evet arkadaşlar ha babam sil hareketlerine ket vuracak kampanyadır. biraz adalet istemez misin küçük adam? küfür yasak diye alüminyum elementini telef ettik o da hakaret sataşma imiş vay alüminyum! beni kıskanan modlar mı mevcut? şok şok ve de şokkk! azz sonraaaaa....

torpille kamuda işe girmiş biri ile evlenirsin ama.

sen de iyi ki varsın.
ayrıca bu başlığa neden bu kadar ayar olduğunuzu anlamak imkansız.

tüm övgüleri hak eden tek büyük lider.

sigmund freud tarafından ortaya atılmış geçmiş odaklı bir yaklaşımdır. gelişim evresindeyken negatif tecrübeler yaşayanların,bunları hatırlamasa bile yetişkin dönemlerinde ilişkilerini etkilediğine inanılır. duygusal problemlere uzun süreli çözüm bulabilmek için meselenin köküne inilmesi gereklidir.
insan görmediği düşmanıyla savaşamaz diyen freud'un esas amacı bilinç dışına itilmiş malzemelerin dışarı çıkarılmasıdır.

sakin ama kararlı bir şekilde sınır çizmek, sınır çizene saygı göstermek.. ya aşırı derecede fedakar olup alttan alıyoruz, kendi benliğimizden taviz vermeyi erdemlilik sanıyoruz, ya da aşırı sabrın sonu selamet değil felaket oluyor, biriktirip biriktirip patlıyoruz, bu sefer de atara atar, gidere gider modunda her şeyi yakıp yıkıyoruz... halbuki, zamanında sakin ama kararlı bir şekilde sınır çizebilmek gerekir ki iki uçlarda gezinmeyelim...

öncelikle anoreksik olan bir kişinin illa çok zayıf olması gerekmez. anoreksiyanın yanında tıkınırcasına yeme bozukluğundan (binge eating) muzdarip olabilir. anoreksik birisi obez bile olabilir ama beyni ve algıları hâlâ aynı şekilde çalışıyor olacaktır.

küçük yaştaki çocukları doymalarına rağmen yemek yemeye zorlamak travmaya ve travmaya bağlı olarak yeme bozukluğuna sebep olabilir!!!

yaptığı spor veya meslek gereği zayıf olmak zorunda bırakılan kişilerin beden algıları bir süre sonra bozulabilir. biri sürekli size "zayıfla, çok kilolusun" diyorsa öyle olmasanız bile artık kendinizi şişman sanırsınız.

anoreksiya o kadar zor ve kötü bir bozukluk ki insanın hem beden hem akıl sağlığını inanılmaz derecede etkiliyor. insanların bacaklarına bakarak kendi bacaklarınızla kıyaslarsınız, sürekli tartılırsınız, kemikleriniz görünse bile hâlâ kilo almaktan korkarsınız, vitamin eksiklikleri ve zayıflıktan kaynaklanan aşırı yorgunluk sebebiyle yataklara düşseniz de önünüze gelen o yemeği yememek için direnirsiniz, psikiyatriste gittiğinizde verilen ilaç kilo aldıracak diye kullanmazsınız. ilaçları kullanınca da hayatınız tepetaklak olur.

ben de bu iğrenç şeyden dolayı 37 kiloya (9. sınıftaydım!) düşmüş ve çok şükür atlatmış biri olarak şunu söylemek istiyorum, lütfen laflarınıza dikkat edin. insanların dış görünüşüyle ilgili öylesine söylediğiniz ve aslında iyi olduğunu düşündüğünüz şeylerin ne kadar kötü etkilediğini bilemezsiniz.
sporcuyum, sürekli kilo vermem söylendi. kilom ideal olmasına rağmen hep birileri daha çok kilo vermeye zorladı beni. daha çok antrenman yaptım, az yedim ve en sonunda istedikleri oldu. kilo verdim ama artık spora devam edemeyecek kadar güçsüzdüm! sonra tedavi gördüm ve kilo aldım. bu sefer yine kilo ver demeye başladılar... durumu açıklamak benim için çok ağır ve zor olmasına rağmen açıkladım ama kimse umursamadı. tek dertleri benim kilomdu çünkü. çok zor zamanlardı ama geçti gitti.

yalvarıyorum bırakın insanların dış görünüşüne sürekli laf etmeyi. siz boğazını tutamıyor sanıyorsunuz bazı kişileri ya da bazılarının iradesine hayran kalıyorsunuz. irade değil, takıntı bu. boğazını tutamıyor dediğiniz kişi de tıkınırcasına yeme bozukluğundan muzdariptir ve kendi bile farkında değildir belki... dıştan göründüğü gibi değil ki her şey.

çocukları da rahat bırakın, doyuncaya kadar yiyip bıraksınlar. zorlamayın tabağını bitir diye. çünkü iyilik edeceğim derken belki ömründen 1-2 yılın hatta direkt ömrünün çalınmasına sebep oluyorsunuz. anoreksiyanın sonu ölüm. bir süre sonra mide hiçbir şeyi kabul etmemeye başlayacak. bunun olmasını mı istiyorsunuz çevrenizdekilere ya da çocuklarınıza?

yeme bozukluğu yaşayan kişiler her zaman bana yazabilir. yardımcı olmaya çalışırım. çevrenizde şüphelendiğiniz biri varsa da mutlaka bir psikoloğa gitmeli. kendisi farkında olmayabilir, kabullenmeyebilir. ama yakın çevresi durumu fark edecektir zaten. psikolog desteği çok önemli, söylediklerinizin etkisi büyük. dikkatli konuşun böyle kişilerle, kilosu veya yemesiyle ilgili konuşmayın ama destek almaya ikna edin...

