bir sevmek bin defa ölmek demekmiş...

gökyüzünün zifiri karanlığa boğulduğu, bulutların arasından tek bir yıldızın gülümsemesine izin vermediği bir gecede kapadı gözlerini kadın. dışarısı buz gibiydi. üzerine aldığı şala rağmen soğuk, hafifçe teninde geziniyor; küçük dokunuşlarla diri hissetmesini sağlıyordu. fondaki müzik, hüznü içine dolduruyordu. "... gözümü sen bürüdün ama hazan gelmemişti henüz... "
açtı gözlerini tam karşısında bir yıldız parıldamaya başlamıştı. yıldızın gülümsemesi yansıdı kadının dudaklarına. kadehinden bir yudum aldı, içi ısınıverdi birden. düşündü, hayat da böyle değil miydi? hiç beklemediğimiz bir anda bulutlar birden dağılıveriyor, bir gülümseme yüzümüzü aydınlatmıyor muydu? bir gülüş, sıcak bir ses sarmalıyor, mutluluk iliklerimize dek işlemiyor muydu? sahi neydi bu hissin adı? sonra düşündü neden her şeye bir isim, herkese neden bir rol dağıtıyorduk ki? onun bir adı olmasın da gülüşü hep yanında kalsın, onun da rolü olmayıversindi.

kişi yoğun bir şekilde ölüm, herşeyin mahvolduğu (ailesinin yok edildiği, parasız ortalıkta bırakıldığı gibi), vücudunun çalışmadığı (hatta organlarının çürüdüğü) düşünceleri içindedir. ağır depresyonlar ve psikoz durumlarında gözlenir.

dergiye şöyle bir göz attım da, gerçekten arayüzünden tut muhteviyatına kadar çok beğendim diyebilirim. emeği geçen herkesin eline sağlık, ileride bu derginin daha da büyüyeceğine eminim zaten. tıpkı bu sözlüğün olduğu gibi. bakalım, belki ben de bir iki tane iddialı olduğum yazıyı gönderebilirim eğer kabul görecekse. ama benden çok daha iyi yazan ve allame birçok yazar var burada. ben şimdilik bekleyip, birkaç fırın ekmek daha yesem iyi olur sanırım...

@ işareti için alt+q basmaya alışmış olduğumdan bünyeme ters gelen klavye.

bol küfürlü ve pislikli ancak replikleri herkesin dilinde dolanan filmdir. ayrıca erkan can'ın dediğine göre denizden kum çıkarma işi yapan insanların işini gösteren ve onlar üzerinden konu ilerleten dünyadaki tek filmdir o yüzdendir ki çıktığı zaman bazı iyi ödüller almıştır .

1948 yılında kırklareli'nde dünyaya gelmiş ve türk sinema sektörüne hatrı sayılır katkıları olmuş sinemacı, yönetmen. film sektörüne henüz on altı yaşındayken kameramanlık yaparak başlamış, çekirdekten yetişmiş bir isimdir. arkadaşlarıyla birlikte birkaç kısa film projesinin ardından mesleğini görüntü yönetmenliği olarak sürdürmüş orhan oğuz; usta yönetmenlerle birlikte gerçekleştirdiği işlerle birlikte yeşilçam sinemasına da girmiştir.

yeşilçam'da görüntü yönetmeni olarak uzun yıllar görev almış ve devamında festivallere yönelik filmlerle kariyerine devam etmiştir. türk alternatif sinemasına kattığı eserlerle toplamda 34 festival, şenlik ve dernek ödülüne layık görülmüştür. bu ödüllerin 33 tanesi 1983-1994 yılları arasında, sonuncusu ise geçtiğimiz yıl 27. uluslararası adana altın koza film festivali'nde almış olduğu orhan kemal emek ödülü'dür. ağırlıklı olarak görüntüyle ilgilenmekte olan yönetmenin fotoğrafçılığa da ilgisi vardır. haliyle yapımlarında görsel ögeler ve sinematografiye önem verdiğini de söyleyebiliriz.

kendisi aynı zamanda türk televizyon tarihinin en uzun soluklu yapımlarından biri olan arka sokaklar'ın da yönetmenliğini yapmıştır.

yeşilçam'da görüntü yönetmeni olarak görev almış olduğu deli deli küpeli, devlet kuşu, değirmen gibi filmlerin yanında, türünde pek rastlanmayan örneklerde de yönetmen ya da görüntü yönetmeni olarak adına rastlanmaktadır. işi görsellikle ilgili olduğundan olsa gerek, yalnızca yine kendi filmleri olan aura ve kara kentin çocukları'nın senaristliğini yapmıştır.

türk korku filmlerinden sıyrılan büyü bir yana, anayurt oteli, dönersen ıslık çal, neşeli günler, kara kentin çocukları ve saymakla bitmeyecek birçok eser bırakmıştır. hangi eserler diyecek olursanız, film ve dizilerinin listesini aşağıya bırakayım.

