kimin kaçıncı nesi?

tarafları dinledim ve anladım. çıkmazlara sürüklediniz beni zalımlar.

mahlası hayran olunası, en çok merak ettiğim yazar ve takipçilerimden biri.
ben tomris hanım'ı kafamda beyoğlu sırtlarında, tarihi gotik bir apartman dairesinde oturan ve o binanın panoramik penceresinden, üzerinde bej veya hardal rengi gibi pastel renk
elbisesi, elinde kahvesi ile ufku seyreden, bu seyir zevkine yanıbaşındaki pikaptan gelen klasik müzik eşlik eden, yüzünde hafiften de sonbahar hüznü barındıran bir kadın olarak hayal ediyorum.

sizi merak etmesi, sadece bedeninizi değil sevdiğiniz, sevmediğiniz şeyleri merak etmesi

tanımlarını yorumlarını çok beğendiğim üslubunu ayrıca sevdiğim yazardır kendisi.

kendini haklı çıkarmak için her yola başvuran insanların yaptığı bir eylemdir kanımca. amacı, karşısındakini pişman etmeye çalışıp, duygusal girdaplara sokarak gardını düşürmektedir. aslında iki taraf için de üzücü bir durum olmasına karşın, manipülatörlere çok etki etmez.

mezun olunca sosyal hizmet uzmanı olarak gitmek istediğim ülkedir.

bilgisi olan yazarlar iletişime geçerse müteşekkir olurum.

edit: daha önce buraya kanada engelli göçmen kabul etmiyormuş yazmıştım ama durum öyle değilmiş arkadaşlar. gidebiliyormuşuz. değerli bir yazar arkadaş uyardı sağolsun.

öleyazmak.

"kızım bir tır gördüm "

ne zaman bunu duysam babama kredi çekip para verdim. o da parayı hiç etti. borcu bana kaldı.
benim için bundan tehlikelisi yok .

tamam ağbi

yaşını başını almış bir yazarın haklı serzenişi, üstteki goygoyumu göz ardı edersek, bu sadece sözlükte değil tüm hayatımızda uygulamamız gereken bir davranış şekli.

(bkz: samimiyet zamana muhtaçtır)

ülkenin mevcut koşullarında aksi mümkün olmayan durum.

ihtiyaçlar hiyerarşisi diye bir kavram var malum. önce hayatta kalalım sonra başka şeylerle ilgileniriz.

(aynı muhabbet yangın konusunda da var; ülke yanarken siyaset yapmayın bik bik. kardeşim ülkede çıkan yangında bile alınan tavır politik. biz n'apalım? bütün ülke yanacaktı az daha. an itibariyle bir, atlantis gibi denizin dibine batmadığımız kaldı.)

binlerce yazar tek yürek, hepsi bir ağızdan "son feci mars" diye bağırıyor ama içlerinden bağırıyorlar. *

tabii ki eyluling ve ölmedim ama hafif sürünüyorum.
bir de ben, bir de legal torbacı. bir de şey var; lahmacundanterasagelenkurum.

bir direnme...

dur, bekle!

kokuşmuş bedenlerden çıkan salyalı sözcükleri dinle,
ruhuna virüsün bulaşmasına izin verme.
yıkıntıların arasında kaybolup, kendini yitirme;
vahşice sürüklenmekte olan bir insan selinin içinde tutsak kalsan bile...

hayır, hayır, umudunu öldürme!

tüm bunlar kötü bir masal belki de?
süslenmiş irinli kelimelerle,
alet edilmiş karanlık emellere.
en zehirli sözcüklerle alınmış dile!

bir dakika, gitme!

zayıflıklarınla beslenen çürük dişli iblislere,
nefeslerini ensene üfleyen görünmez hayaletlere,
pislikleriyle seni kirleten kişilere,
ne olursa olsun boynunu eğme.

doğrul, şunları söyle!

yaşam denen rüya sonsuza kadar da sürse,
ölüm denen gerçek saplansa da göğsüme,
çeliğin keskinliği vücudumu da dilimlese,
izin vermem, ruhumu kirletmenize!

b_g

ps: bana ait bir blogd da paylaşılmıştır..

bambaşka bir alemden gelmiş gibi güzel görünen, azot grubu olan 5a grubundan bir element.


görselin kaynağı

bu arada detaylı bilgi için kaynağı da okuyabilirsiniz.

bir çözeltide çözünen maddelerin, kendi kinetik enerjileriyle, derişimlerinin fazla olduğu ortamdan, derişimlerinin az olduğu ortama doğru yayılmasına difüzyon denir. difüzyon, moleküler denge sağlayana kadar devam eder.

difüzyon örnekleri:

- şekerin suda çözünmesi.
- glikozun kandan hücrelere aktarılması.
- oksijenin hücre içine alınması.
- karbondioksidin hücre dışına atılması.

difüzyonda,

- atp harcanmaz.
- canlılık şart değildir.
- difüzyonun basit ve kolaylaştırılmış olmak üzere iki çeşidi vardır.
- - - alıntı - - -

referans: biyoloji dersi notlarıdır. bana ait değildir.

ezan sesini duyunca çakalların ulumaya başlaması. hiç bilmeyen için ürkütücüdür de aslında.

babamdır zira babamdan başka kimseye bu söz öbeğini kullanma hakkını vermem. verene de saygı duymam.

(bkz: ketçap mayonez de olsun mu?)

ikiden fazla şeritli ve emniyet şeridi olmayan yollarda sağdaki araçların yolun sağına, soldakilerin ise yolun soluna yanaşarak orta kısımdan ambulansın geçişine yol vermesi şeklinde uygulanan sistem.

sanat eserimiz, bence yaşadığımız döneme çok uygun ve yine bir buhran döneminde doğmuş olan etkileyici ve ödüllü bir resim:
korkunun şekilleri- maynard dixon.

oldukça etkileyici ve ürkütücü değil mi?
resimde pelerinler, korkuyla felç olmuş yüzleri gizleyen kefenler gibi görünür. dört şekilden sadece biri, yüzün olması gereken yerde sadece bir yüz deliği ile izleyiciye bakıyor. dördünün geri kalanı burada herhangi bir yüze sahip olmayabilir veya hiç yüzüne sahip olmayabilir. korku, kişiyi tehlike karşısında çok yüzsüz kılar. yüzlerin görünmemesinin aksine ayakları oldukça görünürdür, çünkü korku durumunda yani "savaş veya kaç" durumunda, yüzler kaybolsa bile ayaklar önemlidir.

peki ressam bu resmi nasıl bir motivasyonla resmetti? bu resim, 1930’larda yani büyük buhranın sancıları ile ortaya çıktı. günümüzdeki duruma benzer olarak, herkes kadar ressamlar da bu buhranda ekonomik olarak kötü durumdaydı. ressam dixon, bu eseri ile 1931'de, san francisco sanat derneği'nin yıllık sergisine girer ve oldukça önemli ressamları yenerek en popüler resim ödülünü alır. ödül 1500 dolardır ve ve dixon bu para için “hayatımı kurtardı” der ve o dönemki ruh halini anlatmak için şu cümleleri kurar; “hala belirsiz, uğursuz, tetdit edici formlarla çevrili olma hissim vardı. kendimi ondan özgürleştirme, onu dışsallaştırma, sistemimden çıkarma ihtiyacımdan korkunun şekillerini üretme fikri doğdu.” dixon, eserindeki figürler için “çok uğursuz cübbeli figürler” ifadesini kullanır.