bir deyim. gerçekleşeceği belli olmayan bir şey için önceden hazırlık yapmak manasına gelir.
örnek olarak aklıma 2009-2010 süper lig şampiyonluğu yarışı geldi.
fenerbahçelilerin kendilerini şampiyon zannedip işin aslı ortaya çıkınca perişan olmaları ve bazı kişilerin stadı yakması.***

aslında sinirli değiller almanca insanı sinirli gösteren bir dildir.
(bkz: alternatif tıp gibi tanım girmek)

paylaşım yapanların çoğu batıda yaşıyor, hepsini doğuya yollayacaksın, 1 haftadan sonra #selahattindemirtaşteröristtir diye paylaşım yapmaya başlarlar.
edit= aşağıdaki yazarlar sevgi çiçeği olarak göstermişler teröristi, “apo’nun heykelini dikeceğiz” diyen kimdi? bu güzellemelerle anca kadıköy’de bira içen bebeleri kandırırsınız.

sadık hidayet'in ilk öykülerinin yer aldığı kitapta okuyucu başlangıçta aynı isimli bir öykü karşılıyor. 1903 doğumlu yazarın henüz 1929-1930 yıllarında yazdığı öyküler gelecek yıllarda vereceği eserlerin izlekleri ile ilgili de ipucu vermesi bakımından oldukça güzel bir keşif. sadık hidayet için intihar düşüncesinin yeni olmadığını biliyoruz ancak ilk dönem eserlerinde bu temanın yansımalarını görmek benim için fazlasıyla keyifli. kitap, bir kısmı paris'te, bir kısmı tahran'da yazılmış dokuz öyküden oluşuyor. eserin türkiye'de ilk basımı yapı kredi yayınları tarafından ilk kez 1995'te gerçekleştirilmiş.

diri gömülen isimli öykü için özel bir parantez açmak mecburiyetindeyim. bu ilk öykü yazarın planladığı eylemlerin yıllar öncesini -ya da sonrasını- gösteren bir ayna gibi. tutkuyla yazıldığını hissettiren bu öykü nitekim yazarın ölüm biçimiyle fazlasıyla örtüşüyor. bir iç döküm diyebilirim. intihara dair düşüncelerinin bir eylemle sonuca bağlanacağı kaçınılmazdır sanıyorum. bu öyküden paylaşmak istediğim, içselleştirdiğim pek çok cümle varsa da bunu kısa bir alıntıyla sınırlı tutacağım. sadık hidayet, okuyucusunu bulan bir cevher bence. bazı insanlar, mekanlar, olaylar gibi nehir insanı onu okumaya sürükleyecektir diye düşünüyorum.


kaynak: sadık hidayet, diri gömülen, s. 21, yapı kredi yayınları.

diğer öyküleri ise iran'a has motiflerin sıkça tercih edildiği insan ve toplumun ana hatlarıyla görülebileceği bir çizgide. tagore öykülerini anımsatan bir biçem hissettim. tabii hidayet, ta 1936'da gidiyor hindistan'a, bu kitap dediğim gibi 6-7 yıl öncenin ürünlerinden oluşuyor. iran toplum yapısıyla taşıdığımız benzerlikler bu öykülerde oldukça belirgin. belki farklı bir toplumun ve kültürün ürünü olduğu dahi hissedilmeyebilir bazı ciddi ayrımlar dışında. masal özelliği gösteren son öykü, bu günümüzün en açık tasvirlerinden biri.

sadık hidayet, diri gömülen ile gelecek yapıtlarının bir vaadini sunuyor sanki, (bkz: kör baykuş (kitap)).

üşeniyorum, öyleyse yarın.

bilmem bu kızın bendeki değerini nasıl anlatırım size ya da kelimeler yeter mi anlatmaya? şu sözlükteki biriciğim, hemdemim, kıymetlim olan yazardır kendisi. yüreği o kadar güzeldir ki, ağzınızdan kötü bir şey çıkmaya dursun hemen endişeleniverir. kapısını çalıp gitsem yanına gecenin bir saati"bir kahve yapar mısın?" desem daha ben lafımı bitirmeden kahveyi yapıp koyar önüme. geçer karşıma, anlat der. gözlerinin içine bakmamla anlar sustuğum sözcüklerimi. şarkılarda susar benimle hiç bıkmadan, usanmadan. anlatamadıklarımı anlar bakışlarımdan. güzeldir, narindir, naziktir. ay ışığı gibidir. karanlıkta yalnız bırakmaz kimseyi. ben senin borcunu nasıl öderim hemdemim, bilmiyorum ama çok teşekkür ederim... iyi ki varsın, iyi ki benimlesin.

