ön not: bu yazı #1392601 nolu roger vadim yazısının bir devamı olarak okunmalıdır. ya da bu yazıdan sonra roger vadim yazısına geçilebilir. her nasıl okunursa her iki yazı da 1960'lar fransız sineması özelinde dünya sineması tarihine ilişkindir.

et dieu... créa la femme (ikinci kez yazmamın nedeni, fransızcada accent aigu -aksan tegü gibi bir okunuşu var- yani 'e' harfinin üzerinde eğik çizgi var ama sözlüğün kuralları bunu başlıkta kabul etmiyor, bunu belirtmek içindi.)
and god created woman
ve tanrı kadını yarattı.
1956 tarihli bu film, dünyaya sunduğu gelmiş geçmiş en ünlü seks sembollerinden biriyle özdeşleşmiştir: brigitte bardot. yönetmenliğini fransız yeni dalga sinemasının parlak yönetmeni roger vadim'in yaptığı filmin senaryosu da, roger vadim tarafından yazılmıştır. 22 yaşındaki bardot, vadim'in karısıdır o yıllarda. film, b. bardot nedeniyle öylesine ünlü olur ki, bugün ikibinlerin birinci çeyreği bitmek üzereyken bile, erotik film dendiğinde ilk akla gelen filmlerdendir, hatta, bb'nin (brigitte bardot için dünyada kabul edilmiş kısaltma, 1960'larda (gbkz: bb) kısaltmasıyla dünyanın anladığı şey brigitte bardot'ydu. çıplak ayaklarıyla bir barda dans ettiği sahne, birçok eleştirmen tarafından sinema tarihinin en erotik sahnelerinden biri kabul edilir.

filmin geçtiği fransız sahil kasabası st. tropez, bu filmden sonra dünya jet sosyetesinin de gözde mekanlarından biridir artık.

film, o yıllarda içerdiği erotik sahneler yüzünden birçok ülkede yasaklanır. örneğin amerika birleşik devletleri'nde o yıllarda geçerli olan sinema sansür yasası ((gbkz: hays code)-->hays yasası/yasaları) nedeniyle pek çok sahnesi kırpılır ve film yeniden düzenlenerek bu sansür yasasına uygun hale getirilir.

bu filmle 'femme fatale' kavramına yeni bir soluk getiren bb'nin sinema hayatı hep benzer filmlerle doludur. onu, o yıllar fransa'sının zengin sinema içeriğinde göremeyiz, çevirdiği elliden fazla filmin içinde dişe dokunur bir tane film bulunmaz.

1970'lerin başında henüz kırklı yaşlarının başındayken de sinemadan kopar ve çok sevgili st. tropez'sindeki muhteşem villasında, villasına doldurduğu hayvanlarıyla bir hayvansever olarak yaşar, 92'de evlendiği ve neredeyse otuz yıldır birlikte yaşayıp yaşlandığı son kocasıyla birlikte.
tıpkı o ünlü filminin son sahnesinde, ne yaparsa yapsın onu seven ve affeden kocasıyla el ele evlerine girerken, yönetmenin seyirciye verdiği son mesaj gibi.
they lived happily ever after. the end.

sözlükteki güzel insanlar.*

beş para etmeyen karanvancı diye çevirebileceğimiz, karavan çöpü anlamına da gelebilecek bir yakıştırma sözüdür.

bu söz amerika birleşik devletlerinde düşük sosyo-ekonomik bir sınıfta yer alan ve karavan parklarında yaşayan insanları aşağılamak için kullanılır.

sınıfsal ayrımlar sadece kast sistemine atfedilmiş gibi görünse de aslında hiç de öyle değildir. kapitalizm sınıfsal ayrılıkları sımsıkı kucaklayan bir sistemdir. bu sistemde tutunamayan insanlar da kendilerine alternatif yaşam tarzları üretip hayatta kalmaya çalışıyorlar.

karavan parkları da bu alternatif yaşam tarzları ve alanlarından biri. elbette karavan parkında yaşayanların tümünü alt sınıf sayamayız. bunu zevk için yapıp lüks karavanlarda belli dönemler geçirenler de var ama başlıktaki tanım karavan parklarına mahkum olanlar için.

chloe zhao’nun yazıp yönettiği ve en iyi film, en iyi kadın oyuncu ve en iyi yönetmen dallarında oscar ödülü kazanan nomadland filminde anlatılan insanlar da trailer trash tanımlamasına dahil oluyor. bu harika filmi izlediğiniz zaman ne demek istediğimi anlayacaksınız.

bu sözde beni rahatsız eden şey amerika ile ilgili birçok konuda olduğu gibi merhamet eksikliği. çarpık bir düzende tutunmayı başaramayan insanlara anlayış göstermek yerine onlarla alay edip onları aşağılamak tam bir amerikan geleneği olsa gerek.

alarko kombi gerçek kombi gerçek konfor
arkadaşımın tc kimlik numarası ve seri numarası.

tek kişiye bile aşık olmak inanılmaz zorken bir yürekte iki aşka yer yoktur: o aşk değil başka bir şeydir; maymun iştahlılık gibi.

t:olmayacak iş.

sertab erener'in kiside kismi felc yaratan muazzam sarkisi.

hele ki demir demirkan ile canli icra ettikleri performans var bir tane; civi gibi cakar oturdugun yere, tuylerin diken diken ciglik atarak izlersin. birbirlerine bakislari, sertab'in sesi, demir'in solosu oofff. kelimelerim kifayetsiz, ask ne guzel sey be.

