mona lisa tablosu gibi mi?
yoksa aldattığın kadının acı tebessümü, hangisi.
kadın tebessüm ediyorsa başınızı ellerinizin arasına alın ve düşünün, ne yaptım ben diye.

hala okuyorsun ya yazdıklarımı yuh olsun sana. bıraktın, yazmıyorsun bakmazsın diye uzun zaman sonra bir şeycik yazdım. senden kaçmak için buraya gelmiştim ben zaten. napayım ya sen okuyorsun diye sevdiğim bir yere yazmayı mı bırakayım?

saçmalık tamam mı attığın mesaj. ben sana bunu söylemek istesem yazarım, bahane bulurum annen nasıl derim, şunları çözemedim der soru atarım. istemiyorum seninle konuşmak ben artık. git istiyorum kalbimden. bırak yazdıklarımı okuma, istemediği birinin yazdıklarını niye okur insan ya? verdiğin akıllara senin ben.

durup dururken huzurumu bozma artık!

iki dakika göz gezdirip farkettiğim durumdur. hepsi yazar olmak için ilber ortaylı gibi takılıyorlar. yazar olunca şımaracaklar ama şu an hepsi çok kıyak tanımlar giriyor. helal len çaylaklar.

sözlüklerin koyduğu sınırlamalar nedeniyle; okurların*, tanım hakkında, yazara fikrini iletmek için başvurduğu yöntem.

çoğu sözlük, teknik olarak tanımlara yorum yapmaya izin vermediğinden ve daha önceki bir tanımı alıntılayıp cevap vermek - forum ortamı oluşturabildiği için - pek hoş görülmediğinden, okurlar gerçekten tanım hakkında yazara bir şey söylemek istiyorsa mesaj atar.

ben başkasına bunu yapma gereği duymadım fakat başka bir sözlükte bana yapıldı. kendi gözlemlerimce, bu mesajlar çoğunlukla soru olmuyorlar, zira bu mesajlardan almanız için birinin ya yarasına tuz basmış, ya da aklına düşmüş olmanız gerekiyor.
politik ve cinsel başlıklardan kaçınmanız, sizi bu tür mesajlardan bir nebze olsun koruyacaktır.

gastronomi dünyasının en geniş varyasyon yelpazesine sahip ürünü. bakliyattan sebzeye, etten balığa bir çok farklı türü vardır. bana bir gıda ürünü söyleyin ki çorbanın içine katılmamış olsun diye sorsam eminim bir cevap alamam.

her kültürde envayi çeşidi olan bir ön yemek (acep böyle bir terim var mıdır?) çorbanın tarihi çok eskilere gidiyor. biranın da ilk yapıldığında taneli bir çorba şeklinde tüketildiği ve bu taneleri yutmamak için pipetin icat edildiği biliniyor. günümüze ulaşan taştan pipetler bunu kanıtlıyor. çorbayı anlatıyordum biranın tarihine girdim.

neyse,
yurtta koreli bir oda arkadaşımız vardı. bir gün grip oldu ağlıyordu nedeni sorduk. ne zaman grip olsam annem bana çorba yapardı dedi. gelenek mi desem davranış biçimi mi desem nerdeyse tüm kültürlerde var. ne zaman biri hastalansa çorba içirilir. çorba içmenin psikolojik olarak zihni iyileştiğine ikna ettiğine dair araştırmalar mevcut. *

ilk farklı çorbamı bir çin lokantasında içmiştim. sebze çorbasıydı ve çok lezetliydi.
ikinci farklı çorbamı ise kendim yapmıştım. `balkabağı çorbası `rengiyle iyi hisettiren tadıyla 'vay be balkabağı bile çorba olabiliyormuş' dedirten bir çorba olmuştu.
favori çorbam elbette mercimek çorbası. bu nasıl bir tat ise yaz kış hiç sıkılmadan içebilirim.

sizin online olmanıza aynı sebepten olabilir. endişe etmeyi gerektiren bir durum yok. ya da var mı? bilemiyorum

rüzgarlı ve telaşlıburadan

şu başlığa uğramadan güne başlayamıyorum, sanki günaydınlaşmadan tanım yazınca ayıp olacakmış gibi geliyor.*
sabah erkenden kalkıp güne başlayanlar, bu saatte uyanıp yataktan kalkamayanlar ve hala uyuyup bu tanımı elbet görecek olanlar hepimize günaydıııın.
slm gnclr*

lise sondayken edebiyat hocamız sayesinde tanışıp resmen aşığı olduğum zweig'in, mükemmel eserlerinin şahı olan kitabı.

