beyaz dut.
dağ çileği.
napolyon kirazı.

kesin böyle birşey (bkz: swh)

uç beyin(beyin kabuğu/korteks tabakası) ve ara beyin olarak iki bölgeye ayrılan beynin bir kısmı.

beyin kabuğu; beynin en dışında bulunur ve öğrenme, hafıza, akıl yürütme, istemli hareketler ve hislerin oluşması gibi aktivitelerden sorumlu kısımdır.
ara beyin ise hipotalamus, talamus ve epitalamus olarak üç kısımdan oluşur.

ön beyni oluşturan kısımlar çok fazla ayrıntı içerdiğinden özel başlıklar altında tanımlanması daha doğru olur.

sevgili armysuzy'nin ukdesidir.

(bkz: sana ne kime ne)

not: başlık altındaki her bir tanıma** bayıldım. her birinizin düşüncelerine de parmaklarına da sağlıklar diliyorum. özellikle dertlikayısı adlı yazarımız, anladın sen onu*.

bu gece bize pandemiyi unutturmuştur.

gerçek adı angel kapsov olan, akerdeonu coşturan ve binnazla aralarında bir husumet bulunan 2014 te rahmetli olmuş eğlenceli kişilik.

ödünç kitap.
kimse yazmayınca, yazayım dedim.

twitter.com/atavrattroll/st...

şanlıurfa’da gerçekleşen enteresan olay. hacamat yaptıran basur hastası vatandaşın anüsüne yağlı çay bardağı kaçmış. çay bardağı ameliyatla çıkarılmış. evet.

not: başlık karakter sınırına takıldığı için çay bardağı diyemedim. evet.

(bkz: cui bono)

latince bir deyim olup "kim karlı çıktı?" veya "kimin yararına?" anlamına gelen bu söz, cicero'nun 27 yaşında genç bir hukukçu olarak önünün açıldığı ve ününün iyice yayıldığı, sextus roscius'un savunmasını üstlendiği davanın anahtar sorusudur.

her olayda bir fail ararken bu soruyu (cui bono) göz önünde bulundurarak bakmak yerinde olur.

ya bu kafayı yemekte hangi boyut, dininiz batsın be vallaha billaha günahınız batsın! çocuk yapma ehliyeti cidden şart dediğim haber.

okuduğum kitapları takip açısından sevdiğim bir uygulama. çok detaylı bir kullanıcısı değilim ama sanal kütüphane gibi kullanıyorum.

(bkz: sana bir güzellik yaparız)

şu cümleyi duyduysanız bilin ki asıl güzelliği size değil kendine yapacak olan satıcı tarafından az sonra kazıklanacaksınız.

birakabilirsin.org.

yapmayın şöyle şeyler,yağıyor sandım, cama koşuyordum.*

işe giderken arabaların üzerinde gördüm*. bize niye yok dedim,bize neden yağmıyor dedim.bizim neden karımız yok..*

biriktiremiyoruz efenim. dün’den beri onlarca bildirim geliyor, noktadan sonra ki rakam bile yükselmiyor. kaldı öyle. bugün ki derdim bu. evet. bende hunharca alışveriş yapmak istiyorum bendeee. neyse ki sorunla ilgileniyor şuan. akşam düzelirse storedan bi adet güneş gözlüğü alacağım.*

gündeme ve hayata dair içimden geçenleri kayıt altına almak.

ne olursa olsun irite harekettir.
mesaj geldiyse hemen cevap verilmelidir.
karşıdaki insana saygıdır cevap vermek.
yok işim var, çamura yattı, yok efendim birleşmiş milletler genel sekreteriyim ayakları olmaz.
mesaj geldiyse hemen bakılır ve cevap verilir.
ben öyle yapıyorum.

düşüncelerde boğulmak. hiç gerek yok. boğulduğunuz düşünceler sizi hayatta tutar mı?
tutmaz. sizi hayatta tutan şey aldığınız nefes.

kız arkadaşımla şöminenin karşısında sallanan sandalyelerimize oturup birbirimize sırayla şiir okuyoruz. o sırada kitaplıktan üvercinka'yı açıp rastgele bir sayfa çevirdim ve elimdeki white russian kadehini yere düşürerek "olamaz!" dedim. kız arkadaşım bana dönerek "oğulcan noluyor!!" dedi ve beni sandalyeye boylu boyunca oturtarak gömleğimin düğmelerini çözüverdi.

nasıl olurdu bu? nasıl?

bilmiyorum daha önce bahsettim mi. ben askerliğimi 97/4 dönem kıbrıs jandarma komutanlığında yaptım. orada neredeyse her gün patates soyardık. tertibim muzaffer sürekli "gardaççım sana bizim buranın müziklerini dinleteceyim" diyerek gider gırnata müzik açardı, kıvırta kıvırta patates soyardık anasını satim. her gün ama her gün patates soyup gırnata çalıyorduk istisnasız. bir keresinde selami çavuş girmişti de rezil olmuştuk. bak manzarayı anlatıyorum sana. muzaffer denilen bu herifçioğlunun patatesleri tek parça olarak soyabilme gibi gereksiz bir yeteneği vardı. haliyle patatesin kabuğu upuzun oluyordu. heh, işte bu manyak herif o patates kabuklarını birleştirip kendisine bir peruk takmış saçlarını savura savura gırnata oynuyor. çavuş da tam o anda içeri girdi aliminyum. bir de o sırada hıyarın birisi yangın alarmına mı ne basmış artık nasıl becerdiyse, bütün garnizon dışarı fırladık. çavuş önde ben arkada, atletli ve patates kabuğu peruklu bir şekilde muzaffer arkada gittik. bu manyak herif hala farkında değil. nasıl bir görüntü olduğunu hala hatırlar hatırlar gülerim. öyle böyle sağlam dayak yemedik ama.

neyse ne diyordum. vikinglerin hiçbirinin patates soymamış olduğundan bahsediyordum. gittim wikipedia'dan araştırdım bunlar savaşçı millettir. her viking asker doğar diye.. ama adamların kültüründe kışla mutfağında patates soymak yok lan. vallahi yok billahi yok. sabah gazetesinden 50 kupona aldığımız britania ansiklopedisine baktım orada da yok. yale üniversitesinde nordik tarihi üzerine doktora yapan bir arkadaşıma sordum o da bilmiyor. en son ülkemizin ulusal değeri, yaşayan efsanesi ilber ortaylı hoca'ya mail olarak attım. bakın hocam yanlışımız olmasın askerde nasıl patates soyulmaz diye dipnot düştüm. muhtemelen dönmeyecek ama olsun.

whatsapp'tan muzaffer'e yazdım.

"hacı öncelikle selamunalekyüm barça-celta maçı kg var." diyerek konuya girdim, ondan sonra konuyu uzun uzun anlattım. herif hakikaten de şaşırdı, "harbi gardaççım bunlar da gendilerine asgerlik yabdım sanır vallah doru diyon" dedi.

inanılacak gibi değil ya. esra da şimdi bana süt hazırlıyor mutfakta. canım benim ya. süt gaz yapar mı diye sordum, yok süd zehiri alır diyor. ben bu kıza aşığım ya aşık.

yenilen pehlivan güreşe doymazmış
illiyetileziyet uslu durmazmış
iki maniye yolcudur abbas
bu saatten sonra bağlasan durmaz