yıkım başlıyor.

bazı başlıkları gördüğümde hissettiğim şey.

ille de açacağım diyorsanız ukde doldurun.
131 sayfa var nasıl bitecek onlar?*

bu kitabı elime alıp okumaya başladığımda, ilk defa bir kitabı okurken şaşırıp kalmıştım. kimsenin göremeyeceğini sandığım, beynimin en korunaklı, duvarlarla örülü mahzenlerinde sakladığım o gizil saplantılarımın ve insancıl -diğer bir ifadeyle zavallıca- duygu ve düşüncelerimin kağıda bir bir dökülmüş olduğunu görmem beni hayretler içinde bırakmıştı. hala okumanın verdiği hazzın, sanıyorum, en büyük hissî nedenlerinden birisi bu kitap. nasıl olurdu da birisi benim yaşamın acımasız ve bir o kadar gereksiz detaylarıyla uğraştığımı bilip bunu yüzüme karşı söyleyebilirdi? sıcak bir yaz günü -yüzümde gülücükler varken bile- bir bataklıkta saplanıp kaldığımı ve her saniye derinlere battığımı ben itiraf etmeden bilebilirdi? aynalara, apartman kapılarının camlarına ve hatta araba camlarına bile anlamasınlar diye gülerken, kim benim onlardan da, o gülen çehreden de nefret ettiğimi tahmin edebilirdi? fyodor mihayloviç dostoyevski... kendisinin ilk defa, bu kitabını okumaya başladığımda, onun bir çok insandan farklı olarak bazı şeyleri "fazla" hissettiğini anlamıştım. o, bütün o zihnî dünyasıyla bir şeyi ortaya koyuyordu. bu o kadar bîçâre bir ifadedir ki, bizim ne kadar da acınacak ve bir el atan olmasa kolayca yeraltına girecek bir varlık olduğumu gösteriyor.

"insan, sadece insandır."

zavallıca...

bu muydu yaşam? diye soracağım ölümüne.

en ağır yükü aramıştın; işte buldun kendini.
şimdi de atamıyorsun kendini sırtından...

benim de can havliyle buraya engellediğim yazarı ve bana dm'den yaptığı hakareti yazasım geldi. ama bunu yapınca sadece onun hakkında kötü bir algı oluşturacağım. belki bana bunu yaparken en iyi gününde değildi ve bu şekilde mimlenmeyi hak ettiğini düşünmüyorum. ben engelledim hepsi bu. o nedenle buraya yazar isimleri yazmayı kötü bir olay olarak gördüğüm başlıktır.

kahve içmeden duramayan insanlar için dışarıya para saçmayı önleyecek olan durumdur.

ben makineye nazaran french press'i tercih ederim ama.

2 gün önce sosyal medyadaki linç kültürünün önlenemez derecede tehlike arz ettiğini yazmıştım. #119560 bugün bu haberi okuyunca kaygılarımda haklı çıktığımı gördüm. ibrahim çolak ile 180 derece zıt bir fikriyatın, yaşam biçimin, siyasi görüşün tarafı olmamla birlikte bu olayda tamamen troll bir hesap ile yargısız lince kurban gittiğini düşünüyorum. özellikle tüm dünyada faşizmin güncel hali olan sjw akımları çığrından çıkmış durumda. klavyeye dadanan ergen tayfa, ruh hastası feminazi tayfası özellikle twitter üzerinden örgütlenip av belirleyen avcı ve troll ordusu saldırısı başlatıyorlar. bugün yazdıklarım yarın hepinizi veya hepinizin çocuğunu bekleyen büyük bir tehlike. ilkokulda yapılan ve sadece sınıftaki kabadayı çocuk ile sınırlı kalan sınıf zorbalığının, klavyenin ardındaki onbinler ile siber zorbalığa dönüştüğünü düşünün. korkunç bir gelecek bizleri ve çocuklarımızı bekliyor. tanrı intihar eden yazarın günahlarını affetsin.
(bkz: femofaşistler ile magandalar arasında seçim yapmaya zorlanmak)

ama bütün büyüsü bozuldu. biz güzel olduğumuzu size inandıracaktık(!) hanımlar; beyler gerçeği öğrendiğine göre yavaş yavaş terkedelim burayı, tek amacımız buydu çünkü(!)

ah kendi de nasıl biliyor zamanında ' yeter ki onursuz olmasın aşk' dediğini.
kendiyle çelişmesi bile ne güzel sezen'in .

benim deli gibi heyecanlandığım duruma tepkisiz kalınmasıdır.

beni sigara almaya markete yollamışlardi. bir paket sigara yerine bir paket makarna almış gelmişim. amma gülmüştük sonrasında. saçmaydı ama anısı kaldı.

bir insan başka bir insanın kişisel alanına karışma hakkını nasıl kendinde bulur anlamıyorum. tek temennim gerçek olmaması.

hepsine teşekkür ederimm*
70 karma puan daha toplayabilirsem kim olduklarını görebileceğim. birkaçını seri beğenilerinden dolayı biliyorum. durup dururken gelen takip bildiriminden dolayı kim olduğunu bilemediğim yazarlar da var. onları da görmüş olacağım.*
edit: artık görebiliyorumm*

olmadı, olmayacak da
işte... kırık taşlar gibi bir anlatım!
üstelik teker teker düşüyorlar yere, kayboluyorlar.

değerli zamanınızı benimle paylaştığınız için hepinize ayrı ayrı teşekkür ederim*. sürçülisan etti isem affola...*

karaktersizlik ve cahillik kaliteyi düşürür. her şeyi şu çocukların sırtına yükleyip durmayın. ben onlara çok güveniyorum.

endüstri meslek lisesi mezunuyum , yokluk nedir bilirim.

bugün, sokağa çıkma yasağına hazırlık yapma kapsamında 15 adet bira stokladım. çok mutluyum.

"iyi olan şey unutulmaz, seni unutmayacağım."
bilinmeyen bir kadının mektubu- stefan zweig