geçmiş tozdur, üfle gitsin.

onlarda tüm beden harekete geçer, kadın gibi ufak dokunuşlarla belli etmezler.

ama net olan gözler dudaklara kayar.

edit: gözlemci bir kadının girdiği tanımdır.

öz disiplin problemi olan biri olarak, akademik hedefimi bu sorumsuzlukla başaramayacağımı fark ettim. ajanda yöntemine başvurdum, benim için olaylar oyunlaşmaya başladı. tik atmak hiç bu kadar zevkli olmamıştı. bu sayede o gün yapmam gereken işleri yazıyor ve bunları bitirene kadar çabalıyorum, çünkü biliyorum ki bugün bitiremediğim şey yarın yükümü arttıracak. bu sayede, çok düzene girdi hayatım. çağ atladım resmen, ilacım ajanda tutmak ve bunu aksatmadan uygulamakmış meğer. aynı problemden muzdarip arkadaşlara denemelerini öneririm.

(bkz: bizimkiler)
gönüllerde öyle bir taht kurdu ki, bugün de sıkça anılır, bir gün tekrar izlemek için vakit kollanır.

yazıya şu video ile başlamak istiyorum.



böyle bir kahkaha yok efendiler. şu yazıyı yazarken bile defalarca dinledim. yıllarca bu kahkahanın hülya koçyiğit'e ait olduğunu zannederdim. bir belgesel sonucu kahkaha sahibinin ünlü seslendirme oyuncusu "jeyan mahfi tözüm" olduğunu öğrendiğim an yaşadığım şoku anlatamam. şoku atlattıktan sonra bile benim için muhteşem ikili olarak kalmaya devam etmişlerdir.

mesanet fatma jeyan mahfi ayral tözüm , 6 ağustos 1928 istanbul doğumludur. babası türk tiyatrosuna büyük emekler harcamış necdet mahfi ayral'dır. eşi türkiye'nin ilk ses mühendislerinden rauf tözüm'dür. yazılacak çok şey var fakat kendisi çok güzel anlattığı için yazmıyorum lütfen izleyin diyorum. iyi izlemeler.








görsel kaynağı : buradan
ayrıca bakınız: tr.wikipedia.org/wiki/Jeyan...

detaylı video burada
milyonlarca genç hayatından vazgeçerek derslere gömülür, aileler maddi-manevi tükenerek çocuğunu sınavlara hazırlar, sen gelir trakya üniversitesinde eczacılık bölümüne kaydolursun.
iki yıl sonra geri ödeyeceği kyk ile geçinen binlerce üniversiteli genç her şeyden kısarak genç olmaya çalışır, seni devlet burs vererek okutur.
sen doğduğun ülkede vatandaş olamazken ona vatandaşlık da sunulur.
bitti mi?
okulu bitirip iş için yıllarca sağa sola başvuran milyonlar "ev genci" olarak yaşarken sadece 15 gün sonra devlet memuru olarak atanırsın.
amerika fırsatlar ülkesi değil, vatandaşı olmayanlara asıl fırsatlar ülkesi türkiye.

sakin ve eğlenceli bir şarkı gibi görünse de en zor soruları soran şarkılardan biridir. aklıma engelli bir çocuğun ailesine beni kabullenebilecek misiniz minvalinde sordugu soruları getirir.
benimle oynar mısın? bülent ortaçgil

buradan

aşırı dar kot pantolon ve gömlekler.

felsefi tanımı “tasarlanmış ideal devlet düzeni” sözlük tanımı “gerçekleştirilmesi imkânsız tasarı veya düşünce” olan kelimedir. aynı zamanda thomas moore’nin kitabıdır.

peki neden ütopyalar gerçekleştirilemeyecek bir hayal ürünüdür?
çünkü insan her ne kadar kendisine homo sapiens yani düşünebilen insan dese de aslında pek rasyonel değildir. dolayısıyla komün bir sistem özellikle dış rekabet etkisiyle birlikte uzun süre ayakta kalamaz.

çünkü insan yapı itibariyle bencildir. insanlık milyonlarca yıllık bir evrimsel süreç sonucunda üstün özellikler kazanabilmiştir ve bu süreç sonucunda kendi çıkarlarını duygusal bir neden olmadığı sürece her şeyin üzerinde tutmuştur. dolayısıyla mutlak mutluluğu sağlamak amacıyla bir kişiye veya kuruma verilen yetki en nihayetinde kötüye kullanılacaktır. bu yüzden denetleme mekanizması zayıf sosyalizm, faşizm gibi ideolojiler ideal olmaktan çok uzaktır.

