yenikapı

'bana sarılmayan insan bin yaşasın' dediğim başlık.
sevmiyorum yahu. ama şimdi desteğe ihtiyacım var diyen olursa elimle sırtına pış pış yaparım o kadar. daha fazla bir şey beklemeyin benden.

erik erikson vb kişiler psikodinamik kuramı eğip büküp (freud'a saygısızlık olmasın diye 'change my mind') psikokültürel kuramı geliştirmişler eyvallah ama akademik psikoloji freud'a popüler kültür kadar değer vermiyor haberiniz olsun.

içindeki insanı tanımıştır. normalde insanların başkalarıyla yaptığı bir şeyi bu kişi tek başına yapar ve daha mutlu olur.
ailemizle, arkadaşlarımızla kısaca sevdiğimiz insanlarla vakit geçirmek elbette güzel. ama ben bazen kendimi özlüyorum. şarkı söylemek, dans etmek, şiir yazmak, müzik dinlemek, kitap okumak ve daha sayamadığım yüzlerce aktiviteyi ben tek başıma yapınca daha çok eğleniyorum.
her insan biraz yalnız kalmalı diye düşünüyorum. çünkü yalnız kalınca kendimizle tanışıyoruz. öbür türlü diğer insanlardan kendimize sıra gelmiyor. zaten kendimizi tanıdıktan sonra tek başımıza mutlu olmak kolay.

bakın canlarım makyaj var makyaj var. siz hafif doğal bir makyaj yapanla ağır porselen makyajı yapanı karşılaştıramazsınız. çünkü biri kendisini hiç olmadığı biri gibi değiştirirken diğeri sadece hafif rötuşlarla var olan güzelliği daha da ön plana çıkarır. bence günlük hayatta hafif bir makyaj iyidir kişiyi olduğundan daha canlı gösterir ama farklı göstermez.

kendini baskalariyla paylaşma hissi..

moderatör olunur mu?
moderatör doğulur mu?

ya tamam da neden bu dramatize alüminyum hükümet istifa ediyormuş tarzı açıklamalara başlıklara gerek var mı? fazla zamanını almış bırakmıştır. gene beklerizdir, ellerine emeğine sağlıktır.

luis fonsi ve daddy yankee'nin şarkısıdır. youtube'de en çok izlenen videodur. an itibariyle 7.324.945.396 görüntülemeye sahiptir.

en azından bir süreliğine bildirimler kapanmalıdır. malum eski başlıklar düzeltiliyor ancak biz de durmamışız her başlığa tanım girmişiz. durmadan bildirim geliyor umutlanıyorum. şu kafa sözlük başlıkları düzeltilene kadar bildirimleri kapatalım ey modlar.

mutluluk nedir?
bütün özlemlere, bütün isteklere eksiksiz bir biçimde ve sürekli olarak erişilmekten duyulan kıvanç durumu.
asıl para olmadan mutluluk olmaz. fakir bir insan en temel ihtiyaca bile muhtaçken isteklerini nasıl yerine getirsin. ne kadar acı da olsa gerçek bu malesef.

oğuz atay'ın harika bir eseridir.



oğuz atay, tehlikeli oyunlar.

yıllar önce bir iddiaya girmiştim. şu kadar içip buradan ayakta çıkarsan şunu yaparım, bunu veririm içerikli bir iddiaya... çocukluk işte, geldik gaza.

başladım koca arjantinleri yuvarlamaya: 1, 2, 3...

söylenen sayıyı içtim ama bir ara tamamen kopmuşum. gözümü açtığımda mekânın tuvaletinde, iddiaya girdiğim kişi parmağını boğazıma sokup midemi boşaltmaya çalışıyordu.

fakat en utanç verici kısmı bu değildi bence. o zamanlardaki aklımla çok çekici bulduğum yabancı bir aktör vardı. mekândaki garsonlardan biri ona benziyordu. çıkarken karşılaştık "yavvvrumm!" dedim adama. * gözleri kocaman oldu, bakakaldı yüzüme adam. tam rezillik...

hayatımda bir daha o kadar içmedim. zaten artık 1 yudum bile içmiyorum. almayayım, alana da engel olmayayım.

iddiaya gelince... ayakta çıkamadım mekândan, onu da kaybettim.

bir yolun varsa gidilecek sona bırakma.
bir sözün varsa dilden yüreğe hiç susma.
görmen gerekiyorsa birini git yanına.
okşaman gereken bir yürek varsa esirgeme elini.
hayat çok zalim.
an gelir,
elini, gözünü,
yolunu,
yüreğini alır senden.
o zaman istesen de;
dokunamaz,
göremez,
gidemez,
söyleyemez olursun.

