intikam başlıkları serisinin devamıdır. empati kuramayanlar yüzünden kadınların her şeyine karışan kitleler yüzünden ortaya çıkan başlıklardan yine bir tanesidir

makyaj yapsın ya da yapmasın, diğer insanlara tercihleri yüzünden karışmadığı ve hakaret etmediği sürece bir şey söyleme hakkına sahip olmadığımız kadındır.
ek olarak, söylesek bile bu onun tercihleri ile alakalı olmamalıdır.

1973 yılında kurulmuş türkiye'nin kızlardan oluşan ilk futbol takımı olan dostlukspor isimli takım, trabzon gibi eril bir şehre gelip ismi gibi dostluk havasında bir maç yapmak istiyor. tabi kızlarla yapılacak maç alışılmış bir şey olmadığı için, dalga konusu oluyor. özkan sümer hoca da kabul ediyor. yıllarca dalga geçilmeyi göze alarak takımını, kız futbol takımı ile oynatıyor.

futbola, kitap ve felsefeyi sokan, donanımlı, bilgi ve kültür abidesi bir başkan. toprak sahanın kenarına sandalyesini koyup 12 yaş çocuklarının futbol müsabakasını hiç sıkılmadan, yeni bir yetenek keşfetme umudu ile seyreden bir başkan. uçağa atlayıp dünyanın uzak ülkelerinde yetenekli ve ucuz futbolcu arayan, bulduğu futbolcu ile kıran kırana pazarlık yapıp kolundan tutup takıma kazandıran bir başkan. yani efsane ünvanı kolay kazanılmıyor.

bunun dışında futbolcularla olan komik diyaloglarını az buçuk herkes duymuştur. yazmaya klavye yetmez. tipik karadenizli karakterini de yansıtır. teknik direktörlük zamanında kendisine tribünden ana, avrat, soy, sop, sülale söven adana demirspor taraftarına karşı soğukkanlılığını koruyup tepki vermeyen ama taraftarın en sonunda gözündeki siyah gözlüğe sövmesiyle kayışı koparıp kulübeden tribüne atlayıp küfürbaz taraftara saldırmaya kalkışmışlığı da vardır.

trabzon'daki altyapı okulu başarısını uygulamak isteyen galatasaray altyapının başına getirmiş, ancak o dönem teknik direktör görevden ayrılınca apar topar teknik direktör yapılmış ve takıma iki kupa kazandırmış. hasbelkader altyapının başında dursaydı, belki de galatasaray'daki gidişata farklı bir etkisi de olurdu.
yani, böyle hem mahmut hoca ve hem de nasreddin hoca gibi bir insan ve spor adamı kolay kolay gelmez. ruhu şad olsun.

çalışkan öğrencidir. sevap puanlarına güveniyordur. takdir edilesi bir şımarıklık. zira hoca gıcık kapıp atabilir.

fiziğini kaplandan, karakterini aslandan, omuz gücünü leopardan, ses özelliklerini çitadan alan, kedigillerin little versiyonu, sevimli mi sevimli müthiş bir canlı.

mutlu olduğunuz şeyi yaparken kafanızda başka konulara yer bırakmayın.
mesela sigara içerken akciğerlerinize verdiği zararı düşünmeyin,bitirince düşünürsünüz.
sigara içmeyin.

zümrüd-ü ankanın hikayesini hepimiz biliriz. efsaneye göre zümrüd-ü anka yanarak kül olmuş ve küllerinden yeniden doğmuştur. bu efsane benim için çok değerli. zümrüd-ü anka'nın ismiyle, görüntüsüyle kısaca her şeyiyle çok zarif bir kuş olduğunu düşünüyorum. onun kadar zarif olamasam da kendisiyle birçok ortak noktamız olduğu için bu nick benim için idealdi. gerçek bir zümrüd-ü anka olmayı çok isterdim. efsanelerde olsa bile.
not: göbek adımı taşıyan bir yazarımız da varmış, selam olsun. (bkz: simurg)

başlığa bak sayfalarca entry girmelik...

mezuna kaldığım sene matematik ve geometriyi youtube kanallarından takip etmiştim. "gerçekten öğrendiğimi" hissetmiştim ekran başından bile. umarım bir gün ziyaret de edebilirim.

evlimisin
hamilemisin
çocuğun var mı
yoksa, neden yok
varsa, kaç tane, kaç yaşında, hangi okulda vıdı vıdı gider bu sohbet.

yazar olması konusunda belki bir faydam olur mantığıyla sıklıkla yaptığım eylemdir. tez vakitte trol olanlar dışındakiler yazar olur umarım.

uyandığında onu ilk kim görecek?
yarım bıraktığım ďüşü kimmmm büyütecekkkk?

kedim.

türkü seven insandır.
alın bunu alın bunu burdan...

akıllara shutter island filmindeki repliği getirir. "arzu ettiğin şeyler sen beklemekten vazgeçtiğin anda gerçekleşir. bu hayatın sen bakıyorken soyunamıyorum deme şeklidir."

(bkz: oo kaos alırım bir dal)
kaosların içinde aktif bulunmayı sevmesem de, çekirdek çitleyip, çay içerek gelişmeleri takip etmeyi severim. bu da bir renktir hayatta. alarmı kurdum bekliyorum akşamı.
biraz kan, biraz göz yaşı, yer yer kahkahalı bir program olacağını tahmin edip, an itibariyle kuruyemişçiye gidiyorum. çekirdek isteyen var mı?

yerimi bilmem, bilmem ne taraftayım..
sesini duymam, ne zamandır araftayım...

''bir bilene sormak'' deyimiyle alakası olduğunu düşündüğüm yazar.

her şeyin çaresi içimizde aslında:

"dış dünyaya yönelik algımızın kaynağı, dış dünya değil, içimizdeki, sert ya da ılıman iklimlerdir."

(üstün dökmen)