carlo m. cipolla’nın alfa yayınlarından çıkan yelkenler ve toplar isimli kitabında yirmi üçüncü sayfada geçen bir tabirdir.

yaratıcı olmak elbette güzeldir. yaratıcılık bizi her alanda bir adım ileri taşıyacak itici güçtür. kabul ediyorum ki yaratıcılık olmadan gelişim de mümkün değildir. yeni şeyler ortaya çıkaran insanlar hangi alanda çalışıyor olursa olsun başımızın tacıdır. ve sizin de bu cümlenin devamında beklediğiniz gibi bu cümlelerin ardından gelen cümleler bir “ama” ile başlayacaktır.

ama (işte beklenen sözcük) nasıl ki her şeyin fazlası zarardır, yaratıcılığı bir kaprise çevirmek de bizim bazı çıkmazlara sokabilir. yaratıcı olmak için gereksiz çabalara girmek bir düzensizlik yaratmakla kalmayacak zamansız ve amaçsız bir kargaşaya da neden olacaktır.

kitapta anlatılan hikayede savaşlarda kullanılan toplar konusunda her komutan, her hükümdar yaratıcı olmak için uğraştığından dolayı bir standart yakalamadığı ve bunun zaman içinde büyük sorunlar doğurduğu anlatılıyor.

bunu her alanda görüyoruz aslında, hele ki eğitimde. her gelen bakanın yaratıcılık kaprisine kapılarak yeni bir sistem denemesi, daha iyisini yapacağına emin olduğu için eski sistemi kaldırıp yepyeni fikirlerle genç dimağları yerle yeksan etmesi aklımızda.


yaratıcılık kaprisine kapılmayıp bunu gerçekten ilerlemek için yapmaya başladığımızda her şey daha güzel olacak. ve insan güzel bir şey yaratacak.

ünlü filozof jean paul sartre ile entelektüel dünyanın en ünlü aşıkları arasında yer alıyorlar. beauvoir 1986'da, sartre'de 1980'de öldü.

her türlü insana karşı öyle davranıyorum. hafiften salağa yatıyorum biraz da. geçiştiriyorum milleti, başım ağrımıyor en azından.*

şuan yaptığım eylemdir. yıllar önce okuduğum kitabı tekrar okuyorum ama bu sefer daha sindire sindire aklıma kazıyarak. sanki yıllardır görüşmediğim eski bir dostumla yeniden hemhal olup dertlerine, gülüşlerine, hüznüne, deliliğine ortak oluyor gibiyim.
sanki o ben gibi.
nerede güzel huyum varsa ondan kapmışım gibi.
iyi ki varsın iyi ki tekrar karşılaştık. yoksa bu dünyada nasıl izime rastlanır nasıl ben ben olurdum?

kadıköy'de yaşıyor olsaydım çoktan tanışırdım dediğim güzel insan.kabul eder miydi bilemiyorum.
taraftarı olmasam da sırf mutluluğu için fenerbahçe'nin şampiyon olmasını istiyorum yeni sezonda.
olur da sözlüğe veda ederse üzüleceğimi ve özleyeceğimi biliyorum.umarım daha uzun süreler burda olur.
ahiretle olan randevusunu ertelemesini rica ediyorum.eninde sonunda o kabre gireceğiz.aceleye gerek yok.
kedisi haydar ile mutlu ve huzurlu bir yaşam diliyorum kendisine.

anne, çocuğunu emzirirken meme cinsel organ olmaktan çıkıyor. besleme aracı oluyor.

ne demiş gabriel garcia marguez

"akıttığın göz yaşlarını silmek yerine, akmasına neden olanları sil hayatından."

ölmüşüz de hani arkamızdan ağlayanımız yok gibi...

cemal süreya'nın genel sanılanın aksine babası hayattayken yazdığı infial barındıran şiiri.

amma velakin babası sağ olana dahi yaşatır ızdırabı.

bu kişi kim diye soruyorsanız o kişi sizsinizdir.

edit: arkadaşlara zayıf halka olarak bakılmaz ancak her insan farklıdır ve farklılıklarıyla sosyal ortamda kendi konumunu kendisi belirler.

beklenen ne şanslı dedirtir.
bir şeyin olmasını azimle, hevesle ve umutla hayal edip sürekli düşünmektir.

bir beyan.

dost acı söyler diyerek başlıyorum: böyle olmaz efendim ama çok güzel seslendirme yapabilirsiniz yahut radyo programı vs...

darılmaca yok *

adana'nın yüreğir ilçesinde meydana gelen iç burkan olaydır. adamı tanıyan insanlar intihar etmesinin "ekonomik sıkıntılar" nedeniyle olduğunu söylüyor. havuz medyasında yer alır mı ? sanmam. çünkü mamalandıkları kişiler bu olayın bizzat failidir.

buradan

*hassas içerik

(bkz: mevlana celaleddin-i rumi)
sonundaki rumi, anadolulu anlamına gelir. 13. yy.da anadolu'nun adı 'rum'. rum da roma'dan geliyor. bizans, doğu roma ya, işte oradan.