/bir sözlük, içinde dans eden sözcükler
ve derinlerinde güzel mi güzel bir yazar
ay gibi parlar karanlık gecemde
kalbinde tüm güzelliğini bir inci gibi saklar...

senden, benden, bizden...
güzel dostum, bu son olsun..

son durun editi (29 temmuz, saat 12:35): hala kontrol altına alınabilmiş değil. antalya-mersin karayolunun kapatıldığına dair haberler var. binlerce kişi evsiz kalmış, 3 vatandaşımız da hayatını kaybetmiş. sayısız ağaç ve diğer canlar da var kaybettiğimiz. resmen kalbim sıkışıyor gördükçe. n’olur bir dur artık.


az önce tv’den öğrendiğim can yakıcı haber.

birden fazla yerde çıktığı belirtiliyor. poyraz kuvvetli estiği için de kontrol altına almakta zorlanıyormuş ekipler. diğer yerler bırakılıp yerleşim yerine yakın olana müdahaleye gidildiği de söyleniyor. boşaltılan mahalleler varmış.

umarım en kısa sürede kimseye bir şey olmadan, kontrol altına alınıp en az zararla atlatılır ve hepimiz rahat bir nefes alırız. kaçamayan can’ları düşünmek dahi istemiyorum. *

ayrıntılar

ekleme: orada bulunan insanların, tüm canlıların ve müdahale ekiplerinin allah yardımcısı olsun. görüntüler geçerken çok kötü. *

ekleme 2: chp antalya milletvekili çetin osman budak, şu an katıldığı programda yangınların 10 ayrı yerde, aynı anda çıktığını söylüyor. (halk tv, 16:40)

yüzlerce yıldır, milyarlarca insanı kandırdı, yarattığı hurafe örtüsü ile müslüman coğrafyasındaki insanların cahil kalmasına ve diğer uyanan milletler tarafından sömürülmesine sebep oldu. milyonlarca tacize, katliamlara sebep oldu. sırf farklı inanıyorlar diye insanlar arasında düşmanlıkların yaygınlaşmasına sebep oldu. yüzlerce farklı din gibi islam da kendi hakimiyeti için oluk oluk kan akmasına sebep oldu. yetmez mi?

robotlara yapılan ayrımcılık artık son bulmalı.

geçenlerde hakkında bir bilgiye baktığımda 95 yaşında olduğunu öğrendim.ömrü uzun olsun,duayenlerden.

hayatım olabildiğince b*ktan zaten, en azından cenazem muhteşem geçsin.

annelik hüznü olarak da adlandırılan doğum sonrası en sık görülen ruhsal bozukluktur.
ağlama,huzursuzluk,duygudurum değişiklikleri görülür.
doğum sonrası ilk günlerde başlayıp 2 hafta sürer.
annenin başlangıçta eğitilmesi ve desteklenmesi genellikle yeterlidir.

doğum günlerini sever misiniz?

ben pek severim. insanları mutlu etmek için yapmadığım şaklabanlık kalmaz. aman neler neler?

ama benim ki genelde unutulur. ya da bir iyi ki doğdun mesajı.

neysem bugün bizim bir pıtırcığın doğum günüydü. hazırlık başında bir fotoğraf aldım.

şuan acayip yorgunum bütün gün koşturdum. gözlerim kapanmak üzere.

aha bu da bonus.

yaklaşık 20 yıldır türk siyasetinde olan her olay huzursuzluk yaratıyor.

(bkz: durmak yok yola devam)

bir şarkının evrimini geriye doğru takip edeceğimiz başlıktır.

