şu sıralar, özellikle müsilaj sebebiyle kirlilik sorunu bulunan denizlerden çıkan midyelerden yapılmış olanlarının kesinlikle yenmemesi gereken yiyecek.

zira midyelerin denizdeki zehirli atıkları bünyelerinde toplamak gibi bir özellikleri var.*

ayrıca müsilaj öncesi orada burada satılanlarının ne derece temizlendiği de malumunuz.

ölüme gidelim dedin de, mazot mu yok dedik...

ayıptır söylemesi şu anda keyifle yudumladığım tarçın aromalı sudur.

kilo falan verdirmez inanmayın o şehir efsanelerine ancak şeker isteğinizi yüksek oranda bastırır, özellikle de soğutulmuş olanı, denendi ve onaylandı.

benim tarifim şöyle:

malzemeler:

3/4 adet tarçın kabuğu

1 demlik su

yapılışı:

öncelikle tarçın kabuklarımızı demliğin içine koyuyoruz ve suyu üstüne boşaltıyoruz. burası çok önemli: ilk önce kabuklar konulacak, üstüne su eklenecek.

ardından bu karışımı kaynatıyoruz.

kaynamaya başladıktan sonra 5 dakika daha kaynamasına izin veriyoruz.

bu işlemler bittikten sonra demliğimizin üstünü kapatıyoruz (bir tabakla veya demliğin kendi kapağıyla) ve sabaha kadar bekletiyoruz.

sabah olunca ılımış olan tarçınlı suyumuzu bir sürahiye boşaltıyoruz.

daha sonra bu sürahiyi buzdolabına koyuyoruz ve iyice soğuyana kadar bekletiyoruz (bence akşama kadar dursun, ben öyle yapıyorum çünkü).

ardından afiyetle içiyoruz.

afiyet olsun.


uzun bir süre sonra edit:


spora başladığım için ve şekeri uzun bir süredir hayatımdan çıkardığım için bu tarçınlı su tarifini de uzun zamandır kullanmıyorum.

evet zamanında inanılmaz derecede şeker bağımlılığım vardı ve bunu sağlıklı bir şekilde bastırmam gerekiyordu, neyse ki bu tarçınlı su dediğimiz mükemmel içecek imdadıma yetişti.

gerçekten inanılmaz derecede işe yarıyor. ilk birkaç haftada o yapay şekerleri arıyorsunuz ama inanın ki hiç gerek yok, tarçınlı su yeterli geliyor.

size de tavsiyem o yapay şekerli ürünleri bırakın, yanından bile geçmeyin. bunu çok fazla söyledim ama bu tarçınlı su, özellikle de soğutulmuş olanı, şeker ihtiyacını inanılmaz derecede bastırıyor.

bazı yazar arkadaşlara olduğu gibi bana da olan durumdur. sanırım birbirlerini beğenmekte olan belirli yazarlar var* sadece onlar beğeniyor, okuyor. diğer kalan kısım sözlükte nasıl vakit geçiriyor bilmiyorum fakat sözlük amacının dışına çıkıyorlar diye düşünüyorum.

omnes vulnerant ultima necat
(hepsi yaralar sonuncusu öldürür)

bir teselli cümlesi sanırım?
yere düşen dizleri kanayan çocuğa ağlarsan şeker almam demek gibi bir şey mi bu?
ah şu iletişememek ah şu uslüp bilmezlik ah şu ben makam sahibiyim istediğimi söylerimcilik ve ah şu bizim tepki bile veremeyişimiz.

her sabah uyandığımda diyorum ki acaba şuara sadece düşünerek hangi vatan hainliğini yaptım. sonra bakıyorum haznemde 3, 5 tık. çok şükür bugünde boş geçilmemiş diyorum.

nasıl oluyor da konuşanlar değil daha doğrusu neyse işte ben söylemeyeyim siz anlayın... biz konuşmayanlar, konuşamayanlar, sadece düşünebilenler ki sanıyorum yakında bununda bir karşılığı olacak yiyor bu yaftayı?

artık benim aklım almıyor. bir boşluğun içindeyim. sosyal medya kullanmıyor, tv izlemiyorum bu girdapta daha fazla can çekişmemek için. ama içim çekiliyor.

bu memelekti bu hale getirenlere ne denebilir? heh elinize sağlık(!)

biri bana düşünmemeyi öğretsin. bana ait olmayan ama yapmak zorunda olduğum sorumluluklarımı düşünmemeyi, kaygılarımı, geleceği düşünmemeyi. yoksaydıklarım, geçiştirdiklerim ya da anı kurtarmak için içime attıklarım gün yüzüne çıkıyor. sabredemiyorum, bilinçaltıma söz geçiremiyorum. rüyalarımda kavga ettiğimi, söylemeyemediklerimi haykırdığımı görmeye başladım. gün içinde olanlar gece de devam ediyor. kendi kendime elalemin iyisi sen misin, boşver, üzülme demekten yoruldum. değer verip önemsenmemekten, gözardı edilmekten yoruldum. ne umudum kaldı, ne de amacım. nasıl toparlarım, ne yaparım bilmiyorum bu kez. farelerin yürüdükleri çemberde yürüyor gibi hissediyorum kendimi. çabalıyorum ama nafile, gidebildiğim bir yer yok. sonuç yok. ne sonu ne başı var. kısır döngü benim etrafımda sanki. ne olacak böyle?

