tanıdığında bulunan, gören bilen varsa bir tık uzaktayım. *

beni mutlu eden, umut veren bir şarkıyı hediye etmek istiyorum.
aynı zamanda hemşehrim olan edip akbayram'dan inanın çocuklar şarkısını bir fenerbahçe'li olarak beşiktaşlılara armağan ediyorum. *

"tanrı gözlerindeki ışığı alıp onu sesine katmış" demiştim ilk duyduğumda, büyük ihtimalle onu dinleyip seven bir çok insan da aynı şeyleri hissetmiştir.

italya'nın en iyi tenorlarından birisidir, zaman zaman popülist davranıp aynı şekilde şarkı söylediği dile getirilse de bu muhteşem bir sese sahip olduğunu değiştirmez.

sarah brightman ile yaptığı eski ama muhteşem düet.


seneler sonra, yine aynı ikili, yine aynı şarkı. andrea'nın saçlar bembeyaz olmuş ama sarah hanım hiç değişmemiş maaşallah*

provokatif bir başlık. hoş yazarın amacı da bu zaten. şahsen kim din diye neye inanırsan inansın hatta en radikal şekilde inansın saygı duyarım. kişi ineğe de tapar, dindardır. güneşe, aya, eşeğe vs. inansın beni ilgilendirmez. burada bahsi geçen islam dini için de geçerli bu. cehaleti de kendisini ilgilendirir. yobaz ve gerici tanımı içerisine girmek için kendi inancını başkalarına dayatmak, tek doğru olarak addedip yaşam ve düşünce alanlarını kısıtlamaktır esas şart olan. inancı ne olursa olsun yukarıda çizdiğim çerçevede yaşayan gerçek dindarların toplum tarafından her daim saygı göreceğini düşünüyorum. dolayısıyla dindar bile olmayıp sadece retorik bağlamda islamcı olanların yobaz olduğu ve toplumdan dışlanması gerektiği de bir gerçek. artık bırakın islamın yakasını sata sata tükettiniz. namaz kılmazlar, ateist olana kafayı takarlar. kokain çekerler, alkol alana kafayı takarlar. sözde fetva ve dini referanslarla her türlü iğrenç zinayı yaparlar, sokakta öpüşene karışırlar. erkek çocuklarına tecavüz ederler bir kereden nolacak derler.. işte bunlar islamsız, allahsız islamcı yobazlardır. tek tanrıları para ve konumdur.

kişilerin karşı koyamadığı durumlar. karşı taraf ağlayınca eğilip bükülmeye başlıyorum. ölse ağlamam ama öyle karşımda ağlayınca içim kötü oluyor haliyle. dünya ince ruhlu insanlar için cehennemdir.

smelly cat, smelly cat,
what are they feeding you?

hatırlanmadığın zamanlar.

tüm sıcaklığı ile içinizi ısıtan, tüm çıtırlığı ile yüreğinizi hoplatan patates kızartmasının sabah 5 çeyrek civarı akla düşmesidir.
insan ev ahalisinin uyanmasını dört gözle bekliyor kahvaltı hazırlansın da patates kızartayım diye. hele bir de tatilse o gün tadından yenmez!

çalışan ve kendine hedef koyan memurda olur amirde olur.

kazanılmış bir hakkı acımasızca eleştirmek neden ?

özel sektörde kimse gelecek göremiyor ne yazık ki.

her birimiz mutlaka belli dönemlerde çalıştık, sağlığımızdan olduk, güzel zamanlarımızdan olduk üç kuruş için.

memurlar üzerinden sosyalizm gibi güzel bir kavrama çamur atmak, yani ne bileyim..

nerden baksan çok ezik bir hareket.

kesinlikle doğru, bir söylentiye göre benjamin ssk yı batırmış.

hikaye okumayı seven kişiler, edebiyatımıza çağdaş hikayecilik konusunda büyük katkıları olan doğa aşığı sait faik abasıyanık'ı en iyi yazar olarak görebilirler.
nahif bakış açısı ve anlatımıyla toplumsal sorunları dile getirmekten çekinmeyen romantik yazar sabahattin ali için de ''en iyi yazar'' diyecekler vardır.
hababam sınıfı aşıkları, stepne takma adıyla eserlerini yazıya döken sınıf şairi rıfat ılgaz'ı öne sürecektir.

edebiyatımızın çınarları bizler için önemlidir diye düşünenler, ülkemizde nobel edebiyat ödülü’ne ilk aday gösterilen koca çınar yaşar kemal'i bu başlık için örnek gösterecektir. nobel demişken, bu ödülü ilk kazanan yazarımız orhan pamuk'u yazmazsam beni eleştirenler olacaktır.

benim gibi tiyatro oyunu okumayı sevenler bu başlığı gördüklerinde kesinlikle haldun taner ve aziz nesin'i akıllarından geçirecektir. ee oğuzum atayım'dan bahsetmeyecek misin diye soranlar elbet çıkacaktır, hakan günday'ın az kitabındaki derda'nın çok özel bir sevgi beslediği oğuz atay'ı yazmamak haksızlık olacaktır.

oğuz atay nedendir bilinmez, aklıma edebiyatımızın gamlı prensesi tezer özlü'yü getiriyor. bir kitabın tam manasıyla kalbe dokunması çok zordur fakat tezer özlü çok genç yaşta yaşama veda etse de bu zorlu olayı gerçekleştirmeyi başarmıştır.

edebiyatımızın 3 kemal'ini de atlamamak gerek. yaşar kemal'i zaten söylemiştik, sırada orhan kemal ve kemal tahir var.

nazım hikmet ran, attila ilhan, orhan veli kanık gibi şairlerimize hiç gelmeyeyim, yoksa sabaha kadar yazmak durumunda kalırım. hem ne demişler; şiir edebiyat dünyasının hükümdarıdır. gerisi hikaye ve romandır.

halide edib adıvar, ömer seyfettin, reşat nuri güntekin, peyami safa, mehmet akif ersoy, nurullah ataç, yusuf atılgan, adalet ağaoğlu ve buraya yazmadığım daha birçok önemli yazarımız başlık altında isminin bulunmasını hak ediyor. sadece bir kişiyi yazmak, diğer yazarlara haksızlık olur gibi geliyor bana. hepsinin o kadar büyük katkıları var ki edebiyatımıza. istesem de tek isim yazamam ve ''en iyi''sini belirleyemem.