bayginlik gecirmek isteyenlere amme hizmeti:

sesi anne karnındaki seslere benzemesinden sebep çocukların uyurken sesini dinlemeyi sevdikleri, ev süpürmeye yarayan elektronik alet. toz torbalıları vardı eskiden şimdi toz torbasız ve su hazneli olanları var ama bana göre en sağlıklıları temizlik robotu şeklinde olan daha fonksiyonelleri. oldum olası sesi ben eğrelti etmiştir. vın vın vınnn... neyseki artık az ses çıkartanları veya sessiz olanları var.

dinlenmiş siyah çay, antiseptik özellik göstermektedir. bu yönüyle pamuğa dökülerek göz üzerine pansuman yapıldığında gözü dinlendirir ve mikropların iltihabın çözülerek kaybolmasına yardımcı olur.denendi ve onaylandı.

tanımlarını okumayı çok sevdiğim, bilgi fışkıran bir yazarımız. kendisini burada görmeye devam ederiz umarım. *

kitaplarını bir solukta okuyarak bitirdiğim, anlatımı hoş, akıcı kitapların sahibidir. ilk okuduğum kitabı kardeşimin hikayesi'ydi. bana doğum günü hediyesi olarak gelmişti. kesinlikle hediye edilecek kitap.

dünyanın en güzel uykusudur. eğer üstüne bir battaniye örtülmüşse yatağa gitmeye gerek yoktur.
tv izlerken uyuyanların en iyi bildiği uyku şeklidir. tepemde hadi yatağa git baskısı olmasa ben hep kanepede uyurum.
edit: başlık düzeltilse keşke

ironi nedir nasıl yapılır başlığının altına yazılacak olan entry. şayet gerçekse hiç komik değil.

genelde sıkıntı çıkarmayan hatta tesadüfen bulunan,içi beyin omurilik sıvısı ile dolan beyin kistidir.travma*,kanama veya enfeksiyondan sonra gelişebilir.

1-2 cm'den fazla olan kistler beyin dokusunu sıkıştırdığı için nörolojik hasar açısından tehlikelidir.*

istanbullu gelin dizisinin uyarlandığı gülseren budayıcıoğlu kitabı. yine kitap ile dizi arasında hiçbir benzerlik yok. kitap da istenmeyen ve takıntılı olan gelin süreyya iken dizi de diğer oğullarının karısı ipek. tamamen kitabından bağımsız bir dizi istanbullu gelin.
alya’nın hikayesini gözyaşları ile okuyabilirsiniz. ailenin çalkantılı hayatlarının bir çocuk üzerindeki etkisini yakından gözlemleyeceksiniz. dizilerini izlemediyseniz keyif alarak okursunuz.

"düşünün... çünkü henüz yasaklanmadı."

1984, george orwell.

(bkz: doping yaparken hamile kalan pesmerge)
(bkz: rimbaud)
(bkz: köylü yazardan ironiler)

1989 yılında, kilim kasedi ile bir anda tüm ülkenin en çok dinlenen şarkıcısı olan, benim en çok kara sevda şarkısını sevdiğim sanatçı.

"sevgiyle güzelleşmeyen insanlardan kork mathilda, onları hiçbir şey mutlu edemez."

ben beni bulamazken, o beni taa nerelerden bulmuştur.
sık sık muhabbet ettiğim nadir kişilerden olmakla beraber, kendisini nadir yapan ilk şey cümle kurmadaki ustalığıdır bana göre. ikinci şey ise doğrucu biri olmasıdır. ne düşünüyorsa söylüyor mübarek. üçüncü ve en nadiri ise üzümün her türlüsünü çok sevmesidir. hep yazsın *

mitka grıbçeva'nın savaşta ölen arkadaşlarının anısına yazmış olduğu kitabın adıdır.

bir partizanın gözünden faşizme karşı verilmiş mücadelenin kanlı canlı tanığı oluyorsunuz. mücadele nedir, ne değildir? sorusunun yanıtını bu kitapta rahatça bulabilirsiniz. ha cevap hoşunuza gider ya da gitmez, ben o kısmına karışmam. zaten 7. bölüme kadar gelmişseniz ve devam edebilecek coşku ya da okuma isteği içinizde yoksa, kitabı hafifçe kapatıp, uygun bir yere bırakınız. tabi kitap bıraktığınız yerde kalmasın zira kitabı okuyabilecek ve bu kitaptan bir şeyler çıkarabilecek insanlar elbette vardır/olacaktır. elden ele dolaştırıverin bir zahmet. okuyamamış olsanız da çorbada tuzunuz bulunsun. bulunmasa da olur, bilemedim şimdi.

bende kitabın 1976 ve 1978 yılı basımları var. kitabı haşmet matbaasında dizip basmışlar. yeni basımlarına da biraz göz gezdirmişliğim oldu. lakin yeni çevirilerden aynı tadı alamadım. belki kusur bendedir ya da çeviriler cidden kötüdür o konuda da kesin bir şey söyleyemeyeceğim. ben şerhimi düşmüş olayımda sıkıntı çıkmasın kafası ile hareket edeyim, eşeği sağlam kazığa bağlayayım. eşek aşırı inatçıysa da benim yapabileceğim bir şey yok. neticede kazık sağlam, ondan eminim.

bak konu yine dağıldı. hep böyle oluyor. durağanlık kötü şey zaten sürekli evrilmek falan lazım. kitapta biraz bundan bahsediyor. bir kibritte sen çak olayı gibi düşünün. zaten kibriti çakmaya üşenenler için çakmak var, o olmadı pürmüz var. ya da her zaman yaptıkları gibi hazır yemek söylesinler. ama kitabı bıraktıkları yeri sakın unutmasınlar, söylediğim gibi birine lazım olur. okumakta bir mücadele biçimidir falan filan fişman...

ben kestirmeden arka kapağı iliştireyim şuraya zira bu başlık iyi yerlere gitmiyor *