ınsani yardim kuruluslarinda gonullu calisan olmak istiyorum, a mesela gamze özçelik gibi. cok ozeniyorum ona, ozellikle o cocuklarla oynasmasi yok mu yüregimi birakiyorum orada...dunya hayatinda alinabilecek en hakiki lezzet, karsiliksiz birilerinin hayatina dokunmaktan geciyor. yani ben oyle dusunuyorum. ozellikle cocuklarin...bana da nasip olur mu acaba, yuregi yarali cocuklarin yuregine dokunmak. ellerinden opmek, arkasindan kosturmak, kocaman sarilmak. lutfen banada nasip olsun...

insanların fiziksel özellikleriyle kategorize edilmelerinin yanlışlığını göremeyenler tarafından eleştirilen ilişki türü.

çirkinlik dediğimiz şeyi biz insanlar uydurduk. üstelik fiziksel özelliklerine güzel ya da çirkin demektense, kişinin ruhunun güzelliğini veya çirkinliğini konuşsak, ruhu çirkin olanları topluma kazandırmakla uğraşsak, bunun bize daha çok faydası olurdu.

günaydın sözlük, günaydın diğerleri.

çok acıkmış bir türkan aşırı yaygaracı olabiliyor, bugün cuma, sıcaklık 35 celcius, çay var, ortam sakin, basmane yakışıklı! oha! hayat güzel!

izahı olmayan şeyin mizahı olur. fena halde güldürmüştür.

buradan

biraz donuktur. durup durup ana haber sunucusu bir şeyler anlattıkça kafayı sallar. en komiği de sunucunun konuşması biter ama yayındaki gecikmeden ötürü sözün tamamı henüz ona iletilmediği için kafa sallamaya devam eder ve sonda ne diyeceğini düşünmek için bir iki saniye donar kalır.

gezegen insanı yanacağını anladı
korkudan peşinen kibriti çaktı
aşı oldum kolum ağrıyor
tek kol ile onu alt edeceğimi kavradı

kuzguncuktaki vişne oyun parkı ilerde
yolunu şaşırmış gelmiş aramıza bir de
sen anca attığım taşları oyun san
tıpış tıpış gideceksin bence ikile

ne diyo ya buu

monochroma'nın da müzikleri yapmış grup. lakin bu kadar kibri sultan süleyman bile yapmamıştır. nerede azıcık düzgün iş yapan bir türk görsem kibrine yenik düşüyor. bu sebeple artık tiksindiğim eskinin güzeli saykodelike farklı soluk getiren gençler diye anacağım topluluk.

çay kaşığıyla yerseniz hemen bitmiyo. puding gibi düşünün.

apaçi. klasik kızılderili kıyafetleri değil pantalon, gömlek giyen, tüy takmayıp, başlarına kırmızı bir bez bağlayan, bizim apaçi dediğimiz, atabascan dili konuşan bir kızılderili kabilesidir.
kuzey amerikadaki kızılderililer içinde beyazlara karşı bu kabileden daha uzun süre savaşan yoktur. daha ingilizce konuşan beyaz adamlar amerikaya yeni yeni geliyorken, apache' ler meksika'dan gelen ispanyolca konuşan beyazlarla çatışmaya çoktan başlamışlardı. bugünkü arizona ve new mexico eyaletlerinde yaşıyorlardı ve kendilerini kaçırıp, köle olarak madenlerde çalıştıran ispanyolca konuşan beyazlarla 300 yıla yakın savaştıkları tahmin ediliyor.
1860'larda ingilizce konuşan beyazlar gelipte onları rezervasyona kapatacaklarını söyleyince her iki tarafla birden savaşmaya başladılar. gerilla gibi savaşıyor, devamlı yer değiştiriyorlardı. ama sonunda a.b.d ve meksika ordusunun ortak operasyonlarıyla çoğu öldürüldü. en son meşhur savaşçı reisleri geronimo'nun 1886'da teslim alınmasıyla hepsi florida'ya sürüldü. tabi florida deyince aklınıza bugünkü miami gelmesin. o zamanlar timsahların gezdiği, her yerin bataklık dolu olduğu ve dağlarda yaşayan kızılderililerin bu ortama alışamayıp sıtma olup ölmesiyle sonuçlanan bir yerdi. sonunda kızılderililerin çoğu sıtmadan ölünce birileri acıdıda, batıdaki bir rezervasyona gönderildiler.

