yolu kontrol etmeden karşıdan karşıya geçilmemesi gerektiği hayati bir mesele olması yönünden başı çeker.

şöyle basit bir konuyu artık öğrenmelidir kedi milleti. ha bana ingilizce bile yetmez, ikinci dil de öğreneceğim diyen kedi varsa hayhay, ben bölmeyeyim evriminizi.

içsel zihinsel süreçlerin (algı, düşünme, hafıza, dikkat vb.) incelenmesini içerir. kısaca, nasıl düşündüğümüzün bilimidir diyebiliriz. 1950'lerde bu alana olan ilgi ve çalışmalar artmaya başlamıştır. psikolojinin alt dallarından biri olan bilişsel psikolojinin ortaya çıkmasında gestalt ekolünün (bkz: gestalt psikolojisi) büyük payı vardır.

tanrı'nın 4 büyük peygambere* gönderdiğine inanılan kitaplardır.

kuran'da dahil günümüze kadar değiştirilmeden geldiğine inanmak ise saflıktır.

bazı insanlarımızın sanki tırnağını etinden ayırıyormuşcasına ayırmadıkları, ayırmamakta direttikleri bağlaçtır.

lütfen ayırınız.

6.sınıfta sosyal bilgiler öğretmenimin okutmaya çalıştığı kitap. kendisi maalesef lisede okumuş fakat benim ortaokulda okumam gerekiyormuş. çok zorlanmıştım okurken. ama etkilendiğimi ve edebi diline şaşırdığımı hatırlıyorum. ya hu o yaşta çocuk harry potter falan okur ne charles dickens'ı. aynı kadının sözüyle osmanlı tarihi kitapları ve da vinci şifresini de okuduk. öğretmen girdiği sınıflarda başarılı öğrencilere böyle kitaplar okuturdu. bazen anlar bazen anlamazdık ama birkaç sene sonra çevremdeki yaşıtlarım basit romanları bile zar zor okurken biz çok daha ağır kitapları okuyabiliyorduk. iyi mi yapmış kötü mü yapmış bilemiyorum.

kimsenin eşi kendi malı değildir. eşler bir bireydir ve özgürdür. istediği kişiyle konuşma hakkına sahiptir. birilerinden mesaj alması aldatacağı anlamına gelmez. aldatacağı varsa da birlikteliğiniz zaten uygun değildir demektir.

burada iyi olmuş diyenlerin hepsi suça yatkın kişilerdir. hatta sosyal medya kanunlarında bu tür yorum sahiplerinin ceza alması gerekebilir.
düşündüklerinizin sahibisinizdir ama söyledikleriniz ve/veya yazdıklarınız sizin sahibinizdir.

herkes özgürce düşünmeli ve yazmalı. ama şeriat devletinde yaşamıyoruz; en azından kağıt üzerinde.
ister aldatsın ister “namussuzluk” yapsın. bu kişinin şahsi kararıdır ve hukuk içinde cezası varsa bunu ancak mahkemeler değerlendirir. beyni gelişmemiş, okuduğunu anlama yeteceğine sahip olmayan, konuşmağı bilmeyen hayvanımsı yaratıklar değil.

çok güzel haber. umarım türkiye'den götürülen üç güzeller mozaği'ni de görebiliriz. yoksa başka türlü görebilecek gibi değiliz.

güzel bir anımı hatırlayamadım ama babamın bir anısını yazayım.
sene 1998 babam ve 5 arkadaşı çok güzel bir kadroyla dershane açıyorlar. dershane açıldıktan sonra tek yapılması gereken öğrencilere ulaşmak ve kayıt yaptırmaları için ikna etmek. o dönemlerde de dershaneler arası bir moda varmış, dereceye giren ogrencilere hediye vermek gibi. bizimkiler de düşünmüşler ve reklam panolarına bu yaziyi yazdırmışlar
" üniversite giriş sınavında ilk 3'e giren öğrencimize 0 km doğan slx vereceğiz"
tabi bu kampanyadan dolayı bütün sınıflar dolmuş bunun heyecanıyla bir sene eğitim vermişler ve sınav zamanı gelmiş bütün öğrenciler sınava girmiş. yaklaşık olarak 2 ay sonra sınav sonuçları açiklanmiş.
ertesi hafta bir öğrenci bu reklam projesini hatirlamiş ve dershaneyi ziyarete gelmiş belgelerle babama ve diğer hocalara türkiye'de fen kısmında 3 matematik kisminda 2. olarak derece yaptığını söylemiş ve arabayi istemiş.
tabi bizimkiler öyle bir reklam yaptiklarini bile unutmuşlar. neyse sadete geleyim
1999 yılında sıfir km doğan slx'i almış babamgil ve öğrenciye vermiş. öğrenci şuanda başarili bir endüstri mühendisi.
bu da böyle bir anımız buraya kadar okuduysan teşekkür ederim.*

