tevrat,zebur,incil, kuran hepsinde o toprakların israil oğullarına vadedildiği yazar aslında asıl işgalci olan filistinlilerdir, islamcı devlet büyüklerimiz kuranı okusa keşke , ayriyeten ortadoğu müslümanlarının ne kadar terörizme yatkın olduğu açık hiç hristiyan terörist yahudi terörist görmedim ben

yeni tanıştığımız insanlar "ben psikopatım, katil olma potansiyelim var" demiyor. e bu adamlar kavun değil ki koklayalım. zaman geçtikçe psikopatlıkları da ortaya çıkıyor. kadın da o zaman uzaklaşmaya çalışıyor ve uzaklaşmak, ilişkiyi bitirmek istediği için de öldürülüyor. yoksa biz manyak mıyız da öldürüleceğimizi bile bile devam edelim?

ulan ayı deyin..
cevap: haaa...

kağıt kalem, yok kardeşim tam telefonla konuşuyorsun not alacaksınız ama o her zaman çekmecede olan kağıt kalem yok oluyor.

sana iki kelimelik, sonunu bilmediğim bir hikaye anlatayım mı?"
- evet.
-seni seviyorum. (kazablanca)

(bkz: yolun açık olsun paşam)

hep yapmak istemiştimtim.

arkadaş, beğenmiyorsan çekip gidersin. bu nifak tohumları ekmek niye? yani eline ne geçecek? hadi üç kişiyi kandırdın, sözlükten gittiniz, çıkarın ne olacak?

inşallah terk edersin.

bu kadar enerjik insanlarla ayni ortamda bulunmak cok guzel. umarim beynimin arka planinda ram in 70%ini durmadan mesgul eden anksiyete/depresif duygulardan kurtulup ben de guzel bir gune uyanirim artik.

onu vazgeçirmek için elimden geleni yapardım aklıma bir söz gelmedi, olmuyorsa da ...bilmiyorum .

sözlüğe o kadar uzun zamandır doğru düzgün girmiyorum ki ,arkadaşlar "sözlüğün adı değişiyormuş" demese bundan bile haberim olmayacak.

(bkz: biz yanmışız sözlük yansa ne olacak be dostlar)*

her sabah yaşadığım endişe. 4 yıldır aileden uzakta yaşamaktayım. her akşam wassaptan konuşsak da iyi olduklarını bilsem de yakamı bırakmayan korku. bir yazı okumuştum:"birisiyle son defa konuşacak, son defa sarılacak ama bunun son olduğunu bilmeyeceksiniz." ne doğru diyordu. bu yüzden kimle isem sonmuş gibi yaşamaya, üzmemeye ve mutlu ayrılmaya çalışıyorum.

dönüp dönüp izlediğim, izlemekten asla sıkılmadığım, bütün üyeleri babamın oğlu gibi olan friends dizisinde chandler bings’in söylediği bir cümledir.

dizide her zaman en sevdiğim karakter olan ve birçok tavrını, huyunu ve konuşma tarzını kendime benzettiğim için daha da çok sevdiğim - çünkü kendimi çok seviyorum- chandler bu cümleyi çok güzel bir anda bir kelime oyunu yaparak söyler.

handle üstesinden gelmek anlamına gelen bir sözcüktür ve chandler üstesinden gelemeyeceğinin düşünüldüğü bir anda söyler bu sözü. göbek adımdır üstesinden gelmek der ama asıl mevzu chandler isminin tam ortasında handle fiilinin olmasıdır.

kelime oyunlarına bayılırım, zekice kelime oyunları beni benden alır, chandler gibi zekasına hayran olduğum karakterlerin yaptığı zekice kelime oyunları ise en üst seviyede keyif verir bana.

her yeniden başladığımda bu kelime oyunun geçtiği bölümde gülmekten kendimi alamıyorum. bazen kendi kendime bu espiriyi yapıp gülüyorum. sonra kendi kendime güldüğüm için beni deli zannedeceklerini düşünüp yeniden gülüyorum. chandler olsa bu şiirsel hırsızlığın üstesinden gelirdi mutlaka.

nasıl yani?kim aldatmış, askere giden kim?

askerlik yapanlar bilir, nöbet saatleri içerisinde en pis olanı sabaha karşı 03:00-05:00 nöbetidir.

03:00 de başlayan nöbet için en az 45 dakika önceden kaldırılır, hazırlıklarınızı yaparsınız. her sabah saat 06:00 da zorla kaldırıldığınızı düşünürseniz, nöbetten geldim, silahı teslim ettim, üstümü değiştim, yatağa girdim derken zaten kalk saati gelecektir.

ben yedek subay olarak yapmama rağmen bir kaç sefer nöbetçi astsubayları bu nöbet saatini bana vermeye kalkmışlardı, ancak 23:00-01:00 nöbeti, nöbetçi amirinin, 01:00-03:00 nöbeti de nöbetçi subayınındır.

kesin yemeği de ağzıyla yiyordur bu terbiyesiz.

bazıları büyük sever.

iletişimde önemli bir etkendir. karşıdaki kişiyi dinlediğimizi ve söylediklerine önem verdiğimizi gösterir. bazen ise ne kadar sinirli ve ciddi olduğumuzu göstermek için başvurduğumuz yöntemdir.

biriyle göz teması kurup anlattıklarımla, göz teması kurmadan anlattıklarım aynı olamaz. etkili ve verimli bir iletişim için imkanım varsa mutlaka göz teması kurarım. çünkü gözlerimizin de kendine özel evrensel bir dili var, neden kullanmayalım ki?

“gözlerin konuştuğu dil her yerde aynıdır.”
-g.herbert

işe gitmek üzere evden çıktım. çöpü aldım çıkarken. (market poşetinde değil. bildiğin çöp torbasında.) işyerime vardığımda çöp torbası hala elimdeydi. bu dalgınlık değil diyebilirsiniz ama, işe gitmek için dolmuşa biniyorum.

olmasından beş dakika önce başlık açıp tanım giren arkadaşları tebrik ettiğim depremdir.

ayrıca @hazall ile bir meseleyi enine boyuna konuşurken yakalandım. bu da anımız olsun diye tarihe not düşüyorum.

iron maiden rozeti profiline çok yakışmış olan yazar.* darısı benim başıma.**

(bkz: bergama krallığı) tarafından icat edilen bir kağıt çeşididir.