partneriniz ile aranızda herhangi bir çekim,dürtü, tutku vesaire varsa çok daha keyifli hale gelen eylem. en güzel hali de bence aniden gelişeni.

nasa 1971 yılında diğer gezegenler hakkında bilgi edinmek için pioneer programını başlattı. bu program dahilinde pioneer 10 ve 11 uzay araçları gönderilecekti. gökbilimci carl sagan, pioneer 10 aracı jüpiter'de gözlem yaptıktan sonra muhtemelen onun çekim kuvvetiyle güneş sisteminin dışına savrulacağı için üzerine bir mesaj yazılmasını istedi. bu doğrultuda altın plak denilen, güneş sisteminin dışına gönderilen ilk mesajımız oluşturuldu. mesajın amacı dünya dışı akıllı yaşam formları aracı bulursa onlara kendimizi tanıtmaktı.
plağın boyutları 15 x 23 cm idi ve altın kaplama alüminyumdu.

mesajın en altında güneş sistemi temsil ediliyor ve aracının çıkış noktası gösteriliyor. gezegenlerin alt ve üstlerindeki işaretler ise güneşe olan mesafelerini gösteriyor.

onun üstünde ikili kod sistemine göre güneş sisteminin 14 pulsara göre uzaklığını ve dönüş zamanını gösteriyor.

mesajın sol üst tarafında bulunan şekil, hidrojen atomunun paralel ve anti-paralel proton ve elektron dönüşleri arasındaki geçişi belirtiyor. evrende en bol bulunan element olduğundan hidrojenin gösterimi tercih ediliyor.

sağ tarafta ise kadın ve erkek figürleri bulunuyor. fakat maalesef bu figür çokca tartışmaları beraberinde getirdi. özellikle bazı feminist, lgbt ve dindar kesimler şiddetle karşı çıktı. carl sagan dünya dışı varlıklar kadın ve erkeği tek bir organizma sanmasın diye yakın veya el ele tutuşurken yapmadı. ayrıca fiziksel olarak farklı pozisyon ve hareketleri yapmaları eklemleri göstermek içindi. kadının elini havada yapmama nedeni insanların sürekli bir ellerinin havada olduğunu sanmamaları içindi. ama bu ve bunun gibi bazı detaylar yüzünden tepki aldı ve pioneer programının devamı sayılabilecek (bkz: voyager) programlarındaki altın plaklara figürler eklenmedi.
aynı plak 1973 yılında gönderilen pioneer 11 aracında da vardı.

annemin "sende yaptığım hataları kardeşinde yapmamaya çalışıyorum" demesi. annemi severim, aramız iyidir ama kaç sene geçerse geçsin bu sözü atamıyorum zihnimden. ben deneme sürümü olduğumun farkındayım zaten ama, söylemek zorunda mıydın cidden?

annem babam ölümsüz .

-vişne ekşimsi bir tada sahipken kiraz tatlıdır.
-vişne tek renkli bir meyvedir yani dünya genelinde yer alan tüm vişneler kırmızı renktedir ancak kirazların kırmızı, pembe ve sarı gibi renkleri de bulunmaktadır.
-kış mevsimi yaklaştığı zaman kiraz ağacı yapraklarını tamamen dökerken vişne ağacı yapraklarını daha uzun süre boyunca yeşil bir şekilde koruyabilir. yani vişne kiraza oranla daha dayanıklıdır.
-kiraz taze bir şekilde tüketilen meyvedir. vişne ise işlem görerek çeşitli şekillerde tüketilen bir meyve türüdür.

işte karşınızda birbirlerine benzeyen iki meyve. farklılıkları olsa da kardeş gibiler.. ikiside birbirinden şahane. ama siz yine de tarafınızı seçin derim. benim ki biraz kiraz biraz vişne..(seçemem ki)

4 olaydı en azından rabia filan yapardı. yazık olmuş.

kaçış sendromu yaşayan mehmet ali erbil'in yaptığı eylem. görsele buradan ulaşabilirsiniz.