babuş diyeni duydu bu kulaklar. peder gayet iyi diye düşünüyorum.

jessica may

t: adına hayat dediğimiz bu malum yolculuğu nasıl geçirmemiz gerektiğini soran başlık.

öncelikle cam kenarına değil, diğer koltuğa oturacağız. eğer camdan dışarı bakarsak göreceğimiz sadece hızla akıp giden insanlar/evler/yaşamlar vs. olur. her şey bir saniyeliğine görünür. gerçeklik algısı yok olur, gider.
bu nedenle diğer koltuğa geçmeliyiz. olanı, olmayanı dikkatle izlemeliyiz. o otobüse (hayatımız olur kendisi) binen her insanı gözlem yeteneğimizle gözden geçirmeliyiz. "bu yolcunun bebeği var mı, ağlar mı? hırsız mı, dolandırıcı mı, iyilik meleği mi, her şeye kızan tipten mi, yoksa konuşmayı sevenlerden mi?" soracağımız ilk sorular bunlar olmalı.

eğer yolculuğu güzel geçirmek istiyor isek; özenli, dikkatli ve en önemlisi sevgi dolu olmayız. etrafımıza dört gözle bakmalıyız. zira bizler yanlış devrin, doğru kalmaya çalışan insanlarıyız. bizi doğruluktan şaşırtmayan içsel etkense sevgidir. hayat sevmeden geçmez. saatler ilerlerken kazandığımız değeri, verdiğimiz değer belirler. unutmayalım arkadaşlar; hiçbir zaman vermeden alamayız. özellikle hayat aldığından fazlasını vermez. para mı istiyoruz? cömert olmadan olmaz. aşk mı istiyoruz? öncelikle delicesine değil, aklı başında* çokça aşık olmalıyız ve bir diğer önemli konu; yorulduğumuzda dinlenmeyi bilmeliyiz. * yorulunca vazgeçmek ileriyi düşünemeyen varlığa yakışır; insan dışı olanlara yani.

yineliyorum; hayattan verdiğinden fazlasını bekleyemeyiz ve bu nedenle çok vermesini istiyorsak alış-verişimizi bol keseden yapmalıyız. hoş kalın.

güzel etkinlik ben de varım.

açıkçası bu kadar olumsuz yorumu gördükten sonra gidip tekrar kontrol etme ihtiyacı duyduğum bir şubeye sahip kargo firması.

şimdiye kadar 1 kere bile mağdur etmedi, aylık aboneliklerimin olduğu dergileri ben evde yoksam bile telefon ile arayıp kapımın önüne bıraktılar.

bu durumda, şubeden şubeye fark gösteren ve belirli bir standardı bulunmayan kargo firması tanımı alması doğrudur.

herkes neden kaybedildigi hakkinda methiyeler duzmus,yalniz benim olayim onlardan hic biri degil... salakligimdan kaybettim hep, baska bir aciklamasi yok.

mide fundus ve korpusunda dev gastrik kıvrımlar ile karakterize protein kaybının hakim olduğu bir hastalıktır.
bu hastalarda aklorhidri( mide asidi olan hidroklorik asit seviyesi düşüklüğü) görülür.

patogenezde tgf-alfa'nın aşırı salınımı rol oynar.

tedavide ilk seçenek egfr monoklonal antikoru setuksimab'dır.