salata tabağının dibinde kalan suyu dikip içmek.

gülümseme depresyonuna sahip olmak, derinlerde acı çekerken başkalarına mutlu ve neşeli görünmeye çalışmak anlamına gelir. bu depresyon türünü yaşayan insanlar acı çekmiyor gibi göründüğünden, arkadaşları ve aileleri hiçbir şeyin yanlış olduğundan şüphelenmezler. ayrıca bazen kişiler de durumlarının farkında olmayabiliyor. bu yüzden destek veya yardım aramazlar. gülümseme depresyonuna sahip insanlar genellikle aktif bir sosyal yaşama sahiptir. aileleri, arkadaşları ve işleri olur. başarılı ve oldukça mutlu görünürler. bu mutluluğun arkasında neler olduğunu asla göremeyiz. bu sorunun en kötü yanı, bu depresyonla intihar dişünceleri arasında bir bağlantı olmasıdır. bu insanlar yüzeyde enerjik ve coşkulu görünebilirler ancak kapalı kapılar ardında kendilerini değersiz ve çaresiz hissedebilirler.

gerçek hayattan uyarlanan film 2020 yapımı olup disney plus'da yayınlandı. zach'in kanser sürecini anlatıyor. kanseri akciğerine sıçraması üzerine az vaktinin kaldığını ve bunu iyi değerlendirmek isteyen zach annesinin ısrarı üzerine belki manevi olarak iyi gelir diye fransa'ya gidiyor ve asıl hikaye burada başlıyor. içindeki müzik aşkını artık bastırmak istemiyor ve arkadaşı ile birlikte youtube'a şarkı yüklüyorlar ertesi gün aşırı izlenmiş olan şarkı akım haline geliyor popülarite kazanıyor okuldaki öğretmeni sayesinde bir müzik yapım şirketi ile anlaşılıyor. ama maalesef ki hastalığı ilerliyor mezuniyetini görmeyeceğini düşünüyorlar herkes seferber oluyor mezuniyeti öne alınıyor metro adlı bir yerde mezuniyet planlanıyor en büyük hayali söylediği şarkıya eşlik edilmesi olan zach hayaline kavuşuyor*


şimdi benim yorumum ise başlarda sıkıcı ve klasik bir film olduğu için sıkıldım ama konuyu sonlara doğru topladı ve heyecan da kattı genel olarak izlenebilir bir film hiç ağlayacağımı düşünmemiştim ama sonunda beni ufak bi etkilemedi değil. oyunculuklar gayet başarılıydı tek sorun o kadar tek düze sonu tahmin edilebilir yani klasik o biraz sıktı onun dışında gayet iyiydi. yaptığı şarkıyı dinlediğimde ufak bir tebessüm ile izlememek elde değil buradan sizde izleyebilirsiniz

sonumun ne olacagi hakkinda hicbir fikrim yok ve sanirim basladigim yere geri döndüm. ne yapacagimida hic bilmiyorum. okudugum bi kitapta ne istedigini bilmiyosan ne istemedigini düşün diyodu bi karakter. düşünüyorum ne istemedigimi. fakat yinede istediklerimi yapacak gücü istegi kendimde bulamazken nasil bi yola cikabilirim bunu bilmiyorum. her sey kolay olmayacak ve hep cicekli yollardan da gecmicem bunu biliyorum ama. belkide ben bi dogum gerceklestiriyorum.. ve bu beni yoran dusuncelerde bilinmezlikler de bu dogumun sancisi..

sosyolog zizek'in tuvaletler ve ideoloji hakkındaki inanılmaz ilginç görüşüne verilen isim. nedir tuvalet paradoksu? zizek ideolojinin basit günlük eşyalara bakarak görülebileceğini iddia ediyor. fark ediyor ki fransız tuvaletlerinde delik arka kısımda, dışkı pek de görülmeden direkt gidiyor. alman tuvaletlerinde ise ön kısımda. incelemeye müsait. ingiliz tuvaletlerinde ise ortada su dolu bir kısımda yok olmadan önce yüzüyor bir süre. bu tuvalet yapılarını inceleyen zizek bu yapıların ülke siyasi duruşlarını yansıttığını söylüyor. örneğin fransa'da devrimci yaklaşım. delik klozette arkada bulunuyor ki hemen yok olup gitsin, giyotinle kesip atar gibi. almanya'daki önde bu delik ki almanya'nın metafizik, şiirsellik ve muhafazakarlıkla ifade ettikten sonra zizek bu yapının gözlem üzerinde düşünmeye müsait ortam hazırladığını söylüyor. ingiltere ise pragmatik, ılımlı, kaygılardan uzak. bırakın yüzsün modunda.

kutlu olsun