bazı kelimeler ve anlamları:
tufeyli: başkasının sırtından geçinen, asalak yaşayan kimse.

nefha: güzel koku.

istiskal: hoşlanmadığını, rahatsız olduğunu soğuk davranarak belli etmeye ya da birini yük olarak görüp kovar gibi davranmaya denir.

filhakika: gerçekten, doğrusu, hakikaten.

vaveylâ: çığlık. çaresizce bağırmak ve pişmanlık içinde haykırmak. feryat, figan.

sümmettedarik: son dakikada düşünülürek yapılan.

dilhûn: içi kan ağlayan. büyük bir üzüntü içinde olan.

teçhil: bir kimsenin bilgisizliğini ortaya koyma, yüzüne karşı söyleme.

âlicenap: yüce gönüllü, mert.

cefâpîşe: üzmeyi huy edinmiş, cefa eden, aşığını üzen sevgili.

arnella ukdesi

insandır.

ağla ve duygularını açığa çıkar.bu tür baskılardan kurtulabilirsin yanımda.hatta sarılıp ağlayalım aslanım.

aklıma sürekli tava ile ilgili şeylerin gelmesini sağlayan hede.

geçmişte fransızlar'ın uyguladığı idam metodu. idam düzeneğine yatırdıkları mahkumun kafasının altına büyük bir sepet konuluyor ve mahkumun kesilen kafası o sepete düşüyor. günümüzde suudiler'in uyguladığı gaddarlığı eskiden bunlar yaparmış.

ölüm. çevresindeki biri ölünce de kendisi ölünce de hayatı değişir.

ne kadar seviyorsun dersen;
“nar” kadar derim.
dışımdan bir ben görünürüm,
içimden binlerce sen dökülür…

eski düğüncülerden kim kaldı beeee.

ne kadar hoş bir düşünce. bazen birbirine yakın bulduğumuz, keşke aynı kitapta yer alsalardı diye düşündüğümüz karakterlerin bir arada olması muazzam.

yaklaşık 10 yaş küçülmeyi ve kendi lisemde bunu gerçekleştirmeyi çok isterdim. ders aralarında dışarı çıkmak yerine bir köşede sessiz sakin, kitabına gömülen o canım arkadaşlarımdan kim bilir ne karakterler çıkardı ortaya? ben o dönem biraz polisiye ağırlıklı okuyordum ama kendi seçimimin bile ne olacağını çok merak ediyorum.

kaçırdık.

pandemide çok yalnızlaştım ve burada yazarak bunu görmezden gelmeye çalışıyorum.

hayatta hiçbir şeyim az olmadı senin kadar
hiçbir şeyi istemedim seni istediğim kadar..
(bkz: cem karaca)

stalinist terör dönemine damga vurmuş rus kadın şair. stalin zulmüne karşı olan tavrıyla ve yaşadığı dönemin zihniyetine göre birkaç gömlek üstün olan bu feminist* kadının, yaşadığı topraklarda gördüğü acımasızlıklar ve içine düştüğü perişan durum, ama tüm bunlara rağmen elindeki "halk tarafından sevilen insan" kozunu oynayarak büyük bir cesaretle dizelerini esirgememesi, günümüzün korkaklığı ve dili tutulmuşluğu karşısında bir örnek olmalıdır.

ileride yaşayacağı büyük sıkıntıların ilki 1921'de başladı. sovyet rejimine karşı olan eşi nikolay gumilyev, sovyet hükümeti tarafından kurşunlarak öldürüldü. bu yüzden, anna ahmatova'nın oğlu olan, türk tarihçiliğine de ileride büyük bir katkı sağlayacak olan lev gumilyev babasız kaldı. tüm bunları takiben, 1940'lara kadar şiirleri ve yazıları sürekli yasaklandı durdu. sovyet rejimine karşı bir anti-bolşevik figür oldu, hükümet tarafından düşman bellendi.