(bkz: galip derviş)*

üstteki yazarın serzenişine hak veriyorum. her şiddetli baş ağrısı migren değil. kimseye bunu tek tek soramazsın fakat doktor tescilli olmasa da çoğu kişi migrenim var diyor. buna da hayır bak o iş öyle değil diye açıklama yapmaktan sıkılıp, peki cınım geçmiş olsun madem deyip, kendimi yormayı bıraktım.

gerçeklere dönersek; migren ciddi anlamda hayat kalitesini düşüren bir hastalık. hayattaki her şey mi baş ağrısı yapar? yaparmış. koku, sıcak, soğuk, açlık, fazla tokluk, her türlü ulaşım aracı, üzüntü, heyecan, fazla sevinç, krem, parfüm, sıcak su, soğuk su.... yazamayacağım kadar çok ve bir o kadar da hayatın içinde var olan her şey etkiliyor.
hiçbir zaman hiçbir yerde tam anlamıyla mutlu olamamak demek bu. çünkü ne kadar dikkat edersen et, illa tetikleyecek bir etken çıkıyor. herkes mutlu mesut eğlenirken, sen içten içe kendinle uğraşıyor oluyorsun. hiçbir şeye tam adapte olamamak demek bu.

saniyelik girdim mi bitti geri dönüşü yok. ilaç, cık faydası yok. raporlu raporsuz kullanılan hiçbir ilacın faydası olmadı şimdiye kadar. bitkisel yağlar, çaylar vs. hiçbir faydası olmadı.
baş ağrısı şiddetlenince kusmak kaçınılmaz zaten. gerçi tüm ilaçlar < kusmak. bir nebze de olsa faydası var.
karanlık ve sessiz bir odada uyumak lazım fakat şartları sağlasan da, gözlerin çıkacak şekilde, başını koparıp atmak isteyeceğin ağrıdan uyumak imkansız. o yatak batar, öyle bir illet. en son bir noktada vücut artık dermansız kalıyor, o zaman sızma şeklinde uyuyabiliyorsun. bitti sanma, umarım biter ama dün bu süreci yaşadıktan sonra, bugün hala ağrım devam ediyor. artık vücudum yorulmuş, dayak yemiş gibiyim. ortalama 3. gün bitiyor genelde.

hani korona çıktığında herkes bi ben geçirdim galiba diyordu da, asıl korona olanlar, geçirseniz o farkı anlarsınız diyordu ya, işte bu da onun gibi. şiddetli baş ağrısıyla, bunu yaşayan aradaki farkı anlar.
anlatılmaz yaşanır bir şey yani.
tabii umarım kimse yaşamaz.

dolbear yasası, amerikalı fizikçi ve mucit amos dolbear tarafından yayınladığı bir makale ile ortaya attığı oldukça ilginç bir gözleme dayanıyor. mucit, gözlemine göre hava sıcaklığını cırcır böceğinin ötüş sayısına göre bulabiliyor. cırcır böceklerini ele alırsak öncelikle soğukkanlı olan bu böcekler kanatlatını birbirine sürterek ses çıkarabiliyor. tabi sadece erkek cırcır böcekleri ötebiliyor. kimilerine göre kadın cırcır böceklerini etkileme, diğer erkek cırcır böceklerini korkutma ve çiftleşmeye hazırlık olarak da görülüyor.cırcır böceğinin ötüş hızının hava sıcaklığı ile olan oranını mucit bir formülle açıklamış.



1 dakikada duyulan ötüş sayısı
fahrenheit cinsinden ortam hava sıcaklığı

mucit makalesinde yayınladığı bu formül ile termometre kullanmadan hava sıcaklığını doğru bir şekilde tahmin edebildiğini açıklamış.
en basit haliyle şöyle cırcır böceğinin 8 saniyedeki ötüş sayısına 5 eklenerek ortam sıcaklığı bulunabiliyor. deneyimleyen bana portakal atabilir.

(bkz: mustafa kemal atatürk) düşmanlığında birleşen, memleketin son 70 yıldaki iktidar ve muhalefetin omurgasını oluşturan ihanet birlikteliğidir.

baba elimizde sigara sessiz sakin dinleyeceğiz, şarkılara kendimizi vererek, katılarak, deşarj olacağız.
huzurla yat baba.

“yaşamak güzel şey doğrusu
üstelik hava da güzelse
hele gücün kuvvetin yerindeyse
elin ekmek tutmuşsa bir de
hele tertemizse gönlün
hele kar gibiyse alnın
yani kendinden korkmuyorsan
kimseden korkmuyorsan dünyada
dostuna güveniyorsan
iyi günler bekliyorsan hele
iyi günlere inanıyorsan
üstelik hava da güzelse
yaşamak güzel şey
çok güzel şey doğrusu.”

melih cevdet anday şiiri.

bırakılamayacak kadar değerli olan sözlük.

düşmedi mi hâlâ cemre başına
geçmedi mi yağmurun ıslak kokusu
var mısın bu yolda yanı başımda
yasla ruhunu bana kır papatyası..

dek geldiğinde dilime pelesenk olur.

adabı muaşeret in hiç bilinmemesi ya da sallanmaması durumudur. girdilere bakılırsa bilinenleri, kullanılanları yazmak daha kolay olacaktır.
ülkemizde bizzat kabul edilmeyen bir kural bırakabilirim.
misafirlere ikramda bulunurken çok ısrarcı olmamak.
o misafir tombul göbekle evden gönderilmezse evin hanımı gece rahat uyuyamaz.

nankörlük.

konuşmaya başladığında ekseriyetle lafı kesilen insandır.