sizi korkutan şeyler yapmak aslında sizi daha çok mutlu eder.
adrenalin mutluluğu

gayet güzel bir uygulama. ancak son soruya da cevap isterüüük *

şimdilik elimde gönderebileceğim bir kitap yok. zamanla durum değişirse katkı yapmak isterim.

bekle dedi gitti ben beklemedim o da gelmedi, hayatımın özeti.

küçükken yetişkin insanların çocuk sahibi olmasına aklım ermiyordu. önce evleniyorlar evlendikten 1-2 yıl sonra da hastaneye gidip en beğendikleri, tatlı buldukları bebeği seçip evlerine götürüyorlar sanıyordum.*

ahmet pedin var mı ?

"ya benim çocuklarım da benim gibi mutsuz olursa?" düşüncesi yüzünden aile kurmaktan kaçınmaktır.

babamın işsiz olduğu bir dönemde yaşamıştım bunu yeni gelen ögretmen ne iş yaptığını değil nerede çalıştığını sormuştu, sehirdeki büyük fabrikalarin adini duyunca gözleri parliyordu resmen babam şu an işsiz diye sınıfın ortasında söylemeye utanınca -ki şimdiki aklım olsa asla utanmazdim- tenefüste ağlayarak itiraf etmiştim yalan söylediğimi eğitim hayatımda tanıştığım onca öğretmen arasında hala bir tek ondan nefret ederim.

intihale takılıp durmak.

bu beyefendi ile ilgili upuzun anlatacak şeylerim var. ama kısaca söylemek gerekirse,

"dünyanın gelmiş geçmiş en iyi sinema oyuncusudur."

karakteri oynamaz. o karakter olur. benim gözümde 21. yüzyıl shakespeare'i, dostoyevski'sidir. (elbette aynı kulvar değil, yalnızca ruhu kasten söylüyorum.)

there will be blood, phantom thread, age of innocence filmleri favorimdir. izlemediğim filmleriyse halen mevcut. fakat kötü bir performansına rastlamadım henüz. saydığım bu filmleri izlerseniz, ne demek istediğimi anlayacaksınızdır.

geçen hafta kız kardeşimi kocası tarafından defalarca aldatılması nedeniyle aldık, eve getirdik. önceki hafta da amcam ölmüştü. bu akraba sınıfına giren kişimsilerden biri de taziyeye gelip evde kız kardeşimi görmesiyle bir dedikodu seli yarattı, anlatamam. yok kocası tekmeyi basmış, yok kimbilir ne hadsizlikler yapmış, yok (burada yazmaya utandığım bir sürü şey), babası yerinde olsaydım eve almazdım gibi haddi olmayan tonlarca söylemi mahalleden mahalleye aktarmış. dünden beri on kadar telefon aldım bu konuyla ilgili. nef'î babası için der ya " peder değil bu bela-yı siyahtır başıma, bunun gibi bir akrabası olsaydı acaba ne derdi, çok merak ediyorum.

(bkz: agzindakikanisilipistesimdikizandovuscu) baş örnektir bence.

maaşım

tuluat tiyatrolarında, oyundan önce genellikle kadın sanatçıların şarkı söyleyip dans ederek yaptığı gösteridir.

seni böyle evire çevire öpesim var.
eşek sudan gelinceye kadar sevesim var.
eşek sudan bir ömür gelmesin.
yüreğindeki solgun çiçekleri atıp yenisini ekeceğiz, sulayacağız,rengarenk çiçek bahçesi yapacağız.

aslında ne karşımızdakinin bizi sandığını sandığımız kadar az,
ne de kendimizi önemsediğimiz kadar fazlayız şu hayatta.
eğer yaşadıklarını hiç hak etmediğini düşünüyorsan önce dönüp bir kendine bakacaksın!
ne veriyor ve ne alıyorsun?
ya da ortada haksızlık ya da mutsuzluk yaratan bir durum varsa neden izin veriyorsun buna?
hâlâ?

feda ettiklerin...
yaşadığını sandıklarına değiyor mu?

sahi!
biz ne yaşıyoruz şu hayatta bilen var mı?

şereften gururdan ve haysiyetten girsek çıkamayız şimdi.

en basiti onlarda 4 yıldız yok.

sanki yazı yazmıyormuş da benimle konuşuyormuş gibi hissettirdi bana. nükteli yaklaşımlarıyla yüzüme tebessümü kondurdu bile.

bilgisayar için adguard
telefon için opera browser
televizyon için ise telefondan ekran paylaşımı.
bu şekilde yıllardır reklam musibetini görmüyorum.

sözcüklerle kendimi daha iyi ifade edebilir miydim? hiç sanmam

mantığını tam anlayamadığım özelliktir, hiç kullanmak nasip olmadı.