çünkü mutlak mutluluk sağlanamaz. elbet çıkarların çatışacağı bir durum olacak ve mutlak mutluluk bozulacaktır. örneğin üremenin kontol edilmediği, eğitim seviyesi düşük devletlerde devlete artı değer katmayan ve suç potansiyeline sahip çocuk fabrikası haline gelir aileler. kontrol edildiği devletlerin kötü yanlarını pek saymama gerek yok sanırım. kısaca tamamen özgürlük sonucu da sistem bozulur sıkı denetim altında da.

velhasıl kelam insan yapısı gereği ideal düzen yoktur, her ütopya adayı potansiyel bir distopyadır.

magnolia
aşkın en özel tarifi olan ve mülterilerim için sürekli yaptığım tatlıdır. eski sevgilimin tarifiydi. (aşçı sevgili bulmak kafeniz için önemlidir.) (magnolia tarifini kendine göre yorumlamıştı diye bir not girmem lazım).

(bkz: kaygı)

freud’un yaptığı bir ayrım var. öncelikle o ayrımı belirtip ardından yanıldığı yeri söyleyeceğim.

freud korku ve kaygı kavramlarını düşünürken şöyle bir ayrım yapıyor. diyor ki korktuğumuzda korktuğumuz şey bir nesni halindedir. yani neden korktuğumuzu biliriz, kaçtığımız şeyin ne olduğu biliriz. dolayısıyla korkuda bir nesne vardır. ancak kaygıda nesneleşmiş bir şey söz konusu değildir. dolayısıyla yaşanan durum bir anlamda çaresizliktir, çünkü ortada bir duygu durumu vardır fakat bunun nesnesi yoktur.

freud yanılıyordu; kaygının da nesnesi, kendini gösterdiği yerler var. sözgelimi diş sıkışlarımızda, mide bulantılarımızda, fiziksel olarak sıcaklanmalarımızda ya da dil sürçmelerimizde. yani her şekilde gün yüzüne çıkabilir.

ben genellikle dişlerimi sıktığım dönemlerde kendime sık sık o an var olan dertlerimin ne olduğu sorup çözüm aramaya çalışırım. çünkü bazen insan kendini kandırmaya çalışabiliyor. mutluluk yalanını bazen o kadar abartırız ki kendimize yabancılaşmaktan, geri dönecek bir kendilik bile bulamayabiliriz. fakat beden asla yalan söylemez, bedeninize baktığınızda (varsa) bir derdiniz muhakkak görürsünüz.

bana öyle geliyor ki insanı bitiren şey kaygıdır, korkuyla yüzleşilebilir fakat kaygıda bu durum çok zordur.
edit:imla

murathan mungana ait bir şiirdir.

daha az seviyorum seni
giderek daha az
unutur gibi seviyorum
azala azala
aramızdaki uzaklığın karanlığında
geceler kısalıp, gündüzler uzuyor böyle olunca
daha az seviyorum seni
kendini iyileştiren bir yara gibi
daha az
ve zamanla

sen geceyi tutuyorsun, ben nöbetini
uzak dağ kışlalarında
görmüyoruz birbirimizi
usul usul sis iniyor
kopmuş yollara
ışığı hafif, uykusu ağır koğuşlarda üzerini örtüyorum senin
bir çığ gibi büyüyorsun rüyalarımda
sevgilim sevgilim
yıldızları daha büyüktür bazı gecelerin
nöbet kadar yalnızken öğreneceksin bunu da

artık daha az seviyorum seni
unutur gibi, ölür gibi daha az
yeniden ödetiyorum kendime
onca aşkın öğretemediğini
kolay değildi
yalnızca sevgilimi değil, evladımı da kaybettim ben
kaç acı birden imtihan etti beni
bir tek gece vardır insanın hayatında
ömür boyu sürer nöbeti
bu da öyleydi,
iyi ol, sağ ol, uzak ol
ama bir daha görme beni.

(bkz: hem dersini bilmiyor hem de şişman herkesten)

bizim düğünde topladıklarımızla araba alma planımız olduğundan ben bulduğum arabaları anlatmıştım. bir tane buldum 2014 model, pazarlık falan yaparız güzel araba.

halk arasında kendini herkese bir şekilde sevdiren insanlarda bulunduğu söylenen tabir.

tiyatro ve fuarlardı benim için. ama malum pandemi her şeyi elimizden aldığı gibi onları da aldı.
t: hayattan zevk alıyorum aktivitelerinin bahsedildiği başlık.

benim de the last airbender kesinlikle. zaten sadece bir çocuk serisi olamayacak kadar güzel işlenmiş bir konusu var. devam serileri, rezalet filmi yüzünden devam etmemiş olsada, devam eden çizgi romanlarıyla avutuyoruz kendimizi.

niye alternatif yolu olsun ki

balkon demiri tadı.