belkide bir işçinin tam kapanmadan dolayı bayram yapabildiği tek gün diyebiliriz. bir başka zamanda hiçbir işçi tatil yapamıyordu.

güzellik algılarını sorgulayan ve birçok gelenekte yer alan güzellik kavramına ışık tutan bu müze malezya malakka’da bulunuyor.

güzellik anlayışı tarih boyunca büyük değişimlere maruz kalmıştır.
rönesans dönemi kadınlarının o dönemin güzellik simgesi sayılan beyaz bir tene sahip olabilmek için; beyazlatma iddialı kimyasalları içtiğini, beyazlatıcı krem ve pudra kullandıklarını, venedik sirüsü olarak adlandırılan ve beyaz kurşundan yapılan kimyasal sıvıyı derilerine sürdüklerini öğrenince şaşırırız.
o dönemde kadının zayıf olması, hastalıklı veya maddi durumunun kötü olmasına bir işaretti.
kilolu olması kadını güzel yapan bir özellikti.
kalıcı güzellik müzesi - museum of enduring beauty gezerken akla ralph waldo emerson’un sözü gelir.
“güzelliği bulmak için tüm dünyayı dolaşsak da onu içimizde taşımıyorsak, asla bulamayız”.

sevgili karambol ‘ün girdiği nickaltı ile takip listeme eklediğim, okudukça güldüren, güldürdükçe okuma isteği uyandıran kaliteli bir palto. sonuçda mebus paltosu, olacak o kadar.

lviv - ukrayna

mustafa kemal atatürk'tür.

nasıl fotoğraf atacağımızı bilmediğim başlıktır bir yardımcı olsak . resimag.com/p1/96665554496.jpeg başlığı açan arkadaş yardımcı oldu sanırım yapabildim tanımı girince görücem. fotoğraf ahlat ağacı kapak fotoğrafı olabilir nuri abi gör bizi.

cumhuriyetin doğduğu topraklar olması

ankara simidi

bir de çok güzel bir underground rock/metal kültürü vardır...

ha bir de aspava ssk

arthur’un istanbul’da yaşayan türk mektup arkadaşının olduğu bir bölümü var önyargılarla alakalı. türkçesi biraz kırpılmış ingilizcesini izleyebilirsiniz.
(bkz: dear adil)
buradan

fotoğraflarınız harika. benimkisi biraz daha tatsız. pandemiden önce polonya'nın bir şehrinde, şehir merkezinden yurda doğru yürüdüğümüz sırada görüp çekmiştim. yazıyı görünce arkadaşımla durup bi düşünmüştük.

yemek yapmak sadece kadınların üzerine tanımlanmış bir görev değildir. yemek yiyen herkes, yemek yapmayı bilmelidir.

bu nasıl bir başlık?
açıklama yapma gereği bile duymuyorum bilakis dalga geçeceğim.

kasaptan et mi alıyorsunuz, kurbanlık koyun mu bakıyorsunuz?
oldu olacak size aradığınız özelliklere göre bir veritabanı hazırlansın siz oradan beğenin olur mu?
kalanları da mezbahaya gönderelim!

insanların bedenleri kendine aittir. size sorulmadan yorum yapmak doğru bir davranış değildir. evet bazı insanlar olması gerektiğinden daha kilolu ya da daha zayıf olabilir ama belki metabolik bir sorun yaşıyor, belki psikolojik bir sorun yaşıyor ki ( obez insanlarda genellemek belki yanlış olacak ama altta hep çözülememiş bir travma vardır). yapmayın etmeyin, kilo alınır verilir. insanlara "sen şişmansın, balık etli, zargana gibi, çökmüşsün, tahta gibisin, hasta gibi görünüyorsun, biraz kilo al, biraz kilo ver" demeyin. o insan da 110 kilo iken herhalde kendini 50 kilo zannetmiyordur. ailenizdir, çocuğunuzdur elbette yorum yapacaksınız, hatta müdahale edeceksiniz, yakın arkadaşınızdır, sağlığını düşünüyorsunuzdur; spora teşvik edersiniz, edin de, destek olun vs ama haddini bilmek diye bir şey var, hepimize lazım. hepimiz bizi ilgilendirmeyen konulara o güzel burunlarımızı iliştirmeyi ne çok seviyoruz.

bugün çok üstüne gidilmiş bir yazar. kendisini üzmesin. önüne baksın ve hep mutlu olsun. kendisini kafa sözlük’ün en zengin yazarını kaptığı için çekemiyorlar, çok ayıp çoook.*

genel olarak beceriksiz ve kendi yaptıkları ile bir yere gelemeyen, yeteneksiz insanların sıklıkla başvurduğu bir yöntem. öenmsiyormuyuz? tabi ki hayır. kudursunlar efendim hasetlerinden çatır çatır çatlasınlar. çok da şeyimdeydi afedersin.

