isveç çıkışlı ve melodic death metal türünde parçaları olan grup.

parçalarında çoğunlukla iskandinav mitolojisinden esinlenmişlerdir.

kapitalist düzenin kölesi olmaktan azledildim.

bu kişiler aile üyelerinizse psikolojinizi oldukça bozabilir. üzerinizde kurdukları beklentileri karşılamak için uğraşırken bir bakmışsınız hayat geçip gitmiş.

pirince nazaran bulgurdan yapılanı daha sağlıklı olan yemek. ama bir tavuk göğüs eti, bir karnıyarık, bir döner olsun bunlar hep pirinç pilavının kankasıdır. kankalarını satmazlar.

nobel ödüllü yazar (bkz: ernest hemingway) in mükemmel uzun öyküsü. bakıldığında bir balıkçının büyük balığı yakalama hikayesini konu almıştır. büyük balığı yakalamak için daha fazla açılan, daha fazla uğraş veren, azmeden ve sonunda azminin zafere dönüşmesini sağlayan yaşlı balıkçının hikayesi. ama kitabın baştan sona kocaman bir metafor olduğunu anlamak hiç de güç değil. yaşlı adam konfor alanından çıkıyor, daha büyük hedefleri daha büyük hayalleri için her zaman avlandığı alandan daha uzak diyarlara açılıyor, açıldıkça daha fazla zorluklarla karşılaşıyor, bu zorlukları aşmaya çalışırken yeni yollar keşfediyor, kendisinin yeni özelliklerini keşfediyor, yeni problem çözme becerileri geliştiriyor en açık haliyle kendisini geliştiriyor. vazgeçmiyor, azimle hayalinin hedefinin peşinden koşuyor ve çok fazla çabalıyor. ve 85 günün sonunda o çok istediği büyük balığı yakalıyor yani büyük hedefine hayaline amacına kavuşuyor.
peki hemingway bize burada ne anlatmaya çalışıyor? yaşlı adam sizsiniz. deniz hayat. büyük balık ise sizin hayaliniz. diyor ki hayalinize kavuşmak hedeflerinize ulaşmak için şu lanet konfor alanınızdan çıkın. evet konfor alanından çıkmak çok zor. çoğu zaman insanlara çok tehlikeli gelir. konfor alanı kişiye güvenli liman olarak gelir. azıcık aşım ağrısız başım olarak bizim kültürümüze de girmiştir. konfor alanından çıkıp riske gireceğime kendi yağımda kavrulurum deriz hep. peki ne olur o zaman? kendimizi geliştiremeyiz, risk almayız, olduğumuz yerde sayarız. yani hep küçük ve her zamanki balıklarla idare ederiz. hiç bir zaman büyük balık yakalayamayız.
riske girersek konfor alanımızdan çıkarsak evet başımıza kötü şeyler gelebilir, evet zaman zaman başarısız olabiliriz ancak kendimizi keşfederiz, dünyayı keşfederiz, yeni özelliklerimizi buluruz. herkesin istediği gibi değil kendimizin istediği gibi bir insan oluruz. yine yeniden her büyük eser ve büyük yazarda olduğu gibi varoluşçuluk bu eserde de karşımıza çıkıyor. diyor ki üstad hemingway konformist olmayın, herkesi gibi herkesin istediği gibi olmayın, büyük balığı yakalamak için, otantik olun. konfor alanınızdan çıkın. risk alın. sonunda zafere ulaşacaksınız.

başın gövdeden giyotin ile ayrılmasıyla sağlanan, deney hayvanlarının en çok tercih edilen öldürülme biçimidir. paralel evren varsa yandık.

sözlükte fark ettiğim bir durum olduğunda naçizane rahatsız edip yardımcı olmasını istediğim sarı renkli mahlasıyla dikkat çeken yönetici.
kendisi anlayışlı,kibar, alınan geri dönüşü nazikçe teşekkür eden birisi.
teşekkürler sevgili helios.

