kedileri çoook sevmeme rağmen dokunamıyorum ve korkuyorum.
bir kere denedim dokunmayı, inanılmaz müthiş bir duyguydu.
her sabah pencereme gelen ve ben uyurken bile beni seyreden bir kedim var.
ona hiç dokunmadım hep camın arkasından seviyoruz birbirimizi.

benim. belirli insanlara sms atarım. telefon numaralarını özellikle kaydetmem.

z kuşağı bilmez ya da sadece duymuştur, bir mesaj iki kontördü bir zamanlar. biz flört bile edemedik, direkt konuya giriyorduk sms aracılığı ile. çünkü yaaaa salak öyle deme diyecek kontör yok. sni svyrim yazılıyordu. kısaltma önemliydi ki mümkün olduğu kadar fazla şey yazalım. beni unutma çağrısı atıyorduk. çağrı atıp kapatıyorduk. piçler vardı, o çağrıyı elinde telefon hazır beklerdi, direkt açardı, son kontör öyle giderdi. şimdi 50 liraya 750 dakika, 1000 sms, 10 gb internet alabiliyorsun. bunun getirdiği bir kültür var. her şey vıcık vıcık, sohbetler 10 saat sürüyor, kimse net değil. adamın internet paketi var çünkü. neden acele etsin?

benim arkadaşların çoğu bu dönemleri bilen insanlar. sms attığım zaman eski günlerin psikolojisi oluşuyor, net konuşmaya başlıyorlar. 100 kelime kullanmak yerine 12 kelime ile işi özetliyor. o an ihtiyacım olan şey netlikse hiç başka bir iletişim aracı kullanmıyorum.

whatsapp üzerinden yazınca oooooo civciv hanım nerelerdesiniz yav? hiç yazmıyorsunuz uzun zamandır diye konuya girip uzattıkça uzatıyor, meselenin özüne gelene kadar 20 dakika sohbet ediyorsun. sms atınca tamamdır hallediyorum hemen yazıyor.

büyük kolaylık.

bir bağlaç. arasında ayrılık bulunan cümleleri bağlarken kullanıldığından bahsedilir. ne var ki, "ne var ki" diğer olumsuz bağlaçlar gibi değildir.
"ama, fakat, lakin" şakkadak cümlenin başında kullanıldığında sırıtmaktayken "ne var ki" kırk yıllık dost gibi, hep oradaymış hissi vermektedir.

"ne var ki aynı kaldırımdan defalarca geçtiği halde taşların arasından fışkıran çiçekçikleri fark edememişti."

çin böreğini tek geçerim.

bir süre sonra kötü aşk hayatı, kötü ev hayatı, kötü aile hayatı olmasına sebep olacak durumdur.

...
heeey diyorum uluorta, bir ölü soldan sağa dönüyor
avcunda bir avuç mezar toprağı buz
bir ölü tırnak tırnak göçüyor karanlığa
tırnak tırnak koparak kayalarından

heeey diyorum uluorta, sürü kuşlar havalanıyor
toprak dalgalanıyor, sular dövüyor kıyılarını
ve bir yengeç âdem, pazarın ortasında
bir vurguna bir soyguna bir çalgına derken

bir çiçek sayıklıyor alnımın ortasında
bir kristal kırılıyor tören başlıyor
ve bozuk çalıyor
gramofon
...

bir heykele bir kuklaya
bir cambaza bir çarmıha
derken güzelim
oluyor gökyüzünde bir katar turna tren trafik
ve bozuk çalıyor gramofon ve bozuk çalıyor gramofon ve
bozuk

çalıyor boz
çalıyor fon
çalıyor ra

yani bu demek

hasan hüseyin / zor nakış

gözlem yeteneği olmayan insandır. lüks içinde yaşayıp başkasını düşünmeyen iki yüzlü insandır. bu ülkede evi yemeği olmayan tonlarca insan vardır. öyle düşünenlere yazık diyorum sadece yazık.

peki yarbay mustafa kemal olmasaydı o tüfekler, mühimmatlar ne bokuma yarayacaktı diye de bir soru sorsa böyle düşünmezdi. ulan yunanlılar ülkeye ayağını bastığında 7 yaşında çocuklara annelerinin önünde tecavüz ettiler. çok sevdiğiniz osmanlı devletinin kurucularının türbelerini yıkıp yağmaladılar. o türbelerin içinde kadınların ırzına geçip naaşların üstüne tuvaletlerini yaparken nerdeydiniz peki? savunaydınız ya? sizin yapamadığınızı atatürk ve bir avuç inanmış türk milleti yaptı. utanıyorum siz ve sizin gibilerden.