buz dağı ayrı yazıldığı için buz dağı diye okumadığım başlık. buzağı affetsin.

genellikle fiziksel güzellikleriyle ön plana çıkan insanlar tarafından dertmiş gibi gösterilir ama sanıldığı kadar dert değildir. bir defa bu çirkin kelimesini kullanmaktan nefret ediyorum ama derdimizi de anlatmak hakkımız.

tüm erkeklerin bildiği gibi güzellik kavramı, erkekler arasında çok da kafaya takılan bir durum değildir. kadınlar gibi, küçük bir kız çocuğu zamanlarından başlayarak süslenilen, güzelleştirilmeye çalışılan bir cins değiliz. erkekler çevrelerinde güzellikleriyle değil, karakterleriyle, ekonomik sermayesiyle ve buna bağlı olarak kültürel sermayesiyle değerlendirilirler. bu arada, çirkin kelimesini kendimle alakalı tek bir cümlede duymadım, bu kadar.

insanların beklediği, kurguladığı, çirkin bir erkeğin zor ve mücadelelerle geçen bir yaşamı olmasıdır. buradan bir dram çıkarmalı, bir trajediyi canlandırmalıyızdır ki okunalım, ilgi çekelim, birileri bizim mücadelemizi takdir etsin. "çirkin dediniz, bu kız sana bakmaz dediniz, işte, üstümde takım elbise, altımda mercedes, yanımda cacık gibi bir karı. sakın umudunu kaybetme kardeşim" benzeri açıklamalı fotoğraflar bunun tezahürüdür. bunların tümü, çirkinlikten bağımsızdır. yalnızlığına en güzel sebebin çirkinlik olduğuna inanan, kendini zerrece geliştirmemiş, belki cimri, buz gibi suratı olan, espriden anlamayan bir lale, tüm özeleştirisini tek bir sıfata sığdırmıştır ve bununla sorunu yoktur.

işte tüm bu trajedi yaratma yahut bir başarı hikayesi yazma güdüsü taşıyan dostlarımız, bu şekilde, kapitalizmin de müthiş desteğiyle yıllardır fiziksel özelliklerimizin kendimize büyük bir dert olduğunu, mücadele edilmesi gereken bir kötülük olduğunu anlatıp durdular. sonra sosyal medyayı kullanarak leş gibi bir standart belirlediler, kaslı, benzer saç ve sakal tipi olan, benzer erkekler. bir çift meme tutmak için bu standarta uymanız gerektiğini, eğer böyle olmazsanız hiçbir şekilde tercih edilmeyeceğinizi söylediler. bunların yanında, bir grup vatandaş da "bunlar mühim değil, elbettte insan kendine bakmalı ama kişi kendini kültürel olarak da yetiştirmeli, eğitimine önem verip kariyerine bakmalı. bu şekilde aradaki fark kapanır" dediler. tüm bunların arkasında bir kadını elde etmek, iki öpüp koklamak yatıyor.

bu kadın, güzel, memeleri kocaman bir kadın olunca, doğal olarak fiziksel özellikler ön plana çıkıyor. herkes dengi denginedir ve her kadın da çok güzel ve koca memeli değildir. ancak bu, çirkin kardeşimize tavsiye veren iki taraf da diyor ki: bu kadını elde etmek istiyorsun, o yüzden tipini düzelt ya da çok çalışıp para kazan. senin hayatında yaşadığın zorlukların bir önemi yok. yaşadığın travmaların, kaygıdan uykusuz gecelerinin, ak düşen saçlarının hiçbir önemi yok. bu reçetelerden birini uygulayacaksınız ve bu çirkinlik derdinizden kurtulacak ya da makyajlayacaksınız.