çoluğun çocuğun hatrına ziyareti anlarım da hepsiyle aynı masada olmak biraz tuhaf doğrusu.
ınstagramı olmayanlar için,

her zaman arkasında olduğumu, her zaman destekleyeceğimi söylerim.
ayrıca eşcinsellik bir karar ya da etraflıca düşünülmesi gereken bir şey değildir.

bir fısıltın atar yüreğimde.
damarlarım şenlik yeri.
yaralarım sevinç kabuğu.

her yerde olduğu kadardır.

dışarıya çıkın, herhangi bir topluluğun yanında fikirlerinizi söyleyin. neyi savunduğunuzdan bağımsız olarak çok büyük ihtimalle sonunda kavga çıkacaktır. sokak röportajlarını biliyorsunuz. orada fikren karşı karşıya gelen insanların yarım saat daha karşılıklı konuşmasına izin verseniz çoğu saç saça baş başa girer birbirine. bu toplum böyle.

burada da değişen bir şey yok. sokakta denk gelebileceğiniz insanlarız hepimiz. tıpkı onlar gibi bambaşka düşüncelere sahibiz. durum böyle olunca, aykırı fikirleri geçtim * ülkenin kurucu liderini bile savunsanız küfür duyabiliyorsunuz bazılarından.

ha bir de ceza yasaları var tabii ki! "fikrimi söylüyorum. kimseyi ilgilendirmez" diyenlerin uzaydan bir yerden geldiğini varsayıyorum. zira bizi belki bir noktadan sonra ilgilendirmese bile "yasaları her daim ilgilendiren fikirler" var. biraz dikkatli olmakta fayda var o yüzden. her şey her yerde söylenmeyeceği gibi herhangi bir şeyi söylemenin yolu yordamı var.

son olarak; arkadaşlarınızla, ailenizle, eşinizle dostunuzla siyaset tartışmayın. size bir abla nasihatı olsun bu. siyasiler bugün var, yarın yok. bazı dengeler bugün kurulur, yarın ortadan kalkar. insanları kırdığınız ve kırıldığınızla kalırsınız. bazı kayıpları yerine koymanın imkânı olmayabilir. bir görüşünüz, duruşunuz mutlaka olsun, vatandaşlık görevlerinizi düzgünce yapın ama bunu yaparken gerek fikri anlamda gerek eylemsel anlamda telafisi olmayan hareketlerde bulunmayın. sonunda pişman olan siz olursunuz.

davarları ile meşhur olan ilçemizdir.

t: dünyada hayat devam ettiği sürece devam edecek kavgadır.

bir apateist olarak ne inananla ne de inanmayan ile uğraşıp zamanımı boş kavgalarına harcayamam. zamanım onların boş kavgasından daha değerlidir. didişip dursunlar.

burhan altıntop, selin yerebakan, monşerami, cem devesi, sacit kıral, makbule kıral, gaffur aksoy gibi kaliteli insanlara ev sahipliği yapmış güzide apartmandır.
önemli günlerde apartmandaki herkes sütçüoğlu rezidansında toplanır ve tahsin sütçüoğlu önderliğinde kadehler kaldırılıp kutlamalar yapılır.

yılbaşında televizyonda eğlence programları olurdu ya. dansöz çıkardı hani. baya küçüğüm ama. o darbuka seslerinin kızın göbeğinden geldiğini sanırdım.

metrobüsün körük kısmında bir yandan ayakta kalma mücadelesi verirken, bir yandan da "ne olacak benim halim" ile başlayıp "ne olacak bu dünyanın hali"ne varan sorgulamalar içinde metrobüsteki diğer insanların hayatta kalma mücadelesini gözlemleme fırsatı yakalamak..

ilk çıktığı yıllarda koca koca sakallı makallı adamların çikolata kokmasına neden olan deodorant. bu çirkinlik epeyce azalmasına rağmen, az önce rafta gördüğüm üzere henüz bitmemiş. uzak durun.

''beğenileriyle mutlu eden yazar'' ile ''iade-i ziyaret'' klişelerini görünce tüylerim diken diken oluyor. ikincisi hele, kankacı diye adımızı çıkaracaksınız yahu, karşılıklı düşünerek nickaltı yazan mı var da böyle bir zorunluluk hissediyorsunuz* içinizden geliyorsa yazın işte, iade-i ziyaret nedir.

neyse, bana pek yazılmıyor ama kime yazıldığını görsem içimden ağlayarak yas tutar, gün boyu aklımdan çıkarmam o yazarı. bunu hak etmiyorsunuz..