hüsrev 30’lu yaşlarında ünlü bir yazardır. bir oyun yazar, bütün istanbul bu oyunla çalkalanmaktadır. oyundaki adamın babası bir incir ağacına kendi asar. başkarakter, bir silah kurcalarken yanlışlıkla annesini öldürür. kaza sonucu öldürdüğüne kabil olurlar ve baş karakter suçsuz bulunur. ancak devlet tarafından suçsuz bulunan adam, kendi vicdanından kaçamaz ve babasının kendini astığı incir ağacına bir ip geçirip intihar eder.

başta dediğimiz gibi oyun istanbul’da çok ses getirir. bütün gazeteciler, gazete sahipleri hüsrev’le röportaj yapmak ister. gazete sahibi şeref bey’le ahbap olan hüsrev, evindeki bir toplantıya gazete sahibini de davet eder. yakın arkadaşları nevzat, piyesin başrolünü oynayan mansur, şeref bey’in karısı zeynep’te vardır davette. konu piyesteki adamın annesini öldürmesi konusuna gelir. zeynep hanım bunu saçma bulduğunu söyler. hüsrev bunun olabiliceğini ona anlatır ve nevzat bey’in silahını alarak bunu kanıtlamaya kalkışır. silahı boşaltır ve açıklama yapar. silahı sehpanın üzerine bırakır. bir anda sehpaya bıraktığı boş silahı alır ve arkası dönük olan annesine çevirir. silahı boş sandığı için ona sıkar ama silah boş değildir ve o anda araya kızı gibi büyüttüğü selma araya girer ve kurşun selmaya isabet eder ve selma ölür.

selma’nın ölümüyle beraber hüsrev kendisini kaybeder. gazete sahibi şeref bey, onun üzerinden prim yapar, bu durumunu gazetede çarşaf çarşaf anlattırır. selma’nın aslında babası gibi olan hüsrev’i sevdiğini, hüsrev’in babasının da yalıdaki incir ağacına kendini astığını, hüsrev’in yazdığı oyundaki başkarakterin kaderini yaşadığını yazar. bütün bunları okuyan öğrenen hüsrev, şeref bey’e karısı zeynep’le kendisi arasında bir ilişki olduğunu söyler. şeref bey’de, nevzat bey’in onu, kendi akıl hastanesine attırmak için annesini altan alta işlediğini anlatır. bütün bunlardan sonra hüsrev herkesten kaçmaya çalışır ama nevzat ve şeref onu akıl hastanesine attırmak için baskı yapmaya devam eder.

hüsrev ağır bir buhranın içinden geçmektedir. allahın işine burnunu soktuğunu, yaratmak vasfını üzerine almak istediğini, sonsuzlukla boy ölçüşmek istediğini anlar. allah’ta ona piyesindeki adamın kaderini yaşamak gibi bir ceza vermiştir. oğlunun halinden korkan ulviye hanım yalıdaki incir ağacını, hüsrev’in babasının kendisini astığı incir ağacını kökünden kestirir.

karlı bir istanbul gününde, şeref bey ve nevzat bey yanlarında devletin doktorları ve polisleriyle, hüsrev’i akıl hastanesine götürmek için gelirler. hüsrev ayak diremez, sadece devletin hastanesine gitmek için doktordan söz alır. ulviye hanım oğluna, sen gidersen kendimi öldürürüm der. hüsrev’de ona “ne yapayım anne kestiniz incir ağacımı“ der ve oyun biter.