yönetmenlik yaptığı filmler


görüntü yönetmenliğini yaptığı filmler *bazılarının yönetmeni de yine kendisi*


edit: incelerken belirtmek istedim. 1984 yılına ait badi diye bir filmi var. o dönemlerde türkiye'de bilim kurgu işler ortaya çıkarabilecek, cgi ya da benzeri ögeler kullanabilecek kaç insan vardır acaba? saygılar.

kişi kendinde neyi eksik buluyorsa onu diline doluyor, neyin açlığını çekiyorsa karşısındakinde onu eleştiriyormuş.

sorunlarını çözebilecek olan gücün kendi içinde saklı olduğunu bilen insandır.

kendimi sevmememin de etkisiyle çok şiddetli yaşadığım duygu.

edit: yola geldi imansız (beni uçurursalar kendinize iyi bakın yoldaşlar)

kendimi tanrıyı görüp iman etmeyen ateist gibi hissetmeme sebep olan şey. nedense seni hiç sevemedim sayın çok sayın *benjamin.

jung kişilik tiplerinden biri. mantıkçı, mühendis kişilik tipi diye de adlandırılırlar. analizci grubunda yer alırlar. bilim insanlarının çoğunluğu bu kişilik tipinde olduğu iddia edilir.beyinleri sürekli düşüncelerle doludur.
myers-briggs kişilik göstergesine göre harflerin açılımı:
i-(i)ntroverted: içedönük. önce düşünüp değerlendirdikten sonra düşüncelerini söylerler
n-i(n)tuitive: sezgisel.soyut konulara yönelir. uygulanmadan önce kurgulamak ister.
t-(t)hinker: düşünsel. analiz edip daha sonra sebep sonuç ilişkisine göre değerlendirme yapar.
p-(p)erceiving:algılayan. bulunulan duruma hemen adapte olur, planları sınırlayıcı bulur.

bu gece beni kusturmak için her şeyi yapan seviyesiz yazar. umarım uçurulur.

1232 tl genel sağlık sigortası prim borcu.daha nisan'a kadar vaktide var.çok şükür başka borcum yok hepsi bu.

kızgınlık intikam isteğini besler. kırgınlık hisseden insan intikam almayı düşünmez bile.

"bir yakınını kaybetmenin üzüntü ve sıkıntısı içinde olan cenaze sahiplerinin, taziye için gelen misafirlere yemek hazırlayıp sunması ilave bir telaş ve sıkıntıya sebep olacağından mekruh görülmüştür (ibn âbidîn, reddü’l-muhtâr, ııı, 148). bunun yerine komşular veya yakınlarının, cenaze sahiplerine ve gelen misafirlere ikramda bulunmaları sünnettir (tirmizî, cenâiz, 21).
bunun yanında cenaze sahiplerinin mezarlıkta veya evde helva, ekmek gibi şeyler dağıtmalarının dinî bir dayanağı yoktur. dinî bir gereklilik olarak görmeden yapılmasında bir sakınca olmayacağı söylenebilirse de bu tür uygulamaların kısa süre sonra cenazeyle ilgili bir dinî hüküm olarak algılanması tehlikesi bulunmaktadır. dolayısıyla bu ikramlar dinî bir zorunluluk olarak yapılırsa, bid’at ve hurafe sayılır." link

cenazede dağıtılan pilav üstü tavuk ikramı için ev sahibinden karabiber isteyen bir yüzsüzü görmüşlüğüm vardır. kepazelikti! "burası cenaze evi" diye uyarmamıza rağmen gocunmadan "ben karabibersiz yiyemiyorum" deyişi içinde bulunduğu hâli şeddelemişti.

bir güzel gök oğuz* türküsü.



bozkırın kokusunu alıyor musun?

karşımdaki insanı dünyada, yok saydığım zaman.
bir kere oldu.
daha da olmadı.
susmadığım insanlar, şanslı olduklarının farkındadır inşalah. *

bağlı bulunduğu kırklareli il merkezinden daha gelişmiş olan güzel ilçe.

ne yazık ki içinden doğayı katleden ve insan sağlığını tehdit eden bir nehir de geçmektedir. (bkz: ergene nehri)

@işimbu tarafından gönderilen mesaj üzerine ekleme: tabii ki nehir salt nehir olmakla doğaya ve insanlara zarar vermiyor. sanayi atıklarıyla acımasızca kirletilmesi sebebiyle bu noktaya gelindi.

mardin midyat'ta çalpınar ilkokuluna gittiğimizde çekmiştim bu fotoğrafı. dünyanın en güzel bakışı falan olabilir şu bakış. kalbimin yarısını çalpınar'da bırakma sebeplerimden biri kendisi.