daha çok şey yazılır aslında ama konu dağılıyor. çirkin bir erkek olmak, dert değildir. bu size dert oluyorsa, orada başka yanlışlar vardır, onlara bakın.

aldatmak, tck'ya göre bir suç değildir ama medeni kanuna göre özel boşanma sebebidir. ha, aldatıp da nafaka ödeyen şahsa da ceza verilmiş olmaz, hem aldat hem de rahat rahat çık git eşinin hayatından öyle mi? kadınları aldatmayın beyler yoksa hayatınızı bile karartabilirler. illa maddi anlamda bitmenizden bahsetmiyorum, manevi olarak sizi bitirebilirler. hem de hiç acımadan.

ahlak felsefesi, ''iyi'' ve ''doğru'' gibi kavramlar üzerinden evrensel ahlak kriterlerini belirleyen bir disiplindir. bu felsefe iyi,kötü,vicdan,irade,erdem, etik,ahlak yasası gibi kavramlar üzerinde durur. epiküros'a göre ahlakın amacı mutluluk , kant 'a göre ödev dir. nietzsche'ye göre ahlak, sadece bir baskı mekanizmasıdır. insan, her türlü kuralı ve yasayı çiğneyerek özgürleşebilir.

ingilizce öğrendikten sonra avrupa dillerinin çoğu oldukça çerez hale gelir, bir de ingilizce üstüne italyanca/ispanyolca/fransızca üçlüsünden birini çaksan diğerleri çorap söküğü gibi gelir. en keyiflisi yunanca öğrenmek, bildiğiniz her şeyi unutup giriyorsunuz sonrasında ne kadar önceden bildiklerinize benzer olduğunu görüyorsunuz. bakmayın öyle grameri zordur ama kültür benzerliğinden dolayı türkçede bulunan çoğu ifadeyi diğer avrupa dillerinde bulamazken yunancada bulabilirsiniz.

kelime olarak ilk defa john stuart mill tarafından kullanılan distopya, çoğunlukla ütopik bir toplum anlayışının anti-tezini tanımlamak için kullanılır; gelecekte olabilecek olumsuz toplumları tanımlar.

olumsuz bir geleceği, kötü bir hayatı ifade etmek için kullanılan bu kelime yunanca kökenlidir. distopik toplumlar özellikle konusu gelecek zamanlarda geçen hikâyelerde yer alır. bunlardan en ünlü olanları george orwell'ın bin dokuz yüz seksen dört ve aldous huxley'in cesur yeni dünya adlı romanlarıdır.

toparlayalım, şu ana kadar anladığımız; meriçler, karıncanın belini incitmeden, arkadaş ayağına içten içe yürüyen, ama dışarıdan belli olmayan, açılmaya, adım atmaya cesareti olamayacak kadar özgüvensiz tipler. bu yaptığının kendisi dahil, dünyada kimseye faydası olmamakla birlikte, ellerine zararı vardır. huh, migren krizinde bu kadar anlayabildim.

kim o deme boşuna benim ben
öyle bir ben ki gelen kapına
baştan başa sen.

olmasa da olur dediğim tatlılardan.bir diğeri de tulumba.

o kadar sevdiğim bir aktiviteydi ki bu. çocukluğumda az hikaye kitabı, boyama kitabı almadım o kuponlarla. her gün inanılmaz bir dikkatle o kuponları keser, yatıp kalkıp kaç gün sonra hayalini kurduğum kitaba ulaşacağımı hesaplardım. çok güzeldi... keşke yeniden öyle güzel ürün kuponları olsa gazetelerde. ülkemizin ekonomisinin görece iyi olduğu günlerdi tabi o zaman.