sayın psg passat'tan şimdi de torosçu olmuş dedirten başlık. hayırlı olsun efendim.

yakın olmadığın insandan gelen "canım" kelimesi. tüylerim ürperdi.

ortaokulda çok sevdiğim bir arkadaşım vardı, ortaokul bittikten sonra bir gün "görüşelim" diye mesaj attım. bana "beni bir daha arama, biz uzaklara taşındık, bundan sonra görüşemeyiz, telefonla da konuşmamıza gerek yok", dedi. şok olmuştum, ne güzel arkadaşlar biriktirmişim, diye kendimi tebrik etmiştim *

miss gibi fesleğen kokusu.

ann radclıffe'ın kaleme aldığı 18. yüzyılda geçen gotik edebiyatının temsilcilerinden olan kitap ilk olarak isimsiz yayınlanmıştır. iki kız kardeş annelerinin vefatından sonra annesinin en yakın arkadaşına babası tarafından emanet edilip mazzini şatosunda yarı tutsak yaşamlarına başlar. babaları çok geçemden başka bir kadınla evlenir yanına oğlunu alır ve şatoya neredeyse hiç uğramaz. annesinin yakın arkadaşı olan madam de menon kızlara hem öğretmenlik hem arkadaşlık hem annelik yapar. onlarsız hayatları sırdan ve normal geçen emilia ve julia, babası ve üvey annesinin şatoya gelmesi ile birlikte hayatları bir daha düzelmemek üzere bozuluyor. güzelliği dillere destan olan julia babası ile gelen davetlilerden olan konta aşık oluyor. ama bu aşk beraberinde acı ve gözyaşını beraberinde getiriyor. üvey anneleri babalarına olan sadakatsizliğini ustaca saklamakla birlikte kızların hayatına sinsice dahil olmayı da ihmal etmiyor.

roman aşk romanı kategorisinde olsa da oldukça merak duygusu ön planda olan bir kitap. karanlık mahsenler geniş doğa tavsirlerini bol bol okuyorsunuz. eğer gotik türünde kitaplar sevmiyorsanız yine de bu kitaba bir şans vermenizi tavsiye ederim.

benim düşüncelerim ise kitap çok akıcı olmakla birlikte merak duygusunu ön planda tutan bir kitap. kitabın son sayfalarında beni sıkan şey artık bu da olmaz dedirten çok fazla lanse edilen tesadüf olaylar.

beğendiğim kitaptan alıntıları da hemen aşağıya serpiştiriyorum.

"...uzunca bir süre oturup aklını dertlerinden uzaklaştırabilmek için en sevdiği yazarı okumaya başladı. o sayfaların bir zamanlar kendisinde uyandırdığı duyguları yeniden yakalayabilmek istiyordu."

"duygularımızın rengi ne kadar da kısa süre içinde değişebiliyor, dün nefret ettiğimiz şey bugün arzulanır hale gelebiliyor."

(bkz: öğretmenler odası) yani hatırlıyorum öğretmenler odasına girince bir sessizlik bir gerginlik oluşurdu hayır ne konuşuyorlar böyle de biz girince susuyorlar.
ikinci olarak, kız whatsapp grupları, bu kesin bilgidir.
her şey ama her şey konuşulur.
editasyon: arkadaşlar içeriden bilgi geldi öğretmenler odasında çok az dedikodu dönüyormuş.*

1 yıl içerisinde gerçekleşicek olan. *
(hedef 2023, malum türkiye şartları yoksa el ele tam gaz geliyor gelmekte olan)

(bkz: çok fena olaylar döndüğü düşünülen yerler)

aslında hiç tahmin ettiğimiz şeyler yok sanırım. daha önce bu gruplardan birine dahil olmuş biri olarak söylüyorum; sözlükteki geyiğin üçte biri dönmüyor orada. mesela şöyle;

- şu yazarı uçurun.
- ok.

ya da şöyle;
+ bunun hakkında bir bilginiz var mı?
- yok
- öğreniriz
+ ok

başka bir şey olmadığına yemin edebilirim. *

gün itibariyle ılgın'da bir sokak.

ben bir ara renk uyumuna göre dizmiştim, güzel duruyor. denenebilir.

günaydın insanlar!
bugün de açlığı bastırmak için yenen kepekli bisküvi gibi uyandım.
belki de uyanmadım, uyanamadım.
beş dakika bekle git.

hep dizilerden,filmlerden görüyonuz bu saçmalıkları
doğru düzgün yıkan geç
su faturası diye bi şey var alooo !

24 temmuz 2011'de hayata gözlerini yummuş türk kadın şairimiz.

güzel yazar hoş yazar ama bana fazla hitap etmez, uçuk havada hissettirir şiirleri. (bana)

(bkz: ah'lar ağacı)
(bkz: grapon kağıtları)
(bkz: pulbiber mahallesi)

boyle seyler de var

şimdiki öğrenciler pek bilmez ama ailemiz bizi "eti de sizin kemiği de sizin" diyerek okula teslim ederdi. bazı öğretmenlerimiz ufacık bir hatada gerçek anlamda bizi döverdi. öğretmenin ters bir gününe denk gelindi mi sıra dayağı diye tabir edilen bütün sınıfın öğretmenin cetveli ya da bunun için tedarik ettiği bir sopadan nasibini alması vardı. sıra dayağı yerken ağladığımı biliyorum lan, ağladığımı.

tam baykuşluk başlık ama bu sefer yazacağım.

online listesinde olmadığımdan bana gelmesi mümkün olmayan bildirim. ve fakat sözlük sapığı olduğumçün tam 24 dişiye böyle bildirim gitmiş; x yazar senin nickini öptü. x yazar seni şu hallerde düşündü yok efendim x yazar seninle liseli fantezisi istiyor vb. bildirimler. telegram dan mesajlar atıyorlar "ayy sen misin bu hahaha" diye. yok diyorum bu sefer de üzülüyorlar.

şu spirali kaldırın ya lütfen. bunlar nasıl bildirimler burası neresi böyle.

üniversitedeki son yıllarımı turistler ülkeye geldiğinde güvende hissetsin diye evde geçirdiğime ve bu videonun gerçek olduğuna inanamıyorum cidden gerçeklik algılarımla oynuyor bu ülkedeki pandemi süreci

adamsınız adam!
heykelinizi yapalım desek beton yetmez,
gömelim gel seni desek sözlüğe sığmaz,
yağmur yağsa ıslanmaz,
kamyon çarpsa yıkılmaz.

neyse asıl konumuza gelelim, bi madalya versenize abi ( dilenci değilim ).

güzel kızım,
gün boyu ders çalışmadın, uyudun uyandın, uyudun, uyandın. neden mi oldu? içinden gelmedi ve istemedin. hep bunu yapıyorsun yapma güzel kız, kendin için yapma. seni bir şey kötü hissettirdiği zaman ondan uzaklaş, yoğunlaşma lütfen, berbat oluyorsun berbat... iyi bir şey bul ve onu düşün, işinle ilgilen, kahveni iç, müzik dinle en önemlisi de şu an senin için önemli olan sınavına yoğunlaş. bal gibi de biliyorsun ki hepsini halledeceksin zor da olsa olscak. kendini üzme lütfenn...
(saat 02.32 de anlıyorum, gün boyu anlamadım. aslında biliyordum, hatırlattım güzel kendime bir kez daha)