şöyle oldu; sanki serin bir akşam üstüydü, kaldırıma çökmüş yorgun bir kadın gördüm ve yanına oturdum. nedensizce kadının donuk gözlerle etrafı seyrettiği şeklinde canlanır gözümde. sonra bu kadın bunu bekliyormuş gibi başından geçenleri tek tek anlatmaya başladı.


zweig böyledir işte. karakteriyle sizi dost eder. ölseler bile unutmazsınız. bu kadın bana hiç yabancı gelmedi. benzeri bir aşk yaşadığımdan değil, duygusal boşluğundan, içinin ölmeye yüz tutmuş olmasından tanıdım.
anlatım gayet sade, duyguları harekete geçirme ultra büyük ve çaresizliği hissettirme olağanüstüydü.
acaba intihar etmeseydi daha neler yazardı bu adam, diye düşünmeden edemiyor insan.

ayh, duygulandım yine. alıntı cümle bırakıp kaçayım;

-"insanlar arasında yalnız kalmaktan daha korkunç bir şey yoktur."

bir gün ölücez ve kimse bizi hatırlamayacak.

inat ettim alışmayacam.
basıyor beni.

"makyajına ve yüzündeki boyalarına güvenme. yollar da güzeldir ama altından kanalizasyon geçer." tony montana/scarface.

diğer sözlüklerde neymiş instagrama kafa tutan bir kafa sözlük var artık.
dönen parıltılı dünya da yok olmuş. yerine sözlük amblemi gelmiş. daha güzel olmuş. bu da yeni yapılmış sanırım.

yüzlerindeki tebessümün hepsinde aynı olması. gülüşlerinin bir bayram sabahı gibi insanın içini rahatlatması.

benim için balık ekmek ankara/ sakarya caddesindeki can balık olan başlık.

piknik buluşması diye toplandık başlığa ama başkanlar en az 750 karakterli 100 tanım istiyor.

nefsine yenik düşen bir varlık olması. nefsine yenik düşmesinin sonucunda ise kapitalizme hizmet eden bir birey haline gelmesi. kapitalizme hizmet eden bir birey haline gelmesinden sonra ise materyalistleşmeye başlaması. materyalistleşmeye başladıktan sonra ise duygusallık anlayışının saçma sapan bir hale gelmesi. duygusal olması gerektiği zaman duygusal olamaması, duygusal olmaması gerektiği zaman duygusallaşması. modern insanın problemi budur.

"bunalıyoruz çocuk, bunalıyoruz.
biçim veremediğimiz şeylerin
biçimini alıyoruz."

şükrü erbaş, bütün şiirleri -1

kitabı yeni okumuş olmasam da dizeler kapağın üzerine yazıldığı için her gün yeniden görmek zihnimin diplerine kazınmasına sebep oldu artık. bunalıyoruz çocuk, çok ama çok bunalıyoruz.

neden böyle bir videonun var olduğunu anlamadığım videodur.
futbolculara dmden yazarak yürüyen danla biliç böyle bir röportajı niye yapıyor.
kilolu insanlarla dalga geçen danla biliç böyle bir röportajı niye yapıyor.
hadi o prim için her şeyi yapar. siyasi bir kimlik olan ekrem bey neden şirin gözükmek için böyle bir mevzunun içinde yer alıyor.
ayrıca videoyu izlemedim ama soruların zor olmadığına eminim.
yapılan işe emeğe saygım var ama danla biliç o işin içinde bulunuyorsa maalesef.

sunay akın'ın kurmuş olduğu müze.
bu müzede 17. ve 18.yüzyıllardan kalma farklı ülkelerden toplanmış oyuncaklar bulunuyor. mesela nazi almanyası dönemi oyuncakları gibi. çoğumuzun tasarımına yabancı olduğu oyuncaklar. bizdeki çoğu aile çocuklarına hayal dünyası gelişsin diye değil de ses yapmasınlar diye ya kız çocuklarına oyuncak bebek ya da erkek çocuklarına oyuncak tabanca alıyorlar. bunlar da ilerisi için gerek toplumsal gerek de bireysel problemlere davetiye çıkarabiliyor.