devasa bir kütüphaneye sahip olmak.

bence sıcaktan dolayı suyun mideye varamadan buharlaşmasının sonucu.

(bkz: berceste).
(bkz: vaveyla).
(bkz: kamer).
(bkz: isra).

ilk açıldığı anda etrafı saran kahve kokusu *,
kitabı ilk eline aldığın anda sayfalarını açıp kokladığındaki yeni kitap kokusu,
fırında "ben pişiyorum, güzel de oluyorum haberin olsun" diyen kek, kurabiye, ekmek kokusu,
bergamotlu çay kokusu,
beyaz sabun kokusu *,
canım hanımeli kokusu,
iyot kokusu

belli ki doğada gezmeyi seven birisin. doğada gezen, doğada vakit geçiren kimseler iyi yüreklidir, merhametlidir, sabrı iyi bilir. sen de öylesin bence dostum.

felsefe kulübü kurun mübarekler.

insanlarda güzel bulduğum şeyleri söylüyorum.iyi övdün diyorlar.hic mi sevilmediniz ? sizi seven birinin size ait bir şeye sevinmesi, sizde bir şeyleri güzel bulması bu kadar mı aptalca?
değişmeyeceğim.

birinin olağanüstü hayat yasadigini gördüğümde ben niye buradayım onlar niye orada diye araştırma yapıyorum. ailelerinin zengin, şartlarının iyi olduğunu okuyorum. sonra bunu çevremdekilerle paylaşıyorum. ve bu durum ; cevremdekiler tarafından bahsettiğim insanların yerinde olmak istiyormusum da olamamanın kıskançlığini yaşıyormusum gibi algılanıyor.haksizlik ediyorlar.aslında cevremde olan her şeyi sorguluyorum.bir saksıdaki çiçeğin neden farklı renklerde açtığını da araştırıyor onu da söylüyorum size. iksini de araştırmak aynı şey benim icin.değişmeyeceğim.

hayata karşı kırgınım belki, çünkü gerçekten hep kuralına göre oynadım ama bu asla kıskançlık değil.eğer öyleyse ve bunu fark edersem değişeceğim.

fransızca kökenli bir moda terimi. türkçe karşılığı da yüksek dikiş olup, normal dikiş ile arasında epey farklılıklar vardır. bu tarzda, kıvrımlar ve işlemeli elbiseler içeriden dikilmektedir.

içeceği sona bıraktığım için uğraşmadığım eylem.

salih yılmaz tarafından, 2015 yılında çıkarılan, bizim oralardan kıpır kıpır bir şarkı.
aha koy sevduğum
başuni omuzuna
olmasa demezuk
denemeduk boşina
gözler şelale olmiş
akar akar durulmaz
bir insan bir yürekten iki defa vurilmaz.

akıl oyunları *

bitmek, bitirilmek bilmeyen yangınlar hepimizi üzdü. bunlar yetmiyormuş gibi, birisi çıkıp “keşke benim de evim yansaydı diyeceksiniz” dedi. birisi, yangına dökecek bir damla su arayan halkın kafasına çay attı. rtük denen garabet kurum, yangın haberleri değil, söndürülen yerlerin haberlerini yapın dedi. bu süreçleri biliyorsunuz. ben bugün avrupa basınında çıkan haberlere bir bakayım dedim. sizler için aşağıya linkleri bırakıyorum. ingilizce ve almanca olan haberlerde uzmanların görüşlerine de yer verilmiş. italya, yunanistan ve türkiye’de çıkan yangınların, iklim değişikliği nedeniyle çıktığı ve almanya’da yaşanan sel felaketinin de bunun sonucu olduğu vurgulanıyor. özellikle akdeniz ülkelerinde yangın tehlikesinin artacağı haberlerde vurgulanıyor.

die welt
dw deutsch
guardian news
bbc news
sky news

/ onüç damla gözyaşını saydım
alllahına kitabına sövüp saydım
şafak nabız gibi atıyordu
sarhoştum kasımpaşa'daydım /

demiş hemşerim, ezberden geldi sesi, işin içinde ahmet abi de varken hem de. oysa benim yürümek gibi bir niyetim yoktu, cibran'ın okçusunu biliyordum çünkü ve onun "sizler, evlatların birer canlı ok gibi fırlatıldıkları yaylarsınız. " dediğini bilenlerindendim. laf?

yürümeye niyetim yoktu aslında hiç yoktu, sarhoştum, yas gibi ufacık bişi vardı içimde, kavga ettim kendimle ve onunla, kapı önüne çıktım sigara içmeye, içtim, ona döndüm yüzümü, kapı kilitli, olsun öbür kapıdan girerim dedim, orası da kilitli ve bir not adıma yazılmış, "gidiyorum ben"

"lan bu kaçıncı" dedim kendi kendime, sonra sokağa baktım, mahalleye baktım, ben biraz yürüyeyim dedim kendime ve herkese, yürüdüm.

yaklaşık iki gün hiç durmadan yürüdüm, sarhoştum, alsancaktaydım, sarhoştum, yalıdaydım, sarhoştum güzelbahçe küçük limandaydım, eski kale fenerleri yerinde olsaydı yolumu çok daha önceden bulurdum ama yoklardı, ben de yürüdüm, karşıya geçeyim dedim köstenli eski bir dosta, sakın dedi, sakın bu gece yapma, ortak kontrol var ve artık ipler bizim elimizde değil, bilirim yalan söylemezdi o bana, o köstenin yani istanbul ağzı ile dalyanın en eski adamlarındandı.

vazgeçtim ben de, yürüdüm.
tam o sıra gördüm o dört kişiyi, gökte yeşil ay yoktu üstelik, ama o dört bıçak parıltısını nerde olsa tanırdım, cinayeti kör bir balıkçı gördü, ben gördüm, vapur gördü sadece.

hiçbirimiz ve hiçbiriniz orada yoktuk.

hatırladığım son şey onun yüzüme vurduğu ölü bir yavru kedi bedeni. sevmiyorum artık dedi, kediye mi dedi bana bana mı dedi bilmiyorum, gerçi ikisi de aynıydı, o bıraktığın gibi değilim diyordu, ben de gittiğim gibi değilim artık diyordum.

üstelik vapuru ben vurmamıştım?

/ vapuru onlar vurdu ben vurmadım
sarhoştum kasımpaşa'daydım
cinayeti kör bir kayıkçı gördü
ben vursam kendimi vuracaktım. /

nasıl ortamlara düştük yahu diye sorgulatan durumlardır.

ciddi mesele konuşsa da ciddiye asla alamıyorum özür dilerim.bir gülmedir
alıp gidiyor,çok tatlı.

iyi insan olmanın en büyük hatası yanlışlarımızı görememek ve kimin bize nasıl niyetle yaklaştığını görememektir . kim sana nasıl davranıyorsa sende ona öyle davran ne eksik ne de fazla.

isyanım var bu çarpık düzene
bana sataşmaya kalkan maniciye
tersim pistir söyleyeyim baştan
bana ilişmeyin derim bence

içinde bulunulan hayattan kaçma arzusunun sonucudur.

kitabı hor kullanan, kendisinden sonraki kullanıcıyı önemsemeyen bir kişidir. oysa paragraf başına ve sonuna tırnak işareti konularak da bu sorun aşılabilir.