derlenmesi gerekmeyen dillerde (python, php gibi) not defteri bile yeterliyken, geri kalanları (c#,java gibi) çalışabilir hale gelmek için compiler'a ihtiyaç duymaktadır. bu tip dillerde genelde kod yazmak için ide'ler kullanılır.

modern sosyoloji tarihi. *

camus

mesajlaşmalarda ortaya çıkan durum.

ama cümle içinde virgül kullandıysanız sonunda nokta koymayınca da olmuyor. büyük sorun, anksiyete nedeni.

kerrat cetveliyle kuran sağlaması yapılan başlık.

ateizm'in şartları
1 hesap makinesine iman
2 napier'in kemiklerine iman
3 pascaline'e iman
4 leibniz çarkına iman
5 facite iman
6 abaküse iman

bunların dışındaki hesaplamalar, şeksiz şüphesiz ateizme şirk koşmaktır.

marie antoinette.
"ekmek bulamıyorlarsa pasta yesinler" sözünün sahibi.
ek olarak: pasta la vista

kafa sözlüğün seri artı oy veren meleklerinden. sağolsun okuyup, beğenip, artılamayı da ihmal etmiyor. okuması, yazması eksik olmasın her daim yazsın, çizsin.

t: şinasi tekin'e göre "günah işlemek" anlamına gelen kelimedir. talât tekin'e göre ise böyle bir söz konusu değildir. şinasi tekin'in açıklaması kısaca şöyledir:
"m.s. xı. asırdan itibaren oğuzların konuşma dilinde 'yazı yazmak ' manası, 'günah işlemek' manasındaki yaz- fiilinin omuzuna
yüklenir; yani iki mana bir tek yaz- fiili ile ifade edilir. bu durum, islam dinindeki 'günahların kaydedilmesi' keyfiyeti
ile ilgilidir. ancak yaz- fiilinin iki manayı yüklenmesinin yalnız oğuz türklerinde görülmesi , oğuzların yüzyıllar boyu yazı dilinden mahrum olarak sözlü dönemde kalmış olmaları ile izah edilecek ; buna karşılık
karahanlı türkçesinde böyle bir durumun bulunmayışı yani iki manii için iki ayrı fiilin bulunuşu ('yazı yazmak ' için biti-, 'günah işlemek' için yaz-) da karahanlıların, müslüman olduktan hemen sonra yazı dilini kurmaları ve bir de eski türkçe yazı dilinin dayandığı şiveler grubuna bağlı olmaları ile izah edilecektir."

doğma büyüme minnesota'lı, bileğini kessen kanı mor-beyaz akan (bkz: minnesota vikings), lily aldrin gibi bir şırfıntıya gönlünü kaptırmış how i met your mother karakteri.

tek cümle ile özetleyebilirim.
"islam dine girmesi için kimseyi zorlamaz, ama dini yaymak için cihad eder." burdaki çelişkiye dayanaraktan pekte barışcıl bir din olduğunu söylemek zor.

süslüler için;)

düşünmemem gerektiğini düşünmemek

marguerite duras kitabıdır.



yazdığı diğer bütün kitapları bir kenara bırakarak, sadece “hiroşima sevgilim”in yazarı saydığım hayran olunası kadın marguerit duras’nın bir sözü yukarıda alıntıladığım. ne dense boş, o kadar güzel susuyor ki duras, dinlememek elde değil. aynı dünya üzerinde 14 sene yaşama onuruna eriştiğim bu müstesna kadının yazdıkları okumaya başlar başlamaz sizi, hiç bırakmayacakmış gibi sarıp sarmalıyor. kurtulmak isteseniz de bu mümkün olmuyor, zaten kurtulmak isteyecek bir edebiyat sever olabileceğine de inanmak istemiyorum.

“bir yaz akşamı on buçukta” isimli romanında duras bitmek üzere olan bir aşkla, başlamak üzere olan bir aşkı anlatıyor, kurşunlarla son bulmuş üçlü bir başka aşkın gölgesinde.

“paestra” diye başlıyor roman. paestra bir aşk cinayetinin faili. 19 yaşındaki karısı ve onun sevgilisini öldüren bir adam ve gitgide bir efsaneye dönüşüyor bu adam şehirde. şehir fırtınaya teslim olmuş, yollar kapalı, elektrik yok ve polisler paestra’nın peşinde. herkes paestra’nın kurtulacağına inanıyor ve bunu umut ediyor. en çok da bitmek üzere olan – hatta çoktan bitmiş olan- bir aşkın suç ortağı olan kocası pierre, kızı judith ve kocasının uçarca koştuğu yeni aşkının adresi claire ile birlikte bir otele sığınmış olan marie.

marie, claire ile pierre arasındaki cinsel gerilimi somut bir nesneymişçesine kavrıyor. sıkıyor avuçlarında. pierre’in avuçlarını düşlüyor kendi solmaya yüz tutan güzelliğinden azat olup claire’nin tomurcuklarına doğru yol alan. paestra’nın damlarda saklandığına inanıyor marie, elinden düşürmediği kadehine yaslanarak. iki kişi arasında kendini fazlalık olarak gören marie, fırtınaya sığınır biraz, biraz kadehlerine, biraz da paestra ile karşılaşma ümidine ki o adam aşk uğruna iki cinayet işlemiştir fiilen, ve bir başka cinayet – buna intihar denebilir kolaylıkla- manen.

fırtına bir roman kişisidir duras için, içki de öyle. konuşmalarını bile beklersiniz okurken ama o kadar ileri gitmezler nedense.
pierre ile claire’in ne zaman sevişeceklerini düşler marie. asla çıplak görmediği claire’in, çıplaklığını ne zaman marie’nin kocası pierre’in gözlerine ve avuçlarına teslim edeceğini düşler. paestra ile buluşmayı düşler.

dünya o kadar büyük olamaz ya da bu kadar küçük. elbette pierre ve claire sevişmek için gözden uzak bir yer bulacaklardır ve elbette marie bir şekilde paestra ile karşılaşacaktır. marie’nin inanmak istediği ve inandığı şey budur işte.

marguerite duras ile 14 sene aynı dünya üzerinde nefes aldım ama onu görme şansım olmadı. aslında benim duras ile karşılaşma ihtimalim marie’nin paestra’ya rastlama ihtimali kadardı. belki bir fırtınada, bir yaz akşamı, belki on buçukta, bir otelin penceresinde, bir evin damında, bir otel odasında…yüzde kaçsa artık bu ihtimal…

iyi ki toplu taşınmaya binmiyorum dedirten başlık.

ilk tanımı ile nedense aşağıdaki sahneyi hatırlatmış olan başlığa konu olan deney (1.15'ten itibaren izleyiniz):


bu işlerin sonu da tam olarak şu:

devasa bir kütüphaneye sahip olmak.

“sana çirkin dediler, düşmanı oldum güzelin
sana kafir dediler, diş biledim hak'ka bile”

faruk nafiz çamlıbel - firari

su sekilde cevaplanabilecek soylem.

dünyanın kutuplar hariç çoğu yerini gezebilmenize imkan sağlayan uygulama. ama birçok kişi kendi evinin bulunduğu sokağı gezmek için kullanıyor.