karpuz yemek, çekirdek çitlemek, dudak kemirmek, kafa sözlükte takılmak diyerek katıldığım başlık.

üstteki yazara katılıyorum muhteşem bir bestedir.

dinci muhafazakar aile kızı olmanın ne olduğunu iliklerime kadar yaşıyorum. beş yaşında okula başladım. okuma kitabı olarak elime verilen şey kıyamet ve ahiret kitabıydı. saadet-i ebediyye kitabını 8 yaşına kadar okutmuşlardı. istiklal marşı'ndan sonra ezberlediğim ilk şiir yusuf nabi'nin şiiriydi.

"sakın terk-i edebden kûy-ı mahbûb-ı hüdâdır bu
nazargâh-ı ilâhîdir makâm-ı mustafâ’dır bu
felekde mâh-ı nev bâbü’s-selâm’ın sîne-çâkidir
anun kandilidir hûr matla-i nûr u ziyâdır bu.
resûl-i kibriyâ’nın hâbgâhıdır hakîkatde
tefevvuk-kerde-i arş-ı cenâb-ı kibriyâ’dır bu.
bu hâkin pertevinden oldı deycûr-ı adem zâil
amâdan açdı mevcûdât dü çeşme tûtiyâdır bu.”mataf-ı kudsiyândır bûsegâh-ı enbiyâdır bu.”

hayatım boyunca hiç pantolon giymedim. hiç!
kadına benzeyen erkeğe, erkeğe benzeyen kadına lanet edildiği için buna müsaade etmediler.
on yaşında medreseye ve imam hatibe başladım. ortaokul ve lise imam hatipte geçti. bu süreçte yatılı medresede de hoca oldum. evime 1 ayda yahut 1.5 ayda bir gelirdim. lise bitip, medresede hoca olunca "bu kadar okumak" yeter deyip, üniversiteye izin vermek istemediler.
hiç dershane ve test yüzü görmeden öylesine gönderdikleri sınavda iyi puan alınca yalvar yakar kardeşimin de desteği ile onların münasip bulduğu bir okulu ve puanımın çok altında bir bölümü tercih edip mezun oldum. üniversite zamanı inancli bir kişiydim karşı cinsle arkadaşlık dışında bir alakam olmadi.
daha sonra biri oldu o da dinden çıkma evreme denk geldi. (o da dine dön baskısı yapınca; başka sorunlar da vardi tek sorun bu değildi ayrıldım. artik aşka da mesafeleyim. )
dışarıda kadın erkek karışık çalışmama izin vermedikleri için sağolsun üniversite hocalarımdan biri ziyan olmayayım diye staj yaptığım yerle konuşup bana home office iş buldu. bu işten kazandığım güçle evimi aldım, gelecek hayali kurabiliyor ailemin tüm baskılarına rağmen taliplerime hayır diyebiliyorum.

evden pardesü ve eşarpla çıkıp başka ilçe sınırlarına geçince pardesümü çıkarmıyorum ama başımı açıyorum. hiç olmazsa birkaç saat özgür hissediyorum.

biliyorum günün birinde evime gideceğim kedilerimle başbaşa kendi hayatımı yaşayacağım.

moralimi bozan, canımı sıkan, kendimi sorgulamamı sağlayıp psikolojimi alt üst eden başlıktır. şaka şaka koca bir dilim pasta yiyorum şuan eeheheheh.

herkes verdiği kiloyu yazmış. benim yazacağım kilo aldığımdır.
25 evet evet yanlış duymadınız. kademeli olarak seneler içinde almış olduğum kilodur. pandemiyle beraber 15 kilo aldım. 2 ay önce verdiğim 5 kiloyu bu ay geri almışım. net bir kilo verip canımı sıkmak istemiyorum ömrümde ulaştığım en yüksek kilo şuan ki kilom öhööhöhöhöhö.

bana bir gaz lazım. gazı aldım mı eski halime geri dönüyorum. ama o gaz aylardır yakınıma yaklaşmıyor. yine moralim sinirlendi püfff.

moda

bir nazım hikmet şiiri. tepesine bir çınar dikemedik adamın.

hiç önemsemediğim bilgidir banane nereden önce geliyorsa gelsin deyip geçtiğim başlıktır.
geldiği yeri bilsin yeter.
zaten alfabeyi saymayı bile bilmiyorum.

jantlarla başım belada...

" hoşgörü dini safsatası "
kendisi ile aynı olmayan herkese düşman olduğu gerçeği. örnekler saymakla bitmez. yaşam biçimi, dini tercih, cinsel yönelim, ırksal durum vs vs... geçelim bunları, kendi içinde dahi, mezhep mevzusundan dolayı, sayısız insanın/topluluğun ölümüne sebebiyet vermesi. ve ayrıca binlerce sebep bulunabilir. ( çok küçük bir örnek : türkiye de örtünme özgürlüğü konusu, türkiye de toplum nezdinde örtünme/kapanma hiçbir zaman sorun olmamıştır. hatta desteklenmiştir. sorun örtünmek istememe özgürlüğünün olmamasıdır.) ayrıca islam da dahil, hiçbir din, inanış, körü körüne tapınma, sorgusuz bağlanma, asla hoşgörülü değildir.

latince'de "düşün, düşünce, düşünüyorum" manasına gelen bir kelimedir. aynı zamanda 1994 yılından beri yapı kredi yayınları tarafından çıkartılan bir dergidir. üç ayda bir çıkar ama bazen iki sayı bir arada çıktığı da olur, felsefe, kültür ve düşünce dergisidir.

(bkz: cogito ergo sum)

#505685 buradaki yazdığı şiir'le yeteneğini gözler önüne sermiş vişne'ninde markajına girmiştir. siz yazın biz okuyalım efendim.beğen beğen beğen..seriye bağlamamak bazen üzüyor.

saat 01.20'de etik dinleyici ve aykut ile kaçak yayında görüşmek üzere.

bu sorulara tahammülüm maksimum beş dakika. neyin acelesi ufaklık bu. sakin ol lan öğreneceksin her şeyi. zaten minnacık beynin var onu da garip garip şeylerle doldurmaya çalışıyorsun. ama hiç soru sormayan çocukta sanırım aptala bağlıyor ileride. bilen birisi aydınlatsın çocuğum olduğu zaman bu eziyete ne derece katlanmam gerek ?

mesela şu fotoğraftaki p*çe annesi gereken cevabı veriyor. olması gereken bu mu ? kesin bu değil demi? *

*

arkadaşlarımızla winx oynardık, genelde hep kavgalar çıkardı, yok bloom benim, yok flora, stella benim diye...
gerçi her zaman en sevdiğim peri muisa olmuştur benim*.

onun dışında bu çizgi filmle ilgili farkettiğim bir şey var;
- genelde, küçükken bloom olan kızlar şuan lider, başarılı ve sorumlu
- stella olan kızlar ise sorumsuz, ders çalışmıyor
- flora olanlar fazla duygusal, varoluşsal sancılar çekiyor
- muisa olanlar ise sessiz, kendi halinde

yani en azından çevremden gozledigim kadarıyla böyle.*

sevdim ben bu kulübü zaten deliii bi tarafım var.
şartlara bakmadım bile o kadar diyorum.
hunim nerde yaa gördünüz mü?*

"adem aleyhisselamdan şimdiye dek her zaman, her millet ve memlekette adaleti şiar etmeleri sayesinde mülk kendi hanedanları elinde baki kalmıştır." sözünün sahibi olan selçuklu veziridir.*

hayallerim.

ay ne güzeldir...
bkz: ölü ayağına yatmak