bir sokakta en az iki tane bulunan çöp kutularına rağmen çöpü yolun ortasına atmak.

türkiye'nin birçok ilini gezmiş biri olarak adeta kitap cenneti gibidir. büyük kitapçılarıyla beni mest edebilmiştir.
(bkz: dost kitabevi)

1 saat 30 dakika olan 2013 yapımı bu filmi yazan ve yöneten 19 yaşından beri sinema endüstrisinde çalışan ve küçük işler yapan los angeles'lı jay lee'dir. bütün filmlerini kendisi yazıp yönetmiştir. kendisi en iyi, elm sokağı'nda kabus filminin yıldızı robert englund'un da oynamış olduğu zombie strippers! adlı sosyopolitik komedi korku filminin editörlüğüyle bilinmektedir. kendisi kısa filmlerinin yönetmenliğini yaparken r tipi filmlerin editörlüğüne devam etmektedir.
gelelim en başarılı olduğunu düşündüğüm filme :
tuhaf bir kadın olan alyce (jade dornfeld), en yakın arkadaşı carol (amara zaragoza) ile doğum günü partisinde onu çatıdan itmesiyle işler değişir. suçluluk duygusu beraberinde seks, uyuşturucu ve şiddet dolu günleri getirmesiyle delirmeye başlamaktadır. önce yakın arkadaşı carol'a (amara zaragoza) benzemeyen çalışan alyce (jade dornfeld) onu gerçekten öldürmek zorunda kalınca kendini daha da karanlığa itmek ister ve bir arkadaşına yardım amacıyla mafya ile kısa süreli zoraki bir iş birliği içerisinde bulunduğunda öl ya da öldür içgüdüsüyle yavaş yavaş psikopat bir seri katile dönüşen alyce (jade dornfeld)'in durdurulması kendi çöküşüne kadar imkansızdır.

küçük bir bilgi : başrollerin adı (alyce ve carol lewis) aslında yazar olan lewis carroll ve alice harikalar diyarı'nda kitabına gönderme.

hatırladığınız veya hatırlamadığınız birkaç referans daha :
casablanca (1942)
hellraiser (1987)
titanic (1997)
v - v for vendetta (2005)
journey to the center of the earth (2008)

buraya da alyce'in ikonik telefon zilini bırakayım

bazı sohbetlerde bazı alıntılar insanın aklına çok süper şekilde cuk oturduğu için kullanan insandır.

mesela aşkla ilgili bir şey konuşurken aşkla ilgili bir alıntı eklersiniz şu kitapta şunu diyordu şair dersiniz.

çünkü o konuda en güzel cümleyi o şair kurmuştur bizim ne haddimize bak usta şöyle demiş dersiniz.

aldım anasını satıyım, sonunda aldım lan. işte bu beeeee. evet efendim, sözlük mağazasında rozet fiyatları düşmüş durumda şu an, almak isteyen varsa bir tık kadar uzağınızda. dolar yükselir falan ne malum, bence sözlük mağazasına koşun, müptelası olanlara duyurulur. sevgiler saygılar olsun. *

edit: efendim ürünün reklamını yapıyoruz neden bozuyorsunuz ki? çok ayıp…

alıyorum yanıma patlamış mısırımı, çikolatamı ve çayımı; açıyorum yeşilçamın en komik sahnelerini izliyorum.

bir ermeni mezesi. benimse hakaret olarak kullandığım kelime. bkz: allaan topiği, topiğe bak hele.
neyse. topik tarifini bırakıyorum

kendi açımdan, bilimsel başlıklarımın yalnız kalmasıdır. gerçekten de üzülüyor insan.

2021'i bilmem fakat 2022 taş ve sopalarla yapılacak..

sözlükte özel bir gayretle aşk aramak elbette saçmadır ama tanıştığın bir yazara karşı belli bir seviyeden sonra bir şeyler hissetmek neden bu kadar imkansız ya da abes karşılanıyor anlamıyorum.
sonuçta görüntü ve karakter değil mi bu işin iki ayağı? nereden tanıştığın çok mu önemli
hatta sözlük ortamı böyle bir şey için gayet de düzeyli ve nezih diyebiliriz.
tabi ki tekrar belirtelim herhangi bir yazara hiç bir samimiyet yokken direk bu amaçla yazmak da saçmalıktır.

buyurun size kanada, dediğim olay.

esasen biz tarihçilerin, aydınlık sayılan birçok ülkenin karanlık tarihini biliyor olup dillendirdiğimizde inanan bulmamamızdan mütevellit, birileri heidi gibi bunu da yeni öğreniyor.. .. eh, ne diyelim nihayet birkaç tarihçi çıkıp, gazetecilerle işbirliği yapmaya cesaret edebilmiş.

tarihi bilgilerin, gazetelerde verilmesine karşı olan, büyük baskılara maruz kaldığımızı bildirmeyi de, üzerime bir borç bilirim.

görsel şölen için içeriğe buyurun.

insanlar psikolojik olarak kendi ile eşit konumda olan birine hak ettiği ilgi ve değeri göstermezler. bilinç altında ben daha iyisini yaparım mantığı hakimdir. ama oy verilmeyen kişi bir süre sonra popi olursa zamanında oy vermeyen pek çok kişi daha okumadan şak şak butonuna basar.

(bkz: friendly fire on)

adamlar kendi kalesine gol attı resmen, evde gülümsüyorum sadece.

yataktayken yastığın soğuk tarafını çevirmek bunu herkes bilir .

bana ait olan hiç bir şeyi dışarda çöpe atamıyorum. mesela tükenmez kalemin bitmiş yazmıyo artık, dışarda asla çöpe atmıyorum. bi kere denedim ama aklım 2 gün falan onda kaldı. eve gelince atıyorum. neden? çünkü psikopatlık.

"benim bir akrabam olamaz, böyle bir şey mümkün değil".
- yoldaş benjamin franklin.

dönem şartlarına göre oldukça normal bir durumdur. insanlar günlük hayattan daha fazla sanal ortamda vakit geçirmeye başladı ki normal hayatta tanışan insanlar bile iletişimlerinin çoğunu zaman sosyal medyada sağlıyor.

elbette bunu kötüye kullanan ve kimliğini gizleyip iğrenç şeyler yapanlar yok mu? tabi ki var. lakin gerçek hayatta da var..

feridun duzagac - beni bırakma (video version)
klibi izlemenizi tavsiye ederim.

usul usul yolda yürürken ya da camdan bakarken dertten boğulduğunuz anda başınızı göğe çevirin, derin bir nefes alın. öyle huzur verir ki insana.

t: insanın içini ferahlatan, huzur veren eylem.