aşık olduğum ilçedir.

sözlükte gezmek.

cinsel egitimsizlikten kaynaklanan, 3 tane çocuğun hayatının kaydıği haberdir.
kaydı çünkü; 14 yaşındaki çocuk nasıl anne olacak? 17 yaşındaki çocuk nasıl baba olacak? o bebek bu iki çocuğun arasında nasıl büyüyecek?
hayata başlamamış bile olan bu iki çocuk, ömür boyu o bebeğin ağırlığı altında ezilecek. yazık hepsine.
14 yaşında ben ne yapıyordum diye düşündürdü bir de bu haber. çocuktuk. çocukluk yapıyorduk.
bazıları hayatı yaşamak için fazla acele ediyor.
cinsel eğitime de gelecek olursak, eskiden ayıp mayıp diye konuşmazlardı bizim zamanımızda annelerimiz ama artık devir değişti. ınternetin hayatımıza bu denli hızlı girmesiyle, 10 yaşındaki çocukların bile bu konulardan haberi var. anneler babalar da, uygun bir şekilde anlatmalı bazı şeyleri. en azından 14 yaşın çocuk yapmak için erken bir yaş olduğunu. en azından çocuk istemeyince korunma yöntemlerinin olduğunu.
zor görünüyor belki ama, cevapları dışarıda aramak yerine, ucundan kıyısından aileden duymuş olunca, böyle bir şey vardı ya derler. ve sonra okullarda bu ailelere göre daha teknik anlatılması kolay olur.
biz toplum olarak ne kadar üstünü kapatsak bu konunun, o kadar bu konunun içine batıyoruz.

tırnaklarımın arasına dünya birikti
kimseye koyduğum ad da yok
ve bu gece
ilçeyken il oluveriyor yalnızlığım

küçük iskender.

dış görüntünün karakterden daha önemli olduğu bir zaman diliminde birbirini hiç görmeden tanışan insanların hakkı olan istektir.

mantıksız veya manyaklık değildir.

(bkz: bence).

gidelim buralardan ve beni hatırla şarkılarını asla dinlemekten vazgeçmeyeceğim şarkıcıdır.

en güzel türkçe şarkılardan biri.*

bir kaç gündür takıldım, yumuşak, tatlı bir şarkıymış, ben yeni keşfettim

gıpta ile baktığım ve bir çok yetenekli yazarımızın aynı yetenekte çizerler olduğunu gördüğümüz başlık.

bazılarının inatla yaptığı, uğruna 3 hesap uçurdukları eylem.

leyla ile mecnun - ismail abi

işten gelmişim.
_annem seni cok özledim sende beni özledin mi?
_özledim ama söylemem
tamam oğlum duymadım kapadım kulaklarımı..

buradan

satoshi kon abimizin bütün filmleri önerimdir özellikle animasyon yapmaya meraklı olanlar, manga ve çizgi romancılık ile uğraşanlar ve psikolojik filmlere bayılanlar için. kendisi eşsiz bir kurgu ustasıdır iç içe geçen olay örgüleri ve klasik anime anlayışının dışında sahne geçişleriyle apayrı bir çizgi tutturan satoshi kon yapımları ders olarak okutulacak niteliktedir. tüm filmlerinin yanı sıra perfect blue filminin yeri bir başkadır. bu film (satoshi kon’un bütün filmlerinde olduğu gibi) anlaşılması biraz güçtür. film bittikten sonra biraz durup düşünmeyi ve analiz etmeyi gerektirir.* film genel olarak kişilik bozukluğunu satoshi kon tarzıyla ele alır. bu da perfect blue filmini ayıran özelliktir. psikolojik ve gerilim filmleri seven arkadaşlar bu filmi atlamasınlar derim.

manyetik alan etkisindeyken geçici olarak mıknatıslık özelliği gösteren madde.

feyk yani sahte. (bkz: feyk ulan feyk)

çok yazmak, hatta sabaha kadar yazmak.

kıymetli yazarcanlar, okuyucuların, arama motoruna bir kelime ya da bir cümle yazdıktan sonra karşısına çıkan her şeyin objektif olması doğru değil. inanın bir o kadar biz subjektif tanım/tarif ya da yaşanmışlık veya tecrübeyi de arıyoruz. hepimiz yapıyoruz.

zeytinyağlı yaprak sarmasının zibilyon adet tarifi var, yazın o sebepten, takılmayın içeriğe falan.

genelde haksız yere azarlandığı için çekilen vicdan azabı. istisnalar kaideyi bozmaz ama insan hissettiği öfkeyi doğru kişiye aktaramadığında, en yakınında gücünün yettiği kim varsa ondan çıkarıyor. hal böyle olunca vicdan azabı kaçınılmaz oluyor.

bir minibüs yazısı ile tanım vereceğim başlık.
nazar etme ne olur, çalış seninde olur.

bir pierre boulle kitabıdır.

üstün ve baskın yaşam formu olarak kendimizi gördüğümüz ve asla başka bir yaşam formunun yaşama hakkına saygı duymadığımız için içinde yaşadığımız bu gezegen mahvolurken yardım etmesine umabileceğimiz kimse olmayacak. insanın insana yardımcı olması, el uzatması imkan dahilinde bile olmadığı için birbirimizin gözlerinin içine baka baka en dibe batacağız.

sahibi olduğumuz ve kesinlikle rakip tanımadığımız üstün zekamızla önümüze çıkan her canlıya eziyet etmeyi bir marifet sayarak bu gezegende harikalar yaratmakla kalmıyor başka gezegenlere de üstün medeniyetimizi götürmek için elimizden geleni yapıyoruz.

peki ya üstün yaşam formunun insanlar olmadığı bir gezegene düşseydik? mesela dünyanın kardeşi olan bir gezegene, soror diye bir gezegen olsun şaşkınlıklara gark olacağımız bu hayaller tiyatrosunun adı.

bu gezegende üstün yaşam formu yakın akrabalarımız olarak var saydığımız maymunlar olsa mesela. ve biz insanları üzerinde deneyler yapılacak, gelişmemiş hayvanlar olarak görseler ve kendi gezegenlerinde yaşayan hayvanlar olarak kabul etseler. elimizden ne gelir acı çekmek ve insafa gelmelerini beklemekten başka?

kitap müthiş bir bilimkurgu olmasının yanısıra ciddi felsefi dokundurmaları ile de efsane olabilmiştir. filme de çekilen bu muhteşem roman son sahnesini izlediğiniz ya da son bölümünü okuduğunuz anda hafızanızda bir daha hiç kaybetmeyeceği bir yer edinecektir.

okuyunuz...