kübizm'e göre, bir sanat eseri gerçek dünyanın bir temsili ve tasviri olarak değil, kendi başına bir varlık olarak da vardır.

bence şu sağa sola asker gönderelim diyen bütün malları toplayalım, gerekli teçhizatı bunlara verelim, nereye istiyorlarsa oraya gönderelim. elalemin çoluğunu çocuğunu oraya buraya gönderelim demek kolay tabi. yiyorsa çıkıp kendin gideceksin. bu sağcı filistin sevdalısı arkadaşların terörist olarak gördüğü deniz gezmiş gidip filistin'de israil'e karşı aslanlar gibi savaşmıştı. sizde terörist dediğiniz adamın onda biri kadar yürek yok.

yağayım mı ne yapayım arkadaşım dümdüz yağmur işte

welcome to hell!

sosyokültürel referans içeren hakaretler, birey ve grupların ötekileştirilmesi ve yalnızlaştırılmasına sonsuz hizmet etmektedir. yalnızlaşan grupların muhalif oluşumları ise zaman içinde radikalleşmesi ile toplumun huzur ve konfor ortamının bozulmasına sebebiyet verebilmektedir. özellikle azınlık grupları tanımlayan sözcüklerin toplumun geneli tarafından hakaret ifadesi olarak kullanılması gruplarca savunma mekanizması geliştirme ihtiyacını ortaya çıkarıyor. günümüz türkiye siyasetçileri bu gruplaşmadan beslenerek oluşturduğu sözde düşmanlar ile insanı insana kırdırıyor ve en nihayetinde devlet kavramını kutsallığına atıfta bulunarak varlıklarını devletin bekası için gereklilik olduğu iddiasını öne sürüyor. sivil halk kendi içerisinde var olma savaşını verirken malum siyasiler o güzel dolarcıkları, o güzel ayakkabı kutuları içerisinde, o güzel gemiciklere yükleme fırsatı buluyor. tamamen duygusal * sebeplere dayanan bu varoluş mücadelesi zaman zaman silahlı terör eylemlerine dönüşerek bir çok masum insanın hayatına mal oluyor.

bu noktada özellikle sivil vatandaşların bu tür propaganda içerikli söylemlere sahip olan şahıslara karşı özenli olması son derece önem arz ediyor. siyasi iktidarlar mutlaka son buluyor ancak toplumun barış ve huzurunun teminatı olan vatandaşların birine karşı güveni ve tahammülü geri dönülemez yaralar alıyor. bu toplumsal yaraları sarmak ise göstermelik açılım süreçleri vs. gibi bir gaz alıp gidicem ben abi diyen grup dışında kimse üzerinde olumlu etkiler bırakmıyor.

dönem dönem farklı fraksiyonlar iktidar olduklarında ise öncelikle kendilerine zulüm eden gruplardan intikam alma yarışına giriyor. bu intikam alma yarışlarından ise en çok çekecek olan ise öncelikle z ve alfa kuşakları olacak. bir diğer konu ise çok fazla fraksiyon bulunan türkiye'de intikam alma sırasını bekleyen grupların çok fazla oluşu. bu sebeplere dayanarak özellikle sivil vatandaşların daha fazla onarılamaz toplumsal yaralar almadan önce diline yerleşen başta ırkçı hakaretler olmak üzere kişilerin mezhebini, kültürü, soyunu, dilini, yaşadığı coğrafyayı hedefe alan söylemleri kullanmayı bırakması gerekiyor.

bugün türkiye'nin en büyük sözlük platformu olan sitede; ''k*rtlerin kokması'', ''alev*ler'in dinsiz olması'' gibi sonsuz başlığı ve başlığı destekler nitelikte girdiği görmek işten bile değil. bu noktada başta halka arz oluşturan her türlü yazılı ve görsel basın ve platform sahiplerinin özenli olması mutlak önem taşıyor.

ben daha çok benimle konuşurken başkalarıyla konuşuyor mu, konuşuyorsa kimlerdir acaba, onlarla konuşurken daha çok mu keyif alıyordur gibi sorulara gark oluyorum.