1935'te yazmaya başladığı "requiem" isimli şiir kitabında, geçen birkaç yılın ardından stalin dönemi'ndeki "büyük temizlik" adı altında, halkın çektiği acıları, memleketinden uzaklara işçi kamplarına gönderilen yoldaşlarının hasretini şiirlerinde işledi. anna ahmatova'nın bu yazdıkları rusya'da o kadar çok ses getirecektir ki, hükümet bu hadiseden sonra anna ahmatova'ya karşı bir sıkı tedbir alma yoluna gidecek ve onu rusya'nın dışına sürmekte çareyi arayacak idi. böylece, 1941 yılına gelindiğinde, stalin'in emriyle birlikte içinde ahmatova da olmak üzere onun birçok diğer yoldaşı yurdun dışına, özbekistan'ın taşkent şehrine gönderilecek ve burada denetim altına alınarak yeni şiirlerini yayımlamalarına mani olunacaktır. yurdundan uzakta kalan ahmatova, uzun bir süre boyunca, bu sıkı ortamda eski popülerliğini geri kazanamayacak, fakat yine de ünlü sovyet gazetesi pravda'nın köşebaşlarında kendine tutunmak için bir yer bulacaktır. 23 şubat 1942'de üstü kapalı bir şekilde, içten içe tüm dünya toplumlarına seslendiği, ama gördüğü baskılar yüzünden "rus milliyetçisi" kılıfında yazdığı şu dizeleri yayınlanır:


ahmatova'nın baskı altında geçen bu yılları 1956 yılından sonra nihayet son bulur. stalin'in ölümünden üç yıl sonra şiirleri tekrardan yayınlanmaya başlar. 1961 yılına değin, ölümünden beş yıl öncesine kadar requiem isimli şiir kitabını yazmaya devam eder. 1966 yılında hayatını kaybeden ahmatova'nın tüm şiirleri ve eserleri, ancak 1987'den sonra külliyen yayınlanacaktır.


naçizane yazdığım anna ahmatova'nın hikayesi de ana hatlarıyla budur işte. bugünlük bu kadar entellik yeter, çok da öyleymişim gibi durmasın...

cennette olmak isterdim acizliğime sığınarak

yönetimin aldığı en doğru kararlardan biridir. umarım geri dönülmeyecek şekilde karar alınmıştır. bir yazara seri beğeni yapıyor diye nick6’sına methiyeler düzülmez böylelikle.

beşine de mercimek çorbası diyorum, geç.

içinde çok büyük hayvan sevgisi olan bir abimizin sabrının sınandığı filmdir, köpekleri sevelim

paketinden yeni çıkmış bilgisayar veya cep telefonunun plastik kokusu.

nesil sistemi uygulanmalıdır. nedeni ise bir ortama alışmak için o ortamda bulunmak önemlidir. puan sistemi sözlüğün ilerideki bozulmalara karşı güçsüz düşmesine neden olur çünkü eğer boş kitle buraya geldiğinde birbirlerini destekleyip yüksek yerlere gelirlerse kemik kitlenin onları buradan ayıklayacak bir yolu kalmayacaktır. kemik kitleyi tespit için en sağlıklı yol nesil sistemi olacaktır. yoldaş benjamin franklin'in bunun farkında olduğuna eminim. iyi günler.

dinlerken sonsuz keyfi alabilmeniz için bir kediye, bir fincana, eski fotoğraflara ve bir miktar yarım kalmışlığa ihtiyacınız olan grup. :)

soran olursa ortamlarda (bkz: gücü özgürlüğünde) dersiniz.
bu ne perhiz bu ne lahana turşusu arkadaş. bir partili ekonomi müdürünüze, (bkz: ebru baki), demediğini bırakmayacak, programın yayın ortağı, (bkz: bülent aydemir), bu ne saçmalık özür dileyin diyecek ve üstüne görevden alınacak.. vay be.
üzerine bir de genel yayın yönetmeni, (bkz: kürşat oğuz), istifa edecek.
buradan
dikkat edersen gücü gerçekten özgürlüğümdeymiş..