her şeyin kendi kafasında başladığını ve bittiğini bilen insandır. yapmasaydım herhalde hayat daha sıkıcı olurdu.
ortaokulda din öğretmenimin "kendi kendinize konuşuyorsanız şeytan size vesvese veriyor olabilir." demesiyle teneffüste korka korka yanına gidip "ben yapıyorum acaba şeytanla mı konuşuyorum?" diye sormuştum. hocam da örnek vermemi isteyince bu durumu nasıl açıklayacağımı bilemeyip birden "öyle kendi kendime günümü falan anlatıyorum" dememle hocamın "psikoloğa görünmen daha mantıklı olur." diyip benden uzaklaşması bir olmuştu. sonrasında bunun normal bi durum olduğunu anlayıp gönül rahatlığıyla devam etmiştim, hala da ediyorum.

az ama öz yemek.

uzun bir süredir insanlardan kaçarak, saklanarak yaşıyorum. kimsenin beni aramasını, sormasını istemiyorum; çevremi zaman geçtikçe kaybediyorum.

normalde, yirmi altı yaşında bir delikanlının yapması gereken ortamlarda kahramanlıklarından bahsetmek, bir takım iyi özelliklerini sıradan cümlelerinin önüne koyarak toplum tarafından takdir edilmeye çalışmak ve dibi görünmeyen her türlü okyanusa dalmaktır. bense her şeyden vazgeçmenin eşiğinde geziyorum. etrafımda "işte uçurum, dikkatli ol" diyecek kimse kalmayınca, bizzat kendim fark etmek zorunda kaldım, bu ve bunun gibi şeyleri. "birileri kıçımı toplasın" rahatlığı yok artık, gençliğin kayıtsızlığı elimden çok erken gitti, çok sağlam bir kazık yedim bence hayattan.

neyse, zaten giden gitmiş, o epik aşk sahnelerinin kurulacağı yıllar geçip gitmiş, yastığa kafayı huzurla koyup uyuduğumuz zamanlar artık çok uzakta. bu saatten sonra ne yapmak lazımdır bilinmez ama bizim de bir gün tüketeceğimiz şiirler yazacağımız zamanlar gelecek, inanıyorum buna. eğer yeni trajedilerle hayatımız süslenmeye devam ederse ki kesinlikle hayat buna yönelik bir takım hazırlıklar içerisindedir; o zaman umut kırıntılarımızı da kaybedip, daha fazla dibi göremeyeceğimizi düşünerek her türlü riski alabilir hale geliriz sanıyorum. umarım o hale düşmeyiz, hala kaybedecek şeylerimizin olduğu bir hayatın temkinliğiyle yaşarız. umarım böyle boktan bir şey değil, bir hayat yaşarız.

farkında olmadan hepimizin bir şekilde bulaştığı iğrenç durum. özellikle tivitirda oldukça aktif olarak yapılmakta. pek çok insan düşünceleri dolayısıyla bu zorbalığa maruz kalmakta.

bunu yalnızca mesaj yoluyla taciz olarak da görmüyorum. alıntılayarak, yaygınlaştırarak, yorum atarak da bu zorbalığa ortak oluyor ve büyütüyoruz. şimdilik nereye varacağını ya da ne sonuçları olduğunu net olarak bilmiyoruz ancak zamanı geldiğinde somut olarak büyük olumsuz sonuçlarıyla karşılaşacağımızdan eminim de.

komik bulduğumuz bir videoyu, fotoğrafı ya da tiviti galerimizde, telefonumuzda saklıyor ve pek çok durumda kullanıyoruz örneğin. ancak o içerikteki kişiler ya da içeriği paylaşan kişinin düşünceleri, bu içeriği artık kabullenip kabullenmediği hiç düşünmediğimiz bir durum.

linç kültürüyle birleştiğinde inanılmaz korkunç bir hâl alıyor.

herhangi bir bileşik dalga türünün, onu oluşturan dalgaların frekanslarına ayrılmış şekliyle ortaya çıkardığı süreklilik durumu.

yani?

örneğin güneş'ten gelen ışık beyazdır ama aslında bu tek ve beyaz renkli bir ışık olmaktan ziyade, içerisindeki farklı frekanslara sahip renkli ışıkların bir bileşimidir. yani güneş ışığının renklerine ayrıştırabiliriz ki aslında gökkuşağında, kristal avizelerde, cd yüzeylerinde gördüğümüz rengarenk ışıklar da bunun gündelik hayattan uygulamalarıdır. işte yan yana dizilmiş bu renk sıralaması beyaz ışığın tayfıdır.

aynı şekilde örneğin ses dalgalarında ve diğer dalgalarda da benzer durumlara rastlanabilir.