ana konuya gelirsek seviştiyse geçmişte kalmıştır. yeni bir gelecek için geçmişe odaklanamayız.

bir çağrı sinci albümüdür.

albüm yakın zamanda çıktı. içerisinde 8 şarkı bulunuyor.
albüm çağrı sinci albümü olduğu için tam olarak bir hip-hop albümü diyebilirim.
beatler, albüm kapağı, lirikler, nakaratlar hepsi çağrı sinci seviyesinde.

albümün konseptini aslında adı anlatıyor. karanlık bir albüm olmuş. beatler yumuşak sözler agresif çağrı sinci sivri dilini kullanmış. söylemesi gerekenleri söylemiş. bir şeyler anlatma kaygısı bulunan bir albüm.

çağrı sinci bu albümü pandemi sürecinde yapıyor. altyapıları, kayıtları, sözleri hepsini tek başına yapıyor ve albümü yayınlıyor. sözlerde ve beatlerde süreci hissediyorsunuz.
pandemi döneminde yaşadığı karanlık günleri çok iyi anlatmış. severek dinledim. en sevdiğim şarkı ise bildiri şarkısı oldu.

albümde sevmediğim kısımlara gelecek olursak. albümün kapağını hiç beğenmedim. ne yapmak istediğini anlıyorum ama günümüzü takip etmek gerekiyor. selfie yapmış koymuş resmen. tamam abi çok hip-hop ama daha iyi şeyler yapılabilir. sanırım konsepti tarif etmek istedi. bilmiyorum.

bir diğer kısım ise bazı beatlerin çok sönük kalması. lirikler öfkeli ama bazı beatler bunu yeterince hissettirmiyor. yumuşak beatler üzerine vurucu sözler pek olmuyor.

genel olarak tavsiye edebileceğim bir hip-hop albümü olmuş. hala istediği müziği yapan ve çizgisini hiç bozmayan çağrı sinciye teşekkür ederim.

şarkı listesi

1 hep karanlık (ıntro)
2 merhaba
3 bildiri
4 yerçekimi
5 oyuncak
6 çakmak gazı
7 rutubet
8 yeter (outro)

kapıcıların gazıyla çöpçülerin kızların "üstüne çıkmaması" gerektiğini,
eskiden marlboro içmenin nasıl suç, lüks olduğunu... gösteren en güzel filmlerden biridir.

lisedeyken bir hocamız müdürün bir haftaya başka bir okula gideceğini söyledi. ben de haftada en az 3 gün okuldan kaçardım.okul kapısı da tam müdürün odasının karşısındaydı. bir gün yine okul parmaklıklarından tırmanıp atlarken müdür odasından balkona çıktı. e haliyle gördü beni. ben de aman zaten 1 haftaya gidecek bir şey yapamaz deyip adama el salladım atladım gittim. ertesi gün okula geldim ki ne öğreneyim adam gitmiyormuş bir yere hoca yanlış biliyormuş. müdürle karşılaştık tabi ben bekliyorum hayatımda ilk kez disipline gideceğim falan diye. baktı baktı el salladı güldü. o günden sonra kendisi en sevdiğim hocalardan biri olmuştu.

hakkımda soruşturma açılmasına neden olan büyük şairdir.

çalıştığım okulda bir şiir dinletisi yapılmaya karar verir idare ve edebiyat öğretmeni arkadaşıma bu görev verilir, o da güzel bir şiir seçkisi yapar, öğrencileri seçer ve çalışmaya başlar ama dinletiye 15 gün kala tayin olup gider. okulda başka edebiyat öğretmeni de olmadığı için dinletiyi çıkarmak bana düşer.

hikaye burda başlar zaten. bir kız öğrenci “ yerçekimli karanfil”i okur ve güzel de okur. ben de beğendiğim için dinletide bu şiirle başlamaya karar veririm. iki gün sonra ise hayatımda duyduğum en saçma soruşturma için milli eğitimden aranırım.

meğer bir veli beni şikayet etmiştir, güzel şiir okuyan kızın velisi ve şikayet konusu şudur:

“ şiirde rakı içiliyor.”

edip cansever ile şiirde içtiğimiz rakıdan sarhoş olan velilerimizin şikayeti ile açılan soruşturmadan elbette bir şey çıkmadı ama edip abiye ayıp oldu. işte sarhoş eden şiir:

eylül ayı klasiğimdir.
babannemden gördüğüm usül ile her eylülde az biraz kurarım.