kriptolar; virginia, langley’deki cia karargahının bahçesinde bulunan, dünyada ki şifre kırıcıların bir türlü çözemediği şifreli heykelin adı.
kryptos eski yunancada 'gizli' demektir ve hekelin teması 'zeka toplama'dır. kağıt parçasına benzeyen büyük dikey s şekilli dört parça bakır plakadan oluşan heykel 1990 yılında ed scheidt* ve jim sanborn* tarafından yapıldı. heykelin üzerinde latin alfabesinin harfleri kullanılarak yazılmış yaklaşık iki bin harften oluşan dört ayrı mesaj bulunuyor. mesajların çözümlerini zorlaştırmak adına kasten yapılmış yazım hatalarına rağmen, mesajları takıntı haline getiren şifre kırıcılar 1999'da mesajların üçünü çözmeyi başardılar. dördüncüsü hala çözülebilmiş değildir.

artık yaşamıyor olmam. hayatı sevenler için ölmek büyük bir dezavantaj.

doğum günü yazarı. tanımlarından tanıdığım kadarıyla sevdiğim yazarlardan biri. neşeli, mutlu, umutlu yılları olsun. iyi ki de doğmuş*.

ne zaman güzel şeyler olacak?

giritli türk göçmeni bir ailenin, kozan 1906 doğumlu öğretmen ve asker çocuğudur. şeriat isteyen yobazların başını keserek öldürdüğü bir devrim şehitidir. derviş mehmed denilen ve kendini mehdi ilan eden bugünkü işidçiler ile aynı kafa yapısına sahip bir şeriatçının hilafet sancağını menemen meydanına dikmesiyle başlayan olayları yatıştırmak için gönderilmiş ve kahpece yaralandıktan sonra sığındığı gazez camii'sinin avlusunda başı kesilerek öldürülmüştür. atatürk’ün bu olaya tepkisi sert olmuş, isyana karışan 100’den fazla yobazı divan-ı harp’te yargılatmış, 28 tanesini bizzat kubilay’ın şehit edildiği avluda astırmıştır.

angela merkel. ulan uzun şu karıya az yüz versen bu halde olmazdık be.

gunaydin sozluk. bu sozluge girdigim ilk gunaydin mesaji.

sozluge ve facebook'a girmesem bugun kurban bayrami oldugunun farkinda bile degilim. geldim ofise oturdugum bilgisayarin basina yine haril haril calisiyorum.

yurtdisinda yasamak herkesin hayali ya hani. ben o hayali yasiyorum ya hani... hersey o kadar da toz pembe degil. 2 yil olmak uzere yurtdisi maceramizda. ve her gecen gun yalnizliga biraz daha alisiyor insan. normal yasantimizda alistigimizdan dolayi pek hissetmesek de boyle gunlerde eski gunleri hatirlayinca farkina variyoruz sevdiklerimizden binlerce km uzakta yapayalniz oldugumuzu.

bana ailem ve cocugum icin ulkemde guzel hayal kurduramayacak bir gelecek hazirlayanlarin allah belasini versin.

teşekkür ediyorum kardeşim, emeğine sağlık..

not: bu başlıktan haberdar olmamı sağlayan minik yazara da teşekkürler.

merhabalar sevgili portakallar!
yarın yapacağımız anadolu rock gecesi'nin yıldızları belli oldu. bilmediğim bir sürü şarkı ve grubun olduğunu fark ettiğim sizlerin sayesinde kalite ve rock kokacağına inandığım bir yayına hazır mısınız? yarın saatlerimiz 22.00'ı gösterdiğinde sözlük radyosunda buluşuyor muyuz?
o zaman gelsin yıldızlar!
ön edit: özel durum nedeni ile ses kaydı gönderme konusunda sıkıntı yaşayıp kayıtlarını beklemede olduğum yıldızları, kayıtları geldikten sonra listeye ekleyeceğimi şimdiden belirtmek isterim.
ikinci edit: sevgili yıldızlarım, elime ulaşan kayıtları isim olarak aşağıda paylaştım. bir yanlışlık sonucu adını eklemediğim yıldızımız varsa çok çok çok özür diliyorum, bana ulaşırsanız hemen ekleme yapabiliriz.
(bkz: audiotest)
(bkz: beşiktaşlı_bektaşi)
(bkz: cenk'in arka bahçesi)
(bkz: clytie)
(bkz: dışınızdaki irlandalı)
(bkz: dünyanınbütünmeşhurlarınıntraşolurkenkullandığıjilet)
(bkz: gomercan)
(bkz: herhangi biri)
(bkz: intikam iyi bişey değil mathilda)
(bkz: köylü yazardan ironiler)
(bkz: limonluekşilisalata)
(bkz: marikaki)
(bkz: merdumgiriz_)
(bkz: miko)
(bkz: nevermore)
(bkz: nizanim)
(bkz: oblomovreis)
(bkz: rastrel)
(bkz: revolversiz ittihatçı)
(bkz: robnaja)
(bkz: sekülerlesen çılgın hafız)
(bkz: spawn)
(bkz: umurumda bile olmaz nükleer denemeler)

(bkz: erik ağacı çiçeği)

ortadoğu'da ya da afrika'da doğmayan kişidir.

(bkz: çoğu insanın “mış” gibi yapması)