sadece 2 yöntem vardır.
ya hızla oradan uzaklaşacaksınız ya da oradan uzaklaşana kadar siz de çirkef biri gibi davranacaksınız. başka çaresi yok.

ben yerine göre her iki yöntemi de kullanıyorum. ikisi de etkili oluyor ama çirkef biri gibi davranmaya mecbur kalınca kısa süreliğine kendimden nefret ediyorum.

türkiye'deki eğitim kalitesizliği.

doğru olandır, o kadar yanlış yaşıyoruz ki, kandil geceleri, mevlid, türbeye gidip medet ummak, türbe yaptırmak ya da yerden yüksek mezarlar yapmak, mezarlardan medet ummak, ölüden medet ummak, çaput bağlamak*, mezarlıkta kuran okumak, şeyhten medet ummak, allah dostundan(!) medet ummak, tarikata gitmek vb. islama bakarsanız bunların hepsinin yanlış olduğunu göreceksiniz, türkiyede islam değil geleneksel din yaşanıyor*.

ne zaman geldi bilmiyorum ama yaklaşık beş aydır buradayım ve bir doğukandır gidiyor.bu nasıl etki,alın bunu yönetici yapın.* uslu durur belki.

mıknatıs gibidir.yakıcı bakışlara ve etkileyici ses tonuna da sahipse kapıların çoğu açılır, tamamı değil.

liflerin beynin sağ ve sol hemisferlerini birbirine bağladığı yer.
ergenlikte corpus callosum kalınlaşır ve ergenlerin bilgiyi işleme becerilerini geliştirir.

kalp kırıklığı çok olur mu bu yaşta?
ölmek isteği sonra boşvermişlik ve yorgunluk..
alıp başını gitme hissi ve en önemlisin yaşamak için bir neden bulamamak?

büyümek canımı acıtıyor, 18 olucam neden lanet bir ergenin geçtiği ve hafif atlatığı dönemimde iğrenç hissediyorum.
eğer varsan tanrım ben bunu hiç hak etmedim.

edit: aslında o kadar da iğrenç değil.
bu tamamen benim kafamda kurduğum bir şey.
mutlu olmak ve gülmek için çok sebebim var.

gözlük.

kafanızda sizi meşgul eden bir düşünceyi buraya bırakıp ufak bi ihtimal rahatlayabileceğiniz başlık.

önceden her şey geçer diyerek kendimi teselli eder ve bunu gerçekten beni teskin eden bir düşünce olarak bilirdim.
güzel olan duygular, kötü zamanlar, en mutlu sabahlar, hayatının en sevdiğin dönemi, kahrolduğun tüm geceler hepsi geçiyor. bu gerçekten iyi hissettirirdi. çok kötü zamanlarımda bunun geçeceğini düşünüp teselli ederdim kendimi. nihayetinde öyle de oldu. hepsi geçti, bitti. şimdi belki de daha çok büyüdüm. anladım ki geçip gitmek artık beni teselli etmeye yetmiyor. belki de içimi burkuyor.
evet her şey geçiyor, bunun için neden mutlu hissetmeliyim? soruyorum kendime.
ben de geçiyorum halbuki. her yıl bu dünyadan biraz daha geçiyorum. zaman zaman farkında bile olmuyorum. ama geçiyorum. ben de bitiyorum. bedenim bile değişiyor, başkalaşıyor. kötü zamanlarım geçerken rahat bir nefes aldığımı düşündüğüm an arkasından mutlu anlarım da el sallıyor bana. ne kalıyor peki? gidilen yer gelinen yer bunları düşündüğümde çıkış yolları bulabilir insan. ama sadece geçiyor olmak beni artık mutlu etmiyor. aksine düşündükçe bir şeylerin geçmesi içime bir şey oturtuyor. istediği oyuncağı alamadan büyümüş bir çocuğun geç kalmış hevesi, bir kez deniz göremeden büyümüş bir coğrafya kurbanı insanın merakı, bazen de hiç yaşanmamış bir zamanın özlemi.. bilmiyorum. ama teselli bulamıyorum artık bir şeylerin geçmesiyle. her şey geçici iken ironik şekilde kalıcı olan bir şeylerin varlığına muhtaç hissediyor ruhum. baki olana gitmek, sonsuzluk kavramı içinde yaşamak.. ölmemek, son bulmamak, üzülmemek, yarım kalmamak..
bunun tek yolu ölüm müdür? belki de hepliğe arzu duyan ruhumun, sonu olan bir zaman diliminde sıkış tepiş haykırışlarıdır bu hislerim.

amacı kendini göstermek ve sizi ezmektir.sen ne yaparsan yap nasıl yaşarsan yaşa,başkasına karışma.8 milyar insan varsa bir o kadar da düşünce vardır, saygı duyacaksın.

film çok başarılı fikrimce.

filmi izlerken ülkemiz siyasetçilerinin siyasi kimliklerini oluştururken yaşadığı/yaşamak zorunda kaldığı süreçlerin hemen hemen tüm aşamalarına birebir şahit olabiliyorsunuz. bu çarklardan geçip bir insanın namuslu ve dürüst kalabilmesi hakkaten zor olsa gerek.

ve siyasi alanda da kadının yerini bir kez daha acı bir şekilde gözümüze sokmuş film maalesef.

ellerine sağlık, tebrikler ercan kesal.

(bkz: dostoyevski-budala)

yaptıklarımız, yapacaklarımızın teminatıdır!

öyle düşünme lütfen sayın cerci. ben senin yaşındayken bırak sözlüğü, sağımı solumu bilmiyordum. bak bu yaşta bu bilinçdesin. *

merhabalar sevgili portakallar,
kişisel yoğunluğum sebebi ile bu hafta son gün hatırlatma tanımını giremedim, bu nedenle hala kayıt atmak isteyen varsa bu akşama kadar atabileceklerini söylemek istiyorum, akşam gecenin yıldızlarının listesini buradan paylaşırım yeniden.
ps: aynı şarkıları anons etmemek için öncesinde şarkının istenip istenmediğini bana sorarsanız harika olur, sevgiler!

şarj adaptörünü prize tek seferde sokamamak.

akıl sağlığı.