''ponçiğim benim ya, sen olmasan gerçekten tadı olmaz buraların, keyifle okuyorum tanımlarını'' şeklinde vuku bulurlar genel olarak. birliğiniz daim olsun. muhtemelen daha önce doğru düzgün bir şey okumadığınız için olsa gerek burada adam elmaya '' bir meyvedir '' yazsa beğeni butonunu parçalıyorsunuz. ponçik kankacılarım benim ya.

bir de bu kankacılar genel olarak eksileme özelliğinin gelmesinden çok korkarlar. bir yerde eksileme özelliğinin gelmesini istemeyen birini görürseniz bilin ki o bir kankacıdır. ondan uzak durun. çünkü o sizi zaten bulur.

yazı yazmaktan tanım girmekten küçük öyküler yazmaktan mutlu olan insandır. yazmanın kendini geliştirmeye çok büyük faydaları vardır .

“bugün” diye adlandırdığımız şey, “geçmiş ve geleceğimizin toplamıdır”. yani geçmişimiz; elimizden uçup gitmiş, kaybolmuş bir zaman değildir. şimdiki zamanın içinde duran, bekleyen bir şeydir.
peri gazozu / ercan kesal

sadi’yi izledikçe gözlerim doluyor. cidden dizi izlemiyorum -dumm. ama bir arkadaşın evinde denk geldikçe izlerken onu engellemek istemedim ve ben de bu diziyi onla ara ara izlemeye başladım. dizidekiler kurgu da olsa gerçek hayattan alıntılarla dolu bence. sadi gibi çok çekmiş ve hayatı boyunca gün yüzü görmemiş insanların olduğunu hissetmek anlamaya çalışmak bana çok zor geldi. buna rağmen hayata dört elle sarılıp yaşamaya devam etmeleri ise takdire şayan. umarım hayatı boyunca zor günler geçiren insanlar bir şekilde mutlu olmuşlardır sonunda. iyi insanlar iyi şeylere umarım bir şekilde kavuşmuşlardır.

(bkz: bu fotoğraf kimlik için, ölüm belgesi için değil.)

lübnan’lı nadin lakabi’bin yönettiği sinema filmidir. yayına 2018 senesinde girmiş olup izleyen çoğu insanı etkilemiş filmdir. film konusu fakirliğin çocuklar üzerinde etkisini, çocuk işçilerin çığlıkları, mülteci olarak yaşayan çocukların ailelerinde yaşadıkları olayları, açlığı, sefaleti ve çocuk yaşta evlendirilmeleri yer almaktadır. filmi izlediğim zaman vicdanımı rahatsız eden durumlardan öte gözlerimizi yumduğumuz acılara başkalarının yaşaması ve tüm hayatının acılarla kaplamış olmasının hüznü vardı içimde. kız kardeşini evlendirirler diye kardeşinin kanlı iç çamaşırını yıkayan bir çocuğun korkusunu nasıl içten hissedemez ki insan ya da çok küçük yaşta evlendirip hamile kalıp ölen sahar’ın sessiz çığlığını kim anlayabilir? açlığın yoksulluğun ve büyütülme tarzının çocuklara etkisini ve gelecek nesillerine yansıtılıyor olması ne acı. her şeyin güzelleştiği bir dünyayı göremeyecek olmamız ne acı.

düzenli ödedikçe artar o limit, tutamazsın yani.

ta ki patlayana kadar, sonra gelsin mesajlar, 0212 alan kodu ile başlayan numaralardan aramalar, avukat ofisleri ile yapılan hafif tehditvari konuşmalar.

son 3 yıldır yok kredi kartım ve kafam o kadar rahat ki anlatamam. param varsa harcıyorum, internet alışverişi yapacaksam düz banka kartına parayı atıp yapıyorum. ve bu benim hesap yapabilmeme imkan tanıyor, gereksiz bir çok harcamanın önüne geçiyor.

kredi kartı pişmanlıktır, kullanmayınız. tabi bu bir tavsiye sadece.

ben oldum sayın kafacılar,yarım saat gözlem altında kaldık ve üzerinden 1 saat geçti.
şu ana kadar bir problem yaşamadım.
enjeksiyon yerinde hassasiyet yaşayanlar olmuş bildiğim kadarıyla.