shakira ft. alejandro sanz - la tortura. şöyle bırakalım canlı performans görsün gözler.

kendini mutlu etmeyi öğrenmiş kadındır.

daha öncede başka başlıklar altına yazdım. iyi niyetle yola çıkılan şeylerin sonucu önceden kestirilmeli. evet bu zor bir iş ama bu yüzden moderatör koltuğunda birileri duruyor. yani bakın puan tablosu yapıldı aylık, suistimal edildi. değişik tanım sayısından kitap vs. hediye olaylarına girildi millet tanım patlattı yüzlerce. şimdi madalya sistemi geldi bir bakıyorum sistem sonrasında arkadaşın yazdığı her tanım madalya almış.

yahu uzun yazmak ya da lafı uzatmak maharet değildir, böyle sadece nicelige dayanarak nitelik atamak da daha büyük bir yanlıştır. başlığı açan arkadaşa katılıyorum çoğu konuda.

ama şu var bu sistem aslında doğru kriterler ve filtreleme ile oldukça işlevsel olabilir. çünkü bazı şeyleri anlayamadım. mesela yazının özgünlüğü nasıl anlaşılıyor? bu ülkede bütün tezi intihallerle dolu olup doktora vermiş insan var sözlük algoritmasini mi sasirtamayacak.

özetle niyet çok çok güzel ama uygulama bence yanlış. açıkçası burası bir kültür platformu değil, sözlük. ha bundan 15-20 yıl önceki gibi bir durumda olsak derdim herkes tanım yazsın, detay kassin. ama şu an buraya tanım diye yazılanlar aslında wikipedia olmuş. benim bu dönemde sözlükten beklentim kişisel görüştür, yorumdur. nasıl derseniz bir edebiyat eseri ile ilgili ben onun konusunda, özetine her şeyine zaten üç tıkla ulaşıyorum ama asıl istediğim belirli bir alanda ilgisi olan bir arkadaşın subjektif değerlendirmesi. kıymetli olan günümüzde bu. yani bu noktada bu sözlükte dejenere edilmeden kurallarin, formatın daha sikilastirilarak sözlüğe çeki düzen verilmesi görüşündeyim.

ya geldiğimiz şu noktada sözlüğu bütün gün tanimlariyla dolduran insan sayısı belli. yapılan sistemler ile daha kenarda köşede kalmış insanları yazarları bu işe dahil edemiyorsanız bu sistemin zaten göz önünde.olan yazarlara madalya vermek dışında bir anlamı olmaz. bu yazarların da zaten buna ihtiyacı yok. hepsinin karma puanı binlerce. umarım derdimi anlattım.

bu sözlükte radyo yayını yapıyorum, çok iyi moderatorlerle diyaloğa girdim. gomercan her hafta derdimi çekiyor, iki sırf bir tarayıcı problemi için yardım etti, yoldaş geldi sozlukle ilgili eleştirilerimi dinledi ama bir yerde tıkandı.

sadece bu konu değil, sözlük dergisi konusunda da eleştirilerim var ama onu sonraya saklıyorum. yoksa yakında yoldaş beni uçuracak.*

orijinal versiyonda rapunzel hapsedildiği kulede şarkı söylerken sesini duyan bir prens onun muhteşem güzelliğini görüp aşık olur. prens sarmaşıklı kuleye tırmanır ama cadı tarafından kör edilir. prens sevdiği kızdan vazgeçmez ve rapunzel’in kadife sesini takip ederek sarmaşıklara tutuna tutuna ona ulaşır. rapunzel gözyaşlarını prensin gözlerine sürerek onu iyileştirir. sonrasında ise iyilik perisi olup kafa sözlük’e gelmeye karar verir. uzat sarı saçlarını rapunzel nicki ile gelmek için altın sarısı saçlarını uzatır. amacı bizi cadılardan, trollerden, orklardan koruyup sihirli sözleri ile ruhlarımızı iyileştirmektir.
sihirli tanımların ile sözlüğü çoşturuyorsun rapunzel. hoş geldin güzel yazar.

yarası saklı, fırtınam, ölüyorum efsane şarkılar.. sert görünümünün aksine kanımca çok duygusal bir insan. iyi ki var hayko'muz..

