ben mavi olurdum. masmavi gökyüzü gibi uçsuz bucaksız, masmavi deniz gibi pak ve berrak.

vay alüminyum bu akşam da kalitesiz olduk iyi mi!

-yerinde super tespitler yapmalari,
-analitik dusunme yetilerinin oldukca gelismis olmasi,
-kimsenin goremedigi ince detaylari farketmeleri,
-gozlem yeteneklerinin gelismis olmasi,
-esprileri, ironileri oldukca dusundurucu olmasi...

hiçbir yeteneğim, vasfım yok. mal gibi yaşayıp gidiyorum. bu durumun farkında olupta hala hiçbir şey yapamayacak kadar da güçsüzüm.

birileri sevgiden kaçıyor,
birileri sevgiyi arıyor,
ne garip ki hepsi aynı dünyada yaşıyor.

bedava.

tanım : güvensizlik hissi veren kelimeleri paylaştığımız başlık.

timothee chalamet ile steve carell'ın başrollerini paylaştığı film.
david'in uyuşturucu bağımlısı oğlu nic'e yardım etmeye çalışmasını konu alıyor.
iyi baba rolleri steve carell'a cuk oturuyor, timothee chalamet ise müthiş bi oyunculuk sergiliyor.
yavaş ilerleyen ama sıkmayan, güzel şarkılara sahip bir film.
beğendiğim birini bırakıyorum

el üstünde tutulması gereken ender yazarlardan.

bakın bu dramdır.
buradan



ayrıca kaçak bey der ki; siz ne 40'ı 50'sinden bahsediyorsunuz, sadece bingöl'den 150 kişi var bu yolla gelen..
ayrıca her gün et yiyebildiğini eklemiş.
ne olmuş, bizde de patates var!

o değil de her türlü manipülasyonu, saptırmayı, dolandırmayı her kesimden insana öğrettikleri için bravo gerçekten.

pericles gibi geldiğim bu şehri, yeni yaralarla, zırhım eski bir kumaş gibi dökülmüş halde terkediyorum. bazı yenilgiler, büyük zaferlerin o kadar da büyük olmadığını farkettiğinde başlıyor. edebiyata sığınıyorum, kan kaybeder gibi kelime kaybederken bile. tek bir yerinde bile bir savaş kaybetmediğim bu şehri, delik deşik bir halde geride bırakıyorum. ilk adımımda yüzüme vuran aydınlık şimdi son kez sırtıma vuruyor, gölgemi şehrin dışına taşırarak. hasbelkader ayaktayım, göğsümde bunca yara varken, hasbelkader ayaktayım muhtemel. bir dolu kurşundandır yüreğim. bütün dünya benim varsayıp merdivenlerini geçtiğim bu şehirden, ufak bir toz tanesi olduğumun bilincinde dönüyorum. zaferlerden yoksun koca bir hayata, bir mağlubiyet daha ekleyip dönüyorum sırtımı .

...ve bilmiyorum, insanlar savaşları nasıl kazanır, hiç bilmiyorum. yorgun argın, ayakta duramayacak kadar yara içindeyken hangi mücadeleden galip çıkar insan, bilmiyorum. bilmiyorum, bunca umutsuzluğa rağmen ayakta kalmanın ne kazandırdığını. çürüyorum, içten içe . koca bir yükü sırtımda taşımaktan darmadağın halim. hiç sevilmiyor oluşum bir nişan gibi zırhıma iliştirilmiş, pericles gibi girdiğim bu şehri, akhilleus'dan bin beter terk ediyorum. yorgunum, bulduğum ilk bedenin üzerine yığılıp kalacak kadar. cümleler silikleşiyor, kafamın içi yangın yeri. içimde bir şey öldü , biliyorum. ölmez sandığım bir şeyin, cesedini yakıyorum içimde. ben, bugün ilk kez bir tanrıya yalvarmanın hayalini taşıyorum bir meşale gibi. arkamda bir şehir var, içinde kendimi de yakmak istediğim. bir çok uzvum eksik, yine de sürünmeden terk ediyorum. biraz daha yaşamak için kaçtığım ne tür zarar varsa, içinde buluyorum kendimi artık, yaşama bir parça inanç gösterecek cürreti bulamadığımdan. içten içe ölüyorum ve biliyorum ben öldükten sonra kimse bir kitap gibi beni okuyamayacak.

yaşım 27, sylvia plath'i gereğinden daha erken anladım.

tüm maruzatım budur.

torpille alınacak adam kalmadıysa demek ki.

gta serisindeki vice city'nin gerçek dünyadaki versiyonudur.

sıcaktan bunalıp da güneşe ateş eden insanlarla karşılaşabilirsiniz.

swh.

izmle biten kelimelerin birçoğu.

(bkz: the professor and the madman)
büyük oxford sözlüğün yazılma hikayesini anlatıyor.
* *

sakatat.

çamaşır suyu kokusu. *

ilk kurulan yahudi-israil topraklarının kralı.

şalom aleyke sözüne bağlı olarak arapça "selamun aleyküm" kelimesinin atasıdır.

illet olduğum olay.zaman zaman mutlaka yaşıyorum.burda yasak ama o anda küfrediyorum!

ara vermek istiyorsa, sensiz de olabiliyormu diye düşünmüş demektir, onu yoklamak istiyordur, şüphesi bile sıkıntı bence,
ayrılmakla devam etmek arasında kalan kişidir, böyle şeylere gerek kalmadan iki tarafında anlaması lazım,

aslında bunu söylemeden yapması daha etik, şehir dışına bir yere gitsin, işi çıksın birşey olsun, kendi kendine değerlendirsin, o vermek istediği arada bensiz olmak istemesi yeterli zaten, arada marada, ayrı da olabiliyorsa, aynen öyle devam et derim, git git git git git, aynen aradan sonra da dümdüz devam et ordan derim kendisine...