lucifer bende. geri almak istiyorsanız söyleyeceğim miktarda karma puanı istediğim yere getireceksiniz. tekrar ararım ve yeri bildiririm daha sonra.

edit: ben de öyle düşünmüştüm *

“amerika’daki levye vakası” olarak da anılır. 1848 yılında phineas gage isminde bir amerikalı demir yolu inşaatı uzmanı, bir kaza geçirir. barutu taşa işlerken demir çubuk kullanmaktadır, barutun patlaması ile demir çubuk sol yanağından girer ve kafatasının sağından çıkar. gage hiçbir şey olmamış gibi ayağa kalkıp yürür. tedavisi tamamlandıktan sonra artık kendisi eskisi gibi değildir, kişiliği tamamen değişmiştir. eskiden bilindiği gibi kibar ve düşünceli bir insan olmanın çok uzağındadır. demir çubuğun beynin ön bölgesine hasar vermesi yüzünden artık kaba, sürekli kavga çıkartan ve dürtüsel hareket eden bir insan olmuştur. gage artık planlama, stratejik düşünme, ve kendini kontrol etme gibi davranışlardan yoksun kalmıştır. dr. harlow, gage ile çalışmıştır ve yaptığı çalışmalar beynin ön kısmının hangi yetilere sahip olduğunu öne sermiştir. gage'in kazası, bize beyindeki karmaşık psikolojik süreçlerin oluşumu ile ilgili çok şey öğretmiştir.

izmir çukuru dışardan gelen için "uvvv baby" içerdeki için bi bitmediniz lan dedirten yer. ama güzeldir sevilir.

beğenme eşiği düşük olduğu için ya da oy vermek paralı olmadığından gönlünden koptuğu için veriyordur. fakat yazar arkadaş kendi kendine uydurduğu fikriyle ezik tiplemesi yaparak bahsettiği türden bir insan olmuş. (bkz: ezik)

genellikle mağlup olunan maçlardan sonra umudu diri tutmak, bazen de galibiyetten sonra böbürlenmeyi önlemek için kurulan klasikleşmiş futbol cümlesidir.

ilk durumda maçta oynanan kötü futbol önce hakeme, sonra şanssızlığa, sonra var odasına ve en son olarak da zemin ve hava şartlarına bağlandıktan sonra sanki bu saydıklarım sonraki maçlarda olmayacakmış gibi önümüzdeki maçlara bakmamız gerektiğini söyler futbol adamları.

biz de önümüzdeki maçlara bakarız. aynı şeyleri görmek için. yine basit goller yeriz, yine hakem rakibi tutar ve biz yine zeminin azizliğine uğrarız.

ikinci durum ise ben kendimi övmeyeyim siz beni övün sendromudur. maçı kazandık ama bu bizim için alelade bir durum, zaten kazanmaya alışkın bir takımız, o yüzden maç bitince mal bulmuş mağribi gibi sevindiğimize bakmayın. biz önümüzdeki maçlara bakacağız, demektir bu.

biz yine önümüzdeki maçlara bakarız. ama içimizde bir tedirginlikle. acaba önümüzdeki hafta, kötü oynadığımız için mi bakacağız önümüzdeki maçlara yoksa kazandığımız için mi?

ben de kişisel tarihimde önümdeki maçlara bakıyorum ama sanki bu sefer gol orucunu bozacak zihnimin forvetleri, şeytanının bacağını kıracağız insanolunbiraz spor kulübü olarak. bu sefer olacak sanki. ama netice ne olursa olsun… yok bu klişeye girmiyorum.

allah yardımcınız olsun!

nereye gittiğini diğer sözlüklerin kafa sözlük başlıklarında az çok görüyoruz demek istediğim başlıktır.
korkanlar hakaret edenler kıskananlar haklı bulanlar başarısını takdir edenler bir sürü yorum var.
insanlar aç aç kendilerini satmayan bir sözlükte hareket etmeye açlar.
sözlüklerde olan iğrençliklerden uzak yaşamaya hasret kalmışlar.
her türlü rezaletin olduğu tanımlardan değerleri hiçe sayan hareketlerden bıkmışlar.
bu şüphesiz onların göstergesi.
buradaki ortam yardımlaşma ciddiyet eğlence hiç bir yerde yok şimdilik.

hayal kurmak, hayallere sığınmak

yalnızlık çukurundan kurtulmaya çalışan bir yalnızın haykırışı.

en sevilen yazardır. insanı mutlu eder.

sözlükte ben ve sevgili @bengaripsengüzeldünyaumutlu tarafından 2-3 gündür yapılandır. ne zamandır temizlenmiyorsa artık, ovalıyorum ovalıyorum çıkmıyor! bizi bu hallere düşüren utanır mı hiç sanmam.

(bkz: overlok makinası ayağınıza geldi)

terzi fikri ile anılan ancak günümüz türkiyesinde pek de bir ilgisinin kalmadığı görülen, karadeniz'de doğal güzelliğiyle ön plana çıkan bir ordu ilçesidir.

gariptir, buranın insanları asla ordulu olduğunu kabul etmiyorlar.

ayrıca yıllardır hünkar restaurant'ta çekilen tikleri ve zaafları olan insanların yemek yemeye çalıştığı videoyu hafızamdan silmeye çalıştığımdır. buradan izleyebilirsiniz.

duygular ve eğilimler, ahlaki kararlarda temel olamayacağını vurgulamıştır.

seçimli monarşide, hükümdarlar seçimle başa gelmektedir. hanedanlık sisteminde olduğu gibi, yönetim babadan oğula geçmemektedir. günümüzde, birleşik arap emirlikleri, kamboçya, malezya ve vatikan gibi ülkelerde uygulanmaktadır.

tarihte ise antik roma krallığı'nda, kutsal roma imparatorluğu'nda ve kudüs krallığı'nda bu sistemin uygulandığı dönemler olmuştur.

ağlasam sesimi duyar mısınız,
mısralarımda;
dokunabilir misiniz,
göz yaşlarıma, ellerinizle?
(bkz: orhan veli)

profil fotoğrafımdaki bana benzeyen kediye bakabilirsiniz efenim.

konu islam dini olunca akan sular duruyor onlar için. yasak masak hak getire.

online listesinde denk geldiğimde üzüldüğüm ibare.
çaylaklar insan değil mi eyy yönetim? iktidar böyledir işte, köylü kısmını hiç düşünmez...

kendileri burjuvadır, aristokrattır.
biz yazarlar orta sınıfızdır.
çaylaklar da köyüne elektrik varmayan, tarla işçisi köylü...

kimse doğaüstü bir şey yaşamıyor lan dedirten başlıktır.

ama biz istisnayız. bizim evde uçan inekler, görünmez olabilen kumandalar vardır.

bu zevkleri tatmak istemezsiniz.

izmir

efendim?

erken yaşlarda canınızı sıkan durumdur bu. çocuk yerine koyulmaktan bunalırsınız sık sık ama sonra olay eğlenceye dönüşür. yaşınız öğrenildiğinde suratlarda beliren ifadeler çok tatlı oluyor.

bu kez tanım sonda olsun;
hayatın en azından bir konuda torpil geçtiği şanslı kişi.