hepimiz bir şeyler bırakma peşindeyiz.belki kendimize, belki de başkalarına.
burası kısa notlarımızın, hayatımızdan sayfaların,isteklerimizin, şikayetlerimizin canlandığı bir yer.

geceye bir şarkı bırak
güne bir kedi bırak
geceye attila ilhan şiiri bırak
ve daha pek çokları…

sözlüğe girip akışa baktığım zaman kendimi sahra çölü’nde gibi hissediyorum, abartısız... siyasi ve dini konular hakkında başlıklar tabii ki açılsın, ama kardeşim tanımların çoğu siyasi, dini konulara dönmüş, nasıl oluyor bu allasen? bir giriyorsun başlıkları açan yazarların başlıklarına, hepsi din hakkında, siyaset hakkında. kafa sözlük’ün kurallarından biri hep aynı konularda tanım atmanın ve başlık açmanın yasak olması değil miydi? bu yazarlar niye hala duruyor? vahşet, nefret içeren başlıklar, tanımlar niye silinmiyor, bunları yazan yazarlar niye uçurulmuyor? biliyorum sözlükte yazar kalmadı ve bu nedenle onları tutuyorsunuz ama değerli sözlük yönetimi, bir tavsiye duymak istiyorsanız söyleyeyim, bizler bu aptal yazarlar yüzünden teker teker sözlükten ayrılıyoruz. lütfen daha dikkatli olun yazar alımı yaparken. lütfen.

yapma çocuğum,etme çocuğum bir daha bize gelme çocuğum.

istediğiniz kanunu ,reformu getirebilirsiniz ama önce toplumu bilinçlendirmek ve eğitmek lazım.onun için toplumu nizam ve kanunlara ,topluma saygı duymayı öğretmeliyiz.

nazım hikmet, kaçak olduğu ve polis tarafından aranıldığı günlerden bir gün sevgilisi piraye ile buluşmak ister. bu sebeple de güvendiği bir arkadaşı ile haber ulaştırır piraye’ye. fakat hikmet’in arkadaşı sanıldığı gibi güvenilir biri değildir. öyle ki, bu arkadaş polislere ”nazım, gülhane parkı’nda, en ulu ceviz ağacının altında olacak” diye haber uçurur.

gelgelelim buluşma günü gelip çatar, piraye’nin hasreti ile yanan nazım hikmet, gülhane parkı’na gelir. gelir gelmesine de, her yer polis kaynamaktadır. derken polislere görünmemek için meşhur ceviz ağacına tırmanıverir. nazım ağacın tepesindeyken, sevgilisi piraye ceviz ağacının altında belirir ve kendisini beklemeye başlar. polisler ise uzaktan piraye’yi gözetlemekte, nazım’ın onun yanına gelmesini beklemektedir.

polisler bir köşede, piraye ağacın altında, nazım ağacın tepesinde… herkes birbirini beklemektedir. bizim şair ne ağaçtan inebilir ne de sesini duyurabilir sevdasına. ve çaresiz çıkarıp kağıdını kalemini, o meşhur şiirini yazar: “başım köpük köpük bulut içim dışım deniz/ ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkı’nda/budak budak serham serham ihtiyar bir ceviz/ne sen bunun farkındasın ne polis farkında/ben bir ceviz ağacıyım gülhane parkı’nda/yapraklarım suda balık gibi kıvıl kıvıl/yapraklarım ipek mendil gibi tiril tiril/koparıver gözlerinin gülüm yaşını sil/yapraklarım ellerimdir tam yüz bin elim var/yüz bin elle dokunurum sana istanbul’a/yapraklarım gözlerimdir şaşarak bakarım/yüz bin gözle seyrederim seni istanbul’u/yüz bin yürek gibi çarpar çarpar yapraklarım”

söz de bitti.
bir tomurcuk açmaz artık.

farkında mısınız bilmiyorum ama etrafımız manyak dolu. kendinize dikkat edin.