şöyle ki ; bir alttaki 2005 çıkışlı şarkıyı bilmeyeniniz yoktur sanırım. ancak devamı için de aynısını söyleyebilecek kimler var?

the black eyed peas - pump ıt - 2005


--------------------------------------------------------------

üstteki şarkının aşağıdaki haliyle pulp fiction (film) filmi ile hafızalara kazındığını da söylemeden geçmemeli.



--------------------------------------------------------------

filmdeki parçanın, dick dale & the del tones tarafından "misirlou" adıyla 1963 senesinde çıkartıldığını da ek bilgi olarak verelim.



--------------------------------------------------------------

ancak üstteki parçayı andıran bir parçası var sanat güneşimizin. 1969 çıkışlı olduğunu dikkate alırsak alttaki parçanın üsttekinden alındığını söyleyebilir miyiz?

zeki müren - yaralı gönül - 1969



--------------------------------------------------------------

ve cevap hayır. zeki müren yaralı gönül parçasının ilham kaynağı dick dale değil.
ikisinin de ilham kaynağı mısırlı ibrahim efendinin "izmirin kızları" isimli şarkısı. o da aşağıda.

miserlou-girls of smyrna


--------------------------------------------------------------

** bonus **



** playlist **

www.youtube.com/playlist?li...

“i’ll be there for you” isimli, kendiyle özdeşleşmiş, kıpır kıpır bir jenerik müziğe sahip dizidir.

20. yüzyılın başlarında kullanılan bir çeşit çöpçatanlık yöntemine ilişkin olan terim. buna göre, özellikle japonya ve kore gibi uzak doğu ülkelerinden gelmiş olan ve amerika, kanada ve hawaii'de çalışan göçmen erkekler, evlenecekleri kızları kendi ülkelerinden çöpçatanlar aracılığıyla seçiyordu. bu çöpçatanlar, gelin olmaya aday olan kızları, damat adaylarının kendi ülkelerine yolladıkları fotoğraflar ve ailelerinin tavsiyeleri aracılığıyla, kendilerince uygun buldukları gelin adayları ile eşleştiriyordu ve düğüne atılacak adım için öncülük yapıyorlardı.

böyle bir uygulamaya başvurulmasının nedeni, dönemin göç ve çalışma şartlarının yapısıydı. yukarıda bahsettiğim ülkelerden erkekler, ucuz işçi olarak hawaii'ye gidiyordu. ancak belirli bir tarihteki bir antlaşma ile bu insanların amerika'ya geri dönmesi yasaklandı. evlerine dönebilecek kadar para kazanamamış olan bu insanlar hawaii'de kalmaya mecbur bırakıldılar. emri altında çalıştıkları iş sahipleri, bu adamların evli olmasını tercih ediyordu. zira orada evlenmeleri demek, yerleşik bir hayata geçip ucuz işçiliğe devam etmeleri demekti. üstelik evliliğin hem işçilere moral olacağı hem de onların kumar gibi kötü alışkanlıklarını da biraz azaltacağı hatta bitireceği umuluyordu.

genç kızların bu işe kalkışmasının nedenleri de maddi durumlarının kötü olması, bu durumu yurt dışına gitmek ve oradan ailelerine para göndermek için bir fırsat olarak görmeleri olarak özetlenebilir.

gelin adayı damat tarafından kabul gördükten ve aileye kayıtlı olarak katıldıktan sonra bu evlilik japonya'da geçerli sayılsa da amerika'da geçerli değildi. bu nedenle bu şekilde evlenen gelinler amerika'ya olan yolculuklarının sonunda toplu düğün törenleriyle amerika'da da geçerli olacak şekilde nikah yapıyorlardı.

elbette yöntem çok hayırlı evliliklerin temeli olamadı. bazı kadınlar kocalarını fotoğraftan değil de kanlı canlı karşılarında gördüklerinde onları beğenmeyerek ülkelerine geri döndü. bazılarının başına kocaları tarafından bazı kötü olaylar getirildi. 1920'de bu olaylar japonya hükümetinin artık bu şekilde ülke değiştiren gelinlere pasaport vermeyi durdurmasıyla resmi olarak sona erdi.


görselin kaynağı

kesin yakalanacaksınız yalnız.

(bkz: tanımlarını engelle)
(bkz: başlıklarını engelle)