derdinin dermanı olmayan birinin anındaki fotoğraf da böyle olur

bilmediğin bir mevzuyu, sözlükte bilen vardır deyip tanım ile aydınlanma arzusudur ukde bırakmak. ha troll çerezi olmuştur amacına uygun kullanıldığını söyleyemem o ayrı mevzu.

(bkz: herbokoloji)

(bkz: imar yolsuzluğu)

(bkz: kadın cinayeti)

zeus’un oğlu ışık tanrısı apollon, ırmak kenarında genç ve güzel bir kız görür. bu eşsiz güzelin adı daphne (defne)’dir. apollon onunla konuşmak ister. fakat defne, ışık tanrısı'ndan kaçmaya başlar. o kaçar, apollon kovalar bir taraftan da “kaçma seni seviyorum” diye bağırır. defne ise korkuya kapılır ve kaçmaya devam eder. apollon’a gelince, bu güzel periyi mutlaka yakalamak istemektedir. aralarındaki mesafe gittikçe kısalır ve bir an gelir ki defne, apollon’un nefesini saçlarının arasında duyar. artık kurtuluş imkanı kalmadığını anlayan defne, birden durur ve ayağı ile toprağı kazıyarak şöyle bağırır: “ey toprak ana, beni ört, beni sakla, beni koru.” bu içten yalvarış üzerine defne organlarının ağırlaştığını, odunlaştığını hisseder. göğsünü gri bir kabuk kaplar, kokulu saçları yapraklara dönüşür, kolları dallar halinde uzar, körpe ayakları kök olup toprağın derinliklerine dalar, bir defne ağacı oluverir.

bu manzara karşısında şaşıran apollon, defne’nin ağaç oluşunu hayret ve üzüntü ile seyreder. sonra da sarılır ve sert kabukları altında hala çarpmakta olan kalbinin sesini duyar ve şöyle seslenir: “defne, bundan sonra sen, apollon’un kutsal ağacı olacaksın. o solmayan ve dökülmeyen yaprakların, başımın çelengi olacak. değerli kahramanlar, savaşlarda zafere ulaşanlar, hep senin yapraklarınla alınlarını süsleyecekler. şarkılarda, şiirlerde adımız yanyana geçecek." bu tatlı sözler üzerine defne, dallarını eğerek apollon’u saygı ile selamlar.

bu öykünün geçtiği yer bugünkü harbiye’dir. apallon teessür ve heyecan içinde o ağacı amblem olarak alır ve parlak yapraklarından başına bir taç yapar. işte o zamandan beri şiir ve silah zaferi defne dalı ile ödüllendirilir ve inanışa göre defne’nin gözyaşları bugün hala harbiye’de şelaleler meydana getirmektedir.

kaynak

bu sabah günaydın diyen tek kişi.

açıklamadan hiçbir şey anlamadığım için merak ettiğim radyo programı.
belki dinlersem anlarım.
edit: açıklamanın podcastle alakası yok.
tanım: rastgele konulardan makara yapan iki gamsızın diyalogları.
sevdim. içten ve samimi buldum.
ve evet bülent ersoyun osuruğu fıs olmamalı.

vergi kacirmak icin vergi dairesi onunde naylon fatura satmaya benzeyen bir baslik olmus. ne desem bilemedim. karma kasmak o kadar da zor degil yani icinizden geldigi gibi yazın, karma sizi bulur diyorum.

askıda yemek uygulaması ile çok güzel bir şey yapmış olan lokanta. hiç gitmedim ama yukarıda kalsın diye yazmak istiyorum , keşke başlık sabitlense belki insanlara bir faydamız dokunur.

bu yazar, adını vermeyeceğim sözlükte daha kötü halde, yaptığı her şeyi troll zannediyor. trollüğün ince çizgisini de bilmiyor. düşmüş bir bataklığa, orada çırpınıp duruyor.

mısır mitolojisi'nde, iri bir cüce olarak gösterilen müzik ve dans tanrısıdır.

sınırlama olunca yapılamıyor maalesef. insanı bezdiren durum. neyse gideyim de kaldığım yerden beğenmeye devam edeyim.*

lisede sırf sayısal daha havalı diye düşünüp sayısalı seçen arkadaşım vardı benim. ancak edebiyat öğretmenlerine de hep bir hayranlığım olmuştur.
(bkz: ülkede herkesin kendisini en zeki görmesi)

insanın pudra şekeri yolculuğu
ınsan pudra şekeri ile yaşar
adı:pudra şekeri
ustalık gerektiren pudra şekeri çekme sanatı
kuyucaklı pudra şekeri
bir pudra şekeri macerası
her yerde pudra şekeri var
aynı pudra şekerinin altında
senden önce pudra şekeri
pudra şekerine fısıldayan adam
pudra şekeri ayarlama enstitüsü
fakat pudra şekeri bu derin bir tutku
hasretinden pudra şekeri eskittim
genç pudra şekerin acıları
pudra şekeri ve pudra şekeri
vadideki pudra şekeri
pudra şekeri uğruna yaptıklarımız
pudra şekeri hırsızı
pudra şekerinin götürdüğü yere git
piraye'de pudra şekeri olmak
pudra şekeri müzesi
bilinmeyen bir pudra şekerinin mektubu

bir insan için dolu olan muhabbet bir başkası için boş olabildiğinden çetrefilli bir mevzu benim için fakat böyle durumlarda boş konuşmanın tespit edilmesini sağlayabileceğini düşündüğüm, sokrates'in üç filtre testi adı verilen bir yöntem mevcut.

bir kişi sokrates'in yanına yaklaşır ve der ki,

"senin arkadaşın olan falanca kişi hakkında bir şeyler öğrendim, sana anlatayım mı?"

sokrates,
"bana anlatacağın şeyin doğru olduğundan emin misin?" diye sorar.

adam olumsuz yanıt verir. bunun üzerine sokrates, "peki söyleyeceğin şey iyi bir şey mi?" diye sorar.

adam yine olumsuz yanıt verir, hatta der, hoşlanmayacağın bir şey.

sokrates son olarak, "öncelikle söyleyeceğin şeyin bana bir faydası var mı, ikinci olarak ise sana bir yararı var mı?" diye sorar.

adam yine "hayır." yanıtını verince, sokrates,

"bana söyleyeceğin şeyin doğruluğundan şüphelisin ve iyi bir şey de değil. üstelik ne sana ne de bana faydası var. o halde bunu söylemenin anlamı var mı?" diye sorar.

platon'un aktardığı bu olayda, sokrates gerçeklik, yararlılık ve iyilik filtrelerini kullanarak sorularını sorar.

okuduğum tanimlardan bekara avrat boşamak deyimini hatırladığım başlık. bir kadın o soruyu bir günde sormaz. o soru aşamasına gelene kadar erkek kimbilir kaç defa (tarafsızlık ilkesini uygulayacagim aradan siyrilacagim derken ) iki kadını karşı karsiya getirmiştir. hadi kadın bilememiş , sinirine hakim olamamış, cahilliği ne tecrubesizligine yenilmiş bu soruyu sormuştur. peki başından evlilik geçmiş, muhtemelen kendisi de eşinin ailesi ile sorunlar yaşamış "oğlan anası" neden olayı bu noktaya getirecek kadar burnunu her halta sokmuştur ?

aslı kutlama değil anma olan gündür.

dünyanın her yerinde özgürlük, eşit hak ve aydınlık yarınlar için mücadele etmiş, eden ve bu uğurda can vermiş olan tüm kadınlara saygıyla. .

yedi numara

recep - haydar