pinterest'te denk geldim. pasta parasını benim gibi kendi cebinden vermiş büyük ihtimalle.

çok severim göğe bakmayı.

bi dakika bu benim nickaltım mı? kafam karıştı nickimiz arasında fark göremiyorum modlar bi yardım pls...

herkes gibi acını ve üzüntünü paylaşmak isteyip kimseyi bulamadığın an demek isterdim ama ben çay ve kahveden dert yanmak istiyorum size. bir kahveyi tek başınıza çok rahat içersiniz ve o yalnızlık size muhteşem bir huzur verir fakat çay öylemi, en küçük demlikte bile demlesen ince belli bardakla içiyorsan tek başına demliğin dibini göremiyorsun. o demlikte kalan çayı çöpe döktüğüm an yalnızlığın bana en çok dokunduğu andır...

şaşmaz gerçek. bilinçlendikçe tahammülsüzlük seviyesi de artıyor çünkü. bilinçlenen insan; olmasını istediklerinin olmayacağını anladıkça mutsuzlaşan insandır, realitesi artar ve etrafındaki sahteliklere katlanamayacağı için kabuğuna çekilmeyi tercih eder.

çöpleridir efendim. evet evet.. yanlış okumadınız.... çöpleri.

bir semtin, bir şehirin, hatta hatta bir ülkenin medeniyet seviyesini belirlemek istiyorsanız, bakacağınız ilk şey; ne evleri, ne düşünceleri, ne araçları, ne görüntü ve ne de örüntüleridir... bakacağınız ilk şey; çöpleri olmalıdır. bir medeniyetin anlık durumunu da, esrarını da, sürecini de buradan rahatlıkla kestirebilirsiniz.

misal; zengin bir semtte, atılan yiyecek ve içecek türevlerinin haddi hesabı yoktur.
dolayısıyla o semtin, sokak hayvanları da, gelişmiş hatta semrilmiştir.

yine kısmen, daha fakir bir semtin çöpüyse; bu çöpler ya azdır ya da kokar. çünkü dişiriciler onu çoktan dişirip götürmüşlerdir. götürülmeyen, beğenilmeyen atıklarsa; bir sonraki çöp kamyonuna kadar, kokmaya ve semtin durumunu gözler önüne sermeye devam edecektir.

haa siz şimdi diyeceksiniz ki: eyh hincime!.. kendine gel bre.... görece daha fakir olan bir semtin çöpü dişiriliyor da, kısmen daha zengin olan semtin çöpü dişirilmiyor mu? .. onların çöp kutularına; kağıt toplayanlar, çöp karıştıranlar, cümle karışık argümanı olanlar konuk olmuyor mu?.. maalesef ki hayır efendim. hayır!..
onların çöpleri ayrıştırılır ve dönüştürülür. dişirilme; yalnızca medeniyetin uğramadığı özgün mekanların, şatafatlı ve de çetrefilli kumaşıdır...

meriç-şebboy.

hava değişiminden olsa gerek.. gram uykum yok.. beraber sabahlayacagiz sevgili sözlüğüm..

fakirliğin nedeni ekonomik, varoşluğun nedeni sosyolojiktir.

birden duracaksın soracaksın kendine.
neden bu düzen böyle, neden herkes sahte?
sonra bakacaksın, göreceksin çaren yok.
devam edeceksin, yalandan yaşamayadır.

kendi parasını kazanması ve öğrenmekten asla vazgeçmemesidir.

güzel ülkem, gaddar ağaya gelin gitmiş köyün en güzel kızı gibisin. *
gün gelir de mutlu olur mu çocukların?
toprağına şehitler değil de şen kahkahalar saçılır mı?
umudu biten gidiyor uzaklara... kızamıyorum onlara, haklılar. keşke böyle olmasaydı.*

diğer bir adıyla paylaşılmış psikotik bozukluk. sağlıklı bir bireyin yakın ilişki içinde bulunduğu hasta bir bireyin etkisinde kalarak hastalanmasıdır. bir psikoz türüdür. bulaşıcıdır.

örnek olarak inançlı birilerine şurda cin gördüm derseniz muhtemelen onlar da oraya gittiklerinde cin görecektir. diğer bir örnek olarak almanya'nın bizi kıskanması verilebilir.

şu şekilde görselleştirmeye çalıştım.


atamızın ilk dergisine buradan, ikinci dergisine de buradan ulaşarak içeriğini okuyabilirsiniz.

türk kadınının portresidir. yıllar sonra bir röportajda sorulan "böyle sevilmek nasıl bir duygu?" sorusuna "bilmem, hiç sevilmedim ki" diye cevap vermiştir. oysa ahmed, ona mektup göndermek için 5 kuruşluk posta puluna 1 gün hamallık yapmıştı diyarbakır otogarında. bu sevgi değil de nedir? sevgi, emek değilse nedir?

merak ettiğim konudur, akışta açılan başlıkların 10 tanesinin 3-4'ü böyle. neden özellikle geceye bırakıyorlar peki? geceye herhangi bir şey bırakmak ile çamaşır teline bir şeyler bırakmak arasında ne gibi bir fark var merak ediyorum. çamaşır tellerine yapılan bu ayrımcılığı da kınıyorum.

telefondan veya tabletten youtube açıp çocuğun önüne sürmek.
her saniye ve her salise fotoğrafını çekip instagrama yüklemek.
çocuğun anne baba değil de babanne anneanne ve dede tarafından yetiştirilmesi.
gibi güzelliklerdir.

sekiz yaşındayım, bir akrabamız tarafından tacize uğramışım. bir şeylerin farkında bile değilim. şimdilerde travma.