böyle haberler görünce aklıma sadece şu cümleler geliyor; "ben bu çağdan nefret ettim, etimle kemiğimle nefret ettim."

vavien, yeraltı, yazgı ve hatta komedi olmasına rağmen aile arasında filminde dahi kolay kolay burhan altıntop görebileceğimizi sanmıyorum. ama başlık "engin günaydın dendiğinde akla ilk burhan altıntop karakterinin gelmesi" olsa ona belki ben de katılabilirdim. serkan keskin dendiğinde de ismail abi geliyor aklıma ne yapayım. ama masum'da da, sonbahar'da ve daha pek çok film veya dizisinde de serkan keskin'i izlerken ismail abiyi görmüyorum. sanırım bu da çok başarılı olmalarından ve o rollerin içinde onları fazla görmemizden kaynaklanıyor.

ortalama bir insan hayatı ülkemizde 75-80 yıl olduğundan henüz yolun üçte biri gidilmiştir. bunun ilk on yılının çocukluğa dahil olduğu da düşünülürse yalnızca 14 yıl yaşamış bireylerdir.

t: hiçbir şey için geç kalınmamış yaştır.
ayrıca (bkz: melankoli bağımlılığı)

edit: anlatım bozukluğu

aaa radyoyu açtım ki ilk defa yayında olan yeni bir program varmış. dinlemedeyim. iyi yayınlar efenim.* müziklere bayıldım.

werner herzog kitabıdır.

tanıyanlar bilir werner herzog aslında bir yönetmendir. müthiş filmlerle bizi şaşkınlıktan şaşkınlığa sürükleyen, gerim gerim gerilmemize neden olan büyük bir yönetmendir hem de. ‘ aguirre, tanrının gazabı’ filmini izlerken o kadar sıkmıştım ki kendimi bu film nasıl çekilmiş diye meral etmekten kendimi alıkoyamadım ve bir araştırma yaptım.

herzog, oyuncuları o kadar zorlar ki başta filmin başrol erkek oyuncusu klaus kinski olmak üzere bütün oyuncular çekimlerin kesilmesini ister. kinski, herzog’un karşısına çıkar ve filmi bırakacağını söyler. herzog da bir silah çıkartıp kinski’nin kafasına dayar ve eğer filmi bırakmayı düşünüyorsa o an onu öldüreceğini söyler. kinski, herzog’un dediğini yapacağını bildiği için filme devam eder ve ortaya muazzam bir yapıt çıkar.

işte bahsettiğimiz herzog yakın bir arkadaşının ölmek üzere olduğunu öğrenince münih’ten paris’e yürüyerek arkadaşının yanına gitmeye karar verir. eğer bunu başarırsa arkadaşı ölmeyecektir herzog’un labirentlerle dolu zihnine göre. işte bu kitap bu yolculuğu anlatır.

okumazsanız bu kitabı bir şey eksilmez hayatınızdan ama eğer okursanız çok şey katarsınız kendinize.

komşu komşu hoşgeldiniz?
uzak diyarlardan bana ne getirdiniz?
manileri ustalarından öğrenmeye geldim
yeni yetmeler kenara çekiliniz.

türkü yayınıyla şu evde kaldığımız günde tam bir pazar günü atmosferi yaşatmaktadır, çok yaşasındır! *

aç kalsaydım da yemeseydim dedirten durum. yani beni hayatta bunun kadar iğrendiren başka bir şey bilmiyorum. çorapla ıslak zemine bastıktan sonra muz kabuğuna basıp serçe parmağımı komidinin köşesine vursam daha iyi.

etimolojik olarak arapça ˁny kökünden gelen ˁināyat عناية "birini düşünme, ilgi ve ihtimam gösterme, hastaya bakma" sözcüğünden alıntı kelimedir. arapça sözcük arapça ˁany عنى "kasdetme, anlam ifade etme" sözcüğü ile eş kökenlidir.

ne günlük konuşmada ne de yazılı dilde neredeyse hiç karşılaşmadığım, yeni öğrenmiş olduğum bir kelimedir. kendisinin yerine eş anlamlısı olan ihsan, iyilik, lütuf ve yardım kelimeleri çok daha fazla kullanılmaktadır.

insanın alışma kapasitesi çok fazla. bu da geçer buna da alışırız. bak onun başına neler neler gelmiş benim gibi tepki vermiyor. kıyaslama dertlerin küçümsenmesi derken bir bakmışsın nur tupu gibi psikolojik hastalığın olmuş.kendini çok dinleme derler de nereye kadar. arada bir konuş kendinle
nasılsın, ne ihtiyacın var,ne istiyorsun.
direksiyonda sensin arabayı bir başkası sürmüyor. uyuklamaya başladığında çarparsın bir yerlere. aman bana birşey olmaz deme. çarpa çarpa yara alırsın sonra bir anda acıyor her yerim başımı alıp nerelere gideyim serzenişlerine bırakırsın kendini. programlı robot değilsin ki elbet bir yerde patlak verecek ama yine de ipler senin elinde.
tanı kendini,keşfet sorunlarını gör ve çözmek için hemen işe giriş ki bu iş hayatındaki en önemli iş... misal yanların mı ağrıyor. dün ağrıdı bugünde ağrıyor geçmiyor. yanlarım ağrıyor yanlarım ağrıyor!!!* ne yapmam gerekiyor?
-hımm doktora gideyim.
koş doktora yazık be yanlarına.*

ask değildir o, aşk olsa duramazsin.