yukarıda zaten ne olduğunun tanımı girilmiş. tekrara düşmeden başlayayım.
günümüzde gerçeklikten uzak,net bağımlısı, hayatı herhangi bir şekilde sadece havaya bağlı yaşamak sanan bir kitlenin ufak ve tam anlam teşkil etmeyen bazı göz gedirmeleri sonucu benimsemek için can attıkları hastalıklardan biri.
aynı zamanda benim içinde yıllardır çırpındığım,çırpındıkça daha da battığım güzide hastalık.
teşhis konmadan önce karakterimin gel-gitli olduğuna inanıyordum. ki insanın kendini bile tanıyamayacağı fikrindeki ben için çok fazla üzerinde durulmayacak bir olaydı. böyleydim,böyleyim.
iki ayrı uçurum arasında sonsuz başka koordinat değişikliğini de barındırır içinde. atak döneminde atağın şiddetine de bağlı olarak hafızanın neredeyse tamamen silinmesine ramak bırakır. gündelik hafızama da ket vurması bana yaptığı ufak(!) sürprizlerden ki her şeyi neredeyse saati saatine hatırlayan ben çoğu kez kendi evimin yolunu unutup paniğe düşücek hale geldim.
balataları yaktırmayan kısmı o mükemmel iyiliğin eninde sonunda geleceğini-bazen dehşet derece zor - bilmek galiba.
dibin dibini bulmakla nirvana arası bir hayat. ne öldürüyor ne yaşatıyor. omurganı kaybedip kadrolu bir sürünme haliyle belirsiz bir boşlukta can çekişiyorsun. evinden daha fazla benliğine katmak zorunda olduğun hastane koridorları,hapishaneden farkı olmayan her yanı demir parmaklıklı lanet hastane odaları,çok arada da olsa maruz kaldığın o yoğun bakımın kelimelere gelmeyecek kadar berbat havası ( sanırım kendini kaybetmenin en önemli eşiği. hani azıcık bilincin olsa hayatta kalma ihtimalin yok ya da o eşiğe gelme durumun), hayatının tek düzeni olan her gün o bir avuç ilaç,...
bilmiyorum,kelimelere gelmeyecek sonsuz şey. yaşayan bilir. delirmenin garip bir eşiği. ve asla havalı olmayan üstelik insana soluyacak hava da bırakmayan bir girdap.
***üstelik bu benliğe +okb ve ileri derece anksiyete.(hayata dair bir kalite kalmıyor zaten. kalan sana bile ait olmayıp kendi ateşinle sevdiğin ne varsa yakıp yıktığın kocaman bir cehennem.)

biraz daha kalsana.

latince kökenli sözcüktür. yaşadığımız hayatın rutinliği, sürekli kendini tekrarlıyor oluşu ve yaşam tarzının kişiye artık bir şey ifade etmediğini, anlamsız amaçsız kaldığını ifade etmektedir.

-bir nevi depresyon durumu.

ne oluyor yahu bize de anlatın. bir sürü tek entryli çaylak doluşmuş fenomen övüyor. övmeyle kalmıyor, izlemeyeni dövüyorlar.

çok şey kaybetmişiz izlemeyerek. neler kaybettik söyleyin hele.

ben. çünkü fikrimin birileri tarafından kabul görmesi iyi hissettiriyor. bir yerlerde görüşlerimin uyuştuğu insanlar olması hoşuma gidiyor. iyi ki varsınız. yalnız değilim, yalnız değilsiniz.

kaç yıldır favorim olan salata.
çok da güzel yaparım,çok da güzel yerim.
yanında yeşil-uzum olacak, çay olacak, üstüne de cevizli tatlı.
o diyecek ben gülecem, ben diyecem o gülecek. ortalık kahkaha ile dolacak taşacak.
birilerinin kulağı çınlamaktan eror verecek.
ama hiç biri yok.
üzüntü ve muz kabuğu.
neyse,
bende fındıklı kurabiye yapayım.
giderim komşularla pikniğe.
yöneticiyi ve kapıcıyı gömeriz artık.

gram mantıklı olmayan başlıktır. başlığı açan kişi zaten meriç düşmanı olduğu gibi şimdide genç yazar düşmanı olmuş.

kalite yaşla değil zeka ile olur.