tanım girilmiyor diye isyan var.
beğeni yok diye isyan var.
beğeni var diye isyan var.

o şahıs benim! evet.kimi konularda seri şekilde beğeni atarım, eğer vaktim kısıtlıysa tanımlara hızlıca göz atar seri beğeni yaparım, hatta bazen konuya geri dönüp tanımları okur beğeniyi geri alırım.

tanım:devekuşu'na gel yükü kaldır demişler, ben deve değil kuşum demiş, iyi madem uç demişler, ben kuş değil deveyim demiş.

acaba iyi bir şey olacak mı?
hayır! dedim kendime.
iyi şeyler birdenbire olur;
bu kadar bekletmez insanı.


korkuyu beklerken, oğuz atay

değerli kurucumuzun kalbindeki güzel.

beni güzel hatırla!
bunlar son satırlar…
farzet ki, bir rüzgârdım, esip geçtim hayatından
ya da bir yağmur sel oldum sokağında
sonra toprak çekti suyu…
kaybolup gittim, belki de bir rüya idim senin için.
uyandın ve ben bittim…

beni güzel hatırla!
çünkü; sevdim seni ben, herşeyini…
sana sırdaş oldum, dost oldum,
koynumda ağladın.
yüzüne vurmadım hiçbir eksikliğini,
beni üzdün, kınamadım.
alışıktım vefasızlığa, el oldun aldırmadım…

beni güzel hatırla!
sayfalarca mektup bıraktım sana.
şiirler yazdım her gece, çoğunu okutmadım.
sakladım günahını, sevabını içimde
sessizce gittim…
senden öncekiler gibi sen de anlamadın.

beni güzel hatırla!
sana unutulmaz geceler bıraktım
sana en yorgun sabahlar…
gülüşümü, gözlerimi, sonra sesimi bıraktım.
en güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka,
söylenmemiş “merhaba”lar sakladım her köşeye
vedalar bıraktım duraklarda.
ne ararsan bir sevdanın içinde
fazlasıyla bıraktım ardımda.

beni güzel hatırla!
dizlerimde uyuduğunu düşün,
saçını okşadığımı, üşüyen ellerini ısıttığımı,
mutlu olduğun anları getir gözünün önüne.
alnından öptüğüm dakikaları…
birazdan kapını çalan kişi olabileceğimi düşün
şaşırtmayı severim biliyorsun.
bu da sana son sürprizim olsun.
şimdi, seninle yaşanan günleri ateşe veriyorum
beni güzel hatırla.
gidiyorum…

orhan veli kanık

acil bilgi sahibi olmam gereken konu. bir yavrucakla tanıştık. biraz kirli. ne yer bu yavrucak? bir de elimi ısırmaya çalışması normal mi? hiç bir şey bilmiyorum. bilgisi olanlar yardım edebilirler mi?

adana ziyaretimde muzlu sütü ilk kez ve bir defa içtim, öyle güzel içecekti, çok hoşuma gitti, tadı damağımda kaldı. ama başlıktaki büfede değil. altıkat kavşağı otobüs acentelerinin arkasındaki büfe de güzelinden yapıyor. büyükşehir olunca yolumuz her yere düşmüyor. tekrar gittiğimde deneyeceğim inşallah.

bu güne kadar gerekli, gereksiz bir sürü kişiden bir sürü özür diledim. ama hep atladım asıl kişiyi. kendimden dilemeliyim. yaptığım hatalar yüzünden falan değil. onlar olmalıydı. onlar sayesinde ben bugun benim. ama hiç değerimi bilmedim kendimin. bu sene bilmeye başladım. onda da, ne kadar agresifsin oldu millet. yapacak bir şey yok. güzel insan eledim böyle. zamanında yapmam gerekeni geç yaptığım için, özür diliyorum canım kendim.

atam izin'deyiz. *