bir kaç troll yazar nedeniyle gitmesine üzüldüm, umarım çok yakında geri dönersin.

linç yemeyi göze alarak, * bu ülkede gözlemlediğim iki zümre var, mağduriyetleri hiç bitmiyor:

1- fenerbahçe taraftarları
2- islamcı tayfa... *

1. zümreye sempati besliyorum, hatta onlarla birlikte gülebiliyor, eğlenebiliyor, her şeyle dalga geçebiliyorum...bu yüzden onlardan kaçmıyorum, uzak durmak, uzak kalmak da istemiyorum...

fakat, 2. zümreden hiçbir şekilde uzak kalamıyorum. ne yaptıysam yok, olmuyor... kaçtıkça söylemlerine, hakikatten çok uzak, ama müthiş bir süslemeyle meydana getirdikleri mağdur serzenişlerine maruz kalmaktan kaçamıyorum arkadaş. kaçamayınca da bir iki kelam etmek , fikir beyan etmekten çıkıp bünyem için zaruri bir ihtiyaç oluyor artık...

yok bu sıcakta niye bunu giydin diye soruyormuşuz örtülü hanımefendilere, ''dışarıda ne işiniz var'' falan diye soruyormuşuz, külliyen yalan... benim annem, amcamın kızları, amcalarımın eşleri hep örtülü. bir gün de ''ya dışarıda gezemiyoruz, dışlanıyoruz, sokağa çıkmaya korkar olduk, allah belasını versin bu laiklerin'' dediklerini duymadım... dışarıda işiniz ne diyenler genelde sizin tayfa arkadaşım...

bak mesela bir kadın cinayeti haberi twitter'a düşer düşmez, biosunda 'kün fe yekün' yazılı ne kadar sakallı, şalvarlı amcalar var, hepsi damlıyor haberin altına. 'o saatte dışarıda ne işi varmış'' '' öyle giyinirse müstehak'' vari şeyleri, ulaşılan sosyal medya hesaplarından kılık kıyafetine laf söylenebilecek uygun bir paylaşımı * hemen, hemmmen yapıştırıyorlar haberin altına...

alevi diye komşunun sofrasına oturup ekmeğini yememeyi salık veren şeyhlerin, imamların, bilmem kimlerin eteğinden kalkmayıp bi de marifetmiş gibi tarikatçılığı bilmem neyi güzelleyenler, kalkıp ayrımcılık cart curt ahkam kesebiliyor, bi'de üstüne mağdurum diyebiliyorlar, bravo... tam bir siyasal islamcı tavrı...,

sabaha kadar tartışalım aynı şeyi söylerim... bu ülkede hiçbir ateist, hiçbir gayrimüslim, bu ülkenin ezici çoğunluğunun müslüman olmasından rahatsızlık duymaz. duyuyor olsalar, zaten burada olmaz... ama o siyasal islamcı yok mu o, badem bıyıklı, sinsi siyasal islamcı. hani canlandı hepinizin gözünde değil mi, o hepinizin ailesinde birden fazla olan, 'hallederiz kadir' dolandırıcı kurnazlığı ve anadolu irfanı ile yıkanmış, zırhlanmış, süslenmiş o siyasal islamcı işte... heh... 1 tane kafası karışık, bir tane inanmayan, bir tane onun gibi düşünmeyen, onun gibi inanmayan, onun gibi yemeyen, içmeyen, giyinmeyen bir kişi bile görmesin; din elden gider onun için...

bak sevgili arkadaşım, bir şeye inanma özgürlüğüne, bir şeye inanabiliyor olmana saygı duymam inandığın her şeye saygılı olmam anlamına gelmez... zaten öyle olmamalı da... çünkü yarın başka biri çıkıp ''4 kere 4 16 etmez, 7 eder, ben de buna inanıyorum saygı duyacaksınız! '' der, ben de buna mabadımla gülerim...
dolayısıyla sevgili yazar arkadaşım, neye inanıyorsan inan, git ötede inan ama... benim burnuma burnuma sokma, zira ben allah değilim... zaten olsaydım da; ne yaparsan yap seni ve senin gibi hasta hiçbir zihniyeti cennetime sokmazdım...

ha bu arada, kimin nereye gittiği, kimin nereden geldiği de umurumda değil... giden bu şekilde gidiyorsa ilgi budalasıdır, şov yapıyordur...
gelen böyle geliyorsa, o da ilgi budalasıdır, o da şov yapıyordur...

naçizane tavsiyem, büyüyün biraz...
zira, ergenlik ömre yayılınca sizden daha çok bize katlanılmaz oluyor...

alman ikiliği olarak da bilinen siyasi terim.
avsutuya ve prusyanın almanyada egemen olmak için mücadelesi için kullanılmıştır. öyle ki bu iki ülke neredeyse tüm siyasi olaylarda birbirinin zıttı olmuştur.
prusya protestanken avusturya katoliktir.
prusya kendi çatısı altında bir imparatorluk isterken avusturya da kendi çatısı altında bir imapartorluk istedi.
prusya rusya ile dostken avsuturya düşmandır.
prusya fransa ile düşmanken avusturya dosttur.

içim huzur doluyor.