bu vekili çok ciddiye almamak gerekiyor. kendileri 20 yıl boyunca büyük başkanın şoförlüğünü yapmış, ardından istanbul gibi bir şehirde milletvekili olmuştur, şaka gibi öyle değil mi?
kendisi benim için ayrıca çok özeldir. mezuniyet pankartıma kendisinin mükemmel sözlerini bastırıp, yürümüştüm.
biliyorsunuz bir twit, bir yorum ile insanlar parmaklıklar ardına ittirilebiliyor, sözde hukuk devletimizde*.
aklımdan, büyük başkana özel yazılar yazıp, hapsi boylayıp, yurtdışına iltica etme fikri geçmedi değil. cesaret edemeyecek insan da değildim fakat ailem muhtemelen kahır olur ve yıpranırdı.
her neyse, bu vekil, bir gün mecliste skandal bir açıklama yapmıştı.
benim dedem bu matematiği, bu mühendisliği bulmamış olsaydı bu alman, bu amerikan, bu trumpın.... mesela bugün trumpa git, şu marketten oturduğun yerden, newyork'tan bakkala git, kahvaltılık al ve gel hesabını yap desen, benim dedem bu matematiği, ilmi, bilmi, teknolojiyi icat etmemiş olup, olduğu bi halde, vallahi billahi şu duvar kadar tahtaya ihtiyacı olurdu ki onun hesabını çıkarsın.o romen rakamları varya bildiğimiz bir kazık, iki kazık, üç kazık sonra v sonra çarpı, bir c çiz...benim dedem ona dedi ki (gbkz: bre gerizekalı! al şu sıfırı çarpmayı-bölmeyi de hesap yapmasını öğren ve sonra da bir de dedemi de öldürdü)
twitter.com/ahmethamdicamli...
videonun uzun versiyonunu bulamadım.
beyimiz pardon vekil bey iki yılda hayli geliştirmiş kendisini, tam cümle kurmayı öğrenmiş. konuşurken yeni ve popüler olan kavramları bile sıkıntısız bir şekilde cümle içinde kullanmış, vallahi helal olsun.
tühhh ya sözlü beyan değilmiş. bu beyanı kendisinin düşünüp, dile getirdiğini düşünmüş olmak da benim ayıbım olsun.*

arapça oturmak anlamına gelir. osmanlı tarihi özelinde de padişahın tahta çıkması şerefine düzenlenen tören kastedilir. ve hatta tarihçiler, direkt olarak padişahın tahta çıkması olayı için de bu terimi kullanmayı çok severler, "... 3. selim'in cülusundan sonra..." gibi.

alametifarikası ise cülus bahşişinde gizlidir.

benim için gelmiş geçmiş en iyi türk eurovısıon performansıdır. manga harikalar yaratmıştır. o şarkıyla başarılı olamadıysak zaten gerek yoktur yarışmaya katılmaya zaten katılmıyoruz.

liseye başladığımız ilk gün sınıfta 11-12 yaşlarında gösteren, minyon, ufak tefek bir çocuk vardı. gözleri de snapchat efekti gibiydi masmavi kocaman.* biz bir hastalığı var sandık ama bir şeyi yokmuş sadece küçük gösteriyormuş. derse giren ilk hoca ona ''sen kimin kardeşisin oğlum'' deyince sınıf gülmekten koptu tabii, çocuk da sırıtıyor ama üzüldüğü belli. durumu anlattılar hoca özür diledi, çocuğu dersin sonlarına doğru gizli gizli ağlarken gördüm teneffüste yanına gittim. yakın arkadaşız yıllardır.

#44870 tanıma cevabım; kadınlar arası rekabet, kıskançlık bunu silmek isterdim. kadın kadının kurdu değil de destekçisi olmalı. bir kadının en büyük düşmanı yine başka bir kadın oluyor. daha çok dayanışma olmasını isterdim.

unutulan internet ünlülerinden biridir. açık konuşayım çocukken paylaşımlarına çok gülerdim.

birçok yönüyle hayatımı değiştiren müzik grubudur. ankara'ya olan sevgimi bana ankara'ya gitmeden kazandırmıştı. her şarkısıyla, ankara'nın her yerinde bir anı, hikaye bıraktım.

bu akşam sözlük radyosu'nda, saat 23:00'da; programımda (bkz: şarkılarla geçtim aranızdan radyo yayını) anlatacağım, çalacağım müzik grubudur.

şarkıdan tiksinsem de, bu mottuyu dehşetül vahşet bulsam da, haklı olabileceğini düşünüyorum. şu hayatta asla yapmam dediğim bir iki hareketim oldu, prensiplerimle ters düşüp kendimden tiksindiğim. o günlerden beri büyük konuşmama taraftarıyım.

herkesten her an her şeyi beklemek, şaşırmamaya alışmak böyle bir şey.