ben bi' beyaz türk'üm yasalarım anglosakson ama kafam ortadoğulu
apolitik büyüdüm, hiç oy vermedim
kafamı tatile, gezmeye, borca yordum
adalet öldü, ucu bana dokunana dek sustum ve ortak oldum
şimdi tweet atmaya bile çekiniyorum
kendi ülkemin polisinden korkar oldum
üzgünüm ama senin eserin ülkedeki umutsuz nesil senin eserin bu mutsuz kesim ve bu kurşun sesi! sebebi nedir bilmeden hapiste çürüyen o suçsuz sefil
senin, senin eserin, senin eserin bu korkunç resim bu yorgun sesim
fakirin vergisiyle yatına, katına katana salak haşere geri yolsuz vekil seni, senin eserin!
sen hiç yıkanmadın ölümle bi' kez bile tıkanmadın elinde 3. dalga karton bardak kahve
tek derdin o özenti "start-up"ın
şimdi kapını kollaması gereken adalet gelir acımaz vurur kırar kapını çünkü çocuk öldü vuran memurdu diye "haklıdır" dedin sesini çıkarmadın, yani suçlusun!
çünkü iki gün üzülüp sonra gözündeki nehri kuruttun
tuğçe ve büşra'nın katilini serbest bırakan hakimin adı neydi unuttun!
şimdi başına bi' şey gelse şeh'rin hukuk mu?
bi' gece haksızca alsalar içeri seni
bunu haber yapıcak gazeteci bile bulamazsın hepsi tutuklu!

yakıcı sözlerimle inandırıp
kurtarınca düşkün ruhunu
o yanlış yolun karanlığından,
saf, derin bir azap içinde,
bükerek ellerini,lanetler ettin,
seni çembere alan kötülüğe;
unutkan vicdanını
hatıralarınla cezalandırmak için
benden önce olanın
hikayesini anlatırken
birden yüzünü kapadın ellerinle,
utanç ve dehsetle
sarsılıp, isyan duydun,
ve gözyaşlarına boğuldun..